متن احساسی اخر سال

از نوروز می آموزیم که هیچ وقت کسی را نا امید نکنیم

شاید امید تنها دارایی اش باشد.

نوروزتان مبارک باد

نوروز آیین رفاقت را نگاهبانی می کند که باور کنیم قلبهامان جای حضور دوستانمان هستند.

جشن فرخنده فرودیـن است / روز بازار گـل و نسرین است

نوروز فرخنده باد

با تو از خاطره ها سرشارم.جشن نوروز تو را کم  دارم

سال تحویل دلم می گیرد با تو تا اخر خط بیدارم

درود به قاصدک هایي خبر رسان که محکوم به خبرند

و درود به شقایق هایي،که محکوم به عشقند

و درود به شکوفه هایي که با شکفتن خود خبر از بهار می دهند

**عید نوروز مبارک**

در لحظات شادیت آرزوی توقف زمان را دارم تا همیشه شاد باشی

** سال نو مبارک **

پیام نوروز این است. دوست داشته باشید و زندگی کنید. زمان همیشه ازآن شما نیست

پس دوستت دارم بهترینم نوروز مبارک

خودت گفتی وعده در بهار است

بهار آمد دلم در انتظار است

بهار هر شخصی عید است و نوروز

** بهار عاشقان دیدار یار است **

گرچه یادمان میرود که عشق تنها دلیل زندگی است

اما خدا را شکر که نوروز هر سال این فکر رابه یادمان می آورد

پس نوروزت مبارک که سالت را سرشار از عشق کند

باپایان سال شروع به خانه تکانی کردم,

به خانه دل که رسیدم محبتت رابرداشتم

نه غباری داشت ونه کهنه شده بود.

مهرت جاودانه باد*

لحظه هاي هستی من از تو پر شده ست

در تمام روز

در تمام شب

در تمام هفته

**در تمام ماه

در تمام سالی که گذشت**

نازنین من

شب را

در می نوردم

و ز تاریکی گریزی ندارم

می‌دانم روشنایی در راه است

و فانوس عالم گونت

روشنی مهتاب

به تن دارد

نوروز مبارک

دل را از پیله ي قهرش بیرون خواهم کشید

واژه ها را از خواب فراموشی بیدار خواهم کرد

دسته گلی از یاس و باران برایت خواهم چید

نقش لبخندرا بر چهره ي زیبایت خواهم پاشید

تا برایت پیام شادباشی بنویسم

نوروز مبارک

از همین روزنه گشوده به درود / به پرستو، به گل، به سبزه درود

به بهاری که می رسد از راه / چند روز دگر به ساز و سرود

بهارتان پیشاپیش مبارک

یک سبد ستاره چیده ام

تکه اي ازماه را

و یک شاخه نیلوفر

سال تحویل می شود

و من برایت لبخند میزنم

نوروز مبارک

با تو از خاطره ها سرشارم.جشن نوروز تو را کم دارم

سال تحویل دلم می‌گیرد با تو تا اخر خط بیدارم

از نوروز می آموزیم که هیچ وقت کسی را نا امید نکنیم

شاید امید تنها دارایی اش باشد.

نوروزتان مبارک باد

نوروز آیین رفاقت را نگاهبانی می کند که باور کنیم قلبهامان جای حضور دوستانمان هستند.

جشن فرخنده فرودیـن است / روز بازار گـل و نسرین است

نوروز فرخنده باد

با تو از خاطره ها سرشارم.جشن نوروز تو را کم  دارم

سال تحویل دلم می گیرد با تو تا اخر خط بیدارم

درود به قاصدک هایي خبر رسان که محکوم به خبرند

و درود به شقایق هایي،که محکوم به عشقند

و درود به شکوفه هایي که با شکفتن خود خبر از بهار می دهند

**عید نوروز مبارک**

در لحظات شادیت آرزوی توقف زمان را دارم تا همیشه شاد باشی

** سال نو مبارک **

پیام نوروز این است. دوست داشته باشید و زندگی کنید. زمان همیشه ازآن شما نیست

پس دوستت دارم بهترینم نوروز مبارک

خودت گفتی وعده در بهار است

بهار آمد دلم در انتظار است

بهار هر شخصی عید است و نوروز

** بهار عاشقان دیدار یار است **

گرچه یادمان میرود که عشق تنها دلیل زندگی است

اما خدا را شکر که نوروز هر سال این فکر رابه یادمان می آورد

پس نوروزت مبارک که سالت را سرشار از عشق کند

باپایان سال شروع به خانه تکانی کردم,

به خانه دل که رسیدم محبتت رابرداشتم

نه غباری داشت ونه کهنه شده بود.

مهرت جاودانه باد*

لحظه هاي هستی من از تو پر شده ست

در تمام روز

در تمام شب

در تمام هفته

**در تمام ماه

در تمام سالی که گذشت**

نازنین من

شب را

در می نوردم

و ز تاریکی گریزی ندارم

می‌دانم روشنایی در راه است

و فانوس عالم گونت

روشنی مهتاب

به تن دارد

نوروز مبارک

دل را از پیله ي قهرش بیرون خواهم کشید

واژه ها را از خواب فراموشی بیدار خواهم کرد

دسته گلی از یاس و باران برایت خواهم چید

نقش لبخندرا بر چهره ي زیبایت خواهم پاشید

تا برایت پیام شادباشی بنویسم

نوروز مبارک

از همین روزنه گشوده به درود / به پرستو، به گل، به سبزه درود

به بهاری که می رسد از راه / چند روز دگر به ساز و سرود

بهارتان پیشاپیش مبارک

یک سبد ستاره چیده ام

تکه اي ازماه را

و یک شاخه نیلوفر

سال تحویل می شود

و من برایت لبخند میزنم

نوروز مبارک

با تو از خاطره ها سرشارم.جشن نوروز تو را کم دارم

سال تحویل دلم می‌گیرد با تو تا اخر خط بیدارم

هر چه سنم بالاتر می رود،

توجه کمتری به حرف هایی

که آدم ها می زنند می کنم.

فقط نگاه می کنم که چه کار می کنند.

پیرم و گاهی دلم یاد جوانی می کند

بلبل شوقم هوای نغمه خوانی می کند

همتم تا میرود ساز غزل گیرد به دست

طاقتم اظهار عجزو نا توانی می کند

بلبلی در سینه می نالد هنوزم کاین چمن

با خزان هم آشتی و گل فشانی می کند

ما به داغ عشقبازیها نشستیم و هنوز

چشم پروین همچنان چشمک پرانی می کند

نای ما خاموش ولی این زهره شیطان هنوز

با همان شور و نوا دارد شبانی می کند

گر زمین دود هوا گردد همانا، آسمان

با همین نخوت که دارد آسمانی می کند

سالها شد رفته دمسازم زدست اما هنوز

در درونم زنده است و زندگانی می کند

با همه نسیان تو گویی کز پی آزار من

خاطرم با خاطرات خود تبانی می کند

بی ثمر هر ساله در فکر بهارانم ولی

چون بهاران می رسد با من خزانی می کند

طفل بودم دزدکی پیر و علیلم ساختند

آنچه گردون می کند با ما نهانی می کند

می رسد قرنی به پایان و سپهر بایگان

دفتر دوران ما هم بایگانی می کند

“شهریارا” گو دل از ما مهربانان نشکنید

ورنه قاضی در قضا نامهربانی می کند

محمد حسین بهجت تبریزی

همیشه در زندگیت

جوری زندگی کن که

“ای کاش”

تکیه کلام پیریت نشود

هرگز افسوس

پیر شدن را نخورید ؛

چرا که افرادی زیادی

از این امتیاز محروم مانده اند …

در پایان، تعداد سالهای زندگی تو شمرده نمی‌شود،

بلکه زندگی که در آن سال‌ها داشتی اهمیت پیدا می‌کند.

آبراهام لینکلن

تا به روی چشم سنگین

عینک پیری نهادم

مینماید محو و روشن

چون یکی رؤیا جوانی

به تو فکر می کنم

هر لحظه، هر روز

در خیابان، در اتاق،

کنار میز صبحانه، روی تختم

و روز به روز پیرتر می شوم

حس خوبی‌ست

در آغوش خودت

پیر شوم

اینکه یک عمر

به دستان تو

زنجیر شوم

میانسالی وقتی اتفاق می افتد

که به قدری آدم ملاقات کرده اید

که هر آدم جدیدی که می بینید،

شما را به یاد کس دیگری می اندازد.

ما بزرگتر نمی شویم

پخته تر می شویم

پابلو پیکاسو

میانسالی وقتی اتفاق می افتد

که به قدری آدم ملاقات کرده اید

که هر آدم جدیدی که می بینید،

شما را به یاد کس دیگری می اندازد.

تراژدی زندگی اینست

که ما خیلی زود پیر می‌شویم

و خیلی دیر

عاقل

سر آخر،

چیزی که به حساب می آید

تعداد سالهای زندگی شما نیست

بلکه زندگی ای است

که در آن سالها کرده اید

حس خوبی‌ست

در آغوش خودت پیر شوم

اینکه یک عمر

به دستان تو زنجیر شوم

همیشه در زندگیت

جوری زندگی کن که

“ای کاش”

تکیه کلام پیریت نشود

راز نبوغ اینست

که روحیه کودکی را

با خود به سن پیری ببری،

به این معنی که

هرگز اشتیاق خود را

از دست ندهی.

هر روز، روز تولد است. هر لحظه از آن، برای ما جدید است. ما مجدداً تولد می‌یابیم و برای تلاش بیشتر بازسازی می‌شویم.

(ایزاک واتس)

ما با گذر سال‌های زندگی پیر نمی‌شویم بلکه هر روز تازه‌تر می‌شویم.

(امیلی دیکنسون)

هیچ‌گاه پیر نشو. مهم نیست چند سالت است. هرگز دست از رفتار کردن مانند یک کودک کنجکاو برندار.

(آلبرت انیشتن)

بگذارید هیچ‌گاه به سن توجه نکنیم. آنچه که اهمیت دارد شادی است که زمان با خود برای ما به ارمغان می‌آورد نه شمردن سال‌های عمر.

سال‌های عمرت را بشمار و کاری کن تا سال‌های عمرت شمرده شوند.

(جورج مریدیت)

مردها با بالا رفتن سن دست از بازی کردن برنمی‌دارند. آن‌ها زمانی پیر می‌شوند که دست از بازی کردن برمی‌دارند.

(اولیور وندل هلمز)

بالا رفتن سن به نظر تنها روش در دسترس برای داشتن رندگی طولانی است.

(دانیل فرانسیوس اسپریت اوبر)

جوانی یک حالت ایده‌آل است اگر کمی دیرتر در زندگی ظاهر شود.

(هربرت آسکوئیت)

بالا رفتن سن اجباری است اما بزرگ شدن اختیاری می‌باشد.

(والت دیزنی)

هر چه سنم بالاتر می رود،

توجه کمتری به حرف هایی

که آدم ها می زنند می کنم.

فقط نگاه می کنم که چه کار می کنند.

پیرم و گاهی دلم یاد جوانی می کند

بلبل شوقم هوای نغمه خوانی می کند

همتم تا میرود ساز غزل گیرد به دست

طاقتم اظهار عجزو نا توانی می کند

بلبلی در سینه می نالد هنوزم کاین چمن

با خزان هم آشتی و گل فشانی می کند

ما به داغ عشقبازیها نشستیم و هنوز

چشم پروین همچنان چشمک پرانی می کند

نای ما خاموش ولی این زهره شیطان هنوز

با همان شور و نوا دارد شبانی می کند

گر زمین دود هوا گردد همانا، آسمان

با همین نخوت که دارد آسمانی می کند

سالها شد رفته دمسازم زدست اما هنوز

در درونم زنده است و زندگانی می کند

با همه نسیان تو گویی کز پی آزار من

خاطرم با خاطرات خود تبانی می کند

بی ثمر هر ساله در فکر بهارانم ولی

چون بهاران می رسد با من خزانی می کند

طفل بودم دزدکی پیر و علیلم ساختند

آنچه گردون می کند با ما نهانی می کند

می رسد قرنی به پایان و سپهر بایگان

دفتر دوران ما هم بایگانی می کند

“شهریارا” گو دل از ما مهربانان نشکنید

ورنه قاضی در قضا نامهربانی می کند

محمد حسین بهجت تبریزی

همیشه در زندگیت

جوری زندگی کن که

“ای کاش”

تکیه کلام پیریت نشود

هرگز افسوس

پیر شدن را نخورید ؛

چرا که افرادی زیادی

از این امتیاز محروم مانده اند …

در پایان، تعداد سالهای زندگی تو شمرده نمی‌شود،

بلکه زندگی که در آن سال‌ها داشتی اهمیت پیدا می‌کند.

آبراهام لینکلن

تا به روی چشم سنگین

عینک پیری نهادم

مینماید محو و روشن

چون یکی رؤیا جوانی

به تو فکر می کنم

هر لحظه، هر روز

در خیابان، در اتاق،

کنار میز صبحانه، روی تختم

و روز به روز پیرتر می شوم

حس خوبی‌ست

در آغوش خودت

پیر شوم

اینکه یک عمر

به دستان تو

زنجیر شوم

میانسالی وقتی اتفاق می افتد

که به قدری آدم ملاقات کرده اید

که هر آدم جدیدی که می بینید،

شما را به یاد کس دیگری می اندازد.

ما بزرگتر نمی شویم

پخته تر می شویم

پابلو پیکاسو

میانسالی وقتی اتفاق می افتد

که به قدری آدم ملاقات کرده اید

که هر آدم جدیدی که می بینید،

شما را به یاد کس دیگری می اندازد.

تراژدی زندگی اینست

که ما خیلی زود پیر می‌شویم

و خیلی دیر

عاقل

سر آخر،

چیزی که به حساب می آید

تعداد سالهای زندگی شما نیست

بلکه زندگی ای است

که در آن سالها کرده اید

حس خوبی‌ست

در آغوش خودت پیر شوم

اینکه یک عمر

به دستان تو زنجیر شوم

همیشه در زندگیت

جوری زندگی کن که

“ای کاش”

تکیه کلام پیریت نشود

راز نبوغ اینست

که روحیه کودکی را

با خود به سن پیری ببری،

به این معنی که

هرگز اشتیاق خود را

از دست ندهی.

هر روز، روز تولد است. هر لحظه از آن، برای ما جدید است. ما مجدداً تولد می‌یابیم و برای تلاش بیشتر بازسازی می‌شویم.

(ایزاک واتس)

ما با گذر سال‌های زندگی پیر نمی‌شویم بلکه هر روز تازه‌تر می‌شویم.

(امیلی دیکنسون)

هیچ‌گاه پیر نشو. مهم نیست چند سالت است. هرگز دست از رفتار کردن مانند یک کودک کنجکاو برندار.

(آلبرت انیشتن)

بگذارید هیچ‌گاه به سن توجه نکنیم. آنچه که اهمیت دارد شادی است که زمان با خود برای ما به ارمغان می‌آورد نه شمردن سال‌های عمر.

سال‌های عمرت را بشمار و کاری کن تا سال‌های عمرت شمرده شوند.

(جورج مریدیت)

مردها با بالا رفتن سن دست از بازی کردن برنمی‌دارند. آن‌ها زمانی پیر می‌شوند که دست از بازی کردن برمی‌دارند.

(اولیور وندل هلمز)

بالا رفتن سن به نظر تنها روش در دسترس برای داشتن رندگی طولانی است.

(دانیل فرانسیوس اسپریت اوبر)

جوانی یک حالت ایده‌آل است اگر کمی دیرتر در زندگی ظاهر شود.

(هربرت آسکوئیت)

بالا رفتن سن اجباری است اما بزرگ شدن اختیاری می‌باشد.

(والت دیزنی)

متن عاشقانه برای شوهر عزیزم

شاید نتونم کاری کنم که تا ابد عاشقم باشی
اما تو هم نمی تونی کاری که من از دوست داشتنت دست بکشم❥•

هنوز بعد از این همه سال هر وقت بهت فکر می کنم تپش قلب می گیرم مرد من!

منحَصر به #تُ
ترین آدمِ رویِ زمین منم

از وقتی وارد زندگیم شدی بیشتر می خندم و این شیرین ترین معجزه عشقه
شوهر عزیزم! دوستتــ دارمــ

صدای نفس کشیدن تو بهترین صدای زندگی من است

متن عاشقانه برای شوهر گلم

امروز و فردا و تا ابد دوستت دارم شوهر عزیزم!

عشق لازم نیست کامل باشه، فقط باید حقیقی باشه
از اعماق قلبم دوستت دارم(„• ֊ •„) ♡

برقِ چشمانِ تو
کورم کرد
که جز خودت…❤️
هیچ کس را نبینم

زمانی که با تو ازدواج کردم همه چیز برایم زیباتر شد
می گن عشق که وارد دلت بشه به همه چی رنگ و لعاب می بخشه

وقتی برای اولین بار دیدمت فهمیدم که خاص هستی
حالا و بعد از این سال می دونم که چقدر قوی و مهربونی
و به خاطر هر روزی که باهات می گذرونم خدا رو شاکرم

متن عاشقانه برای شوهر کوتاه

آغوشت
پایتخت مهربانی ست
و دستانت
پلی
به سرزمین خوشبختی

مبتلایم کرده‌ای!
درمان نمی‌ خواهم که عشق
بی‌ گمان شیرین‌ ترین بیماریِ دورانِ ماست

هنوز هر شب خوابتو می بینم حتی بعد از ازدواجمون!

بهترین جای دنیا آغوش توست …∞

متن عاشقانه برای شوهر زیبا

تمامِ آن چیزی که درباره‌ تو در سرم هست ده‌ ها کتاب می‌ شود
اما تمام چیزی که در دلم هست فقط دو کلمه است …
دوستت دارم

صبح است
صبح خیلی زود
و بیدار شده ام تا دوست داشتنت را
زودتر از روزهای قبل
شروع کنم …

عاشقم باش و کنارم بمان
بگذار آوازه عشق مان چنان در شهر بپیچد که رو سیاه شوند
آن ها که بر سر جدایی مان شرط بسته اند

رسیدی پیام بده‍♥️
«تمام شعرهای جهان که نباید قافـیه داشته باشند»

متن عاشقانه برای شوهر با فونت زیبا

|اینجا قانونـــ یکطرفهـ هست،
من‌ْ عاشقانهـِ
میسرایَــمَت
تُـو فقط دلبری… !|•

زِندگِی نِمیکَردَم قَبلت؛)🌻 فَقَط تلاش مِیکَردَم زِنده بِمُونم:)!

﹙• تو • ♥️ُ﹚
رو میشه تو یِه کلمه توصیف کرد :
« عِشق 💍

متن عاشقانه برای شوهر عزیزم

شاید نتونم کاری کنم که تا ابد عاشقم باشی
اما تو هم نمی تونی کاری که من از دوست داشتنت دست بکشم❥•

هنوز بعد از این همه سال هر وقت بهت فکر می کنم تپش قلب می گیرم مرد من!

منحَصر به #تُ
ترین آدمِ رویِ زمین منم

از وقتی وارد زندگیم شدی بیشتر می خندم و این شیرین ترین معجزه عشقه
شوهر عزیزم! دوستتــ دارمــ

صدای نفس کشیدن تو بهترین صدای زندگی من است

متن عاشقانه برای شوهر گلم

امروز و فردا و تا ابد دوستت دارم شوهر عزیزم!

عشق لازم نیست کامل باشه، فقط باید حقیقی باشه
از اعماق قلبم دوستت دارم(„• ֊ •„) ♡

برقِ چشمانِ تو
کورم کرد
که جز خودت…❤️
هیچ کس را نبینم

زمانی که با تو ازدواج کردم همه چیز برایم زیباتر شد
می گن عشق که وارد دلت بشه به همه چی رنگ و لعاب می بخشه

وقتی برای اولین بار دیدمت فهمیدم که خاص هستی
حالا و بعد از این سال می دونم که چقدر قوی و مهربونی
و به خاطر هر روزی که باهات می گذرونم خدا رو شاکرم

متن عاشقانه برای شوهر کوتاه

آغوشت
پایتخت مهربانی ست
و دستانت
پلی
به سرزمین خوشبختی

مبتلایم کرده‌ای!
درمان نمی‌ خواهم که عشق
بی‌ گمان شیرین‌ ترین بیماریِ دورانِ ماست

هنوز هر شب خوابتو می بینم حتی بعد از ازدواجمون!

بهترین جای دنیا آغوش توست …∞

متن عاشقانه برای شوهر زیبا

تمامِ آن چیزی که درباره‌ تو در سرم هست ده‌ ها کتاب می‌ شود
اما تمام چیزی که در دلم هست فقط دو کلمه است …
دوستت دارم

صبح است
صبح خیلی زود
و بیدار شده ام تا دوست داشتنت را
زودتر از روزهای قبل
شروع کنم …

عاشقم باش و کنارم بمان
بگذار آوازه عشق مان چنان در شهر بپیچد که رو سیاه شوند
آن ها که بر سر جدایی مان شرط بسته اند

رسیدی پیام بده‍♥️
«تمام شعرهای جهان که نباید قافـیه داشته باشند»

متن عاشقانه برای شوهر با فونت زیبا

|اینجا قانونـــ یکطرفهـ هست،
من‌ْ عاشقانهـِ
میسرایَــمَت
تُـو فقط دلبری… !|•

زِندگِی نِمیکَردَم قَبلت؛)🌻 فَقَط تلاش مِیکَردَم زِنده بِمُونم:)!

﹙• تو • ♥️ُ﹚
رو میشه تو یِه کلمه توصیف کرد :
« عِشق 💍

دعا کنیم سال جدید :
غذای شیطان نماز قضامون نباشه
دعای خیر والدین بدرقه ی راهمون باشه
و این نوروز، ظهور یارمون…
آقاجون! همه ی دعاهامون رو تو پوشه ی الهی آمین خودت به عرض خدا برسون.

دیگر خسته‌ام

از این سررسیدها…

از این سررسیدها که با این همه ~ جُمعه ِ ~

هرگز روز ~ ظُهور ~ ندارند

تاریکند و نور ندارند

آقا…

مےآیی امسال روز دیگری قرار بگذاریم ؟!؟!

مثلا اولین روز سال؟؟؟

شاید آن روز که سهراب نوشت:

تا شقایق هست زندگی باید کرد…
خبری از دل پر درد گل یاس نداشت.
باید اینطور نوشت:
هر گلی هست…
چه شقایق چه گل پیچک و یاس
تا نیاید آقا
زندگی دشوار است

آرزو که عیب نیست آقا!
راستش این روزها تشنه تر از دیروزیم ،
سفره ی هفت سین دلمان را با هزاران امید پهن کرده و دعا می کنیم
تا روزی شاید همین حوالی خدا تو را به ما برساند وسالمان را زیر نگاه زلال تو تحویل کنیم.
می آیی….عینا شبیه بهار!

تحویل نمے گیرم
سالے را
که بدون حضور” تو” تحویل شود…

مهم نیست که قفلها دست کیست
مهم اینست که کلیدها دست خداست
از ته دل دعا میکنم که در این روزهای آخر سال ، توی این روز زیبای آفتابی
شاه کلید تمام قفلها رو از خداوند عیدی بگیری
سال نو پیشاپیش مبارک

همیشه بهار قاصد طراوت است و این بار، این عطر یاس است که شبنم گونه‌هایمان را نفیس می‌کند
خالق محبوب من…
هر چند که تو عین مستقیمی، بی منت و واسطه اما
بودنمان را باب دل این بهترین مخلوقات کن و محض خاطر وجودشان، لذت بندگی را نثار وجودمان گردان
التماس دعا و «بهارتون فاطمی»

مُدّعی گوید که با یک گل نمی گردد بهار

من گلی دارم که عالم را گلستان می کند

گل من را بهاری بی خزان است

گل من مهدی صاحب زمان است

اللهم عجّل لولیک الفرج

خانه تکانی، رسم قدیمی همه منتظران بهار است

خانه تکانی دل را برای رسیدن بهار دلها، مهدی زهرا فراموش نکنیم …

گل ها و سبزه ها پیامبرانی هستند که در بهار مبعوث می شوند

تا بهار ناگزیر قیامت را امضا کنند.

آنان که هر روز تدارک اردوی آسمانی می بینند، پر شکوه ترین “اوقات فراغت” را دارند.

پرشکوه ترین تعطیلات نصیبتان باد…

امام صادق (علیه السلام):

نوروز روزی است که در آن قائم ما اهل بیت ظهور کند.

روزها نو نشده کهنه تر از دیروز است / گر کُند یوسف زهرا نظری ، نوروز است

لحظه ها در تپش تاب وتب آمدنش / آسمان چشم به راه قدمش هر روز است

اللهم عجل لولیک الفرج

خودت گفتی وعده در بهار است
بهار آمد دلم در انتظار است
بهار هر کسی عید است و نوروز
بهار عاشقان دیدار یار است
اللهم عجل لولیک الفرج

یا رب عید است عطا بر همه ده
بر ماتم و اندوه همه خاتمه ده
پایان غم همه ظهور مهدیست
تعجیل فرج به مهدی فاطمه ده

آسمان غرق خیال است کجایی آقا ؟
اولین جمعه سال است کجایی آقا ؟
یک نفس عاشق اگر بود زمین می فهمید
عاشقی بی تو محال است ، کجایی آقا ؟

بی تو اینجا همه در حبس ابد تبعیدند
سالها هجری و شمسی همه بی خورشیدند
سیر تقویم جلالی به جمال تو خوش است
فصلها را همه با فاصله ات سنجیدند
تو بیایی همه ساعتها ، ثانیه ها
از همین روز همین لحظه همین دم عیدند

خوشا به حال سال گذشته ، ماه دوازدهمش را دید و عمرش به سر رسید !
میترسم عمرم به سر برسد و ماه دوازدهمم را ندیده باشم …

صد مبارک به تو آن عید که فردا باشد
نوروز نوید وصل دلها باشد
امید که با فضل خداوند جلی
سال فرج مهدی زهرا باشد

لبهای تو سوره سوره تفسیر خداست
چشمان تو بی ریاتر از آینه هاست
ای سبزترین سبزترین سبزترین
سیمای تو سین هشتم سفره ی ماست
تو قول بده با همین بهار خواهی آمد ، من هر روز خانه ی دلم را تکان خواهم داد !!!

سالی که بهارش قدم فاطمه باشد

صدها برکت از کرم فاطمه باشد

امید که یک مژده ز صدها خبر خوش

پیغام فرج در حرم فاطمه باشد

گلها همه با اذن تو برخواسته اند / از بهر ظهور تو خود آراسته اند مردم همه
در لحظه تحویل ، بی شک / اول فرج تو را از خدا خواسته اند…
عید نوروز مبارک ، به امید ظهور صاحب الزمان

سال خود را با بهترین 7سین آغاز کنید:
سلام قولا” من رب الرحیم
سلام علئ موسی و هارون
سلام علئ ابراهیم
سلام علئ نوح فی العالمین
سلام علئ المرسلین
سلام علئ إلیاسین
سلام هی حتی مطلع الفجر

چهار دعای برتر لحظه تحویل سال
اول دعا برای ظهور آن بی مثال
دوم تمام ملت بی ضرر و بی ملال
سوم رسیدن ما به قله‌های کمال
چهارم تمام جیب‌ها پر از پول، اما حلال
پیشاپیش عید نوروزتون مبارک

بر چهره گل نسیم نوروز خوش است
در صحن چمن روی دل افروز خوش است
از دی مهراس چون بهار آمدنی است
و ایام ظهور آن ستم سوز خوش است

دعا کنیم سال جدید :
غذای شیطان نماز قضامون نباشه
دعای خیر والدین بدرقه ی راهمون باشه
و این نوروز، ظهور یارمون…
آقاجون! همه ی دعاهامون رو تو پوشه ی الهی آمین خودت به عرض خدا برسون.

دیگر خسته‌ام

از این سررسیدها…

از این سررسیدها که با این همه ~ جُمعه ِ ~

هرگز روز ~ ظُهور ~ ندارند

تاریکند و نور ندارند

آقا…

مےآیی امسال روز دیگری قرار بگذاریم ؟!؟!

مثلا اولین روز سال؟؟؟

شاید آن روز که سهراب نوشت:

تا شقایق هست زندگی باید کرد…
خبری از دل پر درد گل یاس نداشت.
باید اینطور نوشت:
هر گلی هست…
چه شقایق چه گل پیچک و یاس
تا نیاید آقا
زندگی دشوار است

آرزو که عیب نیست آقا!
راستش این روزها تشنه تر از دیروزیم ،
سفره ی هفت سین دلمان را با هزاران امید پهن کرده و دعا می کنیم
تا روزی شاید همین حوالی خدا تو را به ما برساند وسالمان را زیر نگاه زلال تو تحویل کنیم.
می آیی….عینا شبیه بهار!

