وضعیت واتساپ تنهایی

مَن چیزیم نیس 🙂 فَقَط اَز دَرون مُردَم

تَنها شادیِه‍ زِندِگیم‍ اینِه‍ کِه‍ هیچکَس نِمیدونِه‍ دَر چِه‍ حَد غَـَمگینـَم‍ :”)

گاهی وقتا بهترین انتقام اینه که لبخند بزنی و بگذری

فقد بخند و بگو خوب هستم چون هیچ کس درست درکت نمیکنه…..

شاعر میگه:خوبتو میگن ولی بدتو میخوان تولدت ن ولی ختمتو میان

تــو هم تلخ بودی
تلــــخ درست مثل قطره های فلج اطفالی
که در کودکی به خوردم می دانند
غافل از اینکه این بار تلخی تــــو دلم را فلــــج کرد

تـَـخــتـے ڪہ هـَـر شـَـبــ،‬‬
تــنــهــا؛
بــا یــاנِ کــســے روش بــخوابـے،
تـَـخــتـــ نـیسـ ــتــ…
تــابــوتــه…

به خـــــــدا
” دل ” آلزایمــــــــر نمی گیرد !
بفهمیــد آدمـ ها . . .

تو را مثل قانون…
کسی رعایت نمی کند؛
چرا غمگینی دلم؟
تو را برای شکستن سرشته اند…!

من یه آدمِ ساده ام که تمام احساساتشو پشت خوشحال ترین لبخندم پنهان میکنه 🙂

شده دلتنگ شوی چاره نیابی جز اشک! من به این چاره بی چاره دچارم هر شب..

فَردامون عَز دیروزمون، دیروزتره:)

هَـمْـیـشِـه اوْنـیٖ کِـه تُـو خـیٰـآلـتِـه بـیٖ خـیـآلـتِـهِ

دلخوریام دونه دونه جمع شد تبدیل شد به سکوت…..

نبودنت
درد است و درد را از هر طرف بنویسی
درد است
و تو از هر طرف که بیایی درمانی …

چه حرف بی ربطیست که مرد گریه نمی کند
گاهی آنقدر بغض داری که فقط باید مرد باشی تا بتوانی گریه کنی…

دلخوریام دونه دونه جمع شد تبدیل شد به سکوت…..

خیلی از ماها زنده ایم فقط بخاطر اینکه خودکشی حرامه

چون میگذرد غمی نیس اما به ولله همین درد کمی نیس…

سرتو بالا بگیر، خدا سخت ترین نبرداشو به قوی ترین سربازاش میده

‏مشکلم این نیست که امروز، فردا یا یه ماه دیگه بمیرم، من مشکلم اینه زندگی نکردم

این زندگی مفتشم گرونه مال خودتون…

زندگی مث پانتومینه حرف دلتو ب زبون بیاری باختی

هی دلت مرگ بخواد…. مرگ هی ناز کنه:)

خنده بر لب میزنم تا کس نداند درد من/ورنه این دنیا که ما دیدیم خندیدن نداشت:)

مجازی بهم یادداد قلب فقط یه استیکر

تنفرم از خودم بیشتر میشه … وقتی به این فک میکنم که به چه ادمایی اهمیت میدادم..))

سخته هیچ حسی نداشته باشی ولی بخندی……(:

شاید ما کوریم قشنگیايِ دنیارو نمیبینیم . .

ماهیگیر دلش سوخت،این بار ماهی بود که از تنهایی غلاب را رها نمیکرد

و من اونیم که غصه:(هارو خندوند:)

به جـای پـاک کردن اشـک‌هـات، آدمهـایی که بـاعث گـریـه‌ات میشن پـاک کـن..

سردرد‌یعنی…..یه‌خاطره‌داره‌تو‌مغزت‌خون‌ریزی‌میکنه:((((

نفرین به جهانی که غمش قسمت ما شد

به قول چاوشی نه خواب راحتی دارم نه مایلم به بیداری…

کاش میتوان مُرد بی آنکه مادربفهمد

شّآدِ بُودَن تَنهآ اِنتِقامیست کِّ میتوآن از دُنیآ گِرِفت

کمٓی آرام تَر دروغ بِگویید شایَد این حَوالی کسی احمَق نَباشد!

سکوتـ قـوے تریـن فریاد استـ

خودمونو غرق خاطرات کسی کردیم که حتی یادش نیست با ما خاطره داره

تا حالا چند بار به آرزوهات رسیدی که همش آرزو میکنی …!

من برای نگه داشتن هیشکی تو زندگیم تلاش نمیڪنم چون هر کسی برمیگرده به جایی که لیاقتشه

رُز ڪآشٺم فڪر نمی ڪردم بع جآش ڪاڪٺوس دَرآد 🙂

جنگل سوخته را وعده باران ندهید….

ما به ندیدنا به نرسیدنا به نشدنا عادت داریم

اَشکام تَنها چیزیهِ ڪ از رابطه ام با تو برام موندع!:)**ماه پشت ابر نمیمونه ولی غصه پشت خنده چرا

زندگی بی تفاوت بودنو یادم داد 🙂

خستگی برای من دیگه فقط یه احساس نیست، یه سبک زندگیه…!

شرمنده جوانی,تو را چه تلخ میگذرانم

ستاره بخت ما چراغ هواپیما بود

فقط نفس میکشیم اسمشو نزار زندگی

خدایا حالو روزمو میبینی این روزا فقط مثل خودت نگاه میکنم میگذرم

بلندترين فرياد دنيا اشکى است که بی صدا از گوشه ی چشم جارى مى شود 🙂

حرفایِ نگفته شده یِ تو ذهنم فشار به قلبم میاره …

سیگار،ارزوهاییه که لای کاغذ پیچیده شده.

از خاک به خاک ازمرگ چ باک

مَن خِیلی وَقته کَم اوردم شاید مَن باختمو هَمه بُردن!

باختم ولی خیلی ها رو شناختم

چقد احمقانس توقع یک فال شیرین ازقهوه ای تلخ

گاهي سكوت ميكني … چون اينقدر رنجيدي كه نمي خواهي حرف بزني……

ایفاگر نقش درد در لبخندی از جنس ناچاری…!

شايد كنارم نداشته باشمت،
اما جات تو قلبم امنه.

سنگین‌ترین درد ینی وقتی که هیچ کاری از دستت واسه عزیزت برنیاد

هرکس خود داند و خدای دلش که چه دردی است در کجای دلش ،….

شایَد جای دِگَر به دُنیا آمده ایم و اینجا جَهَنَّم ماست…

فرق خیلی زیادیه بین کسی که “کم میاره”
با کسی که “کوتاه میاد”…!!

دیگِه نباید از کسی بِپرسی شیری یا روباه بایَد بِپرسی گرگی یا لاشٓی!

منمو گیجی و قرص یه حس هیچی و بغض

به دنبال من خواهی گشت درآدم های بعدی…

صبرم زیاده اما عمری نمونده باقی

رفیق اونیه که لبخندتو میبینه؛
اما متوجه میشه که روحت گریه میکنه …

وشاید ما جای دیگری مرده ایم واینجا جهنم ماست…

کاش زندگی دنده عقب داشت

دنیا به ما نیومد ما به دنیا اومدیم

‏گذشته شبیه اتاقی پر از صندلی‌های خالیست که دیگر هیچ وقت پر نمیشند…

ادما اون چیزی نیستن که خودشون میگن… ادما اون چیزایی هستن که واسه هیچ کسی تعریفش نمیکنن

بغض سنگین مرا دیوار میفهمد فقط!

زندگی دروغ بود؛
ما برای مرگ،.به زمین پا گذاشتیم!!!

دلم برای بچه بودن تنگ شده.
بدون استرس، بدون نگرانی و بدون توجه به دنیا.

ما همانیم که به دریا حکم طوفان میدهیم

غـم هم اگر ترک کند مرا تـنهای تـنها میشوم..

حرفی که موقع عصبانیت زده میشه
تو حالت عادی بهش فکر شده:)

ماگذشتیم وگذشت آنچه توباماکردی،توبمان ودگران وای به حال دگران.

به تاوان دل شکسته ام هزاران دل خواهم شکست

‏هم خودم آدم خسته کننده ای هستم و هم زود از آدما خسته میشم

من قـدرتی که بـدنـم داره رو تحسیـن میکنـم، واسه نـگه داشتن همچین قـلب سـرسـختی..

ماه او بودم، تا وقتی که شب به پایان رسید.

خنده بر لب میزنم تا کس نداند حاله من، ورنه این دنیا که من دیدم خندیدن نداشت

در واقع نمیگذره این ماییم که عادت می کنیم!

میخوام کسی بشم که شبیه کسی نشم

“واسه دل کندن از دنیای مجازی باید یه دلخوشی تو دنیای واقعی داشته باشی”

ترسناک‌ترین قسمت زندگی اونجاس که به خودت میای و میبینی دیگه هیچی حال نمیده…!

تَـنهـا تَـر اَز سُکـوتَـم،بـی پَـرده مِثـل فَـریـاد

کاشکی خوشبختی هم مثل مرگ حق همه بود

ما همانیم که بی هیچ سرانجامی خوشیم

یک روز خب میاد اما وقتی ما به شب ها عادت کرده ایم

خیلی درد ناکه وقتی کسی بهت احتیاج نداره رفتارش باهات عوض می شه

به من اجازه چاپ نمی دهند می گویند داستانی که نوشته ای قابل باور نیست اما من فقط خاطرات خودم رانوشته ام

کاش گونه هام چتر داشتن .. آخه منطقشون خیلی بارونیه

من بادکنکی هستم توشهرکاکتوس ها

غمگین ترین آهنگ دنیا صدای مادری که داره واسه پسر مرده اش لالایی می خونه

سیگار کشیدن بده ولی دلیلی ک براش سیگار میکشی خیلی بدتره…

قضاوت فقط کار خداست رفیق!

این قافله عمر عجب میگذرد …

تنهایی اگر نابودت نکنه قوی‌ترت می‌کنه!

از بخت بد ما ستاره آسمونمون چراغ چشمک زن هواپیما بود

دلم گرفته اول از خودم بعد از بقیه.

جنگل سوخته را وعدهٔ باران میدهی…

همیشه امیدوار باش اما هیچوقت انتظار نداشته باش

بعد عمرے عاشقی ؛ آخر نفهمیدم چرا … آنڪـه میمردم برایش … رفت و تنهایم گـذاشت….

جرعتشو داری منو با زخمایی که هیچ وخ خوب نمیشن دوست داشتع باشی!؟

مثل سیگار نصفه افتادم در جهانی که پمپ بنزین بود

مشکل خیلیامونم اینه که با آدمای بد خاطره های خیلی خوب ساختیم..

‏بی عاطفه نیستم فقط یاد گرفتم کمتر از قلبم استفاده کنم.

اِعتماد به بَعضیا مِثِ فَتح کَردَنِ قله اِوِرِست با دَمپایی اَبریه

خنده بر لب ما سوخته دلان حرام است

آخرشم یه روز جنازمو وسط عکساش پیدا میکنن… 🙂

وقتی نتونم خعلی حرفارا یزنم با ی لبخند فیک تمومش میکنم

چای ک سرد بشه میریزنش دور یا عوضش می کنن حالا هی سرد باش

دیدی که مرا هیچکسی یاد نکرد، جز غم؟

خرم آن نغمه که مردم بسپارند به یاد

دل من دریای غم بود ساحل بی معرفت (:

کی گفته بالاتر عَ سیاهی رنگی نی پ رنگ این روزای زندگیه من چیع؟… 🙂

میشه رو این اسمون نوشت……🖊 تف ب این دنیای زشتٔ…..