تحویل نمے گیرم
سالے را
که بدون حضور” تو” تحویل شود…

مهم نیست که قفلها دست کیست
مهم اینست که کلیدها دست خداست
از ته دل دعا میکنم که در این روزهای آخر سال ، توی این روز زیبای آفتابی
شاه کلید تمام قفلها رو از خداوند عیدی بگیری
سال نو پیشاپیش مبارک

همیشه بهار قاصد طراوت است و این بار، این عطر یاس است که شبنم گونه‌هایمان را نفیس می‌کند
خالق محبوب من…
هر چند که تو عین مستقیمی، بی منت و واسطه اما
بودنمان را باب دل این بهترین مخلوقات کن و محض خاطر وجودشان، لذت بندگی را نثار وجودمان گردان
التماس دعا و «بهارتون فاطمی»

مُدّعی گوید که با یک گل نمی گردد بهار

من گلی دارم که عالم را گلستان می کند

گل من را بهاری بی خزان است

گل من مهدی صاحب زمان است

اللهم عجّل لولیک الفرج

خانه تکانی، رسم قدیمی همه منتظران بهار است

خانه تکانی دل را برای رسیدن بهار دلها، مهدی زهرا فراموش نکنیم …

گل ها و سبزه ها پیامبرانی هستند که در بهار مبعوث می شوند

تا بهار ناگزیر قیامت را امضا کنند.

آنان که هر روز تدارک اردوی آسمانی می بینند، پر شکوه ترین “اوقات فراغت” را دارند.

پرشکوه ترین تعطیلات نصیبتان باد…

امام صادق (علیه السلام):

نوروز روزی است که در آن قائم ما اهل بیت ظهور کند.

روزها نو نشده کهنه تر از دیروز است / گر کُند یوسف زهرا نظری ، نوروز است

لحظه ها در تپش تاب وتب آمدنش / آسمان چشم به راه قدمش هر روز است

اللهم عجل لولیک الفرج

خودت گفتی وعده در بهار است
بهار آمد دلم در انتظار است
بهار هر کسی عید است و نوروز
بهار عاشقان دیدار یار است
اللهم عجل لولیک الفرج

یا رب عید است عطا بر همه ده
بر ماتم و اندوه همه خاتمه ده
پایان غم همه ظهور مهدیست
تعجیل فرج به مهدی فاطمه ده

آسمان غرق خیال است کجایی آقا ؟
اولین جمعه سال است کجایی آقا ؟
یک نفس عاشق اگر بود زمین می فهمید
عاشقی بی تو محال است ، کجایی آقا ؟

بی تو اینجا همه در حبس ابد تبعیدند
سالها هجری و شمسی همه بی خورشیدند
سیر تقویم جلالی به جمال تو خوش است
فصلها را همه با فاصله ات سنجیدند
تو بیایی همه ساعتها ، ثانیه ها
از همین روز همین لحظه همین دم عیدند

خوشا به حال سال گذشته ، ماه دوازدهمش را دید و عمرش به سر رسید !
میترسم عمرم به سر برسد و ماه دوازدهمم را ندیده باشم …

صد مبارک به تو آن عید که فردا باشد
نوروز نوید وصل دلها باشد
امید که با فضل خداوند جلی
سال فرج مهدی زهرا باشد

لبهای تو سوره سوره تفسیر خداست
چشمان تو بی ریاتر از آینه هاست
ای سبزترین سبزترین سبزترین
سیمای تو سین هشتم سفره ی ماست
تو قول بده با همین بهار خواهی آمد ، من هر روز خانه ی دلم را تکان خواهم داد !!!

سالی که بهارش قدم فاطمه باشد

صدها برکت از کرم فاطمه باشد

امید که یک مژده ز صدها خبر خوش

پیغام فرج در حرم فاطمه باشد

گلها همه با اذن تو برخواسته اند / از بهر ظهور تو خود آراسته اند مردم همه
در لحظه تحویل ، بی شک / اول فرج تو را از خدا خواسته اند…
عید نوروز مبارک ، به امید ظهور صاحب الزمان

سال خود را با بهترین 7سین آغاز کنید:
سلام قولا” من رب الرحیم
سلام علئ موسی و هارون
سلام علئ ابراهیم
سلام علئ نوح فی العالمین
سلام علئ المرسلین
سلام علئ إلیاسین
سلام هی حتی مطلع الفجر

چهار دعای برتر لحظه تحویل سال
اول دعا برای ظهور آن بی مثال
دوم تمام ملت بی ضرر و بی ملال
سوم رسیدن ما به قله‌های کمال
چهارم تمام جیب‌ها پر از پول، اما حلال
پیشاپیش عید نوروزتون مبارک

بر چهره گل نسیم نوروز خوش است
در صحن چمن روی دل افروز خوش است
از دی مهراس چون بهار آمدنی است
و ایام ظهور آن ستم سوز خوش است

برخیز و بخند و

زندگی کن با عشق

صبح دگری دوباره

از راه رسید

روزتون پرانرژی و شاد

امروز

به احترام زندگی مهربان می مانم

هر جا قلبی مهربان

در حال تپیدن است

بهشتی زیبا

در حال روییدن است

الهی امروزتون سرشار از

اتفاقات زیبا باشه

آخر هفته تون لبریز از آرامش و مهربانی

صبح نفسش حق است

به هربهانه ای بیدارت می کند که

روز تازه را شروع کنی

به نوری،عطر چای و صبحانه ای

صدای گنجشکی

هرچه هست زندگی است و زیبا

امروزتون قشنگ و پر انرژی

یک سلام گرم

از ته دل

به شما که عشق تو دلاتونه

مهربونی تو چشاتونه

وخنده رو لباتونه

روزتون سرشار از الطاف الهی

روزتون بخیر و نیکی

الهی

همیشه خونه دلتون گرم

فنجون عشق تون پر مهر

دستاتون پر روزی

نگاهتون قشنگ

دلتون لبریز از شادی

هر سقوطی

پایان کار نیست

باران را ببین،

سقوطش زیباترین آغاز است

حتی اگر افتاده ای

با زمینی که خوردی ترکیب شو

و دوباره متولد شو

سبز شو

و اطرافت رو سبز کن

سلام آخر هفته تون زیبا

سلام به روز و روشنی

سلام به آهنگ خوش زندگی

سلام به مهر و صفای دلهای بی ریا

سلام بر دوست و آشنا

امروزتون بی نظیر

روحتون در نشاط

و نگاه خدا همراهتون

صبح تون بخیر دوستان گلم

زندگی کوچه سبزیست میان دل و دشت

که در آن عشق مهم است و گذشت

زندگی مزرعه خوبی هاست

زندگی راه رسیدن به خداست.

سلام صبح زیباتون بخیر و شادی

یک سبد دعای خوشبختی

تقدیم به تک تک شما

آخر هفته تون معطر به عطر خدا

تقدیم با بهترین آرزوها

روز خوبی پیش رو داشته باشید

اگر بین برنده شدن

و شاد بودن

مجبور به انتخاب شدی،

همیشه شادی را انتخاب کن.

چون شادبودن به صورت خودکار

از تو یک برنده می سازد.

آخر هفته تون سرشار از اتفاق های خوب و خوش

در این صبح زیبـا

امیدوارم چشمانتون بدرخشد

از بارقه های امید

و لبانتون با لبخند مهر

گشوده شود

و کلامتون آراسته به مهربانی

و نگاهتون به سمت

محبت باشد

زندگی به کامتون شیرین و گوارا

آخر هفته تون عالی

برخیز و بخند و

زندگی کن با عشق

صبح دگری دوباره

از راه رسید

روزتون پرانرژی و شاد

امروز

به احترام زندگی مهربان می مانم

هر جا قلبی مهربان

در حال تپیدن است

بهشتی زیبا

در حال روییدن است

الهی امروزتون سرشار از

اتفاقات زیبا باشه

آخر هفته تون لبریز از آرامش و مهربانی

صبح نفسش حق است

به هربهانه ای بیدارت می کند که

روز تازه را شروع کنی

به نوری،عطر چای و صبحانه ای

صدای گنجشکی

هرچه هست زندگی است و زیبا

امروزتون قشنگ و پر انرژی

یک سلام گرم

از ته دل

به شما که عشق تو دلاتونه

مهربونی تو چشاتونه

وخنده رو لباتونه

روزتون سرشار از الطاف الهی

روزتون بخیر و نیکی

الهی

همیشه خونه دلتون گرم

فنجون عشق تون پر مهر

دستاتون پر روزی

نگاهتون قشنگ

دلتون لبریز از شادی

هر سقوطی

پایان کار نیست

باران را ببین،

سقوطش زیباترین آغاز است

حتی اگر افتاده ای

با زمینی که خوردی ترکیب شو

و دوباره متولد شو

سبز شو

و اطرافت رو سبز کن

سلام آخر هفته تون زیبا

سلام به روز و روشنی

سلام به آهنگ خوش زندگی

سلام به مهر و صفای دلهای بی ریا

سلام بر دوست و آشنا

امروزتون بی نظیر

روحتون در نشاط

و نگاه خدا همراهتون

صبح تون بخیر دوستان گلم

زندگی کوچه سبزیست میان دل و دشت

که در آن عشق مهم است و گذشت

زندگی مزرعه خوبی هاست

زندگی راه رسیدن به خداست.

سلام صبح زیباتون بخیر و شادی

یک سبد دعای خوشبختی

تقدیم به تک تک شما

آخر هفته تون معطر به عطر خدا

تقدیم با بهترین آرزوها

روز خوبی پیش رو داشته باشید

اگر بین برنده شدن

و شاد بودن

مجبور به انتخاب شدی،

همیشه شادی را انتخاب کن.

چون شادبودن به صورت خودکار

از تو یک برنده می سازد.

آخر هفته تون سرشار از اتفاق های خوب و خوش

در این صبح زیبـا

امیدوارم چشمانتون بدرخشد

از بارقه های امید

و لبانتون با لبخند مهر

گشوده شود

و کلامتون آراسته به مهربانی

و نگاهتون به سمت

محبت باشد

زندگی به کامتون شیرین و گوارا

آخر هفته تون عالی

برای عیدی امسالت

یک سبد ستاره چیده ام

تکه ای ازماه را

و یک شاخه نیلوفر

سال تحویل میشود

و من برایت لبخند می زنم

نوروز مبارک

همسر عزیزم که همواره بدی های من را با دل و جان به صبر طی میکند و همیشه روح بلندش من را شگفت زده می کند. همسر عزیزم عیدت مبارک

تکان می دهد خانه را سالی که می آید…
سرگرمیِ خوبیست: تو عکسِ قابت را و من قاب عکست را عوض می کنم و آغاز می شود سال تنهایی…!

دل را از پیله ‌ی قهرش بیرون خواهم کشید
واژه‌ها را از خواب فراموشی بیدار خواهم کرد
دسته گلی از یاس و باران برایت خواهم چید
نقش لبخند را بر چهره‌ی زیبایت خواهم پاشید
تا برایت پیام شادباشی بنویسم
نوروز مبارک…

برایم مثل همین “بهار” می مانی
آمدنت را همیشه تحویل میگیرم…

با تو از خاطره ها سرشارم…

جشن نوروز تو را کم دارم…

سال تحویل دلم می گیرد…

با تو تا آخر خط بیدارم…!

میدونی فرق عزیز و دلتنگ چیه ؟
دلتنگ کسیه که پیام تبریک عید نوروز میده ، عزیز کسیه که اون پیام رو میخونه !
عزیزم عیدت مبارک …

چند روز دیگه بهار میاد و همه‌چیز رو تازه می‌کنه، سال رو، ماه رو،
روزها رو، هوا رو، طبیعت رو، ولی فقط یک چیز کهنه میشه که به
همه اون تاز‌گی می‌ارزه، «عشقمون»

یادم باشد که زیبایی های کوچک را دوست بدارم حتی اگر در بین زشتی های بزرگ باشند
یادم باشد که دیگران را دوست بدارم این گونه که هستند ، نه این گونه که میخواهم باشند
یادم باشد که هرگز خودرا از دریچه نگاه دیگران ننگرم
که من اگر خود با خویشتن آشتی نکنم هیچ شخصی نمی‌تواند مرا با خود آشتی دهد
یادم باشد که خودم با خودم مهربان باشم

چرا که شخصی که با خود مهربان نیست نمی‌تواند با دیگران مهربان باشد

چه عجیب است رسم روزگار تویی که بهترین بهار را بریم

رقم زدی امسال با رفتنت بد ترین نوروز را تجربه میکنم امید وارم

شیرینی لحظهایت به اندازه تلخی لحظه هایم زیاد باشد

امسال نوروز با تو برایم رنگ و بوی دیگری دارد

عشق من نوروزت مبارک

برای عیدی امسالت

یک سبد ستاره چیده ام

تکه ای ازماه را

و یک شاخه نیلوفر

سال تحویل میشود

و من برایت لبخند می زنم

نوروز مبارک

چند روز دیگه بهار میاد و همه‌چیز رو تازه می‌کنه، سال رو، ماه رو،
روزها رو، هوا رو، طبیعت رو، ولی فقط یک چیز کهنه میشه که به
همه اون تاز‌گی می‌ارزه، «عشقمون»

با پایان سال شروع به خانه تکانی کردم؛
به خانه دل که رسیدم محبتت را برداشتم
نه غباری داشت ونه کهنه شده بود؛
مهرت جاودانه دردلم خواهدماند.
شبهای بهاریتون آروم و قشنگ و پرستاره.

یکی می پرسه: چرا هر گلی که زیباست، ناز داره؟
جواب می گیره: این طور نیست! یه گل زیباست، که ناز نداره،
ولی بهتره صداش نکنی، چون الان داره این پیام رو می خونه…
عزیزم عیدت مبارک…

تو بهاری؟
نه! بهاران از توست…
از تو می گیرد وام، هر بهار این همه زیبایی را
هوس باغ و بهارانم نیست
ای بهترین باغ و بهارانم تو…

سال تحویل شد و من

تمام دلتنگی هایم را

به جای تو

در آغوش می کشم

چقدر جایت میان بازوانم خالیست

نوروز مبارک نامزد عزیزم

همسرم بیا در سال جدید بندگی خدا کنیم تا خداوند همه چیز را بنده ی ما کند …
سال نو مبارک …

دل من پیش تو عشق من خنده تو
فکر من چهره تو امید من نگاه تو
جون من فدای تو بدون که عید شده ومن
اولین کسی هستم که سال نو را به شما تبریک میگویم.

میدونی فرق عزیز و دلتنگ چیه ؟
دلتنگ کسیه که پیام تبریک عید نوروز میده ، عزیز کسیه که اون پیام رو میخونه !
عزیزم عیدت مبارک …

به تو سوگند و به ناز گل سرخ و به پروانه که در عشق فنا می گردد :
زندگی زیبا نیست!
آنچه زیباست تویی ، همسرم سال نو مبارکــــ…!

شیشه می شکند و زندگی می گذرد

.نوروز می اید تابه ما بگوید تنها محبت ماندنی است

پس دوستت دارم چه شیشه باشم چه اسیر سرنوشت

پیام نوروز این است.دوست داشته باشید و زندگی کنید.زمان همیشه از ان شما نیست

پس دوستت دارم بهترینم نوروز مبارک

اگر چه یادمان می رود که عشق تنها دلیل زندگی است اما خدا را شکر که نوروز هر سال این فکر را به یادمان می اورد.پس نوروزت مبارک که سالت را سرشار از عشق کند

موی زمین سبز گشت،حین سپــر انداخت بحر
باد صبا باره اش تاخت به هر کوی و شهر
باد مبـــارک تـــورا ســال نو و سالها
وفـــق مــرادت رود گــردش ایام و دهر . . .

برای تو تمام صلح ، لذت و عشق این فصل رو آرزو میکنم . تغییر فصل رو بهت تبریک میگم
سال نو مبارک

دل را از پیله ی قهرش بیرون خواهم کشید
واژه ها را از خواب فراموشی بیدار خواهم کرد
دسته گلی از یاس و باران برایت خواهم چید
نقش لبخندرا بر چهره ی زیبایت خواهم پاشید
تا برایت پیام شادباشی بنویسم
نوروز مبارک

برای عیدی امسالت

یک سبد ستاره چیده ام

تکه ای ازماه را

و یک شاخه نیلوفر

سال تحویل میشود

و من برایت لبخند می زنم

نوروز مبارک

همسر عزیزم که همواره بدی های من را با دل و جان به صبر طی میکند و همیشه روح بلندش من را شگفت زده می کند. همسر عزیزم عیدت مبارک

تکان می دهد خانه را سالی که می آید…
سرگرمیِ خوبیست: تو عکسِ قابت را و من قاب عکست را عوض می کنم و آغاز می شود سال تنهایی…!

دل را از پیله ‌ی قهرش بیرون خواهم کشید
واژه‌ها را از خواب فراموشی بیدار خواهم کرد
دسته گلی از یاس و باران برایت خواهم چید
نقش لبخند را بر چهره‌ی زیبایت خواهم پاشید
تا برایت پیام شادباشی بنویسم
نوروز مبارک…

برایم مثل همین “بهار” می مانی
آمدنت را همیشه تحویل میگیرم…

با تو از خاطره ها سرشارم…

جشن نوروز تو را کم دارم…

سال تحویل دلم می گیرد…

با تو تا آخر خط بیدارم…!

میدونی فرق عزیز و دلتنگ چیه ؟
دلتنگ کسیه که پیام تبریک عید نوروز میده ، عزیز کسیه که اون پیام رو میخونه !
عزیزم عیدت مبارک …

چند روز دیگه بهار میاد و همه‌چیز رو تازه می‌کنه، سال رو، ماه رو،
روزها رو، هوا رو، طبیعت رو، ولی فقط یک چیز کهنه میشه که به
همه اون تاز‌گی می‌ارزه، «عشقمون»

یادم باشد که زیبایی های کوچک را دوست بدارم حتی اگر در بین زشتی های بزرگ باشند
یادم باشد که دیگران را دوست بدارم این گونه که هستند ، نه این گونه که میخواهم باشند
یادم باشد که هرگز خودرا از دریچه نگاه دیگران ننگرم
که من اگر خود با خویشتن آشتی نکنم هیچ شخصی نمی‌تواند مرا با خود آشتی دهد
یادم باشد که خودم با خودم مهربان باشم

چرا که شخصی که با خود مهربان نیست نمی‌تواند با دیگران مهربان باشد

چه عجیب است رسم روزگار تویی که بهترین بهار را بریم

رقم زدی امسال با رفتنت بد ترین نوروز را تجربه میکنم امید وارم

شیرینی لحظهایت به اندازه تلخی لحظه هایم زیاد باشد

امسال نوروز با تو برایم رنگ و بوی دیگری دارد

عشق من نوروزت مبارک

برای عیدی امسالت

یک سبد ستاره چیده ام

تکه ای ازماه را

و یک شاخه نیلوفر

سال تحویل میشود

و من برایت لبخند می زنم

نوروز مبارک

چند روز دیگه بهار میاد و همه‌چیز رو تازه می‌کنه، سال رو، ماه رو،
روزها رو، هوا رو، طبیعت رو، ولی فقط یک چیز کهنه میشه که به
همه اون تاز‌گی می‌ارزه، «عشقمون»

با پایان سال شروع به خانه تکانی کردم؛
به خانه دل که رسیدم محبتت را برداشتم
نه غباری داشت ونه کهنه شده بود؛
مهرت جاودانه دردلم خواهدماند.
شبهای بهاریتون آروم و قشنگ و پرستاره.

یکی می پرسه: چرا هر گلی که زیباست، ناز داره؟
جواب می گیره: این طور نیست! یه گل زیباست، که ناز نداره،
ولی بهتره صداش نکنی، چون الان داره این پیام رو می خونه…
عزیزم عیدت مبارک…

تو بهاری؟
نه! بهاران از توست…
از تو می گیرد وام، هر بهار این همه زیبایی را
هوس باغ و بهارانم نیست
ای بهترین باغ و بهارانم تو…

سال تحویل شد و من

تمام دلتنگی هایم را

به جای تو

در آغوش می کشم

چقدر جایت میان بازوانم خالیست

نوروز مبارک نامزد عزیزم

همسرم بیا در سال جدید بندگی خدا کنیم تا خداوند همه چیز را بنده ی ما کند …
سال نو مبارک …

دل من پیش تو عشق من خنده تو
فکر من چهره تو امید من نگاه تو
جون من فدای تو بدون که عید شده ومن
اولین کسی هستم که سال نو را به شما تبریک میگویم.

میدونی فرق عزیز و دلتنگ چیه ؟
دلتنگ کسیه که پیام تبریک عید نوروز میده ، عزیز کسیه که اون پیام رو میخونه !
عزیزم عیدت مبارک …

به تو سوگند و به ناز گل سرخ و به پروانه که در عشق فنا می گردد :
زندگی زیبا نیست!
آنچه زیباست تویی ، همسرم سال نو مبارکــــ…!

شیشه می شکند و زندگی می گذرد

.نوروز می اید تابه ما بگوید تنها محبت ماندنی است

پس دوستت دارم چه شیشه باشم چه اسیر سرنوشت

پیام نوروز این است.دوست داشته باشید و زندگی کنید.زمان همیشه از ان شما نیست

پس دوستت دارم بهترینم نوروز مبارک

اگر چه یادمان می رود که عشق تنها دلیل زندگی است اما خدا را شکر که نوروز هر سال این فکر را به یادمان می اورد.پس نوروزت مبارک که سالت را سرشار از عشق کند

موی زمین سبز گشت،حین سپــر انداخت بحر
باد صبا باره اش تاخت به هر کوی و شهر
باد مبـــارک تـــورا ســال نو و سالها
وفـــق مــرادت رود گــردش ایام و دهر . . .

برای تو تمام صلح ، لذت و عشق این فصل رو آرزو میکنم . تغییر فصل رو بهت تبریک میگم
سال نو مبارک

دل را از پیله ی قهرش بیرون خواهم کشید
واژه ها را از خواب فراموشی بیدار خواهم کرد
دسته گلی از یاس و باران برایت خواهم چید
نقش لبخندرا بر چهره ی زیبایت خواهم پاشید
تا برایت پیام شادباشی بنویسم
نوروز مبارک

دیر که جواب می‌دهی نگران می‌شوم‌
می‌گویند نگرانی، عشق نیست
چند روز که صدای خنده‌هایت را نمی‌شنوم دلتنگ می‌شوم‌
می‌گویند دلتنگی، عشق نیست
بـه بودنت، بـه عاشقانه‌هایت عادت کرده‌ام‌
می‌گویند عادت عشق نیست
و من هنوز حیرانم از این همه کـه درگیرم با تـو
کـه می‌گویند عشق نیست
تـو بگو عشق هست؟
یا عشق نیست؟

تو شماره یک من نیستی،

تو تنها عدد من هستی

خنده‌هایت انگار آب سردی روی همه دلتنگی‌های گر گرفته‌ام است

تا آرامم کند

تا لباس عاشقی را بپوشد

معنا کند یک عمر باهم بودنمان را …
خنده‌هایت معمولی نیست!

زندگی من است…

بی بهانه در خاطرم هستی
شاید دوست داشتن همین باشد و بس…!!

اگر می‌دانستی جایت
سر میز صبحانه چقدر خالی است
و قهوه
منهای شیرین ‌زبانی تو
چقدر تلخ

من و این آفتاب بی‌پروا را
آن ‌قدر چشم ‌انتظار نمی‌گذاشتی

هر صبح
خاطراتِ مرا
روی میز صبحانه‌ات بچین
و عاشقانه با چایت بنوش

مبادا بگذاری
“یادم”
از دهان بیفتد…!

زمانی که تو رو دیدم

همه چی معنا پیدا کرد

کافیست
صبح که چشمانت را باز می کنی
لبخندی بزنی جانم
صبح که جای خودش را دارد
ظهر و عصر و شب هم
بخیر می شود…

اگر …
زمان و مکان در اختیار من بود
ده سال پیش از طوفان نوح عاشقت می‌شدم!
و تو می‌توانستی تا قیامت برایم ناز کنی،
یک صد سال
به ستایش چشمانت می‌گذشت
و سی هزار سال
صرف ستایش تنت
و تازه
در پایان عمر به دلت راه می‌یافتم.

دوست داشتن تو زیباترین و شگفت انگیزترین کاری است که در این دنیا انجام دادم

یک دانه بدون هیچ صدایی رشد می کند اما یک درخت با صدای مهیبی سقوط می کند.

ویرانی با صدا و خلق کردن بدون صداست.

در سکوت رشد کن!

تو خوب باش،
حتی اگر آدم های اطرافت
خوب نیستند .

تو خوب باش،
حتی اگر جواب خوبی‌هایت را
با بدی دادند

تو خوب باش،
همین خوب‌ها هستند که
زمین را برای ‌زندگی زیبا می کنند

گام‌هایی بزرگ بردار

رویا‌هایی بزرگ داشته باش

آواز‌های زیبا و دل‌انگیز بخوان

عمیق نیایش کن

ایمان قوی داشته باش

عشق را به تمام جهان پراکنده کن

به انتهای جهان، به تمام کهکشان‌ها

هر ساختمان بزرگ، زمانی فقط یک نقشه ساده بوده

مهم نیست که امروز در چه مرحله ای هستید

مهم آینده شماست و چیزی که به آن خواهید رسید

به آینده فکر کن،

هنوز کتاب‌هایی برای خواندن،

غروب‌هایی برای تماشا کردن

و دوستانی برای دیدن وجود دارند…

دنیا هنوز خشگلیاشو داره!!!!

‌اگر فکر می کنید هزینه رسیدن به اهداف تان زیاد است
پس صبر کنید تا صورت حساب تلاش نکردن تان را ببینید

موفقیت یعنی آنطور که
دل خودتان می‌خواهد زندگی کنید؛
کاری که خودتان دوستش دارید را انجام دهید؛
آدمی که خودتان دوستش دارید را دوست بدارید؛
لباسی که خودتان می‌پسندید را به تن کنید؛
در راهی که خودتان انتخاب کردید قدم بردارید…
به تعبیری با تمام تاسف
ما بیشتر می‌پسندیم که خوشبخت نباشیم

اما دیگران ما را خوشبخت بدانند

تا این که خوشبخت باشیم

اما دیگران ما را بدبخت بدانند

اگر مى خواهى زنى را
عاشقانه در کنار خودت داشته باشى
باید براى داشتنش بجنگى
زن مردانه جنگیدن مرد را
براى نگه داشتنش دوست دارد
نه اینکه فکر کنى
باید قله قاف را فتح کنى
نه
زن از مرد زندگیش
فقط مرد مى خواهد
که همیشه با همان غرور زنانه اش
سرش را بالا بگیرد و
دلش قرص باشد
و بگوید تو که باشى
هیچ اتفاق تازه اى نمى خواهم
جز دوست داشتنت
و تو ثابت کنى
که عشق قدرت مردانه مى خواهد
و روزى هزار بار
آرامش جانش بشوى

زن‌ها ؛
گاهی
عاشقانه‌هایشان را
دم می‌کنند
و می شود
همان چای خوشرنگ
با عطر هل و دارچین
که کنارِ حبه قندی از عشق
چقدر می‌چسبد!

شده‌ایم آدمهایی که جرات
رو در رو حرف زدن را نداریم
آدمهایی که همه چیز را غیر مستقیم میگوییم
حرفهای دلمان را غیر مستقیم می فهمانیم
آن هم اگر طرف مقابلمان متوجه شود !
جای اینکه
بگوییم فلانی جان‌!
بیا و‌ یک لحظه پای درد دلم بنشین،
از تکست‌های مختلف دردِ دلمان را پیدا می کنیم
و بعد فروارد می کنیم برایش!

چرا آدمهای ترسویی شده‌ایم ؟
ترس از تعهد ، ترس از مسئولیت ،
ترس از پاسخگو بودن برای احساسمان ،
با تکست‌های مختلف ،
هم می‌خواهیم حرف دلمان را زده باشیم
و هم اینکه امضای خودمان پای آن کلمات نباشد
که مبادا روزی آن شخص مدعی شود!
بین خواستن و ‌نخواستن گیر کرده‌ایم…
و عجیب هم بلاتکلیفیم !

هیچگاه فراموش نکنیم که هیچکس بر دیگری برتری ندارد،

مگر به ” فهم و شعور

مگر به ” درک و ادب

مهربانان

آدمی فقط در یک صورت حق دارد به دیگران از بالا نگاه کند و آن هنگامی است که بخواهد دست کسی را که بر زمین افتاده بگیرد و او را بلند کند !

و این قدرت تو نیست

این ” انسانیت ” است.

زمان رایگان است
ولی بسیار قیمتی نمی توانید
صاحبش باشید
اما می توانید از آن استفاده کنید
نمی توانید نگه‌اش دارید
اما می توانید صرفش کنید
و وقتی که از دست دادید
هرگز نمی توانید به دستش بیاورید

گاهی باید به دور خود یک دیوار تنهایی کشید،

نه برای اینکه دیگران را از خودت دور کنی،

بلکه ببینی چه کسی برای دیدنت دیوار را خراب می کند.