رسم آدم های دنیا… شبیه رسم دریاست ! وقتی احساس کنند غرقشون شدی ، پس میزننت …

كاش چيزي ب اسم خاطره نبود :”)

وقتی زياد بقيه رو بخندونی، كسی دركی از ناراحتيت نداره 🙂 ]

من همیشه میتونم لبخند رو جلع کنم اما من یه داغونم

با انتقام گرفتن دلت خنک میشه ولی دردت بیشتر میشه…..

کاش میشد بعضی اوقات را مُرد

که داند به جز ذات پروردگار که فردا چه بازی کند روزگار

دل ما دریا بود همون جایی ک همه دوص داشتن غرق بشن…!

در دشت پر از گل فقط خار گل ها به ما رسید…

تو دیگه حواست نبود،
منم دیگه تلاشی نکردم.

متنفرم از اون وقتایی که عصبانیتم تبدیل میشه به اشک!:)

‏ميگذره ولي ردش ميمونه…

مثل بعضی مواقع …اندکی از قسمتی …تا ناحیه ای …داغون 🙂

سکوت کن گاهی سبک نشی سنگین تری…

من اون مجسمه ایَم که لبخندشو چاقو تراشید!!

زندگی من خلاصه ای از رویاهای بر باد رفته است…

دلتنگم و با هیچ کسم میل سخن نیست…

درد یعنی: بخوایش نخوادت…

حقا که غمت از تو وفادار تر است…!

زندگی به طرز بدی داره بازیمون میده…

ی وختایی ی چیزایی سهمت نیس بفهم

من از همـه خوردم ولی به همـه گفتم زدم . تو ام بگـو زده 🙂

حسرت… ینی تویی که در حال بودنت ، ارزوتو دارم

هی چرخ زدُ و چرخ زد این چرخ فلک, شد نوبت چرخیدن ما،پنچر شد!

سرگشته محصیم و در این وادی حیرت عاقل تر از آنیم که دیوانه نباشیم

دلتنگ چهره ای شدم که نمیدانم خاک با او چه کرده

غرور قدرت دارع ولی شادی بودنتو ازت میگیرع من حاظرم قدرتمند باشم شاد نباشم

اوج درد اونجاست که فردات
از امروزت دیروزتره 🙂

اتفاقات خوب زندگیم کجا گیر کردین که نمی افتین؟؟

تو نمیتونی آدمای اطرافتو عوض کنی اما میتونی آدمای اطرافتو عوض کنی

صدای گریع عای من تموم شهرو برداشد،یکی عینجاص کع عگع نباشی میمیرع

مـا هيـچوقت واقعا ديگـران رو نميشنـاسيم شنـاخت ما فقط قضـاوت مـا از اونهـاسـت..

نه دامیست نه زنجیر؛ همه بسته چراییم؟

شایدزندگی آن جشنی نباشدکه آرزوشوداشتی٬اماحال که دعوت شدی زیبا برقص

چه زمستان ﻏﻢانگیز بدی خواهد شد ماه دی باشد و آغوش کسی کم باشد

آشنایان ره عشق در این بحر عمیق /غرقه گشتند و نگشتند به آب آلوده

کاغذی که مشتاق نوشتن خاطراتم بود سوزاندم

کاش دنیا چند ثانیه خفه می شد، تا من با خودم گپی بزنم…

دود شدم کم اوردم ولی کم نشدم خورد شدم غرق شدم ولی خب خم نشدم!

اعتمـاد کردن به کسـی عین این میمونه که راهنمـای خـراب کردن زنـدگيتـو بـهش تـقدیـم کنـی..

اون گریه نمیکرد .. فقط پاش لیز خورد ، سرش خورد به خاطرات

چیزی که خیلیا نمیفهمن اینه که لغت “ببخشید” پاک کن نیست

تو دل آدما هوا پسه رفیق
فرق داره نرسی یا نزارن برسی

من خود به چشم خویش دیدم که جانم میرود

همیشه همه رو درک کردم ولی هیچکس هیچ وقت یه لحظه هم مرا درک نکرد

جهنم هرکس همونجایی هستش که حرفاشو نمیفهمن

واسه حفظ ظاهرم شده خوبم با همه…

یادتان باشد لباس مشکی ام را تا کنید گوشه ای از قبر من این جامه را هم جا کنید کاش من در شام تاسوعا بمیرم تا شما خرجیم را نذر خرج ظهر عاشورا کنید

ما زنده ایم
ولی رو به راه نیستی

سکانس تلخ یه دختر همونجاس که نه با گریه اروم میشه نه با سیگار

سالها طول کشید تا اینکه بفهمم.چرا ی جای کارم میلنگه،چون تصمیمات من از تصمیمات کبری یه نقطه بیشتر داره

از رنجی خسته‌ام که از آنِ من نیست!

میدونید خندهامون الکیه چون ٬چشامون دیگه نمیخندن

از یه جایی به بعد فقط حس میکنی دیگه نه میشنوی نه حرف میزنی و نه میبینی

کات کردنم باهاش کار پنج دقیه بود ولی حسرتش کار یک عمر

جماعتی که آسمان را به گریه می اندازند از گریه گریزانند

دلتنگم و دیدار تو درمان من است
بی رنگ رخت زمانه زندان من است .

‏بعضی حرفارو هیچ جا و به هیچکی نمیشه گفت فقط باید گریشون کرد

دیوانگیست که از تمامِ گلهای رُز برای اینکه از یکیشان زخمی شدیم، متنفر شویم

مارو نترسون از قفس دنیامونم مثل بعضیا خفس

دنیا وقتی قشنگِ کهبه یکی انقد مطمئن باشیکه میدونی رهات نمیکنه

زندگی بهشت استبرای آنهایی که؛عاشقانه عشق میورزند!بی پروا محبت میکنندو کمتر ازدیگران انتظار دارند

[ خسته ام مثل لاک پشتی که یک خیابان را اشتباه رفته است 🙂 ]

مِهربون نَباشید مِهربونا تِکراری میشَن!

زندگی من مثل ماهی گیری تو صحرا میمونه

عشق مانند باد است
نمی توانی آن را ببینی اما می توانی حسش کنی

زندگی ام
انتخاب هایم
اشتباهاتم
درس هایم
هیچ کدام به تو مربوط نیست !

تــــــــــــو پنهانی ترین
دلتنگی منی …

بالاترین سرعت دنیا
سرعت رنگ عوض کردن آدم هاس …

وقتی آدم های خوب زندگی مون رو می پیچونیم
این پیچِ زندگی خودمونه که هرز میشه!

دلتَنگی خیابانی‌ست پُر رفتُ بی آمد

تو بهترین سال هایِ زندگی مون؛
منتظرِ اومدن بهترین سال هایِ زندگی مون هستیم !گ

زندگیـ سختـ استـ اما منـ از آنـ سختـ ترمـ …

او هیچ وقت نرفت !فقط پایش لغزید !سرش به اتفاق تازه ای خورد !و آلزایمر گرفت !همین

در هوای تو ، دنیا را خواهم گشتکجایی ؟برگرد . . .

همیشه یه دلیل برای لبخند وجود داره ، پیداش کن

یک روز من سکوت خواهم کرد ، و تو برای اولین بار مفهوم دیر شدن را خواهی فهمید

آدمها یه روزی میرن که مهمن ، و یه روزی برمیگردن که مهم نیستن

یه روز میاد که می فهمی من مثل بقیه نبودم ، اون روز دیگه تو برام مثل بقیه ای

صدا کن مرا ، صدای تو خوب است…

آه یک روز همین آه تو را می گیرد

مرا از دور تماشا کن ، من از نزدیک غمگینم

رابطه ها در دو حالت قشنگ میشن:
اول : پیدا کردن شباهت ها
دوم : احترام گذاشتن به تفاوت ها

قـدر لحـظـه ها را بـدان
زمـانی می رسد که تـو دیگـر قادر نیستی بگـویـی
جبــران می کـنم . .

انســـــــــانهاى بــــــزرگ ،دو دل دارنــــــــد ؛دلـــــى که درد مى کشـــــــــــد و پنهـــــــــــــــان است و دلـــــــــــــــى که میخندد و آشکـــــــــــــــار است.

همیشه دود سیگار به سمتی میره که نمی خوای، دقیقا مثه مسیر زندگی ما…

به بودن ها دیر عادت کن و به نبودن ها زود….!آدم ها،نبودن را بهتر بلدند

آهنگ تند زندگیبرای رقصیدن است نه دویدن!

نگران فردایت نباشخدا از قبل آنجاست

امکان تحقق یک رویاست که زندگی را جذاب می کند

انجام کارهای غیر ممکن نوعی لذت است

گاهی درست در لحظه سقوطفرصت پرواز هم هستانتخاب با توست

بدترین شکنجه آن است کهدیگر نتوانی دوست بداری

مجرای ورود به قلب انسان ها ، گوش های خودمان است

هیچ کس نمی تواند به عقب برگردد و از نو شروع کنداما همه می توانند از همین حالا شروع کنند و پایان تازه ای بسازند

ﺩﻧﯿﺎﯼ ﻣﻦ ﻫﻤﻪ ﺟﺎﯾﺶ ﺑﺎﺭﺍﻧﯽ ﺳﺖﻫﺮ ﭼﻪ ﮐﻤﺘﺮ ﺑﺪﺍﻧﯽ ﮐﻤﺘﺮ ﺧﯿﺲ ﺧﻮﺍﻫﯽ ﺷﺪ

وضعیت واتساپ تنهایی

وضعیت واتساپ تنهایی

وضعیت واتساپ تنهایی

وضعیت واتساپ تنهایی

وضعیت واتساپ تنهایی

کم نامه ی خاموش برایم بفرستاز حرف پرم گوش برایم بفرستدارم خفه می شوم در این تنهاییلطفا کمی آغوش برایم بفرست

ایـــــنـجــا همــه تــــــنهـان !امّـــا خــــیـلــیـا هــــنـوز گــَـرمـَن !مـــتـوجـّـه نــــشـدن !

عشق اول هیچ وقت فراموش نمیشهچون اولین حسه که تنهاییتو پر کرده . . .

نه کسی را می خواهم که عاشقم باشد ،
نه نیازی به توجه و محبتِ کسی دارم …
این روزها ؛
فقط خلوتی دنج و بدونِ واسطه می خواهم ،
به دور از نگاه ها ،
به دور از قضاوت ها ،
به دور از تمامِ بی انصافی ها …
جایی که نه صدایی باشد برایِ شنیدن ،
نه حرفی برایِ گفتن ،
و نه اشکی برایِ ریختن …
جایی که کمی نفس بکشم ،
کمی فکر کنم ،
کمی آرام بگیرم … !

عشق من تو باشنه برای اینکه در این دنیای بزرگ تنها نباشمتو باش تا در دنیای بزرگ تنهایی ام تنهاترین باشی

 داخل زندگی پرمشغله همه ما آدم ها روزهایی میاد که به تنهایی مطلق نیاز داریم و این تنهایی بهمون کمک میکنه که حالمون بهتر بشه و خیلی زود به زندگی عادی خودمون برگردیم.