هیچ وقت
یکی را با همه ﻭﺟﻮﺩﺕ ﺩﻭﺳﺖ ﻧﺪﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺵ
ﯾﮏ ﺗﮑﻪ ﺍﺯ ﺧﻮﺩﺕ ﺭﺍ ﻧﮕﻪ ﺩﺍﺭ ﺑﺮﺍﯼ ﺭﻭﺯﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﻫﯿﭻ ﮐﺲ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺟﺰ ﺧﻮﺩﺕ ﻧﺪﺍری..

راز زندگی این است که
بفهمیم هرروز
یک معجزه است…
شما همین یک زندگی را دارید
دیگر هرگز متولد نخواهید شد
پس تا می‌توانی زندگی را زندگی کن

غلط است این تصور که پنداریم ، زندگی می گذرد

زندگی می ماند ؛

من و تو می گذریم …

چه حرف‌ها که درونم نگفته می‌ماند…
خوشا به حال شما‌ها که شاعری بلدید!

محبت مانند سکه است

اگر تو قلک دل هر کسی بندازی

دیگه نمی تونی درش بیاری

مگر اینکه دلش رو بشکنی

به همین سادگی

زندگی زیباست

زشتی های آن تقصیر ماست

در مسیرش هرچه نازیباست

آن تدبیر ماست

زندگی آب روانی ست

روان می گذرد

آنـچه تقدیر من و توست همان می گذرد.

گاهی وقتها معجزه

همون آدم‌های خوش قلبی هستن

که اتفاقی سر راه‌تون قرار می گیرن

تغییر نکنید!

بخاطر اینکه آدمها دوستتان داشته باشند!

خودتان باشید….

و بدانید آدمهایی که لیاقتتان را دارند،

خودِ واقعی شما را دوست خواهند داشت…

آدمها را به زور کنار خودتان نگه ندارید

آدمها را مثل گلها، برای همیشه داشتنش کنار خودتان خشک نکنید…!

شاید همیشه بمانند اما

دیگر همان آدم سابق با همان عطر و ویژگی‌ها نیستند

به زور نگه داشتن آدمها آنها را خشک و بی روح و شکننده می کند…!

به آدمها اجازه ء زندگی بدهید

حتی اگر قرار است

بدون شما زنده بمانند…!

زندگی کوتاه تر از آن است
که به خصومت بگذرد

و قلبها ارزشمند تر از آن هستند
که بشکنند

پس لبخند بزنید و زیبا زندگی کنید
چرا که فردا طلوع خواهد کرد

حتی اگر شما نباشید.

حالم خوب است

ولی

دلم تنگ آن روزهایی است که می توانستم از ته دل بخندم

رویای شما،
تاریخ انقضا ندارد

نفسی عمیق بکشید
و دوباره تلاش کنید..!

کوچه بن بست
انتهای راه نیست،
کوچه بن بست، یعنی :
از یک جای قصه به بعد پرواز کنی …

از نژاد چشمه باش…
بگذار آدم‌ها تا می توانند
سنگ باشند
مهم این است که تو
جاری باشی،
و از آنها بگذری…

خوشبخت کسی ست که
شکوهِ رفتارش،
آفریننده‌ی لبخند بر
لب‌های دیگران باشد ‌…

طوری زندگی کن که انگار فردایی وجود ندارد.

در قرنطینه‌ام …
اما هنوز فرصت دارم ببینم ، بخوانم ، برقصم
هنوز می توانم صدای عزیزانم را بشنوم
در قرنطینه‌ام
رفتن‌ها و آمدن های جسمم محدود شد اما
ذهنم را کدام ویروس می تواند محدود کند ؟
رویایم زنجیر میان کدام دیوار است؟
من زنده‌ام
نفس می کشم
می خندم
و میدانم
برای من
برای تو
برای هرکه دلگیر از جبر روزگار است…
این نیز بگذرد

خنده را بر لب نشان تا رنگ پیری گم شود
خلق را مسرور گردان تا جدایی کم شود
هر تبسم غنچه ای آرد به رخسار شما
چهره گر خندان شود نامهربانی کم شود
لحظه‌هاتون لبریز از لبخـــــند

زندگی سخت‌ترین امتحان است

افراد زیادی در آن رد می شوند

چون که سعی می کنند از روی دیگران تقلب کنند،

در حالیکه متوجه نیستند

برگه سوالات هر کس با دیگری متفاوت است.

دنیا آنقدر وسیع هست که برای همه مخلوقات جایی باشد،

پس

به جای آنکه جای کسی را بگیریم

تلاش کنیم جای واقعی خود را بیابیم.

زندگی مثل یک کلاف کامواست،

از دستت که در برود می شود کلاف سردر گم،

گره می خورد، می پیچد به هم، گره گره می شود،

بعد باید صبوری کنی، گره را به وقتش با حوصله وا کنی،

زیاد که کلنجار بروی، گره بزرگتر می شود، کورتر می شود،

یک جایی دیگر کاری نمی شود کرد، باید سر و ته کلاف را برید،

یک گره ظریف کوچک زد، بعد آن گره را توی بافتنی یک جوری قایم کرد،

محو کرد، یک جوری که معلوم نشود،

یادت باشد، گره های توی کلاف همان دلخوری های کوچک و بزرگند،

همان کینه های چند ساله، باید یک جایی تمامش کرد، سر و ته‌اش را برید،

زندگی به بندی بند است به نام “حرمت “

که اگر آن بند پاره شود کار زندگی تمام است.

دنیا نه خوشبخت است
، نه بدبخت ،
دنیا همان چیزی
می‌شود که ما می‌بینیم،
دنیا بینش ماست ،
دنیا در نگاهِ ما آفریده می‌شود .
هر آدمی آفریننده‌
دنیای خویش است.

در این شلوغی های زمونه هم میشه
خدا رو پیدا کرد

فقط کافیه از خودش کمک بخوای،
تا دستتو بگیره

تا تو هم بشی

یکی از بنده های خوب خدا

دوستی مثل متکا می مونه

وقتی خسته ای بهش تکیه می کنی!
وقتی خوشحالی بهش تکیه می کنی!
وقتی غصه داری روش گریه می کنی!

مراقب دوستامون باشیم

امروز روز بهترین هاست
روز دوباره برخواستن

روز دوباره فریاد زدن
روز پرواز به بلندای گیتی

و تو می توانی با اراده‌ای‌
قوی بهترین باشی …

روزتون خالی از غم
پر از شادی و مهربانی

زندگی را تا آنجا که می توانی
آسان بگیر زندگی را هر قدر آسانتر
بگیری، روشنی بیشتری می یابی
هرقدر زندگی را آسانتر بگیری، از نور
سرشارتر می شوی. و ذهنت آزاد
می شود و زندگی شادی خواهی داشت.

حال خوب تنها در صورتی
ماندگاره ڪه از درون بجوشه.

هر آنچه ڪه از بیرون حال ما
را خوب ڪنه موقتی و بی ثباته….

با خودشناسی و شناخت
ابعاد وجودی خودمون
می تونیم چشمه آرامش
درون را به جوشش وادار ڪنیم

خوب باشیم

اگر قرار باشہ خوبۍ ما وابستہ
بہ رفتار دیگران باشہ ،این دیگہ
خوبۍ نیست بلڪہ معاملہ است !!

بهترین آرایش‌ها در زندگی
حقیقت برای لب‌ها
بخشش برای چشم‌ها
نیکوکاری برای دست‌ها
لبخند برای صورت
عشق برای قلب

میشہ پروانہ بود
و بہ هر گلۍ نشست
امابهتر است مهربون
بود و بہ هر دلۍ نشست …

سال‌ها بود که می خواستم از فردا شروع کنم
اما همیشه فردا یک روز از من جلوتر بود
سال ها گذشت تا فهمیدم
باید از همین امروز شروع کنم

در این سکوت سرد…
گر چه پرنده پر نمی زند.
برای منی
که با توام
شب سمفونی عشق و ترانه ساز می کند.
به آستان چشم تو
خیره مانده‌ام
تا که پلک
بگشایی
و دنیاااا فردا شود….
می بینی؟؟
باز خواب دیدم…
همین قدر محال
همین قدر غیر ممکن

یکی گفت: چه دنیای بدی
حتی شاخه های گل هم خار دارند!

دیگری گفت؛چه دنیای خوبی
حتی شاخه های پر خار هم گل دارند!

عظمت در تفکر است،
نه در آنچه می بینید

وقتی شما نیاز دارید، خداوند می داند

وقتی شما درخواست می کنید، خداوند می شنود

وقتی شما “باور” می کنید، خداوند دست به کار می شود

اینجا غروب‌ها آنقدر تلخند
که می خواهم باران شوم
بلکه چیزی در من خاموش شود…

از زخم‌هایی که زندگی
بر تنت خراش می‌اندازد شکایت نکن
بعضی زخم‌ها را باید درمان کنی
تا بتونی به راهت ادامه بدی!
ولی ….
بعضی زخم‌ها باید باقی بمونه
تا هیچ وقت راهت رو گم نکنی!

به سه چیز هرگز نمی‌رسید:
بستن دهان مردم
جبران همه شکست‌ها
رسیدن به همه آرزوها.
ولی سه چیز حتما به تو می‌رسد:
مرگ
نتیجه عملت
رزق و روزى

اگر به دنبال عیب هستی

از آینه استفاده کن نه ذره بین!

اصلا به این فکر نکن که دیگران برای تو چه فکری می کنند
حتی برایت مهم نباشد چطور و چگونه قضاوت می شوی ،
کاری که دوست داری و می دانی درست است را بکن و مسیرِ خودت را برو ،
بگذار دیگران هم یاد بگیرند به جای اینکه زمانشان را به پای حسادت و قضاوت و تقلید ، تلف کنند ؛ دنبالِ اهداف و آرزوهایشان باشند…
گاهی تو به آسیب پذیریِ قرص جوشان می شوی و آدم‌ها با حرف‌ها و قضاوت هایشان مانندِ آب…
نزدیکشان که می شوی ؛ نابودت می کنند !
لازم است کمی دورتر بایستی و در سکوت ، کارِ خودت را بکنی .
که گاهی آرامشِ انسان ، در همین ندیدن‌ها و نشنیدن‌هاست…

گهگاهی حتی اگر نیازی هم نداشتیم،

از دست فروشان چیزی بخریم…

آنها آخر شرافتند

که برای سیر کردن شکم فرزندانشان

در بدترین شرایط حاصل دسترنج خود را به فروش می گذارند ..

زمین بهشت می شود، روزی که

مردم بفهمند هیچ چیز عیب نیست جز،

قضاوت و مسخره کردن دیگران،

هیچ چیز گناه نیست جز حق مردم خوردن،

هیچ چیز ثواب نیست جز خدمت به دیگران،

هیچ کس اسطوره نیست الا در مهربانی و انسانیت،

هیچ دینی با ارزش تر از انسانیت نیست،

هیچ چیز جاودانه نمی ماند جز عشق

هیچ چیز ماندگار نیست جز خوبی.

خوشبخت آن کسی ست که

با ساده‌ترین‌ها شاد می شود و از پیچیده‌ترین‌ها به هم نمی ریزد !
کسی که با آرامش و لبخند و امید، به پیش می رود
کسی که در سختی‌ها جا نمی زند ،
کسی که با خود و با جهان خود ، در صلح است …

فرقی نمی کند که تو را چقدر دوست می‌دارم
فرقی نمی کند معشوقه‌‌ام باشی
رَفیقم باشی..
یا از خویشاوندانم…
اگر روح من را بیازاری
بعد از بارها بخشش
یک روز صبح می‌بینی من هستم اما
نگاهم به تو
خنده‌هایم با تو
حرف‌هایم با تو
درد دل‌هایم با تو
شبیه دیروز نخواهد بود
من اینگونه می‌روم
برای همیشه..

سه چیز رو هرگز فدا نکن
خانواده‌ات
قلبت
شخصیتت

تو تونستی تا اینجای راه رو بیای،

هیچ دلیلی نداره که نتونی تا تهش بری.
قوی باش

با کتاب خوندن
میشه جای هزار نفر زندگی کرد
و جای هزار نفر مرد
اما هنوز نفس کشید
معجزه بالاتر از این؟

بعضی وقتا همه چیو به حال خودش رها کن و راه خودتو برو

مردم هرگز متوجه نمی شوند که برایشان چکار می کنی

تا اینکه

دیگر آن را انجام ندهی!

ﺁﻫﻨﮓ زندگیت ﺭﺍ، ﺧﻮﺩﺕ ﻣﯽ ﻧﻮﺍﺯﯼ!
ﺑﻪ ﺯﻭﺩﯼ ﺧﻮﺍﻫﯽ فهمید،

ﻣﻬﻢ نیست ﭼﻨﺪ ﻧﻔﺮ ﻣﻬﻤﺎﻥ “موسیقی” زندگیت می‌شوند

ﻣﻬﻢ این ﺍﺳﺖ ﻃﻮﺭﯼ “ﺑﻨﻮﺍﺯﯼ” که ﺗﺎ ﺁﺧﺮ ﺍﺯ این موسیقی ﻟﺬﺕ ﺑﺒﺮی

عشق‌ و علاقه چیزهایی‌ از جنس‌ خودش‌ رو ،
جذب می‌کنه …
هر چیزی‌ که زیبا باشه جذبت می‌شه
اگه تو زیبا بشی و همه مهربونی‌ها میاد سمتت ،

باید با دنیا و آدماش ‌خوب‌ و مهربون ‌بود…

زندگی کوتاهه …
پس ‌اجازه بده، امواج ‌مثبت برات جاری‌ بشه

میانِ این رفتن ها
نماندن ها
بد قولی ها
و بی وفایی ها…
باید باشد
کسی که هوای دلت را داشته باشد
یک همدم برای شنیدن حرف هایت…
برای بخیر کردن شب هایت، روزهایت
برای وقت هایی که دلت آغوشی بی منت میخواهد…
و بودنِ ” تو ” در این میان عجیب دلچسب است جانم

زندگی هدیه ای که نباید حروم بشه…
شما نمی دونید برگه بعدی زندگی چیه…
باید یاد بگیری روی تک تک روزاش حساب کنی

خوشبختی مانند پروانه است،

اگر دنبالش کنید از شما فرار می‌کند،

اما اگر آرام بنشینید روی سرتان خواهد نشست.

وقتی تو مسیرت به دیوار می‌رسی
فوری تسلیم نشو و برنگرد؛
به جاش به این فکر کن که چطوری می‌تونی ازش بالا بری!

از سختی های زندگی
دلخور نباش
زندگی مثل پیانو میمونه
هم روزای سفید داره
هم سیاه
ولی وقتی با هم باشن
میشه یه موسیقی خوب شنید.

مهم نیست چی ‌باشه، اگه درسه، اگه کاره
اگه گیمه، اگه تفریح، اگه گردش
اگه واقعا بهت آرامش ‌می‌ده انجامش ‌بده
و “خیالِت راحت باشه که بیهوده نیست”
چون ‌هدفِ زندگی ‌همینه، آرامشت

تو صبر کن …
شاید سخت باشد اما ممکن ست
بالاخره یک روز یک جایی کاکتوس زندگیت شروع به گل دادن می کند …

زندگی هیچ چیز بزرگی ندارد.
زندگی پر است از چیزهای کوچک
اما اگر تو بدانی که چطور با این چیزهای کوچک خوش باشی
آنها را به چیزهایی بزرگ دگرگون خواهی کرد.

شادمانی را ؛
وقتی در دستانت نگه داری
همیشه کوچک به نظر می رسد
ولی وقتی آن را از دست دهی،
خواهی دید که
چقدر بزرگ و ارزشمند است
قدر داشته هایت را بدان…

‏وقتی زندگی هر روز یک جریان روتین و ثابت داشته باشد همه چیز قابل پیش‌بینی است

و این دقیقا چیزی است که بخشی از مغز آن را می‌خواهد.

اما تو می خواهی که خوشحال و خوشبخت باشی،

می‌خواهی هر روزت با روز دیگر فرق داشته باشد

و هر روز به چیزهای جدید برسی.

اما سختی‌های مسیر رسیدن به موفقیت را هم می‌خواهی؟

مانند قله‌ها و دره‌ها…
اوج‌ها و قله‌ها را می خواهی اما دره‌ها را پس می زنی؟

بدون دره هیچ قله‌ای وجود ندارد.

اگر عاشق قله‌ها هستی باید دره ها را هم دوست داشته باشی…

قله‌های موفقیت با وجود دره‌ها دیدنی هستند!

هر چقدر کمتر جواب آدمای منفی رو بدی،

توی زندگی آرامش بیشتری خواهی داشت.

به خاطر حرفای مردم زندگی نکن.

یک گوشه اتاقت چندتا گلدون رنگی بچین.
هر روز لمسشون کن بهشون آب بده. پنجره رو باز کن نور خورشید خودشو پهن کنه تو خونه.
یک موسیقی بی کلام بذار. به اهدافت فکر کن، خدارو شاکر باش همیشه.
سرتو بکن زیر آب سرد، کتابی بردار و یکم مطالعه کن.
انرژی بگیر زندگی همین ثانیه هاس که داره میگذره، حالِ دلتو خوب نگه دار.
نشستن و غصه خوردن فایده داره؟

به آرامش می رسی ؛
اگر هیچ کس را برای چیزی که هست و کاری که می کند ، سرزنش نکنی .
اگر آستانه ی تحملت را بالا ببری و بپذیری آدم ها متفاوت اند و قرار نیست همه،

بابِ سلیقه ی تو باشند.

بپذیری رفتار دیگران ، تا وقتی به روان و آرامشِ تو آسیبی نمی زند،

به خودشان مربوط است …
آدم هایِ امروز آنقدر دغدغه دارند که دیگر حوصله ای برای دخالت و قضاوت و سرزنش ندارند !
آدم ها خودشان مسئولِ رفتار و انتخاب هایِ خودشان اند .
اگر رفتاری آزارت داد و برخوردی بابِ سلیقه ات نبود ؛
یا کنار بیا ، یا فاصله بگیر ،
همین !

خیالت راحت ؛
هم عادت می کنی ، هم فراموش …

یک روز، در حالی به خودت می آیی که گوشه ی فراغتت لم داده ای

و همینطور که به آهنگِ مورد علاقه ات گوش می کنی

و چای می نوشی؛

چشمت به دلخوشی های تازه ای می افتد که برای خودت ساخته ای !
و آن لحظه تازه می فهمی معنای عادت کردن ، پذیرفتن و ساختن را …
وقتی به تمام نداشته ها ، عادت کرده ای
نشدنی‌‌ها را پذیرفته ای
و برای خودت ، دلخوشی های تازه ساخته ای …

زندگی کردن ،
نایاب‌ترین چیز در این دنیاست !
لذت ببر، نفس بکش،
عاشق شو، شکست بخور،
پیروز بشو،
کارهای خارق‌العاده انجام بده !
وگرنه زنده بودن را که همه بلدند،
اما تو زندگی کن . . .

گاهی با خودت مهربان باش
برای خودت چای بریز و با خودت خلوت کن
برای خودت کتاب بخوان و با خودت فیلم تماشا کن

با خودت در هوای بارانی پیاده روی کن

و با خودت به موزیک های مورد علاقه ات گوش کن
به خودت اجازه نده این را فراموش کنی

که تو بهترین دوست خودت هستی

و بعضی وقت ها خودت خیلی به توجه تو نیاز دارد….

نمکدان را که پر می‌کنی توجهی به ریختن نمکها نداری،

اما زعفران را که می‌سابی به دانه دانه اش توجه می‌کنی..!
درحالی که بدون نمک هیچ غذایی خوشمزه نیست ولی بدون زعفران ماهها و سالها می‌توان آشپزی کرد و غذا خورد..!

مراقب نمکهای زندگی‌تان باشید
ساده و بی ریا و همیشه دم دست
که اگر نباشند ، طعم زندگی تلخ می‌شود… .

هیچ وقت سه نوع از مردم
رو در زندگیت فراموش نکن:

۱- اونایی که در لحظات
سخت کمکت کردند

۲- اونایی که در لحظات
سخت رهات کردند

۳- و اونایی که تو رو توی
لحظات سخت قرار دادند…
‌
خودت نیز در همه حال
بخشنده و مهربان باش …

در مورد گذشته هرگز
زیاد فکر نکن،
اشکهایت را جاری
خواهد ساخت…

در مورد آینده زیاد نگران نباش،
ترس در تو ایجاد
خواهد کرد

در همین حال حاضر زندگی کن،
لبخند را بر لبانت خواهد آورد

️مُشک را گفتند:
ﺗﻮ ﺭﺍ ﯾﮏ ﻋﯿﺐ ﻫﺴﺖ

ﺑﺎ ﻫﺮ ﮐﻪ ﻧﺸﯿﻨﯽ
ﺍﺯ ﺑﻮﯼ ﺧﻮش‌ات ﺑﻪ ﺍﻭ ﺩﻫﯽ…

ﮔﻔﺖ:
ﺯﯾﺮﺍ ﮐﻪ ﻧﻨﮕﺮﻡ ﺑﺎ ﮐﯽ‌ﺍم
ﺑﻪ ﺁﻥ ﺑﻨﮕﺮﻡ ﮐﻪ ﻣﻦ ﮐﯽ‌ﺍﻡ!

بار الها …
ﺑﻪ ﻣﺎ ﺑﯿﺎﻣﻮﺯ ﮐﻪ ﺩﻝ ﺁﺩﻣﯽ
ﻋﺼﺎﺭﻩ ﻭﺟﻮﺩ توﺳﺖ ،
ﺣﺮﻣﺖ ﺩﻝ‌ﻫﺎ ﺭﺍ ﺍﺯ ﯾﺎﺩ ﻧﺒﺮﯾﻢ …
ﺑﻪ ﻣﺎ ﺑﯿﺎﻣﻮﺯ ﮐﻪ ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺷﺘﻦ
ﺭﺍ ﻓﺮﺍﻣﻮﺵ ﻧﮑﻨﯿﻢ ﻭ ﺁﻧﺎﻧ ﮑﻪ
ﺩﻭﺳﺘﻤﺎﻥ ﺩﺍﺭﻧﺪ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺧﺎﻃﺮ ﻧﺒﺮﯾﻢ …
ﺑﻪ ﻣﺎ ﺑﯿﺎﻣﻮﺯ ﮐﻪ ﺳﻮﮔﻨﺪ ﺭﺍﺳﺖ
ﺑﻮﺩﻥِ ﺩﺭﻭﻏﻤﺎﻥ ﺭﺍ ، ﻧﺎﻡ ﺗﻮ ﻧﺴﺎﺯﯾﻢ …
ﺑﻪ ﻣﺎ ﺑﯿﺎﻣﻮﺯ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻧﺎﺣﻖ ﮐﺮﺩﻥ
ﺣﻖ ﺩﯾﮕﺮﯼ، ﻋﺎﺩﺕ ﻧﮑﻨﯿﻢ …
به ما بیاموز همان باشیم که
قولش را به تو دادیم… انسان!!

بزرگی را گفتند

راز همیشه شاد بودنت چیست؟
گفت:دل بر آنچه نمی ماند نمی بندم
فردا یک راز است،
نگرانش نیستم
دیروز یک خاطره بود
حسرتش را نمی‌خورم
و امروز یک هدیه
است قدرش را میدانم

مثبت اندیشی و مثبت بینی
و مثبت گویی یعنی ..:!

انتظار نداشته باشیم
همیشه بهترین اتفاق بیفتد

بلکه یعنی بپذیریم
هرچه که روی می‌دهد
برای این لحظه بهترین است

پیر شدن به سن نیست

به این است که:
ورزش نکنی،کتاب نخوانی..
عاشق نشوی،هدیه ندهی..
محبت نکنی،مهمانی نروی..

پیری به سن نیست..
به کیفیت دل است …

از دیگران شکایت نکن،
خودت را تغییر بده!

چرا که برای
محافظت از پای خود،

پوشیدن یک کفش،
آسان تر از فرش
کردن کل زمین است…

بهترین آروزهایت را
تقدیم کسانی کن که
گران بهاترین
داشتہ هایشان را بہ تو
ارزانۍ داشته اند …

بہ آنها بگو ڪہ
بهترین سرمایه
زندگیت هستند
و آنها را پاس بدار …

اگر یادتان بود و باران گرفت
دعایی بحال بیابان کنید
به نور نگاهی اگر خواستید
سویدای این دل چراغان کنید
اگر باز شد بغض نشکفته تان
سری هم به دامان این دل نهید

نمی دانم در این لحظه
هم اکنون، در کجا
مشغول لبخندی!

فقط یک آرزو دارم: که در دنیای
شیرینت میان قلب تو با غم،
نباشد هیچ پیوندی !

آنانڪہ خوبند
همیشہ سبــــزند

و آنانڪہ بزرگے و محبت
در ” قلبشان ” جاریست ♡
همیشہ بہ یــــــاد مےمانند

سخاوتمندی دنیا به اندازه
باور شما وسعت میگیرد

دنیا نه از خود
ثروتی دارد نه فقری
این ذهن شماست،
که انتخاب گر است
همیشه دست
روی بهترین ها بگذار،
کلید انتخاب در باور شماست

زن با تمام احساسی که دارد
و
همان لطافت عاشقانه اش!
یک جا عقب می نشـیند و محبت تـو را می خواهد….
گاهی سکوت میکند سکوتی پر از حرفهای نگفته! ” به مردی که زبان سکوت زن را بفهمد ، باید گفت خدا قوت “

یه لحظه صبر کن رفیق
لا به لای شلوغی و کلافگی و سخت گرفتن های
زندگی خواستم یه چیزی بهت بگم
یه نگاه به پشت سرت بنداز
مثل همه ی روزایی که گذشت
این روزا هم میگذره‌
خواستم بگم حواست هست دیگه؟!
ما یک بار زندگی میکنیم
حالا ادامه بده

نگرانی هرگز از
غصه فردا کم نمی کند
فقط آرامش
امروز تو را می دزدد!

از امروزت استفاده کن

عارفی را گفتند
فلانی قادر است پرواز کند ،
گفت :اینکه مهم نیست ،مگس هم می‌پرد .
گفتند :فلانی را چه میگویی ؟روی آب راه می‌رود !
گفت :اهمیتی ندارد ،تکه ای چوب نیز همین کار را می‌کند .
گفتند :پس از نظر تو شاهکار چیست ؟
گفت :اینکه در میان مردم زندگی کنی ولی هیچگاه به کسی زخم زبان نزنی،

دروغ نگویی، کلک نزنی و سو استفاده نکنی و کسی را از خود نرنجانی،

این شاهکار است.

دیر که جواب می‌دهی نگران می‌شوم‌
می‌گویند نگرانی، عشق نیست
چند روز که صدای خنده‌هایت را نمی‌شنوم دلتنگ می‌شوم‌
می‌گویند دلتنگی، عشق نیست
بـه بودنت، بـه عاشقانه‌هایت عادت کرده‌ام‌
می‌گویند عادت عشق نیست
و من هنوز حیرانم از این همه کـه درگیرم با تـو
کـه می‌گویند عشق نیست
تـو بگو عشق هست؟
یا عشق نیست؟

تو شماره یک من نیستی،

تو تنها عدد من هستی

خنده‌هایت انگار آب سردی روی همه دلتنگی‌های گر گرفته‌ام است

تا آرامم کند

تا لباس عاشقی را بپوشد

معنا کند یک عمر باهم بودنمان را …
خنده‌هایت معمولی نیست!

زندگی من است…

بی بهانه در خاطرم هستی
شاید دوست داشتن همین باشد و بس…!!

اگر می‌دانستی جایت
سر میز صبحانه چقدر خالی است
و قهوه
منهای شیرین ‌زبانی تو
چقدر تلخ

من و این آفتاب بی‌پروا را
آن ‌قدر چشم ‌انتظار نمی‌گذاشتی

هر صبح
خاطراتِ مرا
روی میز صبحانه‌ات بچین
و عاشقانه با چایت بنوش

مبادا بگذاری
“یادم”
از دهان بیفتد…!

زمانی که تو رو دیدم

همه چی معنا پیدا کرد

کافیست
صبح که چشمانت را باز می کنی
لبخندی بزنی جانم
صبح که جای خودش را دارد
ظهر و عصر و شب هم
بخیر می شود…

اگر …
زمان و مکان در اختیار من بود
ده سال پیش از طوفان نوح عاشقت می‌شدم!
و تو می‌توانستی تا قیامت برایم ناز کنی،
یک صد سال
به ستایش چشمانت می‌گذشت
و سی هزار سال
صرف ستایش تنت
و تازه
در پایان عمر به دلت راه می‌یافتم.

دوست داشتن تو زیباترین و شگفت انگیزترین کاری است که در این دنیا انجام دادم

یک دانه بدون هیچ صدایی رشد می کند اما یک درخت با صدای مهیبی سقوط می کند.

ویرانی با صدا و خلق کردن بدون صداست.

در سکوت رشد کن!

تو خوب باش،
حتی اگر آدم های اطرافت
خوب نیستند .