تنهایی ام فــــقـط ادّعــــا دارد !بــا ایــن هـمه بـــزرگـی اش ..جــــای خــــالــی ات را پـــــر نــــمی کـــــــنــــد !

تنهایی ام را بغل می کنم ، موهایش را شانه می کشم ،. و لبخندی می گذارم در کنار بغض تب دارش و آنگاه نفسی می کشمممم … و می گویم ای کاش زودتر رهایت کرده بودم . .. تازه میفهم چه زهری بر کام نگاهم ریخته بودی
وبالاخره یک روز تو ارامشت را در تنهایی خواهی یافت ….

وصال در عشق بس چه دارد حیرانیمن نگویم رسیدم به وصالاما دیده ام ناله ی عاشقی در تنهاییگریان سخن می گفتمی کرد حق حق و بی تابیای کاش می شد اینگونه عاشق شد

تنهاییمهربانم کرده استشبیه سربازے کهاز روے برجک دیده بانـےبراے تک تیر انداز آن سوے مرزدست تکان می دهد …

حال این روزهای من
ﻧﻪ ﺣﻮﺻﻠـــﻪ ﯼ ﺩﻭﺳـــﺖ ﺩﺍﺷﺘــﻦ ﺩﺍﺭﻡﻧﻪ ﻣﯽ ﺧﻮﺍﻫـــــــﻢ ﮐﺴـﯽ ﺩﻭﺳﺘــﻢ ﺩﺍﺷﺘـﻪ ﺑﺎﺷﺪﺍﯾـﻦ ﺭﻭﺯﻫـــﺎ ﺳـــــَــــﺮﺩﻡ …ﻣﺜـﻞ ﺩﯼ , ﻣﺜـﻞ ﺑﻬﻤـــﻦ , ﻣﺜـﻞ ﺍﺳﻔﻨــــــﺪﻣﺜـﻞ ﺯﻣﺴﺘــــﺎﻥﺍﺣﺴــــــﺎﺳـﻢ ﯾـﺦ ﺯﺩﻩﺁﺭﺯﻭﻫـــﺎﯾـﻢ ﻗﻨﺪﯾــــﻞ ﺑﺴﺘــﻪﺍﻣﯿــــــﺪﻡ ﺯﯾــﺮ ﺑﻬﻤــﻦ ِ ﺳــﺮﺩ ِ ﺍﺣﺴــﺎﺳﺎﺗﻢ ﺩﻓــــــــﻦ ﺷـﺪﻩ ….ﻧﻪ ﺑﻪ ﺁﻣـــــدنی ﺩﻝ ﺧﻮﺷــﻢ ﻭ ﻧﻪ ﺍﺯ ﺭﻓﺘـــــنی ﻏﻤﮕﯿــﻦﺍﯾـﻦ ﺭﻭﺯﻫـــﺎ ﭘــُﺮ ﺍﺯ ﺳﮑـــــــــﻮﺗـﻢ ..

 گاهی نمیدانی از دست داده ای یا از دست رفته ای…

می بینی ای لحظه های خالی از احساس تهیمی بینی که چه صدای خرد شدن دست های خزان شده اشدر دست های تنهایی کسل آور است و تو را نیز بی رمق می کندآه ، پس او چه می گفت ؟

از همان ابتدا دروغ گفتند!مگر نگفتند که من و تو ، ما میشویم؟!پس چرا حالا من اینقدر تنهاست!از کی تو اینقدر سنگدل شد؟!اصلا این او را که بازی داد؟!که آمد و تو را با خود برد و شدید ما!می بینی…؟قصه ی عشقمان!فاتحه ی دستور زبان را خوانده است !

نقاشی هایم…همیشه در نقاشی هایم یک چشم بود و یک ابرو که هیچگاه جفت نشد….وصورتی که نیمی از آن را موهایی بلند پوشانده بود…ولبخندی کج و بی روح…با نگاهی پراز تردید…نمیدانم…شاید همیشه این من بودم در نقش های من!!…شاید…این منه تنهای خویش بودمکه بازبان بی زبانی تنهایی پنهان شده در لابلای موهای ژولیدهخویش را بر دل کاغذی سفید به نمایش میگذاشتم….چقدر تلخ است آدم به تنهایی خود اعتراف کند…

و بعد از تو دلم از عطش عشق طغیان کردگاه از دو روزنه ی رخسارمگاه در نگاهی پوچ در تاریکی شب هایمگاه در باز دمی اندوهناک که با زحمتاز قفس آزاد شده و پایانش خدا را شکر می گویندو گاه در وجودم که به هیچ پایانی نمی رسید مگر تنهایی

زمین گیر شده ام پای زندگی ام در گچ است !عصایم باش ،من خوب نمی شوم !

خداحافظ ای قصه ی عاشقانه خداحافظ ای آبی روشن دلخداحافظ ای عطر شعر شبانه خداحافظ ای همنشین همیشهخداحافظ ای داغ بر دل نشسته تو تنها نمی مانی ای مانده بی منتو را می سپارم به دل های خسته

غربت که شاخ و دم ندارد….!!!وقتی بین آدمهایی  که از پوست و گوشت تو هستند ناله کنی و صدای گریه های گاه بی گاهت را احدی نشنود یعنی در اوج غربت دستو پا میزنی….!!!!

آینده ای خواهم ساخت…شک نکن,” آینــــده ای ” خواهـــم ساخت که ,” گذشتــــه ام ” جلویــــش زانـُــــــو بزنــــد …!قـــرار نیـــســــت مــــن هــــم دلِ کس دیـــگری را بســــوزانم …!برعـــــکــــس کســــی را که وارد زندگیــــم میشــــود ,آنـــقـــدر خوشبــخت می کنــــم کـــــه ,به هـــر روزی که جــای ” او ” نیـستـیبه خودت ” لعنـــت ” بفـــرستـی…!