تو خوب باش،
حتی اگر جواب خوبی‌هایت را
با بدی دادند

تو خوب باش،
همین خوب‌ها هستند که
زمین را برای ‌زندگی زیبا می کنند

گام‌هایی بزرگ بردار

رویا‌هایی بزرگ داشته باش

آواز‌های زیبا و دل‌انگیز بخوان

عمیق نیایش کن

ایمان قوی داشته باش

عشق را به تمام جهان پراکنده کن

به انتهای جهان، به تمام کهکشان‌ها

هر ساختمان بزرگ، زمانی فقط یک نقشه ساده بوده

مهم نیست که امروز در چه مرحله ای هستید

مهم آینده شماست و چیزی که به آن خواهید رسید

به آینده فکر کن،

هنوز کتاب‌هایی برای خواندن،

غروب‌هایی برای تماشا کردن

و دوستانی برای دیدن وجود دارند…

دنیا هنوز خشگلیاشو داره!!!!

‌اگر فکر می کنید هزینه رسیدن به اهداف تان زیاد است
پس صبر کنید تا صورت حساب تلاش نکردن تان را ببینید

موفقیت یعنی آنطور که
دل خودتان می‌خواهد زندگی کنید؛
کاری که خودتان دوستش دارید را انجام دهید؛
آدمی که خودتان دوستش دارید را دوست بدارید؛
لباسی که خودتان می‌پسندید را به تن کنید؛
در راهی که خودتان انتخاب کردید قدم بردارید…
به تعبیری با تمام تاسف
ما بیشتر می‌پسندیم که خوشبخت نباشیم

اما دیگران ما را خوشبخت بدانند

تا این که خوشبخت باشیم

اما دیگران ما را بدبخت بدانند

اگر مى خواهى زنى را
عاشقانه در کنار خودت داشته باشى
باید براى داشتنش بجنگى
زن مردانه جنگیدن مرد را
براى نگه داشتنش دوست دارد
نه اینکه فکر کنى
باید قله قاف را فتح کنى
نه
زن از مرد زندگیش
فقط مرد مى خواهد
که همیشه با همان غرور زنانه اش
سرش را بالا بگیرد و
دلش قرص باشد
و بگوید تو که باشى
هیچ اتفاق تازه اى نمى خواهم
جز دوست داشتنت
و تو ثابت کنى
که عشق قدرت مردانه مى خواهد
و روزى هزار بار
آرامش جانش بشوى

زن‌ها ؛
گاهی
عاشقانه‌هایشان را
دم می‌کنند
و می شود
همان چای خوشرنگ
با عطر هل و دارچین
که کنارِ حبه قندی از عشق
چقدر می‌چسبد!

شده‌ایم آدمهایی که جرات
رو در رو حرف زدن را نداریم
آدمهایی که همه چیز را غیر مستقیم میگوییم
حرفهای دلمان را غیر مستقیم می فهمانیم
آن هم اگر طرف مقابلمان متوجه شود !
جای اینکه
بگوییم فلانی جان‌!
بیا و‌ یک لحظه پای درد دلم بنشین،
از تکست‌های مختلف دردِ دلمان را پیدا می کنیم
و بعد فروارد می کنیم برایش!

چرا آدمهای ترسویی شده‌ایم ؟
ترس از تعهد ، ترس از مسئولیت ،
ترس از پاسخگو بودن برای احساسمان ،
با تکست‌های مختلف ،
هم می‌خواهیم حرف دلمان را زده باشیم
و هم اینکه امضای خودمان پای آن کلمات نباشد
که مبادا روزی آن شخص مدعی شود!
بین خواستن و ‌نخواستن گیر کرده‌ایم…
و عجیب هم بلاتکلیفیم !

هیچگاه فراموش نکنیم که هیچکس بر دیگری برتری ندارد،

مگر به ” فهم و شعور

مگر به ” درک و ادب

مهربانان

آدمی فقط در یک صورت حق دارد به دیگران از بالا نگاه کند و آن هنگامی است که بخواهد دست کسی را که بر زمین افتاده بگیرد و او را بلند کند !

و این قدرت تو نیست

این ” انسانیت ” است.

زمان رایگان است
ولی بسیار قیمتی نمی توانید
صاحبش باشید
اما می توانید از آن استفاده کنید
نمی توانید نگه‌اش دارید
اما می توانید صرفش کنید
و وقتی که از دست دادید
هرگز نمی توانید به دستش بیاورید

گاهی باید به دور خود یک دیوار تنهایی کشید،

نه برای اینکه دیگران را از خودت دور کنی،

بلکه ببینی چه کسی برای دیدنت دیوار را خراب می کند.

هیچ وقت
یکی را با همه ﻭﺟﻮﺩﺕ ﺩﻭﺳﺖ ﻧﺪﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺵ
ﯾﮏ ﺗﮑﻪ ﺍﺯ ﺧﻮﺩﺕ ﺭﺍ ﻧﮕﻪ ﺩﺍﺭ ﺑﺮﺍﯼ ﺭﻭﺯﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﻫﯿﭻ ﮐﺲ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺟﺰ ﺧﻮﺩﺕ ﻧﺪﺍری..

راز زندگی این است که
بفهمیم هرروز
یک معجزه است…
شما همین یک زندگی را دارید
دیگر هرگز متولد نخواهید شد
پس تا می‌توانی زندگی را زندگی کن

غلط است این تصور که پنداریم ، زندگی می گذرد

زندگی می ماند ؛

من و تو می گذریم …

چه حرف‌ها که درونم نگفته می‌ماند…
خوشا به حال شما‌ها که شاعری بلدید!

محبت مانند سکه است

اگر تو قلک دل هر کسی بندازی

دیگه نمی تونی درش بیاری

مگر اینکه دلش رو بشکنی

به همین سادگی

زندگی زیباست

زشتی های آن تقصیر ماست

در مسیرش هرچه نازیباست

آن تدبیر ماست

زندگی آب روانی ست

روان می گذرد

آنـچه تقدیر من و توست همان می گذرد.

گاهی وقتها معجزه

همون آدم‌های خوش قلبی هستن

که اتفاقی سر راه‌تون قرار می گیرن

تغییر نکنید!

بخاطر اینکه آدمها دوستتان داشته باشند!

خودتان باشید….

و بدانید آدمهایی که لیاقتتان را دارند،

خودِ واقعی شما را دوست خواهند داشت…

آدمها را به زور کنار خودتان نگه ندارید

آدمها را مثل گلها، برای همیشه داشتنش کنار خودتان خشک نکنید…!

شاید همیشه بمانند اما

دیگر همان آدم سابق با همان عطر و ویژگی‌ها نیستند

به زور نگه داشتن آدمها آنها را خشک و بی روح و شکننده می کند…!

به آدمها اجازه ء زندگی بدهید

حتی اگر قرار است

بدون شما زنده بمانند…!

زندگی کوتاه تر از آن است
که به خصومت بگذرد

و قلبها ارزشمند تر از آن هستند
که بشکنند

پس لبخند بزنید و زیبا زندگی کنید
چرا که فردا طلوع خواهد کرد

حتی اگر شما نباشید.

حالم خوب است

ولی

دلم تنگ آن روزهایی است که می توانستم از ته دل بخندم

رویای شما،
تاریخ انقضا ندارد

نفسی عمیق بکشید
و دوباره تلاش کنید..!

کوچه بن بست
انتهای راه نیست،
کوچه بن بست، یعنی :
از یک جای قصه به بعد پرواز کنی …

از نژاد چشمه باش…
بگذار آدم‌ها تا می توانند
سنگ باشند
مهم این است که تو
جاری باشی،
و از آنها بگذری…

خوشبخت کسی ست که
شکوهِ رفتارش،
آفریننده‌ی لبخند بر
لب‌های دیگران باشد ‌…

طوری زندگی کن که انگار فردایی وجود ندارد.

در قرنطینه‌ام …
اما هنوز فرصت دارم ببینم ، بخوانم ، برقصم
هنوز می توانم صدای عزیزانم را بشنوم
در قرنطینه‌ام
رفتن‌ها و آمدن های جسمم محدود شد اما
ذهنم را کدام ویروس می تواند محدود کند ؟
رویایم زنجیر میان کدام دیوار است؟
من زنده‌ام
نفس می کشم
می خندم
و میدانم
برای من
برای تو
برای هرکه دلگیر از جبر روزگار است…
این نیز بگذرد

خنده را بر لب نشان تا رنگ پیری گم شود
خلق را مسرور گردان تا جدایی کم شود
هر تبسم غنچه ای آرد به رخسار شما
چهره گر خندان شود نامهربانی کم شود
لحظه‌هاتون لبریز از لبخـــــند

زندگی سخت‌ترین امتحان است

افراد زیادی در آن رد می شوند

چون که سعی می کنند از روی دیگران تقلب کنند،

در حالیکه متوجه نیستند

برگه سوالات هر کس با دیگری متفاوت است.

دنیا آنقدر وسیع هست که برای همه مخلوقات جایی باشد،

پس

به جای آنکه جای کسی را بگیریم

تلاش کنیم جای واقعی خود را بیابیم.

زندگی مثل یک کلاف کامواست،

از دستت که در برود می شود کلاف سردر گم،

گره می خورد، می پیچد به هم، گره گره می شود،

بعد باید صبوری کنی، گره را به وقتش با حوصله وا کنی،

زیاد که کلنجار بروی، گره بزرگتر می شود، کورتر می شود،

یک جایی دیگر کاری نمی شود کرد، باید سر و ته کلاف را برید،

یک گره ظریف کوچک زد، بعد آن گره را توی بافتنی یک جوری قایم کرد،

محو کرد، یک جوری که معلوم نشود،

یادت باشد، گره های توی کلاف همان دلخوری های کوچک و بزرگند،

همان کینه های چند ساله، باید یک جایی تمامش کرد، سر و ته‌اش را برید،

زندگی به بندی بند است به نام “حرمت “

که اگر آن بند پاره شود کار زندگی تمام است.

دنیا نه خوشبخت است
، نه بدبخت ،
دنیا همان چیزی
می‌شود که ما می‌بینیم،
دنیا بینش ماست ،
دنیا در نگاهِ ما آفریده می‌شود .
هر آدمی آفریننده‌
دنیای خویش است.

در این شلوغی های زمونه هم میشه
خدا رو پیدا کرد

فقط کافیه از خودش کمک بخوای،
تا دستتو بگیره

تا تو هم بشی

یکی از بنده های خوب خدا

دوستی مثل متکا می مونه

وقتی خسته ای بهش تکیه می کنی!
وقتی خوشحالی بهش تکیه می کنی!
وقتی غصه داری روش گریه می کنی!

مراقب دوستامون باشیم

امروز روز بهترین هاست
روز دوباره برخواستن

روز دوباره فریاد زدن
روز پرواز به بلندای گیتی

و تو می توانی با اراده‌ای‌
قوی بهترین باشی …

روزتون خالی از غم
پر از شادی و مهربانی

زندگی را تا آنجا که می توانی
آسان بگیر زندگی را هر قدر آسانتر
بگیری، روشنی بیشتری می یابی
هرقدر زندگی را آسانتر بگیری، از نور
سرشارتر می شوی. و ذهنت آزاد
می شود و زندگی شادی خواهی داشت.

حال خوب تنها در صورتی
ماندگاره ڪه از درون بجوشه.

هر آنچه ڪه از بیرون حال ما
را خوب ڪنه موقتی و بی ثباته….

با خودشناسی و شناخت
ابعاد وجودی خودمون
می تونیم چشمه آرامش
درون را به جوشش وادار ڪنیم

خوب باشیم

اگر قرار باشہ خوبۍ ما وابستہ
بہ رفتار دیگران باشہ ،این دیگہ
خوبۍ نیست بلڪہ معاملہ است !!

بهترین آرایش‌ها در زندگی
حقیقت برای لب‌ها
بخشش برای چشم‌ها
نیکوکاری برای دست‌ها
لبخند برای صورت
عشق برای قلب

میشہ پروانہ بود
و بہ هر گلۍ نشست
امابهتر است مهربون
بود و بہ هر دلۍ نشست …

سال‌ها بود که می خواستم از فردا شروع کنم
اما همیشه فردا یک روز از من جلوتر بود
سال ها گذشت تا فهمیدم
باید از همین امروز شروع کنم

در این سکوت سرد…
گر چه پرنده پر نمی زند.
برای منی
که با توام
شب سمفونی عشق و ترانه ساز می کند.
به آستان چشم تو
خیره مانده‌ام
تا که پلک
بگشایی
و دنیاااا فردا شود….
می بینی؟؟
باز خواب دیدم…
همین قدر محال
همین قدر غیر ممکن

یکی گفت: چه دنیای بدی
حتی شاخه های گل هم خار دارند!

دیگری گفت؛چه دنیای خوبی
حتی شاخه های پر خار هم گل دارند!

عظمت در تفکر است،
نه در آنچه می بینید

وقتی شما نیاز دارید، خداوند می داند

وقتی شما درخواست می کنید، خداوند می شنود

وقتی شما “باور” می کنید، خداوند دست به کار می شود

اینجا غروب‌ها آنقدر تلخند
که می خواهم باران شوم
بلکه چیزی در من خاموش شود…

از زخم‌هایی که زندگی
بر تنت خراش می‌اندازد شکایت نکن
بعضی زخم‌ها را باید درمان کنی
تا بتونی به راهت ادامه بدی!
ولی ….
بعضی زخم‌ها باید باقی بمونه
تا هیچ وقت راهت رو گم نکنی!

به سه چیز هرگز نمی‌رسید:
بستن دهان مردم
جبران همه شکست‌ها
رسیدن به همه آرزوها.
ولی سه چیز حتما به تو می‌رسد:
مرگ
نتیجه عملت
رزق و روزى

اگر به دنبال عیب هستی

از آینه استفاده کن نه ذره بین!

اصلا به این فکر نکن که دیگران برای تو چه فکری می کنند
حتی برایت مهم نباشد چطور و چگونه قضاوت می شوی ،
کاری که دوست داری و می دانی درست است را بکن و مسیرِ خودت را برو ،
بگذار دیگران هم یاد بگیرند به جای اینکه زمانشان را به پای حسادت و قضاوت و تقلید ، تلف کنند ؛ دنبالِ اهداف و آرزوهایشان باشند…
گاهی تو به آسیب پذیریِ قرص جوشان می شوی و آدم‌ها با حرف‌ها و قضاوت هایشان مانندِ آب…
نزدیکشان که می شوی ؛ نابودت می کنند !
لازم است کمی دورتر بایستی و در سکوت ، کارِ خودت را بکنی .
که گاهی آرامشِ انسان ، در همین ندیدن‌ها و نشنیدن‌هاست…

گهگاهی حتی اگر نیازی هم نداشتیم،

از دست فروشان چیزی بخریم…

آنها آخر شرافتند

که برای سیر کردن شکم فرزندانشان

در بدترین شرایط حاصل دسترنج خود را به فروش می گذارند ..

زمین بهشت می شود، روزی که

مردم بفهمند هیچ چیز عیب نیست جز،

قضاوت و مسخره کردن دیگران،

هیچ چیز گناه نیست جز حق مردم خوردن،

هیچ چیز ثواب نیست جز خدمت به دیگران،

هیچ کس اسطوره نیست الا در مهربانی و انسانیت،

هیچ دینی با ارزش تر از انسانیت نیست،

هیچ چیز جاودانه نمی ماند جز عشق

هیچ چیز ماندگار نیست جز خوبی.

خوشبخت آن کسی ست که

با ساده‌ترین‌ها شاد می شود و از پیچیده‌ترین‌ها به هم نمی ریزد !
کسی که با آرامش و لبخند و امید، به پیش می رود
کسی که در سختی‌ها جا نمی زند ،
کسی که با خود و با جهان خود ، در صلح است …

فرقی نمی کند که تو را چقدر دوست می‌دارم
فرقی نمی کند معشوقه‌‌ام باشی
رَفیقم باشی..
یا از خویشاوندانم…
اگر روح من را بیازاری
بعد از بارها بخشش
یک روز صبح می‌بینی من هستم اما
نگاهم به تو
خنده‌هایم با تو
حرف‌هایم با تو
درد دل‌هایم با تو
شبیه دیروز نخواهد بود
من اینگونه می‌روم
برای همیشه..

سه چیز رو هرگز فدا نکن
خانواده‌ات
قلبت
شخصیتت

تو تونستی تا اینجای راه رو بیای،

هیچ دلیلی نداره که نتونی تا تهش بری.
قوی باش

با کتاب خوندن
میشه جای هزار نفر زندگی کرد
و جای هزار نفر مرد
اما هنوز نفس کشید
معجزه بالاتر از این؟

بعضی وقتا همه چیو به حال خودش رها کن و راه خودتو برو

مردم هرگز متوجه نمی شوند که برایشان چکار می کنی

تا اینکه

دیگر آن را انجام ندهی!

ﺁﻫﻨﮓ زندگیت ﺭﺍ، ﺧﻮﺩﺕ ﻣﯽ ﻧﻮﺍﺯﯼ!
ﺑﻪ ﺯﻭﺩﯼ ﺧﻮﺍﻫﯽ فهمید،

ﻣﻬﻢ نیست ﭼﻨﺪ ﻧﻔﺮ ﻣﻬﻤﺎﻥ “موسیقی” زندگیت می‌شوند

ﻣﻬﻢ این ﺍﺳﺖ ﻃﻮﺭﯼ “ﺑﻨﻮﺍﺯﯼ” که ﺗﺎ ﺁﺧﺮ ﺍﺯ این موسیقی ﻟﺬﺕ ﺑﺒﺮی

عشق‌ و علاقه چیزهایی‌ از جنس‌ خودش‌ رو ،
جذب می‌کنه …
هر چیزی‌ که زیبا باشه جذبت می‌شه
اگه تو زیبا بشی و همه مهربونی‌ها میاد سمتت ،

باید با دنیا و آدماش ‌خوب‌ و مهربون ‌بود…

زندگی کوتاهه …
پس ‌اجازه بده، امواج ‌مثبت برات جاری‌ بشه

میانِ این رفتن ها
نماندن ها
بد قولی ها
و بی وفایی ها…
باید باشد
کسی که هوای دلت را داشته باشد
یک همدم برای شنیدن حرف هایت…
برای بخیر کردن شب هایت، روزهایت
برای وقت هایی که دلت آغوشی بی منت میخواهد…
و بودنِ ” تو ” در این میان عجیب دلچسب است جانم

زندگی هدیه ای که نباید حروم بشه…
شما نمی دونید برگه بعدی زندگی چیه…
باید یاد بگیری روی تک تک روزاش حساب کنی

خوشبختی مانند پروانه است،

اگر دنبالش کنید از شما فرار می‌کند،

اما اگر آرام بنشینید روی سرتان خواهد نشست.

وقتی تو مسیرت به دیوار می‌رسی
فوری تسلیم نشو و برنگرد؛
به جاش به این فکر کن که چطوری می‌تونی ازش بالا بری!

از سختی های زندگی
دلخور نباش
زندگی مثل پیانو میمونه
هم روزای سفید داره
هم سیاه
ولی وقتی با هم باشن
میشه یه موسیقی خوب شنید.

مهم نیست چی ‌باشه، اگه درسه، اگه کاره
اگه گیمه، اگه تفریح، اگه گردش
اگه واقعا بهت آرامش ‌می‌ده انجامش ‌بده
و “خیالِت راحت باشه که بیهوده نیست”
چون ‌هدفِ زندگی ‌همینه، آرامشت

تو صبر کن …
شاید سخت باشد اما ممکن ست
بالاخره یک روز یک جایی کاکتوس زندگیت شروع به گل دادن می کند …

زندگی هیچ چیز بزرگی ندارد.
زندگی پر است از چیزهای کوچک
اما اگر تو بدانی که چطور با این چیزهای کوچک خوش باشی
آنها را به چیزهایی بزرگ دگرگون خواهی کرد.

شادمانی را ؛
وقتی در دستانت نگه داری
همیشه کوچک به نظر می رسد
ولی وقتی آن را از دست دهی،
خواهی دید که
چقدر بزرگ و ارزشمند است
قدر داشته هایت را بدان…

‏وقتی زندگی هر روز یک جریان روتین و ثابت داشته باشد همه چیز قابل پیش‌بینی است

و این دقیقا چیزی است که بخشی از مغز آن را می‌خواهد.

اما تو می خواهی که خوشحال و خوشبخت باشی،

می‌خواهی هر روزت با روز دیگر فرق داشته باشد

و هر روز به چیزهای جدید برسی.

اما سختی‌های مسیر رسیدن به موفقیت را هم می‌خواهی؟

مانند قله‌ها و دره‌ها…
اوج‌ها و قله‌ها را می خواهی اما دره‌ها را پس می زنی؟

بدون دره هیچ قله‌ای وجود ندارد.

اگر عاشق قله‌ها هستی باید دره ها را هم دوست داشته باشی…

قله‌های موفقیت با وجود دره‌ها دیدنی هستند!

هر چقدر کمتر جواب آدمای منفی رو بدی،

توی زندگی آرامش بیشتری خواهی داشت.

به خاطر حرفای مردم زندگی نکن.

یک گوشه اتاقت چندتا گلدون رنگی بچین.
هر روز لمسشون کن بهشون آب بده. پنجره رو باز کن نور خورشید خودشو پهن کنه تو خونه.
یک موسیقی بی کلام بذار. به اهدافت فکر کن، خدارو شاکر باش همیشه.
سرتو بکن زیر آب سرد، کتابی بردار و یکم مطالعه کن.
انرژی بگیر زندگی همین ثانیه هاس که داره میگذره، حالِ دلتو خوب نگه دار.
نشستن و غصه خوردن فایده داره؟

به آرامش می رسی ؛
اگر هیچ کس را برای چیزی که هست و کاری که می کند ، سرزنش نکنی .
اگر آستانه ی تحملت را بالا ببری و بپذیری آدم ها متفاوت اند و قرار نیست همه،

بابِ سلیقه ی تو باشند.

بپذیری رفتار دیگران ، تا وقتی به روان و آرامشِ تو آسیبی نمی زند،

به خودشان مربوط است …
آدم هایِ امروز آنقدر دغدغه دارند که دیگر حوصله ای برای دخالت و قضاوت و سرزنش ندارند !
آدم ها خودشان مسئولِ رفتار و انتخاب هایِ خودشان اند .
اگر رفتاری آزارت داد و برخوردی بابِ سلیقه ات نبود ؛
یا کنار بیا ، یا فاصله بگیر ،
همین !

خیالت راحت ؛
هم عادت می کنی ، هم فراموش …

یک روز، در حالی به خودت می آیی که گوشه ی فراغتت لم داده ای

و همینطور که به آهنگِ مورد علاقه ات گوش می کنی

و چای می نوشی؛

چشمت به دلخوشی های تازه ای می افتد که برای خودت ساخته ای !
و آن لحظه تازه می فهمی معنای عادت کردن ، پذیرفتن و ساختن را …
وقتی به تمام نداشته ها ، عادت کرده ای
نشدنی‌‌ها را پذیرفته ای
و برای خودت ، دلخوشی های تازه ساخته ای …

زندگی کردن ،
نایاب‌ترین چیز در این دنیاست !
لذت ببر، نفس بکش،
عاشق شو، شکست بخور،
پیروز بشو،
کارهای خارق‌العاده انجام بده !
وگرنه زنده بودن را که همه بلدند،
اما تو زندگی کن . . .

گاهی با خودت مهربان باش
برای خودت چای بریز و با خودت خلوت کن
برای خودت کتاب بخوان و با خودت فیلم تماشا کن

با خودت در هوای بارانی پیاده روی کن

و با خودت به موزیک های مورد علاقه ات گوش کن
به خودت اجازه نده این را فراموش کنی

که تو بهترین دوست خودت هستی

و بعضی وقت ها خودت خیلی به توجه تو نیاز دارد….

نمکدان را که پر می‌کنی توجهی به ریختن نمکها نداری،

اما زعفران را که می‌سابی به دانه دانه اش توجه می‌کنی..!
درحالی که بدون نمک هیچ غذایی خوشمزه نیست ولی بدون زعفران ماهها و سالها می‌توان آشپزی کرد و غذا خورد..!

مراقب نمکهای زندگی‌تان باشید
ساده و بی ریا و همیشه دم دست
که اگر نباشند ، طعم زندگی تلخ می‌شود… .

هیچ وقت سه نوع از مردم
رو در زندگیت فراموش نکن:

۱- اونایی که در لحظات
سخت کمکت کردند

۲- اونایی که در لحظات
سخت رهات کردند

۳- و اونایی که تو رو توی
لحظات سخت قرار دادند…
‌
خودت نیز در همه حال
بخشنده و مهربان باش …

در مورد گذشته هرگز
زیاد فکر نکن،
اشکهایت را جاری
خواهد ساخت…

در مورد آینده زیاد نگران نباش،
ترس در تو ایجاد
خواهد کرد

در همین حال حاضر زندگی کن،
لبخند را بر لبانت خواهد آورد

️مُشک را گفتند:
ﺗﻮ ﺭﺍ ﯾﮏ ﻋﯿﺐ ﻫﺴﺖ

ﺑﺎ ﻫﺮ ﮐﻪ ﻧﺸﯿﻨﯽ
ﺍﺯ ﺑﻮﯼ ﺧﻮش‌ات ﺑﻪ ﺍﻭ ﺩﻫﯽ…

ﮔﻔﺖ:
ﺯﯾﺮﺍ ﮐﻪ ﻧﻨﮕﺮﻡ ﺑﺎ ﮐﯽ‌ﺍم
ﺑﻪ ﺁﻥ ﺑﻨﮕﺮﻡ ﮐﻪ ﻣﻦ ﮐﯽ‌ﺍﻡ!

بار الها …
ﺑﻪ ﻣﺎ ﺑﯿﺎﻣﻮﺯ ﮐﻪ ﺩﻝ ﺁﺩﻣﯽ
ﻋﺼﺎﺭﻩ ﻭﺟﻮﺩ توﺳﺖ ،
ﺣﺮﻣﺖ ﺩﻝ‌ﻫﺎ ﺭﺍ ﺍﺯ ﯾﺎﺩ ﻧﺒﺮﯾﻢ …
ﺑﻪ ﻣﺎ ﺑﯿﺎﻣﻮﺯ ﮐﻪ ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺷﺘﻦ
ﺭﺍ ﻓﺮﺍﻣﻮﺵ ﻧﮑﻨﯿﻢ ﻭ ﺁﻧﺎﻧ ﮑﻪ
ﺩﻭﺳﺘﻤﺎﻥ ﺩﺍﺭﻧﺪ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺧﺎﻃﺮ ﻧﺒﺮﯾﻢ …
ﺑﻪ ﻣﺎ ﺑﯿﺎﻣﻮﺯ ﮐﻪ ﺳﻮﮔﻨﺪ ﺭﺍﺳﺖ
ﺑﻮﺩﻥِ ﺩﺭﻭﻏﻤﺎﻥ ﺭﺍ ، ﻧﺎﻡ ﺗﻮ ﻧﺴﺎﺯﯾﻢ …
ﺑﻪ ﻣﺎ ﺑﯿﺎﻣﻮﺯ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻧﺎﺣﻖ ﮐﺮﺩﻥ
ﺣﻖ ﺩﯾﮕﺮﯼ، ﻋﺎﺩﺕ ﻧﮑﻨﯿﻢ …
به ما بیاموز همان باشیم که
قولش را به تو دادیم… انسان!!

بزرگی را گفتند

راز همیشه شاد بودنت چیست؟
گفت:دل بر آنچه نمی ماند نمی بندم
فردا یک راز است،
نگرانش نیستم
دیروز یک خاطره بود
حسرتش را نمی‌خورم
و امروز یک هدیه
است قدرش را میدانم

مثبت اندیشی و مثبت بینی
و مثبت گویی یعنی ..:!

انتظار نداشته باشیم
همیشه بهترین اتفاق بیفتد

بلکه یعنی بپذیریم
هرچه که روی می‌دهد
برای این لحظه بهترین است

پیر شدن به سن نیست

به این است که:
ورزش نکنی،کتاب نخوانی..
عاشق نشوی،هدیه ندهی..
محبت نکنی،مهمانی نروی..

پیری به سن نیست..
به کیفیت دل است …

از دیگران شکایت نکن،
خودت را تغییر بده!

چرا که برای
محافظت از پای خود،

پوشیدن یک کفش،
آسان تر از فرش
کردن کل زمین است…

بهترین آروزهایت را
تقدیم کسانی کن که
گران بهاترین
داشتہ هایشان را بہ تو
ارزانۍ داشته اند …

بہ آنها بگو ڪہ
بهترین سرمایه
زندگیت هستند
و آنها را پاس بدار …

اگر یادتان بود و باران گرفت
دعایی بحال بیابان کنید
به نور نگاهی اگر خواستید
سویدای این دل چراغان کنید
اگر باز شد بغض نشکفته تان
سری هم به دامان این دل نهید

نمی دانم در این لحظه
هم اکنون، در کجا
مشغول لبخندی!

فقط یک آرزو دارم: که در دنیای
شیرینت میان قلب تو با غم،
نباشد هیچ پیوندی !

آنانڪہ خوبند
همیشہ سبــــزند

و آنانڪہ بزرگے و محبت
در ” قلبشان ” جاریست ♡
همیشہ بہ یــــــاد مےمانند

سخاوتمندی دنیا به اندازه
باور شما وسعت میگیرد

دنیا نه از خود
ثروتی دارد نه فقری
این ذهن شماست،
که انتخاب گر است
همیشه دست
روی بهترین ها بگذار،
کلید انتخاب در باور شماست

زن با تمام احساسی که دارد
و
همان لطافت عاشقانه اش!
یک جا عقب می نشـیند و محبت تـو را می خواهد….
گاهی سکوت میکند سکوتی پر از حرفهای نگفته! ” به مردی که زبان سکوت زن را بفهمد ، باید گفت خدا قوت “

یه لحظه صبر کن رفیق
لا به لای شلوغی و کلافگی و سخت گرفتن های
زندگی خواستم یه چیزی بهت بگم
یه نگاه به پشت سرت بنداز
مثل همه ی روزایی که گذشت
این روزا هم میگذره‌
خواستم بگم حواست هست دیگه؟!
ما یک بار زندگی میکنیم
حالا ادامه بده

نگرانی هرگز از
غصه فردا کم نمی کند
فقط آرامش
امروز تو را می دزدد!

از امروزت استفاده کن

عارفی را گفتند
فلانی قادر است پرواز کند ،
گفت :اینکه مهم نیست ،مگس هم می‌پرد .
گفتند :فلانی را چه میگویی ؟روی آب راه می‌رود !
گفت :اهمیتی ندارد ،تکه ای چوب نیز همین کار را می‌کند .
گفتند :پس از نظر تو شاهکار چیست ؟
گفت :اینکه در میان مردم زندگی کنی ولی هیچگاه به کسی زخم زبان نزنی،

دروغ نگویی، کلک نزنی و سو استفاده نکنی و کسی را از خود نرنجانی،

این شاهکار است.

نــــه حوصله ی دوســت داشتن را دارم
نــــه میخواهم کسی دوستم داشته باشد
ایـــن روزها ســـردم مثل دی… مثل بهمن… مثل اسفند… مثل زمـــستان
احــساسم یـــخ زده… آرزوهایم قــندیل بسته…
امیــدم زیر بهمن ســرد احساسم دفن شده…
نـــه به آمـــدنی دلخوشم و نـــه از رفـــتن کسی غمگین…
ایـــن روزها پـــر از “ســکوتم”

تا تو با ناز نخندی چه کسی خواهد دید ؟

سی و دو دانه ی برفی که درخشان باشد

می نویسی به تن برف سئوالت را، کاش …

عاشق زمستان و برفم ، او را نمی دانم …

من و زمستان ، هیچوقت او را نفهمیدیم.

خدا کند زمستان تمام نشود ..!

تنها چیزی که می تواند

مرا یاد او بیندازد؛

شالی که عاشقانه بافتَمش،

دورگردنش انداخته است؛

شاید مرا یادی کند…

خدا کند زمستان

تمام نشود…

در برف، سپیدی پیداست . آیا تن به آن می دهی ؟ بسیاری با نمای سپید نزدیک می شوند که در ژرفنای خود نیستی بهمراه دارند

فصل که رخت عوض می کند دوباره عاشقت می شوم …

گیرم زمستان باشد و من آهسته روی پیاده روی یخزده راه بروم !

عشق تو همین شال پشمی است که نفسم را گرم می کند !

دارد برف می آید در گوش دانه های برف نام تو را زمزمه خواهم کرد
تا برف زمستانی از شوق حضورت بهار را لمس کند.

برف بارید و خدا پاکی خود را به زمین هدیه کرد. زمین مغرور شد که سفید است، پاک است چون دل خدا… و خدا با آفتابی، اشتباه زمین را به وی گوشزد کرد

زمستان

یک تو می ‌خواهد

یک تو که دستانش را بشود

بی هیچ دلهره‌‌ای گرفت

یک تو که بشود

این خیابان‌های یخ زده را

گرم قدم زد …

تا وقتی تو هستی که دستانم را بگیری ،

آرزو میکنم هر روز زمین بخورم !
کاش تابستانها هم برفی بود !

آرزو می کنم غم های دلت بروند زیر برف های زمستانی تا همیشه بدون غم بمانی

به شقایق سوگند که تو برخواهی گشت ،

من به این معجزه ایمان دارم ،

منتظر باید بود

تا زمستان برود ، غنچه ها گل بکنند !

سپاس اَت می گویم

بخاطرِ چشم هایی که داری

برای نفسی که می تواند

عصرهای زمستان را تسکین دهد

من عاشق زمستانم
عاشق اینکه ببینمت در زمستان آرام راه می روی که سُر نخوری
که گونه هایت از سرما سرخ شده است
سر خود را تا حد ممکن در یقه ات فرو کرده ای
دست هایت در جیبت به هم مچاله شده
معصومانه به زمین خیره ای
چه قدر دوست داشتنی شده ای
حرفم را پس میگیرم
من عاشق زمستان نیستم
عاشق تــوام !

ره به جایی نبرد فکر فرار از باران

نیست چتری که به اندازه ی باران باشد

میدونی فرق من با برف چیه ؟
.
.
.
.
.
.
.
برف میاد و به زمین می شینه ، ولی من همین جوری هم به دل میشینم .

برای من فصل‌ ها همیشه

از چشم‌های تو شروع می ‌شوند

امروز که نگاهم می‌ کردی فهمیدم

زمستان چقدر زود آمده است

آدم ها به همان خونسردی که آمده اند

چمدانشان را می بندند

و ناپدید می شوند

یکی در مه

یکی در غبار

یکی در باران

یکی در باد

و بی رحم ترینشان در برف …

دوستت دارم اما نه به اندازه ی برف ،

چون یه روز آب می شه .

دوستت دارم اما نه به اندازه ی گل ،

چون یه روز پژمرده می شه .

دوستت دارم به اندازه ی دنیا ،

چون هیچ وقت تموم نمی شه !

عشق یعنی : چون خورشید تابیدن بر شب های دوست و چون برف ذوب شدن بر غم های دوست

لذت داشتن یه دوست خوب توی یه دنیای بد مثل
خوردن یه فنجون قهوه گرم زیر برفه درسته که
هوا رو گرم نمی کنه ولی تورو دلگرم میکنه.
زمستونتون مبارک

دعا میکنم غرق باران شوی

چو بوی خوش یاس و ریحان شوی

دعا میکنم در زمستان عشق

بهاری ترین فصل ایمان شوی

تو که می‏‌درخشی، چشم‏‌انداز، رطوبت می‏‌گیرد
از درخشش پرتوهایی که از آسمان ابری می‏‌بارد

آه زن خطرناک، آه فضای دلکش!
من حتی عاشق برف‏‌ھا و شبنم‏‌های یخ‏‌زده‏‌ توام
و عیشی فراتر از یخ و آتش را
از زمستان کینه‏‌توزت
آیا باز خواهم یافت؟

شارل بودلر

و بی تو لحظه ای حتی دلم طاقت نمی آرد
و برف نا امیدی بر سرم یکریز می بارد
چگونه بگذرم از عشق ، از دلبستگی هایم ؟
چگونه می روی با اینکه می دانی چه تنهایم ؟

گل یخ زمستان تو هستم

اسیر ناز چشمان تو هستم

مرا پرپر مکن ای جانم ای دوست

که من مشتاق دیدار تو هست

  چه حسی بود در قلبم شبیه کوچه برفی

به راه کوچه ی برفی تو را از خود جدا کردم

نفهمیدم که می میرم نباشی مثل پروانه

تو را من در ته این کوچه ی برفی رها کردم

لیز خوردن بهونه ایست تا دست هایی رو که دوست داری محکمتر فشار بدی, روز زمستونیت قشنگ!

تو اگر باز کنی پنجره ای سوی دلت
میتوان گفت که من چلچله باغ توام
مثل یک پوپک سرمازده در بارش برف
سخت محتاج به گرمای توام

تو در برف

مهم نیست خیابان باشد

یا جنون باشد و یک عمر بیابان باشد

چه کسی گفته زمستان خدا زیبا نیست ؟

دوست دارم همه ی سال زمستان باشد

گل یخ زمستان تو هستم

اسیر ناز چشمان تو هستم

مرا پرپر مکن ای جانم ای دوست

که من مشتاق دیدار تو هست

ای که چون زمستانی
و من دوست دارمت
دستت را از من مگیر
برای بالا پوش پشمین‌ات
از بازی‌های کودکانه‌ام مترس

همیشه آرزو داشته‌ام
روی برف، شعر بنویسم
روی برف، عاشق شوم
و دریابم که عاشق
چگونه با آتش برف می‌سوزد

نزار قبانی

 نه برف مرا مى ترساند و نه سرما

ولى در این حجم سنگین تنهایى ام

براى گرم شدن بهانه اى ندارم

جز این که دوستت داشته باشم…

مواظب گرمای دلت باش تا کاری که زمستان با زمین کرد ، زندگی با دلت نکند

گل یخ زمستان تو هستم

اسیر ناز چشمان تو هستم

مرا پرپر مکن ای جانم ای دوست

که من مشتاق دیدار تو هست

پشت پنجره اولین برف زمستانی را نگاه میکنم
خانه گرم گرم است اما بدنم از سرما میلرزد
نمیدانم از برف است یا از تنهایی
برای خود چای میریزم پتو را بدورم میپیچم شاید کمی گرم شوم
بی فایده است دستانم پاهایم چون تکه ای از یخ سرد سردند
به تو فکر میکنم آه میکشم بخود میگویم
یکی باید باشد
یکی که دستانش
آغوشش
نگاهش
احساسش
گرمابخش زندگیت باشد
یکی مثل تو
تویی که ندارمت …

چه حسی بود در قلبم شبیه کوچه برفی

به راه کوچه ی برفی تو را از خود جدا کردم

نفهمیدم که می میرم نباشی مثل پروانه

تو را من در ته این کوچه ی برفی رها کردم

عمر برف است و آفتاب تموز

اندکی ماند و خواجه غره هنوز …

دونه های برف از آسمون فقط برای دیدن چشمات پایین میان ، اما پاشونو که به زمین میزارن فدای مهربونیهات میشن …
آرزو دارم با بارش هر دونه از برف زمستونی یه غم از رو دلت کم بشه نازنینم …

دلم یک زمستان سخت میخواهد

یک برف

یک کولاک به وسعت تاریخ

که ببارد

که ببارد

که ببارد

و تمام راهها بسته شوند

و تو چاره ای جز ماندن نداشته باشی

و بمانی …

عشق یعنی امید ، یعنی طراوت باران ، یعنی سفیدی برف ، یعنی ساز زندگی و لبریز از خوشی و عشق یعنی راز زیستن !

برف آمد و پاییز فراموشت شد

آن گریه ی یک ریز فراموشت شد

انگار نه انگار که با هم بودیم

چه زود همه چیز فراموشت شد

دارد برف می آید در گوش دانه های برف نام تو را زمزمه خواهم کرد تا برف زمستانی از شوق حضورت بهار را لمس کند
رفاقت مثل آدم برفی میمونه ، درست کردنش راحت اما نگه داشتنش سخت !

باران یا برف … چه فرقی میکند ؟
تو که باشی ، هوا که هیچ ؛ زندگی خوب است …

رفاقت مثل آدم برفی میمونه، درست کردنش راحته اما نگه داشتنش سخته!

زمین عروس شد و آسمان به حرف آمد
چه شادباشی ازین خوب تر که برف آمد

چین و چروک های صورتم را که ادامه دهی

به رفتنت می رسی

به زمستانی سخت

به برف

که سال هاست جای سایه ات روی سرم می نشیند

داره برف میاد به اسمون نگاه کن هروقت برف سیاه بارید بهم خبر بده ، اون موقع من دیگه دوستت نخواهم داشت

حواس شهر

پرت برف باران است

حواس من

آغشته به عطر تو …

دوستت دارم اما نه به اندازه ی برف ، چون یه روز آب می شه . دوستت دارم اما نه به اندازه ی گل ، چون یه روز پژمرده می شه . دوستت دارم به اندازه ی دنیا ، چون هیچ وقت تموم نمی شه !

حالا دیدی !؟

پاییز هم تمام شد

یلدا هم گذشت

زمستان هم تمام میشود

هیچ چیز پایدار نیست

اما دلی که تنگ باشد

همش به دنبال بهانه میگردد

که دل تنگی اش را با یک فصل

یا یک شب توجیه کند!

این ها تقصیر هیچ کس نیست …

مشکل دل هایمان است

که زود به زود

و برای کسانی تنگ میشود که

خیلی هایشان لیاقت این دلتنگی را ندارند

آدم برفی فقط ۱ پا دارد…

چشمانش از دکمه است اما میخندد…

آدم برفی در برف میخندد چرا که این شانس را دارد که

باشد حتی آدم برفی باشد و باشد….

یادمان باشد با آمدن زمستان

اجاق خاطـرہ ها را روشن بگذاریم

تا دچـار سـردے ؋ـاصلـہ ها نشـویم …

اگه برف می دونست زمین خاکی چقدر کثیفه ، برای اومدن به اون لباس سفید نمی پوشید

الا ای برف !

چه می ‏باری بر این دنیای ناپاکی ؟

بر این دنیا که هر جایش رد پا از خبیثی است

مبار ای برف !

تو روح آسمان همراه خود داری

تو پیوندی میان عشق و پروازی

تو را حیف است باریدن به ایوان سیاهی ها

تو که فصل سپیدی را سرآغازی

مبار ای برف !

وقتی بهت گفتم: دلتنگ تو هستم ، به شانه ام زدی تا دلتنگیم را تکانده باشی ! به چه دلخوش کرده ای ؟ تکاندن برف از شانه آدم برفی ؟

نه برف مرا مى ترساند و نه سرما

ولى در اين حجم سنگين تنهايى ام

براى گرم شدن بهانه اى ندارم

جز اين كه دوستت داشته باشم…

زمستان جان

قدمت مبارک

زیبایی هایت را عزیز میداریم

تو نیز دعا کن

چرخ روزگارمان

در حضور تو

به سلامتی و خیر بگردد

تو اگر باز کنی پنجره ای سوی دلت
میتوان گفت که من چلچله باغ توام

مثل یک پوپک سرمازده در بارش برف
سخت محتاج به گرمای توام

عشق یعنی آن نخستین حرفها

عشق یعنی در میان برفها

عشق یعنی یاد آن روز نخست

عشق یعنی هر چه در آن یاد توست

برف آمد و پاییز فراموشت شد

آن گریه ی یک ریز فراموشت شد

انگار نه انگار که با هم بودیم

چه زود همه چیز فراموشت شد

سوزی که برف داره ، بارون نداره
معرفتی که تو داری ، هیچ کــس نداره !

برف ببارد یا باران
برای باور زمستان همین جای نبودنت کافی ست !

نــــه حوصله ی دوســت داشتن را دارم
نــــه میخواهم کسی دوستم داشته باشد
ایـــن روزها ســـردم مثل دی… مثل بهمن… مثل اسفند… مثل زمـــستان
احــساسم یـــخ زده… آرزوهایم قــندیل بسته…
امیــدم زیر بهمن ســرد احساسم دفن شده…
نـــه به آمـــدنی دلخوشم و نـــه از رفـــتن کسی غمگین…
ایـــن روزها پـــر از “ســکوتم”

تا تو با ناز نخندی چه کسی خواهد دید ؟

سی و دو دانه ی برفی که درخشان باشد

می نویسی به تن برف سئوالت را، کاش …

عاشق زمستان و برفم ، او را نمی دانم …

من و زمستان ، هیچوقت او را نفهمیدیم.

خدا کند زمستان تمام نشود ..!

تنها چیزی که می تواند

مرا یاد او بیندازد؛

شالی که عاشقانه بافتَمش،

دورگردنش انداخته است؛

شاید مرا یادی کند…

خدا کند زمستان

تمام نشود…

در برف، سپیدی پیداست . آیا تن به آن می دهی ؟ بسیاری با نمای سپید نزدیک می شوند که در ژرفنای خود نیستی بهمراه دارند

فصل که رخت عوض می کند دوباره عاشقت می شوم …

گیرم زمستان باشد و من آهسته روی پیاده روی یخزده راه بروم !

عشق تو همین شال پشمی است که نفسم را گرم می کند !

دارد برف می آید در گوش دانه های برف نام تو را زمزمه خواهم کرد
تا برف زمستانی از شوق حضورت بهار را لمس کند.

برف بارید و خدا پاکی خود را به زمین هدیه کرد. زمین مغرور شد که سفید است، پاک است چون دل خدا… و خدا با آفتابی، اشتباه زمین را به وی گوشزد کرد

زمستان

یک تو می ‌خواهد

یک تو که دستانش را بشود

بی هیچ دلهره‌‌ای گرفت

یک تو که بشود

این خیابان‌های یخ زده را

گرم قدم زد …

تا وقتی تو هستی که دستانم را بگیری ،

آرزو میکنم هر روز زمین بخورم !
کاش تابستانها هم برفی بود !

آرزو می کنم غم های دلت بروند زیر برف های زمستانی تا همیشه بدون غم بمانی

به شقایق سوگند که تو برخواهی گشت ،

من به این معجزه ایمان دارم ،

منتظر باید بود

تا زمستان برود ، غنچه ها گل بکنند !

سپاس اَت می گویم

بخاطرِ چشم هایی که داری

برای نفسی که می تواند

عصرهای زمستان را تسکین دهد

من عاشق زمستانم
عاشق اینکه ببینمت در زمستان آرام راه می روی که سُر نخوری
که گونه هایت از سرما سرخ شده است
سر خود را تا حد ممکن در یقه ات فرو کرده ای
دست هایت در جیبت به هم مچاله شده
معصومانه به زمین خیره ای
چه قدر دوست داشتنی شده ای
حرفم را پس میگیرم
من عاشق زمستان نیستم
عاشق تــوام !

ره به جایی نبرد فکر فرار از باران

نیست چتری که به اندازه ی باران باشد

میدونی فرق من با برف چیه ؟
.
.
.
.
.
.
.
برف میاد و به زمین می شینه ، ولی من همین جوری هم به دل میشینم .

برای من فصل‌ ها همیشه

از چشم‌های تو شروع می ‌شوند

امروز که نگاهم می‌ کردی فهمیدم

زمستان چقدر زود آمده است

آدم ها به همان خونسردی که آمده اند

چمدانشان را می بندند

و ناپدید می شوند

یکی در مه

یکی در غبار

یکی در باران

یکی در باد

و بی رحم ترینشان در برف …

دوستت دارم اما نه به اندازه ی برف ،

چون یه روز آب می شه .

دوستت دارم اما نه به اندازه ی گل ،

چون یه روز پژمرده می شه .

دوستت دارم به اندازه ی دنیا ،

چون هیچ وقت تموم نمی شه !

عشق یعنی : چون خورشید تابیدن بر شب های دوست و چون برف ذوب شدن بر غم های دوست

لذت داشتن یه دوست خوب توی یه دنیای بد مثل
خوردن یه فنجون قهوه گرم زیر برفه درسته که
هوا رو گرم نمی کنه ولی تورو دلگرم میکنه.
زمستونتون مبارک

دعا میکنم غرق باران شوی

چو بوی خوش یاس و ریحان شوی

دعا میکنم در زمستان عشق

بهاری ترین فصل ایمان شوی

تو که می‏‌درخشی، چشم‏‌انداز، رطوبت می‏‌گیرد
از درخشش پرتوهایی که از آسمان ابری می‏‌بارد

آه زن خطرناک، آه فضای دلکش!
من حتی عاشق برف‏‌ھا و شبنم‏‌های یخ‏‌زده‏‌ توام
و عیشی فراتر از یخ و آتش را
از زمستان کینه‏‌توزت
آیا باز خواهم یافت؟

شارل بودلر

و بی تو لحظه ای حتی دلم طاقت نمی آرد
و برف نا امیدی بر سرم یکریز می بارد
چگونه بگذرم از عشق ، از دلبستگی هایم ؟
چگونه می روی با اینکه می دانی چه تنهایم ؟

گل یخ زمستان تو هستم

اسیر ناز چشمان تو هستم

مرا پرپر مکن ای جانم ای دوست

که من مشتاق دیدار تو هست

  چه حسی بود در قلبم شبیه کوچه برفی

به راه کوچه ی برفی تو را از خود جدا کردم

نفهمیدم که می میرم نباشی مثل پروانه

تو را من در ته این کوچه ی برفی رها کردم

لیز خوردن بهونه ایست تا دست هایی رو که دوست داری محکمتر فشار بدی, روز زمستونیت قشنگ!

تو اگر باز کنی پنجره ای سوی دلت
میتوان گفت که من چلچله باغ توام
مثل یک پوپک سرمازده در بارش برف
سخت محتاج به گرمای توام

تو در برف

مهم نیست خیابان باشد

یا جنون باشد و یک عمر بیابان باشد

چه کسی گفته زمستان خدا زیبا نیست ؟

دوست دارم همه ی سال زمستان باشد

گل یخ زمستان تو هستم

اسیر ناز چشمان تو هستم

مرا پرپر مکن ای جانم ای دوست

که من مشتاق دیدار تو هست

ای که چون زمستانی
و من دوست دارمت
دستت را از من مگیر
برای بالا پوش پشمین‌ات
از بازی‌های کودکانه‌ام مترس

همیشه آرزو داشته‌ام
روی برف، شعر بنویسم
روی برف، عاشق شوم
و دریابم که عاشق
چگونه با آتش برف می‌سوزد

نزار قبانی

 نه برف مرا مى ترساند و نه سرما

ولى در این حجم سنگین تنهایى ام

براى گرم شدن بهانه اى ندارم

جز این که دوستت داشته باشم…

مواظب گرمای دلت باش تا کاری که زمستان با زمین کرد ، زندگی با دلت نکند

گل یخ زمستان تو هستم

اسیر ناز چشمان تو هستم

مرا پرپر مکن ای جانم ای دوست

که من مشتاق دیدار تو هست

پشت پنجره اولین برف زمستانی را نگاه میکنم
خانه گرم گرم است اما بدنم از سرما میلرزد
نمیدانم از برف است یا از تنهایی
برای خود چای میریزم پتو را بدورم میپیچم شاید کمی گرم شوم
بی فایده است دستانم پاهایم چون تکه ای از یخ سرد سردند
به تو فکر میکنم آه میکشم بخود میگویم
یکی باید باشد
یکی که دستانش
آغوشش
نگاهش
احساسش
گرمابخش زندگیت باشد
یکی مثل تو
تویی که ندارمت …

چه حسی بود در قلبم شبیه کوچه برفی

به راه کوچه ی برفی تو را از خود جدا کردم

نفهمیدم که می میرم نباشی مثل پروانه

تو را من در ته این کوچه ی برفی رها کردم

عمر برف است و آفتاب تموز

اندکی ماند و خواجه غره هنوز …

دونه های برف از آسمون فقط برای دیدن چشمات پایین میان ، اما پاشونو که به زمین میزارن فدای مهربونیهات میشن …
آرزو دارم با بارش هر دونه از برف زمستونی یه غم از رو دلت کم بشه نازنینم …

دلم یک زمستان سخت میخواهد

یک برف

یک کولاک به وسعت تاریخ

که ببارد

که ببارد

که ببارد

و تمام راهها بسته شوند

و تو چاره ای جز ماندن نداشته باشی

و بمانی …

عشق یعنی امید ، یعنی طراوت باران ، یعنی سفیدی برف ، یعنی ساز زندگی و لبریز از خوشی و عشق یعنی راز زیستن !

برف آمد و پاییز فراموشت شد

آن گریه ی یک ریز فراموشت شد

انگار نه انگار که با هم بودیم

چه زود همه چیز فراموشت شد

دارد برف می آید در گوش دانه های برف نام تو را زمزمه خواهم کرد تا برف زمستانی از شوق حضورت بهار را لمس کند
رفاقت مثل آدم برفی میمونه ، درست کردنش راحت اما نگه داشتنش سخت !

باران یا برف … چه فرقی میکند ؟
تو که باشی ، هوا که هیچ ؛ زندگی خوب است …

رفاقت مثل آدم برفی میمونه، درست کردنش راحته اما نگه داشتنش سخته!

زمین عروس شد و آسمان به حرف آمد
چه شادباشی ازین خوب تر که برف آمد

چین و چروک های صورتم را که ادامه دهی

به رفتنت می رسی

به زمستانی سخت

به برف

که سال هاست جای سایه ات روی سرم می نشیند

داره برف میاد به اسمون نگاه کن هروقت برف سیاه بارید بهم خبر بده ، اون موقع من دیگه دوستت نخواهم داشت

حواس شهر

پرت برف باران است

حواس من

آغشته به عطر تو …

دوستت دارم اما نه به اندازه ی برف ، چون یه روز آب می شه . دوستت دارم اما نه به اندازه ی گل ، چون یه روز پژمرده می شه . دوستت دارم به اندازه ی دنیا ، چون هیچ وقت تموم نمی شه !

حالا دیدی !؟

پاییز هم تمام شد

یلدا هم گذشت

زمستان هم تمام میشود

هیچ چیز پایدار نیست

اما دلی که تنگ باشد

همش به دنبال بهانه میگردد

که دل تنگی اش را با یک فصل

یا یک شب توجیه کند!

این ها تقصیر هیچ کس نیست …

مشکل دل هایمان است

که زود به زود

و برای کسانی تنگ میشود که

خیلی هایشان لیاقت این دلتنگی را ندارند

آدم برفی فقط ۱ پا دارد…

چشمانش از دکمه است اما میخندد…

آدم برفی در برف میخندد چرا که این شانس را دارد که

باشد حتی آدم برفی باشد و باشد….

یادمان باشد با آمدن زمستان

اجاق خاطـرہ ها را روشن بگذاریم

تا دچـار سـردے ؋ـاصلـہ ها نشـویم …

اگه برف می دونست زمین خاکی چقدر کثیفه ، برای اومدن به اون لباس سفید نمی پوشید

الا ای برف !

چه می ‏باری بر این دنیای ناپاکی ؟

بر این دنیا که هر جایش رد پا از خبیثی است

مبار ای برف !

تو روح آسمان همراه خود داری

تو پیوندی میان عشق و پروازی

تو را حیف است باریدن به ایوان سیاهی ها

تو که فصل سپیدی را سرآغازی

مبار ای برف !

وقتی بهت گفتم: دلتنگ تو هستم ، به شانه ام زدی تا دلتنگیم را تکانده باشی ! به چه دلخوش کرده ای ؟ تکاندن برف از شانه آدم برفی ؟

نه برف مرا مى ترساند و نه سرما

ولى در اين حجم سنگين تنهايى ام

براى گرم شدن بهانه اى ندارم

جز اين كه دوستت داشته باشم…

زمستان جان

قدمت مبارک

زیبایی هایت را عزیز میداریم

تو نیز دعا کن

چرخ روزگارمان

در حضور تو

به سلامتی و خیر بگردد

تو اگر باز کنی پنجره ای سوی دلت
میتوان گفت که من چلچله باغ توام

مثل یک پوپک سرمازده در بارش برف
سخت محتاج به گرمای توام

عشق یعنی آن نخستین حرفها

عشق یعنی در میان برفها

عشق یعنی یاد آن روز نخست

عشق یعنی هر چه در آن یاد توست

برف آمد و پاییز فراموشت شد

آن گریه ی یک ریز فراموشت شد

انگار نه انگار که با هم بودیم

چه زود همه چیز فراموشت شد

سوزی که برف داره ، بارون نداره
معرفتی که تو داری ، هیچ کــس نداره !

برف ببارد یا باران
برای باور زمستان همین جای نبودنت کافی ست !

ساعت ها زیر دوش به کاشی های حموم خیره میشی . . . !
غذاتو سرد می خوری . . .
صبونه رو شام ، ناهارو نصف شب !
لباسات دیگه به تنت نمیاد . . .
همه رو قیچی می زنی !
ساعت ها به یه آهنگ تکراری گوش می کنی و هیچ وقت اونو حفظ نمیشی . . . !
این قدر علامت سوالای تو فکرتو میشمری . . .
تا آخرش رو بالش خیست خوابت ببره !
تنهایی از تو آدمی می سازه . . .
که دیگه شبیه آدم نیست !
می دونی چیه ؟!
عجیب دلتنگم . . .
واسه وقتایی که عجیب دلتنگم می شدی . . . !

شـایـد روزی بـیـایـد
کـه حـال ِ مـن هـم خـوب شـود!
زمـیـن خـوب شـود
هـوا خـوب شـود
“بـاران “خـوب شـود
عـشـق خـوب شـود
و تـــــو خـوب ِ مـن شـوی
و مــــن خـوب شـوم . . .

درد بزرگیه
برای کسی که متوجه نبودنت نیست
پرپر بشی . . .
ولی وقتی بعد از یک روز در به دری و دلواپسی
بهش میگی نگرانت بودم دلم هزار راه رفت
تموم چیزی که میشنوی
یک “مرسی” خشک و خالیه…..!