حالا که رفتنی شده ای طبق گفته اتباشد، قبول…لااقل این نکته را بدان:آهن قراضه ای که چنان گرم گرم گرمدر سینه می تپید،دلم بود…نا مهربان.. خداحافظ

نبــــودن هـــایت آن قــــدر زیــــــاد شــــــــده اند …کـه هـــر رهگــــــذری را شـــبیه تـــو مـی بینــــم !نمــی دانــم غـــــریبه ها ” تــــو ” شده اند …،یـــا تـــو ” غــــریبه ” ؟…

 سخت بود فراموش کردن کسی که با اوهمه چیز و همه کس را فراموش می‌کردم!

و بی تو لحظه ای حتی دلم طاقت نمی آردو برف نا امیدی بر سرم یکریز می باردچگونه بگذرم از عشق ، از دلبستگی هایم ؟چگونه می روی با اینکه می دانی چه تنهایم ؟

ذهن را درگیر باعشقی خیالی کرد و رفتجمله های واضح دل را سوالی کرد و رفتچون رمیدن های آهو ناز کردن های اودشت چشمان مرا حالی به حالی کرد و رفتکهنه ای بودم برای دست های این و آنهرکسی مارا به نوعی دستمالی کرد و رفت

تو که میدانستی با چه اشتیاقی…خودم را قسمت میکنمپس چرا …زودتر از تکه تکه شدنم…جوابم نکردی…برایخداحافظی …خیلی دیر بود…خیلی دیر !!

خیره نشسته ام
من خیره نشسته ام …من خیره نشسته ام به نام تو…من اینجا آتش گرفته امو تو خیره به غبارهای بلند شده از خاکسترم خیره شده ای..سکوت کرده ای..با خودت می گویی: خیالی نیست.. می سوزد و می رود و ..نمی دانی چه دردی دارد این سوختن..نمی دانی..و باز هم نمی دانی..نمی دانی که همه را بیرون کرده ام جز تو.. فقط تو مانده ای..دیرم شده اما باز چشم به راه تو مانده ام.. چشم به جاده سفید و..می دانم که نمی شود این دم رفتن دوباره ببینمت..خسته ام ..و تو اندازه این خستگی ها را نمیدانی…

غریبه چه کردی؟؟؟
نـفـریـלּ بــِـﮧتــِـِـُو اۓ غــَِـِـِـریـبــﮧبــِـﮧتـــُو ڪِـﮧ روزۓ آشنـاتَـریـלּ لَـحـظـِـﮧ هـایـَـمْــ ــ بـوבۓسُـکـوتِ פֿـستـﮧ פּَ قلـبِ شـکـَسـتــــﮧ اґَ را ببین بـا مَלּ چـِـﮧکَـرבۓ؟آیـا تـاواטּِ عـ ـاشـق شدَטּ פּَ عـاشـق بـوבَטּ این اَست؟اگـر چنین اَست پـَس نفریــלּ بـَر عـِشقروزگـار تـنـها شُدنَـم را קَ اِنـتظار مـے گــُذرانـَـمْــ ـ

خداحافظ ، تو ای همپای شب های غزل خوانیخداحافظ ، به پایان آمد این دیدار پنهانیخداحافظ ، بدون تو گمان کردی که می مانمخداحافظ ، بدون من یقین دارم که می مانی !

گاهی نه آشنا درد را می فهمد نه حتی صمیمی ترین دوستگاهی باید تنهایی درد را فهمید ، تنهایی خلوت کرد ، تنهایی آرام شدو ‌تنها خدا می داند چه می گذرد در دلت . . .

فصل ها پشت سر هممی آیند ، می روندو تمام می شونداما تمام شدنی نیستفصل رفتن تو و تنهایی من . . .

وضعیت واتساپ تنهایی

وضعیت واتساپ تنهایی

بالاتر از سیاهی هم “رنگ” هست …
مثل رنگ این روزهای من !

تو را مثل قانون…
کسی رعایت نمی کند؛
چرا غمگینی دلم؟
تو را برای شکستن سرشته اند…!

اشک ها کلماتی هستند که قلب نمی تواند بگوید!

شـک نـدارم سـفـره ی دلـم را ڪــﮧ وا ڪـنم هـمــ ﮧ سـیـر مــے شـونـد …!

چتر نمی‌خواهد هوای بارانی ، تو را می‌خواهد !!!

آرزو ميکردم که در جشن ميلادت تک ستاره آسمان چشمانت باشم تا در آغوشت طولاني ترين شبم را تقديمت کنم و در کلبهانتظارت بوسه هايم را ميهمانت تنها بهونه زندگيم،سالروز طلوع زندگيت مبارک !

من از چشمات دل کندم
با اینکه زندگیم بودی
میدونستم یه روزی میری
ولی نه به همین زودی
من از رویات خط خوردم
من از چشمه تو افتادم
چقد اسون دل کندی
چه راحت بردی از یادم

زیر بارون داغونقدم می زنم و تو هم شادیبا اون یارو !

همه ی من !دلم برای زمستان نمی سوزد !دلم برای بهار تنگ نیست !دلم می خواهد فقط برای تو تنگ شود !برای تو که هنوز هم نمی دانیچقدر عاشقانه های نا نوشته برایت نوشته ام!