رفته اند !
نیستند…
دلم ، صبر و قرارم ، دستانت ، نگاهت ، هوش از سرم
بیاورشان…

دیگر به همه چیز شکـــ کرده امـــ
می گویند : آب نطلبیده ، مُـــــراد استـــ .
هر چهــــ بالا پایین می کنمــــ ، نمیـــ فهممــــ
اینـــ چشمانمــــ پس کـــِـــی مراد میگیرند ؟!

جای تو خالــ ـــ ـــ ـــیــسـت . . .
خالی تر از سفره ی دل کودکی که تازه متولد شده است . . .

هوای عصرهای من عجیب تـو را کم دارد !
آغوش تـو را کم دارد !
نفس های تـو را کم دارد !

سرم سنگینی حرفی را دارد
که توان گفتنم نیست
زبانم دنبال فرصتی
و چشمم
دنبال محرم رازی می گردد
بی تاب دیدنت هستم!

چشــــمانم خستــــه استـــ و نبــــض ذهنــــم افتــــاده ؛
کاش نگــــاهتــــ یکــــ قــــدم نزدیـــکـــــ تــــر بـــود . . .

ذهنـــم فلـــــج میشود …
وقتــــــی میخــوانمــت
و
تــــــو
نمیگویی ” جانــــــم ؟!

چه معنـــــى دارد
زندگى…!؟
وقتى که هیچ اتفاقى
من و تو را
سر راه هم قرار نمى دهد !!

بی تو
حتی باران هم
بوی تشنگی می دهد
گـاهــــی لال مـــی شود آدم …
حـرف دارد ؛ ولـــی …
کلمه نـدارد … !!!

بعضی ها را هرچقدر هـم که بخواهی ؛
“تمام” نمی شوند ….
همش به آغوششان بدهکار میمانی !
حضورشان”گـرم” است ؛ سکوتشان خالی میکند دل ِآدم را …
آرامش ِ صدایشان را کم می آوری !
هر دم هر لحظه “کم” می آوریشان …
آخ که چقدر کم دارمت ….

بی قرار توام و در دل تنگم گله هاست آه!
بی تاب شدن عادت کم حوصله هاست
مثل عکس رخ مهتاب که افتاده در آب
در دلم هستی و بین من و تو فاصله هاست . . .

بیهـــــودِه نَـقّـــاش بــــــودِه ام . . .
ایــــــטּ هَمِـــــﮧ ســـــال . . !
بِـــــﮧ چَ ــــــــشم هــایَت ڪِـــــﮧ مے رِسَـــــم ،
قَلَـــــــم مــــوهـــا خ ـــــیس مے شَــــوَنــد . . .
بِـــــﮧ لَــب هــایَت ڪِــــﮧ مے رِسَـــــم ،
دَستَــــــم مے لَــــــرزَد . . .
رَنـــگــ هــــا مے گــُــــریـــزَنــــد ،
وَ قــاب هـــاےِ خ ــــــالے ، ، ،
تَنـــ ــهـا . . .
نَبــــودَטּِ تـــــو را . . .
بِـــــﮧ دیـــــوارِ زِنـــدِگـــــے ام ،
مے ڪـــــوبَنــــــد . . .اس ام اس ها ی عاشقانه بی قراری و پیامک های دلتنگی

چقدر صدای تیک تاک ساعت دلخراش است
وقتی تو “یک ثانیه” هم در کنارم نیستی

همه ی کارهایت را بخشیدم
جز آن تردید آخر هنگام رفتنت
که هنوز مرا
به برگشتنت امیدوار نگه داشته . . .

حوا که بغض کند…
حتی خدا هم اگر سیب بیاورد چیزی بجز آغوش آدم آرامش نمیکند!

شب که میشود…
نبودن هایت را زیر بالشتم میگذارم و شجاعتم را زیر سوال میبرم…
دوام می آورم تا فردا ؟!

دِلـــم چـِـه کــودکــانــه بَهــانــه ی تــو را میگیـــرد،
امـــا تــو بـــزرگـــانــه بِــه دِل نگیـــر…
فقـــط بگــــو : کــــودکـــ استـــ، نـِـمی فهمــد…

حــال ِ مــن خــوب است
امــا
عــالی می شــوم
وقــتی کــه
تــــو…
با نگــرانی در آغوشــم می گــیری و می گویــی :
” نــه عــزیزم ، تو خــوب نیســتی …

گفته بودی پاییز که تمام شود
به سراغ رویاهایم می آیی
تا دلت را پیشکش عاشقانه هایم کنی
من جوجه هایم را شمرده ام
ببین…. !
تو نیامدی…

نشستم من دمی در خواب باتو
کـنــار چشـــــمـهء مـهتــاب باتو
مـگـر تـاب و تـوانـــم بـرده بـودی
که بــودم لحظـه ای بیـتــاب بی تو

در جمـع من و ایـن بغـضِ بیـــــقرار ..
جـــایِ تــــو خـــــالی …!

نانوشته هایم بسیارند
مثل بی قراری هایـم…
من سکــوتم را فریـاد می کِشــم
آخر این آشوب درونم مــرا می کُشد…

امــروز هـم گـذشـت وُ نیامــدی
نا شکـر نیستـم
فــردا هم روزِ خـداست!

وقتی تو نیستی …
شادی کلام نامفهومی ست !
و ” دوستت می‌دارم ” رازی‌ ست
که در میان حنجره‌ ام دق می‌کند
و من چگونه بی‌ تو نگیرد دلم ؟
اینجا که ساعت وآیینه و هوا … به تو معتادند

ساعت ها زیر دوش به کاشی های حموم خیره میشی . . . !
غذاتو سرد می خوری . . .
صبونه رو شام ، ناهارو نصف شب !
لباسات دیگه به تنت نمیاد . . .
همه رو قیچی می زنی !
ساعت ها به یه آهنگ تکراری گوش می کنی و هیچ وقت اونو حفظ نمیشی . . . !
این قدر علامت سوالای تو فکرتو میشمری . . .
تا آخرش رو بالش خیست خوابت ببره !
تنهایی از تو آدمی می سازه . . .
که دیگه شبیه آدم نیست !
می دونی چیه ؟!
عجیب دلتنگم . . .
واسه وقتایی که عجیب دلتنگم می شدی . . . !

شـایـد روزی بـیـایـد
کـه حـال ِ مـن هـم خـوب شـود!
زمـیـن خـوب شـود
هـوا خـوب شـود
“بـاران “خـوب شـود
عـشـق خـوب شـود
و تـــــو خـوب ِ مـن شـوی
و مــــن خـوب شـوم . . .

درد بزرگیه
برای کسی که متوجه نبودنت نیست
پرپر بشی . . .
ولی وقتی بعد از یک روز در به دری و دلواپسی
بهش میگی نگرانت بودم دلم هزار راه رفت
تموم چیزی که میشنوی
یک “مرسی” خشک و خالیه…..!

رفته اند !
نیستند…
دلم ، صبر و قرارم ، دستانت ، نگاهت ، هوش از سرم
بیاورشان…

دیگر به همه چیز شکـــ کرده امـــ
می گویند : آب نطلبیده ، مُـــــراد استـــ .
هر چهــــ بالا پایین می کنمــــ ، نمیـــ فهممــــ
اینـــ چشمانمــــ پس کـــِـــی مراد میگیرند ؟!

جای تو خالــ ـــ ـــ ـــیــسـت . . .
خالی تر از سفره ی دل کودکی که تازه متولد شده است . . .

هوای عصرهای من عجیب تـو را کم دارد !
آغوش تـو را کم دارد !
نفس های تـو را کم دارد !

سرم سنگینی حرفی را دارد
که توان گفتنم نیست
زبانم دنبال فرصتی
و چشمم
دنبال محرم رازی می گردد
بی تاب دیدنت هستم!

چشــــمانم خستــــه استـــ و نبــــض ذهنــــم افتــــاده ؛
کاش نگــــاهتــــ یکــــ قــــدم نزدیـــکـــــ تــــر بـــود . . .

ذهنـــم فلـــــج میشود …
وقتــــــی میخــوانمــت
و
تــــــو
نمیگویی ” جانــــــم ؟!

چه معنـــــى دارد
زندگى…!؟
وقتى که هیچ اتفاقى
من و تو را
سر راه هم قرار نمى دهد !!

بی تو
حتی باران هم
بوی تشنگی می دهد
گـاهــــی لال مـــی شود آدم …
حـرف دارد ؛ ولـــی …
کلمه نـدارد … !!!

بعضی ها را هرچقدر هـم که بخواهی ؛
“تمام” نمی شوند ….
همش به آغوششان بدهکار میمانی !
حضورشان”گـرم” است ؛ سکوتشان خالی میکند دل ِآدم را …
آرامش ِ صدایشان را کم می آوری !
هر دم هر لحظه “کم” می آوریشان …
آخ که چقدر کم دارمت ….

بی قرار توام و در دل تنگم گله هاست آه!
بی تاب شدن عادت کم حوصله هاست
مثل عکس رخ مهتاب که افتاده در آب
در دلم هستی و بین من و تو فاصله هاست . . .

بیهـــــودِه نَـقّـــاش بــــــودِه ام . . .
ایــــــטּ هَمِـــــﮧ ســـــال . . !
بِـــــﮧ چَ ــــــــشم هــایَت ڪِـــــﮧ مے رِسَـــــم ،
قَلَـــــــم مــــوهـــا خ ـــــیس مے شَــــوَنــد . . .
بِـــــﮧ لَــب هــایَت ڪِــــﮧ مے رِسَـــــم ،
دَستَــــــم مے لَــــــرزَد . . .
رَنـــگــ هــــا مے گــُــــریـــزَنــــد ،
وَ قــاب هـــاےِ خ ــــــالے ، ، ،
تَنـــ ــهـا . . .
نَبــــودَטּِ تـــــو را . . .
بِـــــﮧ دیـــــوارِ زِنـــدِگـــــے ام ،
مے ڪـــــوبَنــــــد . . .اس ام اس ها ی عاشقانه بی قراری و پیامک های دلتنگی

چقدر صدای تیک تاک ساعت دلخراش است
وقتی تو “یک ثانیه” هم در کنارم نیستی

همه ی کارهایت را بخشیدم
جز آن تردید آخر هنگام رفتنت
که هنوز مرا
به برگشتنت امیدوار نگه داشته . . .

حوا که بغض کند…
حتی خدا هم اگر سیب بیاورد چیزی بجز آغوش آدم آرامش نمیکند!

شب که میشود…
نبودن هایت را زیر بالشتم میگذارم و شجاعتم را زیر سوال میبرم…
دوام می آورم تا فردا ؟!

دِلـــم چـِـه کــودکــانــه بَهــانــه ی تــو را میگیـــرد،
امـــا تــو بـــزرگـــانــه بِــه دِل نگیـــر…
فقـــط بگــــو : کــــودکـــ استـــ، نـِـمی فهمــد…

حــال ِ مــن خــوب است
امــا
عــالی می شــوم
وقــتی کــه
تــــو…
با نگــرانی در آغوشــم می گــیری و می گویــی :
” نــه عــزیزم ، تو خــوب نیســتی …

گفته بودی پاییز که تمام شود
به سراغ رویاهایم می آیی
تا دلت را پیشکش عاشقانه هایم کنی
من جوجه هایم را شمرده ام
ببین…. !
تو نیامدی…

نشستم من دمی در خواب باتو
کـنــار چشـــــمـهء مـهتــاب باتو
مـگـر تـاب و تـوانـــم بـرده بـودی
که بــودم لحظـه ای بیـتــاب بی تو

در جمـع من و ایـن بغـضِ بیـــــقرار ..
جـــایِ تــــو خـــــالی …!

نانوشته هایم بسیارند
مثل بی قراری هایـم…
من سکــوتم را فریـاد می کِشــم
آخر این آشوب درونم مــرا می کُشد…

امــروز هـم گـذشـت وُ نیامــدی
نا شکـر نیستـم
فــردا هم روزِ خـداست!

وقتی تو نیستی …
شادی کلام نامفهومی ست !
و ” دوستت می‌دارم ” رازی‌ ست
که در میان حنجره‌ ام دق می‌کند
و من چگونه بی‌ تو نگیرد دلم ؟
اینجا که ساعت وآیینه و هوا … به تو معتادند

چه اسفند ا … آه !
چه اسفندها دود کردیم !
برای تو ای روز اردی بهشتی
که گفتند این روزها می رسی
از همین راه !

در قلب گرمسیر
نیمروز خوش
از آرزوهای آخر اسفند ماه بود
خورشید خنده روی ، پس از گریه های ابر
بر شاخه ها غبار طلایی فشانده بود
عکس نوشته اسفندی که باشی
باد تر
بهار
بوی غبار خشک بیابان تشنه داشت
در این ایوان
که اکنون ایستاده ام
سال تحویل می شود
در آن غروب ماه اسفند
از همه ی یاران شاعرم
در این ایوان یاد کرده ام

در روزهای آخر اسفند
کوچ بنفشه های مهاجر
زیباست
متن ادبی متولدین اسفند ماه

در نیم روز روشن اسفند
وقتی بنفشه ها را از سایه های سرد
در اطلس شمیم بهاران
با خاک و ریشه
میهن سیارشان
در جعبه های کوچک چوبی
در گوشه خیابان می آورند
جوی هزار زمزمه در من
می جوشد

اما امروز در هجوم اسفند
پنجره ها در محاصره
می خواهم تو را به نام بخوانم
نمیتوانم نامت را در دهانم
وتو را در درونم پنهان کنم
کجا پنهانت کنم ؟

عید که آمد
فکری برای آسمان تو خواهم کرد
یادم باشد
روزهای آخر اسفند
دستمال خیسی روی ستاره هایت بکشم
و گلدانی
کنار ماهت بگذارم
زندگی

همیشه که این جور پیچ و تاب نخواهد داشت
بد نیست
گاهی هم دستی به موهایت بکشی

بهار که رفتن اسفند و

آمدن فروردین نیست!

بهار یعنی

جای بوسه های مردی

که تو باشی

روی گونه های زنی

که من باشم

شکوفه بدهد!

از راه، فراز آمده با هلهله اسفند

وقت است که از نو بسرایم غزلی چند

اسفند فراز آمده تا مشعلی از شعر

در سینه ی افسرده ام از نو بفروزد

زیباتر از درخت در اسفند ماه چیست ؟

بیداری شکفته پس از شوکران مرگ

زیباتر از درخت در اسفند ماه چیست ؟

زیر درفش صاعقه و تیشه ی

تگرگ

زیباتر از درخت در اسفند ماه چیست ؟

عریانی و رهایی و تصویر بار و برگ

به دلتان چوب بزنید که ببینید

از کجایش خاک بلند میشود!

واژگونش کنید تا ببینید

چطور می افتند آن دسته از

بی ثبات هایی که جا خوش کردند

بشوییدش که ببینید

چقدْر سیاهی روان میشود،

ادم هایش را جابجا کنید تا ببینید

زیر سرشان چه پنهان شده

خالی کنید بی مصرف هایِ بلا استفاده ای

را که سالهاست که قلبتان را اِشغال کردند

شما در خانه تانُ

قلبتان در شما زندگی میکند!

باور کنید تکاندن دلهایتان

واجب از از خانه هایتان است.

“اسفند را دلتکانی کنید”

اسفند داره تموم میشه!!

وقتِ بخشیدن

و صاف کردن دلهاست.

پس ببخش…

اگر با نگاهی،

یا صدایی یا زبانی،

بر دلت زخمی خورد…

اسفند رو به پایانه…

کاش ارمغان روزهای گذشته

آرامشے باشد از جنس خدا

عید واقعی از آن کسیست

که پایان سالش را جشن بگیرد

نه آغاز سالی که از آن بےخبر است…

آخر سالتون قشنگ

اسفند عینِ پنجشنبه هاست . ..

که همیشه صدبار قشنگ تر از جمعه هاست !

اصلا از همون شروعش قشنگه

حس بوی بهار از پشت پنجره

و آفتاب گرم و بی جون از لای پرده ها روی پوست سرد خونه

شور ِ قشنگ چهارشنبه سوری

اسفند یعنی یک سال دیگه

یعنی یه شانس دیگه

بهترین ماه سال

با آرزوی بهترینها در ماه اسفند برای شما دوستان عزیزم

ما آدمها توی اسفند بیشتر از هر وقت دیگری خسته‌ایم

 اما نمی دانم چرا بجای این که نفسی تازه کنیم

سرعت‌مان را بیشتر و بیشتر می کنیم تا هر طور شده مثل قهرمان دوی ماراتن

 از خط پایان این ماه عجیب‌وغریب بگذریم!

اسفند را باید نشست

باید خستگی در کرد

باید چای نوشید…

در منزل خجسته ی اسفند

همسایه ی سراچه ی فروردین

با شاخه های ترد بلوغ جوانه ها

 باران به چشم روشنی صبح آمده ست

زشت است اگر که من

 یار قدیم و همدم همساغر سحر

در کوچه های خامش و خلوت نجومیش

 یا

 با جام شعر خویش

 خوش آمد نگویمش

فاصله ی میان من و تو

فاصله ی اسفند است و فروردین …

همانقدر دور …

همانقدر نزدیک …

چه اسفند ا … آه !
چه اسفندها دود کردیم !
برای تو ای روز اردی بهشتی
که گفتند این روزها می رسی
از همین راه !

در قلب گرمسیر
نیمروز خوش
از آرزوهای آخر اسفند ماه بود
خورشید خنده روی ، پس از گریه های ابر
بر شاخه ها غبار طلایی فشانده بود
عکس نوشته اسفندی که باشی
باد تر
بهار
بوی غبار خشک بیابان تشنه داشت
در این ایوان
که اکنون ایستاده ام
سال تحویل می شود
در آن غروب ماه اسفند
از همه ی یاران شاعرم
در این ایوان یاد کرده ام

در روزهای آخر اسفند
کوچ بنفشه های مهاجر
زیباست
متن ادبی متولدین اسفند ماه

در نیم روز روشن اسفند
وقتی بنفشه ها را از سایه های سرد
در اطلس شمیم بهاران
با خاک و ریشه
میهن سیارشان
در جعبه های کوچک چوبی
در گوشه خیابان می آورند
جوی هزار زمزمه در من
می جوشد

اما امروز در هجوم اسفند
پنجره ها در محاصره
می خواهم تو را به نام بخوانم
نمیتوانم نامت را در دهانم
وتو را در درونم پنهان کنم
کجا پنهانت کنم ؟

عید که آمد
فکری برای آسمان تو خواهم کرد
یادم باشد
روزهای آخر اسفند
دستمال خیسی روی ستاره هایت بکشم
و گلدانی
کنار ماهت بگذارم
زندگی

همیشه که این جور پیچ و تاب نخواهد داشت
بد نیست
گاهی هم دستی به موهایت بکشی

بهار که رفتن اسفند و

آمدن فروردین نیست!

بهار یعنی

جای بوسه های مردی

که تو باشی

روی گونه های زنی

که من باشم

شکوفه بدهد!

از راه، فراز آمده با هلهله اسفند

وقت است که از نو بسرایم غزلی چند

اسفند فراز آمده تا مشعلی از شعر

در سینه ی افسرده ام از نو بفروزد

زیباتر از درخت در اسفند ماه چیست ؟

بیداری شکفته پس از شوکران مرگ

زیباتر از درخت در اسفند ماه چیست ؟

زیر درفش صاعقه و تیشه ی

تگرگ

زیباتر از درخت در اسفند ماه چیست ؟

عریانی و رهایی و تصویر بار و برگ

به دلتان چوب بزنید که ببینید

از کجایش خاک بلند میشود!

واژگونش کنید تا ببینید

چطور می افتند آن دسته از

بی ثبات هایی که جا خوش کردند

بشوییدش که ببینید

چقدْر سیاهی روان میشود،

ادم هایش را جابجا کنید تا ببینید

زیر سرشان چه پنهان شده

خالی کنید بی مصرف هایِ بلا استفاده ای

را که سالهاست که قلبتان را اِشغال کردند

شما در خانه تانُ

قلبتان در شما زندگی میکند!

باور کنید تکاندن دلهایتان

واجب از از خانه هایتان است.

“اسفند را دلتکانی کنید”

اسفند داره تموم میشه!!

وقتِ بخشیدن

و صاف کردن دلهاست.

پس ببخش…

اگر با نگاهی،

یا صدایی یا زبانی،

بر دلت زخمی خورد…

اسفند رو به پایانه…

کاش ارمغان روزهای گذشته

آرامشے باشد از جنس خدا

عید واقعی از آن کسیست

که پایان سالش را جشن بگیرد

نه آغاز سالی که از آن بےخبر است…

آخر سالتون قشنگ

اسفند عینِ پنجشنبه هاست . ..

که همیشه صدبار قشنگ تر از جمعه هاست !

اصلا از همون شروعش قشنگه

حس بوی بهار از پشت پنجره

و آفتاب گرم و بی جون از لای پرده ها روی پوست سرد خونه

شور ِ قشنگ چهارشنبه سوری

اسفند یعنی یک سال دیگه

یعنی یه شانس دیگه

بهترین ماه سال

با آرزوی بهترینها در ماه اسفند برای شما دوستان عزیزم

ما آدمها توی اسفند بیشتر از هر وقت دیگری خسته‌ایم

 اما نمی دانم چرا بجای این که نفسی تازه کنیم

سرعت‌مان را بیشتر و بیشتر می کنیم تا هر طور شده مثل قهرمان دوی ماراتن

 از خط پایان این ماه عجیب‌وغریب بگذریم!

اسفند را باید نشست

باید خستگی در کرد

باید چای نوشید…

در منزل خجسته ی اسفند

همسایه ی سراچه ی فروردین

با شاخه های ترد بلوغ جوانه ها

 باران به چشم روشنی صبح آمده ست

زشت است اگر که من

 یار قدیم و همدم همساغر سحر

در کوچه های خامش و خلوت نجومیش

 یا

 با جام شعر خویش

 خوش آمد نگویمش

فاصله ی میان من و تو

فاصله ی اسفند است و فروردین …

همانقدر دور …

همانقدر نزدیک …

فرق نمیکنه موقع سلام یا وقت خداحافظی باشه، میگم:
“تنور دلت گرم”
تابستونو زمستون نداره…
انگار تنور دلت که گرم باشد نان مهربانی دلت را میخوری
هرچه دلت گرم تر، مهربانیت بیشتر
روزگارت آبادتر، خودت راضی تر…

گرچه ممکن است مایل ها

بین ما فاصله بیاندازند

اما ما هرگز از هم دور نیستیم ، زیرا دوستی ها را با قلب نه با فاصله ها اندازه میگیرند.

یه چیزایی رو نباید از دست داد

مثل دوست واقعی…. میگم خداحافظ ولی بدون در دلم جای داری

ممکن است در حالی که خداحافظی می کنم لبخند بزنم اما غم نبودنت بر چهره ام نشسته است….خداحافظ

کاش می توانستیم با آدم هایی آشنا شویم

که برای ماندن می آیند نه برای خداحافظی

خداحافظ دوست خوب من

برای شروع بخش تازه ای از زندگیت

بهترین ها را برایت آرزو می کنم

خداحافظ بهترین دوست من

دوستان حقیقی مثل ستاره می مانند

همیشه آنها را نمی بینید

ولی همیشه حضورشان را حس می کنید

دوستان حقیقی

پیدا کردنشون سخت , ترک کردنشون مشکل و فراموش کردنشون غیرممکن است…

تا زمانی که خاطره دوستان عزیز در قلب من زنده است

می گویم زندگی زیباست…به امید ملاقات دوباره

وقتی بهترین دوستان میگن خداحافظ,

یعنی منو توی ذهنت نگهدار

برمیگردم!

و من تورو را در ذهنم نگه خواهم داشت تا برگردی

خداحافظ دوست من

امیدوارم در انتها راه مان بهم برسد

فرقی نمی کند پنج دوست یا پانصد دوست داشته باشی. تعداد دوستان مهم نیست. آنچه مهم است این است که زمین بخوری آن پنج نفر همانند همان پانصد نفر دست شما را خواهند گرفت…

دلم برایت تنگ می شود ، دوست من……..خداحافظ

تو دوست من بوده ای این به خودی خود چیز فوق العاده ای است…خداحافظ بهترین دوست من

گرچه ممکن است مایل ها

بین ما فاصله بیاندازند

اما ما هرگز از هم دور نیستیم ، زیرا دوستی ها را با قلب نه با فاصله ها اندازه میگیرند.

برای ما خداحافظی وجود ندارد

هر جایی که باشی

در قلب منی

در طول تمامی کلماتی

که بین مان رد و بدل می شد

فقط یک کلمه شیرینی ادبیات را به کامم تلخ کرده بود

و آن هم خداحافظی بود

خداحافظ ای دوست وفادار من

دیگر بدون تو چراغ های شهر برای من روشنایی ندارند

خداحافظی برای همیشه نیست ، پایان نیست

به این معنی است که تا ملاقات دوباره دلم برای تو تنگ خواهد شد

مشتاقانه منتظر روزی هستم که دوباره در آغوش بگیرمت و بویت را استنشاق کنم.

خداحافظ دوست زیبا روی من

از لحظه ی خداحافظی می شود

صدها رمان نوشت

که فقط همین کلمه را تا آخرین صفحه اش تکرار کرد

صدها فیلم بلند سینمایی ساخت که همان یک سکانس را بارها گریه کرد

دوستیه ما همانند آینه ای است

که هیچ خداحافظی ای

توانایی شکستن آن را ندارد

آری دوست من

خداحافظی ها دوستانه

با روح و روان آدمی , سر دشمنی دارند

خداحافظ خداحافظ ، تو ای زیباتر از رویا

خداحافظ خداحافظ ، تو ای آبی تر از دریا

خداحافظ خداحافظ ، تو ای جاری مثالِ رود

خداحافظ خداحافظ ، همیشه تا ابد بدرود

به یاد تو هستم

کاش

خداحافظی نمی‌کردی و می‌رفتی

من عمری خداحافظی تو را

به یاد داشتم

فرق نمیکنه موقع سلام یا وقت خداحافظی باشه، میگم:
“تنور دلت گرم”
تابستونو زمستون نداره…
انگار تنور دلت که گرم باشد نان مهربانی دلت را میخوری
هرچه دلت گرم تر، مهربانیت بیشتر
روزگارت آبادتر، خودت راضی تر…

گرچه ممکن است مایل ها

بین ما فاصله بیاندازند

اما ما هرگز از هم دور نیستیم ، زیرا دوستی ها را با قلب نه با فاصله ها اندازه میگیرند.

یه چیزایی رو نباید از دست داد

مثل دوست واقعی…. میگم خداحافظ ولی بدون در دلم جای داری

ممکن است در حالی که خداحافظی می کنم لبخند بزنم اما غم نبودنت بر چهره ام نشسته است….خداحافظ

کاش می توانستیم با آدم هایی آشنا شویم

که برای ماندن می آیند نه برای خداحافظی

خداحافظ دوست خوب من

برای شروع بخش تازه ای از زندگیت

بهترین ها را برایت آرزو می کنم

خداحافظ بهترین دوست من

دوستان حقیقی مثل ستاره می مانند

همیشه آنها را نمی بینید

ولی همیشه حضورشان را حس می کنید

دوستان حقیقی

پیدا کردنشون سخت , ترک کردنشون مشکل و فراموش کردنشون غیرممکن است…

تا زمانی که خاطره دوستان عزیز در قلب من زنده است

می گویم زندگی زیباست…به امید ملاقات دوباره

وقتی بهترین دوستان میگن خداحافظ,

یعنی منو توی ذهنت نگهدار

برمیگردم!

و من تورو را در ذهنم نگه خواهم داشت تا برگردی

خداحافظ دوست من

امیدوارم در انتها راه مان بهم برسد

فرقی نمی کند پنج دوست یا پانصد دوست داشته باشی. تعداد دوستان مهم نیست. آنچه مهم است این است که زمین بخوری آن پنج نفر همانند همان پانصد نفر دست شما را خواهند گرفت…

دلم برایت تنگ می شود ، دوست من……..خداحافظ

تو دوست من بوده ای این به خودی خود چیز فوق العاده ای است…خداحافظ بهترین دوست من

گرچه ممکن است مایل ها

بین ما فاصله بیاندازند

اما ما هرگز از هم دور نیستیم ، زیرا دوستی ها را با قلب نه با فاصله ها اندازه میگیرند.

برای ما خداحافظی وجود ندارد

هر جایی که باشی

در قلب منی

در طول تمامی کلماتی

که بین مان رد و بدل می شد

فقط یک کلمه شیرینی ادبیات را به کامم تلخ کرده بود

و آن هم خداحافظی بود

خداحافظ ای دوست وفادار من

دیگر بدون تو چراغ های شهر برای من روشنایی ندارند

خداحافظی برای همیشه نیست ، پایان نیست

به این معنی است که تا ملاقات دوباره دلم برای تو تنگ خواهد شد

مشتاقانه منتظر روزی هستم که دوباره در آغوش بگیرمت و بویت را استنشاق کنم.