دیدی ای دل عاقبت زخمت زدندگفته بودم مردم اینجا بدنددیدی ای دل ساقه جانت شکستآن عزیزت عهدو پیمانت شکستدیدی ای دل حرف من بیجا نبوداز برای عشق اینجا جا نبوددیدی ای دل دوستیها بی بهاستکمترین چیزی که میابی وفاست

تـــــــــــو که نمی دانی‌
هر آدمی‌ دل تنگیهای مخصوص خودش را دارد
و تــــــــــــو پنهانی ترین
دلتنگی منی…

دلـــم چـِـه کــودکــانــه بَهــانــه ی تــو را میگیـــرد،
امـــا تــو بـــزرگـــانــه بِــه دِل نگیـــر…
فقـــط بگــــو : کــــودکـــ استـــ، نـِـمی فهمــد…

وقتی سعی کنی همه چیز رو کنترل کنی،از هیچ چیز لذت نمیبری،ریلکس باش،نفس بکش،رها کنوفقط زندگی کن.

دوست داشتنِ ما دیده نخواهد شداگر آدم ها را مجبور کنیم که به حرف هاوتفسیرهای مادر مورد خودشان گوش کنند!« پونه مقیمی »

گاهی نداشتن یک حمایتگرِ قویمیتواند کمک کند تاحمایتگرِ بهتری برای خودت و دیگران شوی.« پونه مقیمی»

آدم ها باید یک چیز را درباره خودشان بدانندمن کجا خوشبختم؟و لزوما منظور از جا یک مکان جغرافیایی نیست،منظور نقطه لذت زندگیست،کِی ها، با کی ها و چراهایش مهم است.

همه ی ما در وجودمان ترک هایی داریماینگونه استکه نور به درونمان میتابد.

ما همیشه فرصت نداریم.بخت، فاصله بین رویش یا چرخ لبو فروش…

حضور تو کافی استتا همه جا بی مکان شودآمدن تو کافیستتا همه ی لحظه ها بی زمان شود.

خسته،خودخواه،بی شکیب،از این جهان،فقط همین ها را برایم باقی گذاشته اند!با من مـــدارا کن،بعدها …دلت برایم تنگ خواهد شد.

وقتی یک زن موفق را می بینم که
خستگی ناپذیر کار می کند..
اغلب گوشه ی لبش؛
لبخندی نامحسوس وجود دارد..
و با اعتماد به نفس و مطمئن گام بر می دارد..
با خود می گویم : ” بی شک این زن در گوشه ای از این دنیا یک مردِ عاشق دارد! ”
تنها نیرویی عظیم؛ چون عشق، قدرتی شکست ناپذیر به زن ها می دهد

آدم های کمی هستند که می دانند،
تنهایی ِ یک نفر حرمت دارد.
همین طور بی هوا سرشان را پایین نمی اندازند
و بپرند وسط تنهایی آن فرد..!
چون خوب می دانند که اگر آمدند،
باید بمانند؛ تا آخرش باید بمانند؛
آنقدر که دیگر تنهایی وجود نداشته باشد.
و گرنه مسافرها همیشه موقع خداحافظی،
تنهایی را هزار برابر می کنند .

مادربزرگم می گفت:دل هر آدمی دری دارد…باید باز کنی درِ دلت را رویِ لبخندها…می گفت:هر کدام از این درها یک کلید بیشتر ندارندکلیدِ دل آدم دست خودش نیستمی گفت: کلیدها را پخش کرده اند بین آدمهاو هر کس یکی برای خودش برداشتهمی گفت :بلند شو و بگردبگرد ببین کلید قلبِ چه کسی در دستِ توستو ببین کلید قلبت کجاست ؟

عاشقی نکرده ایممن به چشم گاو سبزه امگاو در نگاه من کباب!

فروغی چه زیبا می گفت :اگر یاد کسی هستیماین هنر اوست ، نه هنر ما

امابا این همهتقصیر من نبودکه با این همه…با این همه امید قبولیدر امتحان سادهْ تو رد شدماصلاً نه تو ، نه من!تقصیر هیچ کس نیستاز خوبی تو بودکه منبد شدم!«قیصر امین پور‬»

بگذار تو را به لب تبسم برسدراز دل ما به گوش مردم برسدبنشین بغل آینه تا بار دگرزیبایی تو به چاپ دوم برسد«عمران صلاحی‬»

همه ی من !دلم برای زمستان نمی سوزد !دلم برای بهار تنگ نیست !دلم می خواهد فقط برای تو تنگ شود !برای تو که هنوز هم نمی دانیچقدر عاشقانه های نا نوشته برایت نوشته ام!

وضعیت واتساپ تنهایی

وضعیت واتساپ تنهایی

اگر آرامش می‌خواهی.
مراقب مردم نباش …
اگر ادب می‌خواهی.
در کار کسی دخالت نکن.
اگر پند زندگی می‌خواهی.
در برابر آدم‌های احمق سکوت کن…

زیاد در خاطرات دیگران کنجاوی نکنید،
زیرا در خاطرات هر شخص چیز‌هایی وجود دارد که حتی
می‌ترسد آن‌ها را برای خودش آشکار کند!

کاش قبل از حرف زدن
کلمات را ذره ذره میجویدیم
قورت میدادیم
و هضم میکردیم
نه اینکه همه رو بلعیده …و آخر به روی طرف بالا بیاریم . . .

If you want to achieve greatness stop asking for permissionاگر خواهان رسیدن به بزرگی هستی منتظر اجازه اش نباش !

Life isn’t about finding yourselfLife is about creating yourselfزندگی به معنای یافتن خود نیستزندگی یعنی ساختن خود.

You are not what has happened to youyou are what you choose to becomeتو اون چیزی که برات اتفاق افتاده نیستیاون‌ چیزی هستی که انتخاب می‌ کنی باشی

رفیق قدیمی مثلا طلا میمونه
روز به روز ارزش اش بیشتر میشه تو زندگیت

رویاهات رو برای آدم ها تعریف نکن
نشونشون بده!