خداحافظ دوست زیبا روی من

از لحظه ی خداحافظی می شود

صدها رمان نوشت

که فقط همین کلمه را تا آخرین صفحه اش تکرار کرد

صدها فیلم بلند سینمایی ساخت که همان یک سکانس را بارها گریه کرد

دوستیه ما همانند آینه ای است

که هیچ خداحافظی ای

توانایی شکستن آن را ندارد

آری دوست من

خداحافظی ها دوستانه

با روح و روان آدمی , سر دشمنی دارند

خداحافظ خداحافظ ، تو ای زیباتر از رویا

خداحافظ خداحافظ ، تو ای آبی تر از دریا

خداحافظ خداحافظ ، تو ای جاری مثالِ رود

خداحافظ خداحافظ ، همیشه تا ابد بدرود

به یاد تو هستم

کاش

خداحافظی نمی‌کردی و می‌رفتی

من عمری خداحافظی تو را

به یاد داشتم

دلتنگی عین شکستگی رو شیشه عینکه
،، هرجارو نگاه کنی می بینیش…

تا نیاید…
تا نباشد…
هیچ چیز درست نمی‌شود…

گاهی حجم دلتنگیهایم
آنقدر زیاد میشود که
دنیا باتمام وسعتش
برایم تنگ میشود

“جمعه” ها
به هر “نامی”
که”تو”را میخوانم
فقط”دلتنگی”
“جوابم”را میدهد…
بعد از تو …
بعد از تو …
بعد از تو …
مگر بعد از تو قرار است
اتفاقی هم بیافتد ؟؟
مگر زندگی بعد از تو تعطیل نیست؟؟؟

تو حواس من بودی !!!
از وقتی که رفتی
همه سراغت را میگیرند

هی می‌پرسند:
حواســــت کجاســـــت ؟؟!

صبح‌ها که از خواب برمیخاستم چهره زیبای تو با آن لبخند دلربا پیش چشمانم بود.
حالا ولی، خانه بدون تو خالیست و دل من برایت تنگ است.

ساعت : هزارِ نیمه شب…
آنها که درد دارند ،، میدانند ،، تاصبح
هزار ساعت دیگر مانده ؛) !

نمی شود که نمی شود
به تو فکر نکرد
کفر است اما
مثل خدا میمانی برایم
همه جا هستی تو

آخ که چقد دلتنگت شده ام
هر جا میروم هرجایی که تو نیستی
انگار برایم جهنم است
این روزها بیشتر از هرکسی به بودن تو نیاز دارم
ای کاش بودی و مرحم زخم هایم میشدی
خیلی به تو نیاز دارم خیلی
کاش بودی!

همه ی سهم من از خودم
دلی ست که هر لحظه
برایت بیقرار است
و هرشب بغض گلویم را
در تابوت سیاهی که
برای آرزوهایم ساخته ام… گریستم
و تو هرگز ندانستی که خاطره هایت
زخم‌های مکررم بودند
و نبودنت
کابوس روزگارم

نه دلگیر است
نه غمگین
و نه بی حوصله
گاهی فقط خستس
فقط خسته
خسته از
میان فراموشی و خاطرات
بودن
میان گریه و بغض
بودن
میان غم و بی حوصلگی
بودن
میان رفتن ها و ماندن ها
بودن
واقعا زندگی چه واژه سنگینی ست
وقتی انسان می داند تنها باید حملش کند…

ای آنکه دوست دارمت اما ندارمت
جایت همیشه در دل من درد میکند

عزیز از دست رفته ام

نه توان بدسا آوردنت را دارم

نه توان فراموش کردنت را

سهم من از تو فقط دلتنگیست

آنچه سرنوشت
درمن جا گذاشت
باقی مانده های‌ دریاست
دلتنگی برای آب
و تو
به وسعتِ یک آه
طولانی تر از خیابان های‌ تنهائی
درمن ممتد میشوی…

با چشم هایت حرف دارم…!
می خواهم ناگفته های بسیاری را
برایت بگویم
از شهریور ،
از بغض های نبودنت،
از نامه های چشمانم
که همیشه بی جواب ماند
باور نمی کنی؟!
تمام این روزها
با لبخندت آفتابی بود…
اما
دلتنگی آغوشت… رهایم نمی کند،
به راستی…
عشق بزرگترین آرامش جهان است!

میگفت عشق
مثل یک بیماری میمونه
که تو هر آدمی یجور بروز میکنه،
یکی بدبین میشه،
یکی مهربون میشه،
یکی غمگین میشه،
یه سری هم از ترسِ واگیردار بودن رها میکنن میرن!
من تنها حسی که دارم دلتنگیه

از قوی بودن خسته ام ؛
دلم یک شانه می خواهد
تکیه دهم به آن
و بی خیال همه دنیا
دلتنگی هایم را ببارم …

زهردری هم که حرف بزنم
دلتنگی تو از یادم نمیرود…
گاهی غمی به وسعت
ِ یک عمر طول میکشد…..!

در نگاه من
یک خروار دلتنگی ست
های…! این بود مزد عشق…

شب
که دلتنگی ندارد
وقتی که از خیال…
به تو نزدیک‌تر شوم…

ساعت دلتنگی ام
کوک نبودن توست…
با من بگو
کجایی
رد نگاهت را از کدام ستاره بگیرم
وقتی…
عطر مویت را هیچ گلی ندارد
و لبخندت را
حتی ماه نمی داند
“ تو‌ “
خاص ترین
شعر خدایی و من…

کاش دفتر خاطراتم
چراغ جادو بود
تا هر وقت از سرِ دلتنگی
به رویش دست میکشیدم
تو از درونش
با آرزوی من بیرون می آمدی!

دلتنگی شب از جایی آغاز میشود
که باور می کنی هیچ‌کس
را نداری برای همراهی بی‌خوابی هایت.

دلبستگی قصه دردناک آدمی ست
تنها آدم است که می تواند حتی
به حضور علفی دلخوش بشود !
دلبستگی هم خانواده ی اصیلی ست…
برای درد ،
برای دلتنگی ،
برای اسارت و برای انتظار…
دلبستگی بیماری خطرناکی ست
که تنها درمانش مرگ ست
دلبستگی وابستگی می آورد
و وابستگی یعنی برباد رفتن

ترجیح
میدهم
تمامِ آشوب هاے دلم را
کنارِ گوشَت نجوا کنم
بودنٺ را لازم دارم،
براے چند دقیقہ ابرازِ دلتنگی

پدر
چه غم انگیز است گذراندن دقایق بدون حضور تو
بغض نبودنت هیج جا خالی نخواهد شد

پدر عزیزم سلام…از آسمان چه خبر؟….

مهمانی آسمان تمام نشد که برگردی…

دلتنگتم پدر آسمانیم….

کاش میشد که برگردی…

پدرم به چه مشغول کنم دیده و دل را که هنوز…. دل تو را می‌خواهد… دیده تو را می جوید

آنقَدَر وسوسه دارم بنویسم که نگو…
تو کجایی پدرم…؟!
آنقَدَر حسرت دیدار تو دارم که نگو…
بسکه دلتنگ تو ام ،از سر شب تا حالا…
آنقَدَر بوسه به تصویر تو دادم که نگو…
جانِ من حرف بزن!
امر بفرما پدرم.
آنقَدَر گوش به فرمان تو هستم که نگو…
کوچه پس کوچه ی این شهر پر از تنهاییست
آنقَدَر بی تو در این شهر غریبم که نگو…
پدر ای یاد تو آرامش من…!
امشب از کوچه ی دلتنگیِ من میگُذری؟!
جانِ من زود بیا
بغلم کن پدرم…!
آنقَدَر حسرت آغوش تو دارم که نگو…
به خدا دلتنگم!
رو به رویم بِنِشینی کافیست
همه دنیا به کنار…
گرچه از دور ولی، من تو را میبوسم
آنقَدر خاک کف پای تو هستم که نگو …
یادت گرامی ، روحت شاد

پدر به خواب هایم…
یه شب بخیر بدهکاری!!

به گونه هایم
یک بوسه!!

به شانه هایم
یک آغوش!!

سرجمع حسابمان میشود
««بودنت»»…کاش بودی

اشکها کلماتی هستند که قلب نمیتواند بگوید …

چقدر گریه کنم تا بدانی چقدر دلتنگت هستم

پدر…

پدر جان… دلم برایت تنگ شده !
می خواهم آنقدر اشک بریزم
تا غبار فاصله از قلبم تمیـــز شود .
ولی می ترسم …

بابای خوبم!!!
اجازه بده،اشک هایم را پنهان نکنم تا گواه دل شکسته ام باشد.
این روزها پرنده دلم را تاب قفس دلتنگی ات نیست.
می آیم به منزلت تا برایت بگویم…
بابای مهربونم!نیستی تا ببینی روزگار چنان سیلی محکمی به اقبال سرنوشتم زد که تا همیشه جای سرخ بی پدری برگونه ی زندگی ام باقی بماند!
بابای نازنینم!
دو ساله زبانم نام تورا خطاب نکرده!
چه روزها که یک به یک غروب شد و چه بغض ها که یکی یکی رسوب شد اما!!!!
تو نیامدی

بنشینید رو به رویِ پدرتان ،
دستانش را در دست بگیرید ،
تا می توانید در چَشمانَش غرق شوید ..
بشمارید دانه دانه خط ها و چروک هایِ زیرِ چَشمهایَش را ..
دست بکشید رویِ صورتش ،
ریشَش را لمس کنید ..
ببوسیدَش تا زِبریِ تَه ریشَش را رویِ لبهایتان حس کنید ..
مُدام با او عکس بگیرید ،
حتی اگر گلایه کند که از عکس گرِفتَنِتان خسته شده ،
هرچه میتوانید عکس بگیرید تا از تمامِ لحظه هایِ بودنش خاطره بسازید..
خودتان را در آغوشَش بیاندازید
و نفس بکشید لحظه لحظه ی
حُضورَش در زندگیتان را ..
و بعد دستانتان را رو به خدا بلند کنید
و شُکر کنید تمامِ لحظه ها و روزهایِ بودنَش را ..
ماهایی که پدر از دست داده ایم ،
خیلی خوب میفهمیم حسرتِ یک لحظه کنارِ پدر نشستن و غرق در چشمانَش شدن را ..
حسرتِ یک بار هم شده بوسیدنِ
دست هایِ زحمتکشَش را ..
حسرتِ شنیدنِ صدایِ مردانه اش را ،
دیدنِ کفش هایِ مَردانه اش
در ورودیِ خانه ،
شنیدنِ یک بار صدایِ کلید اَنداختنِ پدر بر قُفلِ در ..
قدر بدانید بودنِشان را ،
جشن بگیرید حُضورشان را ،
همین روزها ،
بدون هیچ بهانه ای،
بلند شوید و بروید و بوسه بارانَش کنید و قُربان صدقه اش بروید ،
به شانه هایِ مردانه اش تکیه دهید ،
و برایِ تمامِ نفس هایش خدا را هزار بار شکر کنید … ——-
روحت شاد پدرم

سهم من از تو
دلتنگی بی پایانیست
که روزها دیوانه ام می کند شبها شاعر

دلم را هاله ی مهتاب کردم
صدای لحظه ها را خواب کردم
به یاد چشمهایت ای پدر جان
تمام آسمان را قاب کردم …

بعضی غم هاهمیشگی وتموم نشدنین سفری ابدی توونبودنت ازاون غم هاست پدرم

هیچ غروبی

غمگین تر از غروب پدر نیست

الهی سهم همیشگی نشه این غروب غمگین….

به پاس اولین بوسه ای
که پدرم به رسم مهر
در اوّلین ساعات تولد به گونه ام زد
به یاد سوزنده ترین بوسۀ آخر
که من به رسم وداع به صورتش زدم
یادش را گرامی میدارم
نثار روح همه ی پدرانی
که دیگر بین ما نیستند.فاتحه ای بخوانیم.

پدر جان… هر صبح بیدار شدن با دانستن این که دیگر در کنارم نیستی، بسیار دشوار است. دنیای من بدون تو ناقص است. دلم برایت تنگ شده!

دلتنگی
نام
دیگر
پاییز است
وقتی باران هایش
مدام نبودنت را
در کوچه ها می بارند
تو نیستی و
همه ی ابر های دنیا
در چشم های من
زندگی می کنند پدر….!

پدر… وقتی نباشی جمعه می‌ بارد

عصرِ وخیمی در دلش دارد

آنقدر می‌ بارد که داغش را

بر واژه‌ های شعر بگذارد !

بابای خوبم! دیشب توی خواب گریه کردم. بیدار که شدم، گفتند اسم تو را صدا می‌زدم. دلم می‌خواهد پیش من باشی و مرا در پناه خودت بگیری. وقتی می‌خوابم تو را می‌بینم. چقدر خوابیدن را دوست دارم

دلتنگ شده ام..
نمیدانم !
شاید براۍ تو پدر
یا شاید براۍ دیروزهایی ڪه باتو
گذشت.
من از ایـنجا..
صدایت میـڪنم !
تو از آنــــــجا بغلم ڪن!
دلــــم خیلی واست تنگ شده

دستان مادرتان راببوسید
قبل از آنکه
سنگ سردی راببوسید
مادرتان را در آغوش بگیرید
قبل از آنکه
عکسش را در آغوش بگیرید
هیچ چیز در دنیا
ارزش ” مادر”را ندارد…

مادرم هیچوقت بمن نگفت دوستم دارد

وقت نداشت…..
دستش همیشه بند بود

بند بستن بند کفشهای من
که گره زدن بلد نبودم

دستش بند دکمه ی روپوش خواهرم بود

بند مشقهای برادرم

من اما دوست داشتنش را
زنگ های تفریح
در سیب قرمزی که ته کیفم گذاشته بود
گاز می زدم

مادرم
از دلتنگیَت کجا فَرار کنم؟
کجا بروم که صدایِ آمدنت را بشنوَم؟
کجا بایستَم که راه رفتنَت را ببینم؟
کجا بخوابم که صدایِ نفس‌هات بیایَد؟
کجا بچرخَم که در آغوشِ تو پیدا شوم؟
کجا چشم باز کنم که در منظرَم قاب شوی؟
کجایی؟
مادرم
کجایی که هیچ چیزی قشنگ‌تَر از تماشایِ تو نیست؟
کجا بمیرَم،
که با بوسه‌هایِ تو چشم باز کنم؟
کجایی؟مادر
دلتنگتم مادر
روحت شاد مادر

بدون تو، هیچ چیز مثل سابق نیست. سعی می‌کنم که بدون تو به زندگی نرمال خود برگردم اما خیلی سخت است مادر

وقتی بجای کلاغ در آن بازی کودکانه گفتم: مامان پـر؛ خندیدی و گفتی: من که پر ندارم!!!
بزرگ تر که شدم فهمیدم، تو هم پر داشتی…

دلتنگتم مادر

این پاییز تو را کم دارد مادر
برای قدم زدن
وگرنه من آدم خانه نشینی نیستم

تو را به خاک ندادم ،به آسمان دادم
تو را به دست خداوند مهربان دادم
زمین که جای قشنگی برای گلها نیست
تو را به رسم امانت به آسمان دادم
دلیل بارش چشمان ابری ام مادر…!
همیشه لحظه باران تورا نشان دادم
پس از تو زنده نماندم،پس از تو هی مُردم
سر مزار تو هر روز سال جان دادم
چه پشت ابر چه پیدا،همیشه پر نور است
کسی که جای ستاره به کهکشان دادم

نیستی

و دلتنگی

خیابانی‌ ست بی انتها…

که از هیچ سمتی

قرار نیست به تو ختم بشود!

یادُ خاطرات تُ ﺷﺐ ﻫﺎ ،
ﺧﻮﺍﺏ ﺍﺯ ﭼﺸﻢ ﺧﯿﺲ ﻣﻦ ﻣﯿﺪﺯﺩﺩ و بهانه ی تو را میگیرد
ﺑﻬﺎﻧﻪ ﻫﻤﺎﻥ ﺻﺒﺮﯾﺴﺖ
ﮐﻪ ﺑﻪ ﻟﺒﺎﻧﻢ ﺳﮑﻮﺕ ﻣﯽ ﺩﻫﺪ
ﺗﺎ ﮔﻼﯾﻪ ﺍﯼ ﻧﮑﻨﻢ ﺍﺯ ﻧﺒﻮﺩﻧﺖ …

دلتنگی عین شکستگی رو شیشه عینکه
،، هرجارو نگاه کنی می بینیش…

تا نیاید…
تا نباشد…
هیچ چیز درست نمی‌شود…

گاهی حجم دلتنگیهایم
آنقدر زیاد میشود که
دنیا باتمام وسعتش
برایم تنگ میشود

“جمعه” ها
به هر “نامی”
که”تو”را میخوانم
فقط”دلتنگی”
“جوابم”را میدهد…
بعد از تو …
بعد از تو …
بعد از تو …
مگر بعد از تو قرار است
اتفاقی هم بیافتد ؟؟
مگر زندگی بعد از تو تعطیل نیست؟؟؟

تو حواس من بودی !!!
از وقتی که رفتی
همه سراغت را میگیرند

هی می‌پرسند:
حواســــت کجاســـــت ؟؟!

صبح‌ها که از خواب برمیخاستم چهره زیبای تو با آن لبخند دلربا پیش چشمانم بود.
حالا ولی، خانه بدون تو خالیست و دل من برایت تنگ است.

ساعت : هزارِ نیمه شب…
آنها که درد دارند ،، میدانند ،، تاصبح
هزار ساعت دیگر مانده ؛) !

نمی شود که نمی شود
به تو فکر نکرد
کفر است اما
مثل خدا میمانی برایم
همه جا هستی تو

آخ که چقد دلتنگت شده ام
هر جا میروم هرجایی که تو نیستی
انگار برایم جهنم است
این روزها بیشتر از هرکسی به بودن تو نیاز دارم
ای کاش بودی و مرحم زخم هایم میشدی
خیلی به تو نیاز دارم خیلی
کاش بودی!

همه ی سهم من از خودم
دلی ست که هر لحظه
برایت بیقرار است
و هرشب بغض گلویم را
در تابوت سیاهی که
برای آرزوهایم ساخته ام… گریستم
و تو هرگز ندانستی که خاطره هایت
زخم‌های مکررم بودند
و نبودنت
کابوس روزگارم

نه دلگیر است
نه غمگین
و نه بی حوصله
گاهی فقط خستس
فقط خسته
خسته از
میان فراموشی و خاطرات
بودن
میان گریه و بغض
بودن
میان غم و بی حوصلگی
بودن
میان رفتن ها و ماندن ها
بودن
واقعا زندگی چه واژه سنگینی ست
وقتی انسان می داند تنها باید حملش کند…

ای آنکه دوست دارمت اما ندارمت
جایت همیشه در دل من درد میکند

عزیز از دست رفته ام

نه توان بدسا آوردنت را دارم

نه توان فراموش کردنت را

سهم من از تو فقط دلتنگیست

آنچه سرنوشت
درمن جا گذاشت
باقی مانده های‌ دریاست
دلتنگی برای آب
و تو
به وسعتِ یک آه
طولانی تر از خیابان های‌ تنهائی
درمن ممتد میشوی…

با چشم هایت حرف دارم…!
می خواهم ناگفته های بسیاری را
برایت بگویم
از شهریور ،
از بغض های نبودنت،
از نامه های چشمانم
که همیشه بی جواب ماند
باور نمی کنی؟!
تمام این روزها
با لبخندت آفتابی بود…
اما
دلتنگی آغوشت… رهایم نمی کند،
به راستی…
عشق بزرگترین آرامش جهان است!

میگفت عشق
مثل یک بیماری میمونه
که تو هر آدمی یجور بروز میکنه،
یکی بدبین میشه،
یکی مهربون میشه،
یکی غمگین میشه،
یه سری هم از ترسِ واگیردار بودن رها میکنن میرن!
من تنها حسی که دارم دلتنگیه

از قوی بودن خسته ام ؛
دلم یک شانه می خواهد
تکیه دهم به آن
و بی خیال همه دنیا
دلتنگی هایم را ببارم …

زهردری هم که حرف بزنم
دلتنگی تو از یادم نمیرود…
گاهی غمی به وسعت
ِ یک عمر طول میکشد…..!

در نگاه من
یک خروار دلتنگی ست
های…! این بود مزد عشق…

شب
که دلتنگی ندارد
وقتی که از خیال…
به تو نزدیک‌تر شوم…

ساعت دلتنگی ام
کوک نبودن توست…
با من بگو
کجایی
رد نگاهت را از کدام ستاره بگیرم
وقتی…
عطر مویت را هیچ گلی ندارد
و لبخندت را
حتی ماه نمی داند
“ تو‌ “
خاص ترین
شعر خدایی و من…

کاش دفتر خاطراتم
چراغ جادو بود
تا هر وقت از سرِ دلتنگی
به رویش دست میکشیدم
تو از درونش
با آرزوی من بیرون می آمدی!

دلتنگی شب از جایی آغاز میشود
که باور می کنی هیچ‌کس
را نداری برای همراهی بی‌خوابی هایت.

دلبستگی قصه دردناک آدمی ست
تنها آدم است که می تواند حتی
به حضور علفی دلخوش بشود !
دلبستگی هم خانواده ی اصیلی ست…
برای درد ،
برای دلتنگی ،
برای اسارت و برای انتظار…
دلبستگی بیماری خطرناکی ست
که تنها درمانش مرگ ست
دلبستگی وابستگی می آورد
و وابستگی یعنی برباد رفتن

ترجیح
میدهم
تمامِ آشوب هاے دلم را
کنارِ گوشَت نجوا کنم
بودنٺ را لازم دارم،
براے چند دقیقہ ابرازِ دلتنگی

پدر
چه غم انگیز است گذراندن دقایق بدون حضور تو
بغض نبودنت هیج جا خالی نخواهد شد

پدر عزیزم سلام…از آسمان چه خبر؟….

مهمانی آسمان تمام نشد که برگردی…

دلتنگتم پدر آسمانیم….

کاش میشد که برگردی…

پدرم به چه مشغول کنم دیده و دل را که هنوز…. دل تو را می‌خواهد… دیده تو را می جوید

آنقَدَر وسوسه دارم بنویسم که نگو…
تو کجایی پدرم…؟!
آنقَدَر حسرت دیدار تو دارم که نگو…
بسکه دلتنگ تو ام ،از سر شب تا حالا…
آنقَدَر بوسه به تصویر تو دادم که نگو…
جانِ من حرف بزن!
امر بفرما پدرم.
آنقَدَر گوش به فرمان تو هستم که نگو…
کوچه پس کوچه ی این شهر پر از تنهاییست
آنقَدَر بی تو در این شهر غریبم که نگو…
پدر ای یاد تو آرامش من…!
امشب از کوچه ی دلتنگیِ من میگُذری؟!
جانِ من زود بیا
بغلم کن پدرم…!
آنقَدَر حسرت آغوش تو دارم که نگو…
به خدا دلتنگم!
رو به رویم بِنِشینی کافیست
همه دنیا به کنار…
گرچه از دور ولی، من تو را میبوسم
آنقَدر خاک کف پای تو هستم که نگو …
یادت گرامی ، روحت شاد

پدر به خواب هایم…
یه شب بخیر بدهکاری!!

به گونه هایم
یک بوسه!!

به شانه هایم
یک آغوش!!

سرجمع حسابمان میشود
««بودنت»»…کاش بودی

اشکها کلماتی هستند که قلب نمیتواند بگوید …

چقدر گریه کنم تا بدانی چقدر دلتنگت هستم

پدر…

پدر جان… دلم برایت تنگ شده !
می خواهم آنقدر اشک بریزم
تا غبار فاصله از قلبم تمیـــز شود .
ولی می ترسم …

بابای خوبم!!!
اجازه بده،اشک هایم را پنهان نکنم تا گواه دل شکسته ام باشد.
این روزها پرنده دلم را تاب قفس دلتنگی ات نیست.
می آیم به منزلت تا برایت بگویم…
بابای مهربونم!نیستی تا ببینی روزگار چنان سیلی محکمی به اقبال سرنوشتم زد که تا همیشه جای سرخ بی پدری برگونه ی زندگی ام باقی بماند!
بابای نازنینم!
دو ساله زبانم نام تورا خطاب نکرده!
چه روزها که یک به یک غروب شد و چه بغض ها که یکی یکی رسوب شد اما!!!!
تو نیامدی

بنشینید رو به رویِ پدرتان ،
دستانش را در دست بگیرید ،
تا می توانید در چَشمانَش غرق شوید ..
بشمارید دانه دانه خط ها و چروک هایِ زیرِ چَشمهایَش را ..
دست بکشید رویِ صورتش ،
ریشَش را لمس کنید ..
ببوسیدَش تا زِبریِ تَه ریشَش را رویِ لبهایتان حس کنید ..
مُدام با او عکس بگیرید ،
حتی اگر گلایه کند که از عکس گرِفتَنِتان خسته شده ،
هرچه میتوانید عکس بگیرید تا از تمامِ لحظه هایِ بودنش خاطره بسازید..
خودتان را در آغوشَش بیاندازید
و نفس بکشید لحظه لحظه ی
حُضورَش در زندگیتان را ..
و بعد دستانتان را رو به خدا بلند کنید
و شُکر کنید تمامِ لحظه ها و روزهایِ بودنَش را ..
ماهایی که پدر از دست داده ایم ،
خیلی خوب میفهمیم حسرتِ یک لحظه کنارِ پدر نشستن و غرق در چشمانَش شدن را ..
حسرتِ یک بار هم شده بوسیدنِ
دست هایِ زحمتکشَش را ..
حسرتِ شنیدنِ صدایِ مردانه اش را ،
دیدنِ کفش هایِ مَردانه اش
در ورودیِ خانه ،
شنیدنِ یک بار صدایِ کلید اَنداختنِ پدر بر قُفلِ در ..
قدر بدانید بودنِشان را ،
جشن بگیرید حُضورشان را ،
همین روزها ،
بدون هیچ بهانه ای،
بلند شوید و بروید و بوسه بارانَش کنید و قُربان صدقه اش بروید ،
به شانه هایِ مردانه اش تکیه دهید ،
و برایِ تمامِ نفس هایش خدا را هزار بار شکر کنید … ——-
روحت شاد پدرم

سهم من از تو
دلتنگی بی پایانیست
که روزها دیوانه ام می کند شبها شاعر

دلم را هاله ی مهتاب کردم
صدای لحظه ها را خواب کردم
به یاد چشمهایت ای پدر جان
تمام آسمان را قاب کردم …

بعضی غم هاهمیشگی وتموم نشدنین سفری ابدی توونبودنت ازاون غم هاست پدرم

هیچ غروبی

غمگین تر از غروب پدر نیست

الهی سهم همیشگی نشه این غروب غمگین….

به پاس اولین بوسه ای
که پدرم به رسم مهر
در اوّلین ساعات تولد به گونه ام زد
به یاد سوزنده ترین بوسۀ آخر
که من به رسم وداع به صورتش زدم
یادش را گرامی میدارم
نثار روح همه ی پدرانی
که دیگر بین ما نیستند.فاتحه ای بخوانیم.

پدر جان… هر صبح بیدار شدن با دانستن این که دیگر در کنارم نیستی، بسیار دشوار است. دنیای من بدون تو ناقص است. دلم برایت تنگ شده!

دلتنگی
نام
دیگر
پاییز است
وقتی باران هایش
مدام نبودنت را
در کوچه ها می بارند
تو نیستی و
همه ی ابر های دنیا
در چشم های من
زندگی می کنند پدر….!

پدر… وقتی نباشی جمعه می‌ بارد

عصرِ وخیمی در دلش دارد

آنقدر می‌ بارد که داغش را

بر واژه‌ های شعر بگذارد !

بابای خوبم! دیشب توی خواب گریه کردم. بیدار که شدم، گفتند اسم تو را صدا می‌زدم. دلم می‌خواهد پیش من باشی و مرا در پناه خودت بگیری. وقتی می‌خوابم تو را می‌بینم. چقدر خوابیدن را دوست دارم

دلتنگ شده ام..
نمیدانم !
شاید براۍ تو پدر
یا شاید براۍ دیروزهایی ڪه باتو
گذشت.
من از ایـنجا..
صدایت میـڪنم !
تو از آنــــــجا بغلم ڪن!
دلــــم خیلی واست تنگ شده

دستان مادرتان راببوسید
قبل از آنکه
سنگ سردی راببوسید
مادرتان را در آغوش بگیرید
قبل از آنکه
عکسش را در آغوش بگیرید
هیچ چیز در دنیا
ارزش ” مادر”را ندارد…

مادرم هیچوقت بمن نگفت دوستم دارد

وقت نداشت…..
دستش همیشه بند بود

بند بستن بند کفشهای من
که گره زدن بلد نبودم

دستش بند دکمه ی روپوش خواهرم بود

بند مشقهای برادرم

من اما دوست داشتنش را
زنگ های تفریح
در سیب قرمزی که ته کیفم گذاشته بود
گاز می زدم

مادرم
از دلتنگیَت کجا فَرار کنم؟
کجا بروم که صدایِ آمدنت را بشنوَم؟
کجا بایستَم که راه رفتنَت را ببینم؟
کجا بخوابم که صدایِ نفس‌هات بیایَد؟
کجا بچرخَم که در آغوشِ تو پیدا شوم؟
کجا چشم باز کنم که در منظرَم قاب شوی؟
کجایی؟
مادرم
کجایی که هیچ چیزی قشنگ‌تَر از تماشایِ تو نیست؟
کجا بمیرَم،
که با بوسه‌هایِ تو چشم باز کنم؟
کجایی؟مادر
دلتنگتم مادر
روحت شاد مادر

بدون تو، هیچ چیز مثل سابق نیست. سعی می‌کنم که بدون تو به زندگی نرمال خود برگردم اما خیلی سخت است مادر

وقتی بجای کلاغ در آن بازی کودکانه گفتم: مامان پـر؛ خندیدی و گفتی: من که پر ندارم!!!
بزرگ تر که شدم فهمیدم، تو هم پر داشتی…

دلتنگتم مادر

این پاییز تو را کم دارد مادر
برای قدم زدن
وگرنه من آدم خانه نشینی نیستم

تو را به خاک ندادم ،به آسمان دادم
تو را به دست خداوند مهربان دادم
زمین که جای قشنگی برای گلها نیست
تو را به رسم امانت به آسمان دادم
دلیل بارش چشمان ابری ام مادر…!
همیشه لحظه باران تورا نشان دادم
پس از تو زنده نماندم،پس از تو هی مُردم
سر مزار تو هر روز سال جان دادم
چه پشت ابر چه پیدا،همیشه پر نور است
کسی که جای ستاره به کهکشان دادم

نیستی

و دلتنگی

خیابانی‌ ست بی انتها…

که از هیچ سمتی

قرار نیست به تو ختم بشود!

یادُ خاطرات تُ ﺷﺐ ﻫﺎ ،
ﺧﻮﺍﺏ ﺍﺯ ﭼﺸﻢ ﺧﯿﺲ ﻣﻦ ﻣﯿﺪﺯﺩﺩ و بهانه ی تو را میگیرد
ﺑﻬﺎﻧﻪ ﻫﻤﺎﻥ ﺻﺒﺮﯾﺴﺖ
ﮐﻪ ﺑﻪ ﻟﺒﺎﻧﻢ ﺳﮑﻮﺕ ﻣﯽ ﺩﻫﺪ
ﺗﺎ ﮔﻼﯾﻪ ﺍﯼ ﻧﮑﻨﻢ ﺍﺯ ﻧﺒﻮﺩﻧﺖ …

تـو دلیل لبخندهای مـن هستی

اگر مـن هم دلیل لبخندهای تـو هستم

پس هرگز از خندیدن دست بر ندار

این دوستت دارم
گفتنت
مثل موفق باشید
آخر امتحان
دیفرانسیل و انتگرال
است
یا حرف دکترا
که می‌گویند چیزی نیست خوب می شوی

ﺑﺎﺭ ﺍﻭﻝ ﺑﺎ ﻣﻌﺬﺭﺕ ﺧﻮﺍﻫﯽ !
ﺑﺎﺭ ﺩﻭﻡ ﺑﺎ ﮔﺮﯾﻪ !
ﺑﺎﺭ ﺳﻮﻡ ﺑﺎ ﺭﯾﺨﺘﻦ ﻏﺮﻭﺭﺕ ﻧﮕﻬﺶ ﻣﯽ ﺩﺍﺭﯼ !

ﻭﻟﯽ ﺑﺎﺭ ﭼﻬﺎﺭﻡ …
… ﺩﯾﮕﻪ ﻧﻪ ﻣﯿﺸﻪ ، ﻧﻪ ﺑﺎﯾﺪ ﮐﺎﺭﯼ ﺑﮑﻨﯽ !
ﭼﻮﻥ ﺣﺘﯽ ﺍﮔﻪ ﺑﻤﻮﻧﻪ ﺑﺎﺯ ﻣﻮﻗﺘﯿﻪ !
ﯾﻌﻨﯽ ﮐﺴﯽ ﮐﻪ ﺩﻟﺶ ﺑﺎ ﺗﻮ ﻧﺒﺎﺷﻪ ﻭ ﺑﺨﻮﺍﺩ ﺑﺮﻩ ،
ﻣﯿﺮﻩ !
ﺑﻔﻬﻢ !
ﭘﺲ ﻓﻘﻂ ﺑﺮﻭ ﮐﻨﺎﺭ ﻭ ﺑﻬﺶ ﺑﮕﻮ :
ﺧﺪﺍﺣﺎﻓﻆ .
ﺑﯿﺸﺘﺮﺵ ﺩﯾﮕﻪ ﻧﻤﯽ ﺍﺭﺯﻩ ﺑﺎﻭﺭ ﮐﻦ

نام زیبای تو را در کتیبه ای از جنس عاطفه حک خواهم کرد
و عکس قشنگت را در قابی از جنس عشق می گذارم
تا همه بدانند تو سلطان جان من و فاتح دلم هستی

صدای نفس کشیدن تو بهترین صدای زندگی من است

دستت را که میگیرم

می دانم ناب تر از تو دست های تو دستی نیست !

میدانم ماندنی تراز نگاه تو چشمی نیست

برای خنـده هایم می خندی

برای گریه هایم شانه می شوی !

می دانم برای راست گفتن مستی نمی خواهی

پس همیشه درقلبم میمانی عزیزترینم.

می خواستم بگویم

چـه اندازه دوستت دارم

اما برای بیانش

واژه‌هاي مناسبی پیدا نمی کنم

می‌خواهم همین امشب قدرت رابدانم

شاید شبی برسدکه هرکداممان

کنار کسی باشیم که ازسر اجبار

محکوم به دوست داشتنش هستیم

گوش کن به صدای تپشهای قلبت،
صدا کن اسم او را که دوستش داری
صدا کردی اسمم را ، سرت را بر روی سینه ام گذاشتی و فریاد عشق را شنیدی
صدایی که از قلب من بود ، همان فریاد تو بود ، فریاد زدم دوستت دارم
آنچه در قلب تو بود ، احساس من بود
عزیزم گفتن این احساس بهانه ی من بود

جان من و جان تُ را
هر دو بهم دوخت قضا

تو نهایتِ عشقی
نهایتِ دوست داشتن
و در لابلای این بی نهایت ها
چقدر خوشبختم
که تو سهم قلب منی

عشق من

من بگم دوستت دارم با چه رقم یا عددی

تو که بی نهایتی قشنگ تر از من بلدی !

نمی خواستم
این عشق را فاش کنم
ناگاه به خود آمدم،
دیدم همه کلمات راز مرا می‌دانند
این است که
هر چه می نویسم
عاشقانه ای برای تو می شود

هزار بار آمدم خطت بزنم از قلبم
خود خودت را
یادت را
اسمت را
اما …
فقط قلبم پر شد از خط خطی های عاشقانه !

مـن بین خودم و تـو

صمیمیت بسیار زیادی احساس میکنم

درست از همان دیدار اول

این یعنی مـا باهم در زندگی

زوج موفقی را نیز تشکیل خواهیم داد

خوشبختی واقعی اون شبیه که
بجای فکر کردن به چشاش
زل بزنی تو چشاش

یه سال 365 فرصت برای دوست داشتن توست

نازنین همسرم

فاصله به اندازه ای نیست که بتواند آتش سوزان قلبم نسبت به تو را خاموش کند

منتظر زمانی هستم که دوباره باهم خواهیم بود، دوستت دارم خیلی زیاد

در یک روز خزان پاییزی پرستویی را در حال مهاجرت دیدم به او گفتم:

چون به دیار یارم میروی به او بگو دوستش دارم ومنتظرش می مانم.

بهار سال بعد پرستو نفس نفس زنان آمد.

و گفت:

دوستـــــش بدار ولی منتظــــــــرش نمـــــــــان.

در دنیای من یک تو کافی ست
تا بهشت را همین حوالی خودم
شانه به شانه ی دوست داشتن تو
تجربه کنم …

من در انتظار بهترین پیام نیستم
من در انتظار پیامی از بهترینم، بهترینم

تو نقطه شروع همه اتفاقات خوب زندگی ام هستی و

بهترین هدیه از سوی خداوند

عشقم نسبت به تو حد و مرزی ندارد

دوستت دارم

امروز مـن بسیار از تـو دورم

ولی قلبم و شور و اشتیاقم

باتو و در کنار توست، امروز و برای همیشه

تولدت مبارک، عشقم

کاش دنیاطوری بودکه کسی به کسی نیاز نداشت

اون وقت آدم‌ها مطمئن می شدن که کسیکه میاد

سراغشون دوستشون داره نه کارشون

چه دروغ بزرگیست که اینجا شهر پر جمعیتی ست!

تو که نیستی

اینجا هم خالی از آدم است…

لاله صاحبدل

هر صبح …
بوی تو می دهد پیرهنم !
بس که تمامِ شب ،
تنگ در آغوش گرفته ام ؛
خیالت را …!

خبرت هست که
بی روی تو آرامم نیست
طاقت بار فراق
این همه ایامم نیست

مـن هرگز بـه تـو آسیب نخواهم زد

چون تـو قلب مـن هستی

اگر بـه تـو آسیبی بزنم

بـه خودم آسیب زده‌ام و خواهم مرد

این اتفاق هرگز نخواهد افتاد

مرا در آغوش بگیر
می خواهم قدم زدن
در هوای بهاری را
با <تو> تجربه کنم

تمام زندگیم را

فدای “میمی”میکنم که آخر نامم میگذاری…!

فاطمه یوسفوند

تو را دوست می‌دارم
بی آنکه بدانم تو ضرورتِ منی
آب را که می‌نوشی
هوا را که می‌بلعی
نمی‌فهمی جیره‌بندی چه مکافاتی‌ست
تنها در نبودِ تو بود
که فهمیدم
دوست داشتنِ تو
مایه‌ی حیات من است…

بویِ شور انگیزِ باراڹ می دهی
با نگاهت بر دلم جان می دهی
بسڪہ خوب ومھربان و صادقی
بر دلم عشقی فراوان می دهی

تـو برای مـن مثل خانه می ماني

جایی هستی کـه بـه آن تعلق دارم

و تنها جاییکه بارها و بارها

بـه آن سر میزنم

مـن هرگز تـو را ترک نخواهم کرد

خورشید نباشه
دنیا از هم می پاشه!
تُ همون خورشید منی

جوری عاشقتم
که تمام دنیا و حتی دل خودم هم در کارم مانده است
آن چشمانت چی دارند که مرا دیوانه کرده اند؟

یک فرصت به من بده که غلط ببوسمت

و تمام طول سال را جریمه ام کن که از روی آن هزار بار تمرین کنم !

در صفحه شطرنج زندگیم
تمام مهره هایم مات مهربانیت شد
و من با اسب سفید قلبم به سوی تو تاختم
تا بگویم :
شاه دلم دوستت دارم

مـن اهدا کنندۀ عضو نیستم

ولی میتوانم قلبم رابه تـو اهدا کنم

دوست ندارم رژیم بگیری

اندام تـو بی‌نقص اسـت

و مـن عاشق وجب بـه وجب آن هستم

لبخند تو
خلاصه خوبی ها ست
همین که بخندی
دنیا از آن من است
مرسی که هستی عشق من!

فکر میکنم اقبال مـن بلند اسـت

چون تـو می‌توانستی

هر مرد دیگری را در دنیا انتخاب کنی

و تصمیم گرفتی مـن را انتخاب کنی

دلبر جان
“تو ” باعث میشی هر بار فکر کنم
هنوزم زندگی قشنگیاشو داره و
یکی از قشنگیاش قطعا “تویی”

بهترین روز زندگی مـن روزی بود

کـه با تـو آشنا شدم

اگر این درست باشد کـه عشق آسیب میزند

مـن این ریسک را می‌دذیرم

و تـو را تا آخر عمرم دوست خواهم داشت

در طول روز هنگام انجام هر کاری

بـه تـو فکر می کنم

وقتی چشم‌هایم را باز میکنم

تـو را می بینم، و همین‌طور وقتی آن‌ها را می‌بندم

تـو همیشه در افکار مـن جاری هستی

وجودش
میان آرزوهایم
همیشگی ست
خدایا همان همیشگی لطفا

تـو هرروز جذابتر از روز قبلی

این چطور ممکن اسـت

تـو صدها کیلومتر از مـن دوری

اما احساس می کنم اینجایی

درست در قلب مـن

نقـش او
در چشم مـا
هرروز
خوشتر میشود

پاییز یا زمستان چه تفاوتی دارد ؟

حضورت ، صدایت ، نفس هایت

و گرمی دستانت بهاری میکند سرزمین مرا …

وقتی بـه آسمان نگاه میکنم

زیباترین ستاره‌ي دنیا را می بینم

یعنی تـو

آیا حاضری

باقی عمرت را

در کنار مـن باشی؟

روزگاریست که

سودای تو در سر دارم

مگرم سر برود

تا برود سودایت

به دلم نشستی ولی دو زانو !

معذب نباش ، برو عقب قشنگ تکیه بده

پاهاتم دراز کن ، این دل فقط جای توئه …

تـو هر دقیقه

و هر ثانیه

در ذهن و یاد مـن هستی

اما، اگر بخواهی

می تواني امشب را نیز

در کنار مـن صبح کنی

سال‌هاي زیادی طول کشید

تا نیمه‌ي گمشده‌ام را پیدا کنم و کامل شود

حالا کـه تـو را دارم، هرگز نخواهم گذاشت

کـه تـو از پیش مـن بروی

این پیام میـــخواهد بـه تـو بگوید

کسی دلش برایت تنگ شده اسـت

و نمیتواند بدون تـو زندگی کند

درد مـن بر مـن ، از طبیب مـنست
از که جـویـم دوا و درمـانـش
سعدی

بـه یمن حضور تـو

دنیای مـن جای شادتری برای زندگی شده اسـت

و مـن هم بـه مرد بهتری تبدیل شده‌ام

از تـو بخاطر بهتر ساختن زندگی‌ام متشکرم

رابطه ها

زمانی زیبا می شوند که

برای یاد کردن

هیچ دلیلی به جز دلتنگی نباشد

تمام انچه ک نیاز داري ،
خواسته شدن توسط كسي است که میخواهي اش

نمیتوانم قول بدهم

کـه تـو تنها دختری هستی

کـه در زندگی‌ام عاشق‌اش خواهم بود

چون چند سال دیگر

یک دختر دیگر بـه زندگی‌ام وارد خواهد شد

کـه تـو را مادر صدا می زند

وقتی با تـو هستم

بـه چیز دیگری نیاز ندارم

مـن فقط با تـو احساس کامل بودن میکنم

تمام دنیا هم که بروند

تمام دنیا هم که نباشند

تمام دنیا هم که مرا نخواهند

تمام دنیا هم که آوار شود برسرم

تو هستی

همین برای یک عمر دلخوشی کافیست

هیچوقت بـه نیمه‌ي گمشده اعتقادی نداشتم

اما، از وقتی با تـو آشنا شدم

یقین پیدا کردم کـه مـا برای هم ساخته شده‌ایم

دلم می خواهد

لحظه‌هایي راکه با تـو می‌گذرد

نگه دارم و متوقف شان کنم

تـو را دوست دارم

جوری کـه هیچکس دیگر را

هرگز دوست نداشته‌ام

مطمئنم کـه بعد ها هم

کسی رابه اندازه‌ي تـو

دوست نخواهم داشت

بالشم بوی تـو را می دهد

قبل از آنکه بـه خواب بروم

آنرا در آغوش می گیرم

دلتنگ تـو هستم

ساعت‌ها و دقیقه‌ها را می‌شمارم

تا دوباره تـو را ببینم، ولی زمان خیلی کند می‌گذرد

دوستت دارم

و واقعا وادار بودم

این رابه تـو بگویم

تـو مثل دارویی

هرگز نمیتوانم

بـه قدر کافی تـو را داشته باشم

والدین مـن همیشه بـه مـن می گویند

کـه نباید هرگز از رویاهایم دست بکشم

پس، دختر، بهتر اسـت بدانی

کـه مـن هرگز از تـو دست نخواهم کشید

مـن آخر هفته می‌دزدمت

و میتوانیم یک گوشه‌اي برویم

و باهم تنها باشیم

نظرت چیه؟

زن‌هاي بسیاری در زندگی مـن بوده‌اند

کـه توجه‌ام را جلب کرده‌اند

اما نمی دانم چرا توجه‌ام از تـو

بـه سمت دیگری جلب نمیشود

بـه لطف تـو هرروز صبح

با لبخند از خواب بر می‌خیزم

ممنون‌ام کـه موجب خوشحالی مـن هستی

تـو یک شگفتانه‌ي دوست داشتنی هستی

کـه هر مردی آرزو دارد یک روز نصیبش بشود

مـن خوش شانس‌ترین مرد جهانم

چون زیباترین شگفتانه‌ي جهان را گرفته‌ام

یعنی تـو

تـو بسیار زیبا

دلربا و خوشگل هستی

مطمئنم همه ی‌ي مردها

بـه مـن حسادت می کنند

مـن تـو رابا تمام پول‌ ها

و طلاهای عالم عوض نمی کنم

تـو بزرگ ترین دارایی مـن هستی

تـو دلیل لبخندهای مـن هستی

اگر مـن هم دلیل لبخندهای تـو هستم

پس هرگز از خندیدن دست بر ندار

این دوستت دارم
گفتنت
مثل موفق باشید
آخر امتحان
دیفرانسیل و انتگرال
است
یا حرف دکترا
که می‌گویند چیزی نیست خوب می شوی

ﺑﺎﺭ ﺍﻭﻝ ﺑﺎ ﻣﻌﺬﺭﺕ ﺧﻮﺍﻫﯽ !
ﺑﺎﺭ ﺩﻭﻡ ﺑﺎ ﮔﺮﯾﻪ !
ﺑﺎﺭ ﺳﻮﻡ ﺑﺎ ﺭﯾﺨﺘﻦ ﻏﺮﻭﺭﺕ ﻧﮕﻬﺶ ﻣﯽ ﺩﺍﺭﯼ !

ﻭﻟﯽ ﺑﺎﺭ ﭼﻬﺎﺭﻡ …
… ﺩﯾﮕﻪ ﻧﻪ ﻣﯿﺸﻪ ، ﻧﻪ ﺑﺎﯾﺪ ﮐﺎﺭﯼ ﺑﮑﻨﯽ !
ﭼﻮﻥ ﺣﺘﯽ ﺍﮔﻪ ﺑﻤﻮﻧﻪ ﺑﺎﺯ ﻣﻮﻗﺘﯿﻪ !
ﯾﻌﻨﯽ ﮐﺴﯽ ﮐﻪ ﺩﻟﺶ ﺑﺎ ﺗﻮ ﻧﺒﺎﺷﻪ ﻭ ﺑﺨﻮﺍﺩ ﺑﺮﻩ ،
ﻣﯿﺮﻩ !
ﺑﻔﻬﻢ !
ﭘﺲ ﻓﻘﻂ ﺑﺮﻭ ﮐﻨﺎﺭ ﻭ ﺑﻬﺶ ﺑﮕﻮ :
ﺧﺪﺍﺣﺎﻓﻆ .
ﺑﯿﺸﺘﺮﺵ ﺩﯾﮕﻪ ﻧﻤﯽ ﺍﺭﺯﻩ ﺑﺎﻭﺭ ﮐﻦ

نام زیبای تو را در کتیبه ای از جنس عاطفه حک خواهم کرد
و عکس قشنگت را در قابی از جنس عشق می گذارم
تا همه بدانند تو سلطان جان من و فاتح دلم هستی

صدای نفس کشیدن تو بهترین صدای زندگی من است

دستت را که میگیرم

می دانم ناب تر از تو دست های تو دستی نیست !

میدانم ماندنی تراز نگاه تو چشمی نیست

برای خنـده هایم می خندی

برای گریه هایم شانه می شوی !

می دانم برای راست گفتن مستی نمی خواهی

پس همیشه درقلبم میمانی عزیزترینم.

می خواستم بگویم

چـه اندازه دوستت دارم

اما برای بیانش

واژه‌هاي مناسبی پیدا نمی کنم

می‌خواهم همین امشب قدرت رابدانم

شاید شبی برسدکه هرکداممان

کنار کسی باشیم که ازسر اجبار

محکوم به دوست داشتنش هستیم

گوش کن به صدای تپشهای قلبت،
صدا کن اسم او را که دوستش داری
صدا کردی اسمم را ، سرت را بر روی سینه ام گذاشتی و فریاد عشق را شنیدی
صدایی که از قلب من بود ، همان فریاد تو بود ، فریاد زدم دوستت دارم
آنچه در قلب تو بود ، احساس من بود
عزیزم گفتن این احساس بهانه ی من بود

جان من و جان تُ را
هر دو بهم دوخت قضا

تو نهایتِ عشقی
نهایتِ دوست داشتن
و در لابلای این بی نهایت ها
چقدر خوشبختم
که تو سهم قلب منی

عشق من

من بگم دوستت دارم با چه رقم یا عددی

تو که بی نهایتی قشنگ تر از من بلدی !

نمی خواستم
این عشق را فاش کنم
ناگاه به خود آمدم،
دیدم همه کلمات راز مرا می‌دانند
این است که
هر چه می نویسم
عاشقانه ای برای تو می شود

هزار بار آمدم خطت بزنم از قلبم
خود خودت را
یادت را
اسمت را
اما …
فقط قلبم پر شد از خط خطی های عاشقانه !

مـن بین خودم و تـو

صمیمیت بسیار زیادی احساس میکنم

درست از همان دیدار اول

این یعنی مـا باهم در زندگی

زوج موفقی را نیز تشکیل خواهیم داد

خوشبختی واقعی اون شبیه که
بجای فکر کردن به چشاش
زل بزنی تو چشاش

یه سال 365 فرصت برای دوست داشتن توست

نازنین همسرم

فاصله به اندازه ای نیست که بتواند آتش سوزان قلبم نسبت به تو را خاموش کند

منتظر زمانی هستم که دوباره باهم خواهیم بود، دوستت دارم خیلی زیاد

در یک روز خزان پاییزی پرستویی را در حال مهاجرت دیدم به او گفتم:

چون به دیار یارم میروی به او بگو دوستش دارم ومنتظرش می مانم.

بهار سال بعد پرستو نفس نفس زنان آمد.

و گفت:

دوستـــــش بدار ولی منتظــــــــرش نمـــــــــان.

در دنیای من یک تو کافی ست
تا بهشت را همین حوالی خودم
شانه به شانه ی دوست داشتن تو
تجربه کنم …

من در انتظار بهترین پیام نیستم
من در انتظار پیامی از بهترینم، بهترینم

تو نقطه شروع همه اتفاقات خوب زندگی ام هستی و

بهترین هدیه از سوی خداوند

عشقم نسبت به تو حد و مرزی ندارد

دوستت دارم

امروز مـن بسیار از تـو دورم

ولی قلبم و شور و اشتیاقم

باتو و در کنار توست، امروز و برای همیشه

تولدت مبارک، عشقم

کاش دنیاطوری بودکه کسی به کسی نیاز نداشت

اون وقت آدم‌ها مطمئن می شدن که کسیکه میاد

سراغشون دوستشون داره نه کارشون

چه دروغ بزرگیست که اینجا شهر پر جمعیتی ست!

تو که نیستی

اینجا هم خالی از آدم است…

لاله صاحبدل

هر صبح …
بوی تو می دهد پیرهنم !
بس که تمامِ شب ،
تنگ در آغوش گرفته ام ؛
خیالت را …!

خبرت هست که
بی روی تو آرامم نیست
طاقت بار فراق
این همه ایامم نیست

مـن هرگز بـه تـو آسیب نخواهم زد

چون تـو قلب مـن هستی

اگر بـه تـو آسیبی بزنم

بـه خودم آسیب زده‌ام و خواهم مرد

این اتفاق هرگز نخواهد افتاد

مرا در آغوش بگیر
می خواهم قدم زدن
در هوای بهاری را
با <تو> تجربه کنم

تمام زندگیم را

فدای “میمی”میکنم که آخر نامم میگذاری…!

فاطمه یوسفوند

تو را دوست می‌دارم
بی آنکه بدانم تو ضرورتِ منی
آب را که می‌نوشی
هوا را که می‌بلعی
نمی‌فهمی جیره‌بندی چه مکافاتی‌ست
تنها در نبودِ تو بود
که فهمیدم
دوست داشتنِ تو
مایه‌ی حیات من است…

بویِ شور انگیزِ باراڹ می دهی
با نگاهت بر دلم جان می دهی
بسڪہ خوب ومھربان و صادقی
بر دلم عشقی فراوان می دهی

تـو برای مـن مثل خانه می ماني

جایی هستی کـه بـه آن تعلق دارم

و تنها جاییکه بارها و بارها

بـه آن سر میزنم

مـن هرگز تـو را ترک نخواهم کرد

خورشید نباشه
دنیا از هم می پاشه!
تُ همون خورشید منی

جوری عاشقتم
که تمام دنیا و حتی دل خودم هم در کارم مانده است
آن چشمانت چی دارند که مرا دیوانه کرده اند؟

یک فرصت به من بده که غلط ببوسمت

و تمام طول سال را جریمه ام کن که از روی آن هزار بار تمرین کنم !

در صفحه شطرنج زندگیم
تمام مهره هایم مات مهربانیت شد
و من با اسب سفید قلبم به سوی تو تاختم
تا بگویم :
شاه دلم دوستت دارم

مـن اهدا کنندۀ عضو نیستم

ولی میتوانم قلبم رابه تـو اهدا کنم

دوست ندارم رژیم بگیری

اندام تـو بی‌نقص اسـت

و مـن عاشق وجب بـه وجب آن هستم

لبخند تو
خلاصه خوبی ها ست
همین که بخندی
دنیا از آن من است
مرسی که هستی عشق من!

فکر میکنم اقبال مـن بلند اسـت

چون تـو می‌توانستی

هر مرد دیگری را در دنیا انتخاب کنی

و تصمیم گرفتی مـن را انتخاب کنی

دلبر جان
“تو ” باعث میشی هر بار فکر کنم
هنوزم زندگی قشنگیاشو داره و
یکی از قشنگیاش قطعا “تویی”

بهترین روز زندگی مـن روزی بود

کـه با تـو آشنا شدم

اگر این درست باشد کـه عشق آسیب میزند

مـن این ریسک را می‌دذیرم

و تـو را تا آخر عمرم دوست خواهم داشت

در طول روز هنگام انجام هر کاری

بـه تـو فکر می کنم

وقتی چشم‌هایم را باز میکنم

تـو را می بینم، و همین‌طور وقتی آن‌ها را می‌بندم

تـو همیشه در افکار مـن جاری هستی

وجودش
میان آرزوهایم
همیشگی ست
خدایا همان همیشگی لطفا

تـو هرروز جذابتر از روز قبلی

این چطور ممکن اسـت

تـو صدها کیلومتر از مـن دوری

اما احساس می کنم اینجایی

درست در قلب مـن

نقـش او
در چشم مـا
هرروز
خوشتر میشود

پاییز یا زمستان چه تفاوتی دارد ؟

حضورت ، صدایت ، نفس هایت

و گرمی دستانت بهاری میکند سرزمین مرا …

وقتی بـه آسمان نگاه میکنم

زیباترین ستاره‌ي دنیا را می بینم

یعنی تـو

آیا حاضری

باقی عمرت را

در کنار مـن باشی؟

روزگاریست که

سودای تو در سر دارم

مگرم سر برود

تا برود سودایت

به دلم نشستی ولی دو زانو !

معذب نباش ، برو عقب قشنگ تکیه بده

پاهاتم دراز کن ، این دل فقط جای توئه …

تـو هر دقیقه

و هر ثانیه

در ذهن و یاد مـن هستی

اما، اگر بخواهی

می تواني امشب را نیز

در کنار مـن صبح کنی

سال‌هاي زیادی طول کشید

تا نیمه‌ي گمشده‌ام را پیدا کنم و کامل شود

حالا کـه تـو را دارم، هرگز نخواهم گذاشت

کـه تـو از پیش مـن بروی

این پیام میـــخواهد بـه تـو بگوید

کسی دلش برایت تنگ شده اسـت

و نمیتواند بدون تـو زندگی کند

درد مـن بر مـن ، از طبیب مـنست
از که جـویـم دوا و درمـانـش
سعدی

بـه یمن حضور تـو

دنیای مـن جای شادتری برای زندگی شده اسـت

و مـن هم بـه مرد بهتری تبدیل شده‌ام

از تـو بخاطر بهتر ساختن زندگی‌ام متشکرم

رابطه ها

زمانی زیبا می شوند که

برای یاد کردن

هیچ دلیلی به جز دلتنگی نباشد

تمام انچه ک نیاز داري ،
خواسته شدن توسط كسي است که میخواهي اش

نمیتوانم قول بدهم

کـه تـو تنها دختری هستی

کـه در زندگی‌ام عاشق‌اش خواهم بود

چون چند سال دیگر

یک دختر دیگر بـه زندگی‌ام وارد خواهد شد