ﻭَﻗﺘـــﯽ ﺩﯾﺪﯼ ﯾِﮑــــﯽ ﻣِﺜـــﻞ ﻧﻮﮎ ﭘﺮﮔــــﺎﺭ
ﻫﻤﻪ ﺟـــﻮﺭﻩ ﭘـــﺎﺕ ﺛﺎﺑِﺖ ﻭﺍﯾﺴـــﺎﺩﻩ
ﻫَﺮﻃـــﻮﺭ ﺑِﭽﺮﺧــــﯽ، ﺑِﮑِﺸــــﯽ ﺗِﮑﻮﻥ ﻧﻤﯿﺨﻮﺭﻩ
ﺗﻮﺍﻡ ﺩﻭﺭِﺵ ﺑﮕــــﺮﺩ
ﺩﻭﺭِﺵ ﻧـــــــﺰَﻥ

دنیا وقتی قشنگِ کهبه یکی انقد مطمئن باشیکه میدونی رهات نمیکنه

من یه دخترم!
اما بیا مردونگی بهت یاد بدم!

زندگی مانند دوچرخه سواری است
برای حفظ تعادل باید به حرکت ادامه دهی
“آلبرت انیشتین”

زندگی پر از زیبایی است، به آن توجه کن
به زنبور عسل، به کودک کوچک و چهره های خندان دقت کن
باران را نفس بکش و باد را احساس کن
زندگی ات را زندگی کن و برای رویاهایت مبارزه کن

بیست سال بعد بیشتر به خاطر کارهای نکرده ناراحت می شوید
تا کارهایی که انجام داده اید

‌وای بر حال نگاهی که پی دل برود.صائب‌تبریزی

آنکه بی‌باده کُند جان مرا مست،
کجاست…؟!

اشکی که هنگام شکست میریزیمهمان عرقی است که هنگام تلاش نریختیم . . .

اگر خود را برای آینده آماده نسازیدبزودی متوجه خواهید شد که متعلق به گذشته هستید . . .

شاد کردن قلبی با عمل ،بهتر از هزاران سر است که به نیایش خم شده باشد …گاندی

وقتی سرت به سنگ می خوردیعنی قرار بود سنگی به سرت بخورد…

چند سالی است که میخواهماز فردا تغییر کنممشکل اینجاست که “فردا “همیشهیک روز از من جلوتر است..!

بیشتـر مـردم اصـلا خـوب زندگـی نمـی کنند ،اون هـا فقـط فرسـوده میشـن …چارلـز بوکفسکی

درختها قطع میشوند
و از پیکرشان کتاب میسازندو کتاب از اهمیت درخت برایمان میگوید..!

زندگی شبیه اتوبوس درب و داغونیه که انگار داره با سرعت نور تو جاده ای بیرون شهر رونده میشه

کسی را عـــاشـــقانه ببوس کــه روی گـونــه هـایــش تــه مــانـده بــوس دیــگــری نبــاشــد…

سوگند به زیبایی چشم هایت وبه ریزش همیشگی اشکهایم که من به خیال توبودن نیز قانعم خیالت رااز من نگیرکه خیالت مهربان ترین تصویرجهان است

عاشقانه ای دارم زیباتر از انچه فکر کنی من در این عاشقانه ها پروانگی میکنم برای با تو بودن میرویم حتی بدون ریشه همچون گل مرداب من دراین مرداب تنهایی، تنها تورامیجویم آغاز رویش من عمق نگاه توست “توفقط برای من باش “

چه زیبا میشد ادم با عشقش رو یکی از این صندلیها میبود عاشقانه صحبت میکردن شما نظرتون چیه

ســـ ــینه از آتش دل در غم جانانه بسوخت آتشی بود در این خانه که کاشانه بسوخت تنم از واسطه دوری دلبر بگداخت جانم از آتش مهر رخ جانانه بسوخت 

عاشقانه ترین حرفی که یه پسرمیتونه به یه دختر بزنه اینه که…. عزیزم،دختری که بعدازتوقراره عاشقش بشم دخترمونه

فرودگاه‌ها بوسه‌های بیشتری از
سالن‌های عروسی به خود دیده‌اند
و دیوارهای بیمارستان‌ها
بیشتر از عبادتگاه‌ها دعا شنیده‌اند … !

دعا کن ، دعا کن و بخواه ، شاید بزرگترین آروز یتو ، کوچکترین معجزه ی خدا باشد

اگر فکر می کنید هزینه رسیدن به افدافتان زیاد است ، پس صبر کنید تا صورت حساب تلاش نکردنتان را ببینید

من به خودم قول می دهم که تنها به بهترین ها بیاندیشم ، تنها برای رسیدن به بهترین ها تلاش کنم ، و تنها انتظار بهترین ها را داشته باشم

غم که از حد بگذرد دل حس ِ پیری می کند سن هر کس را غمش اندازه گیری می کند

هیچوقت در رسیدن به آنچه که از ته دل میخواهی تسلیم نشو ، به اهدافت فکر کن

خُدآوَندآ آنکِع دَر تَنهآتَرین تَنهآییم تَنهآی تَنهآیم گُذآشت / خوآهِشی دآرَم کِع دَر تَنهآتَرین تَنهآییش تَنهآی تَنهآیَش مَگُذآر

شبگردی می کنم اما صدای نفسهایت را از پشتِ هیچ پنجره و دیواری نمی شنوم
آسوده بخواب نازنینم ، شهر در امن و امان است ، تنها خانه ی من است که در این شهر در آتش میسوزد !

خواستم هر چیزی را که بوی تو میداد بسوزانم ولی افسوس جانم آتش گرفته …

من اگر عاشقانه می نویسم…
نه عاشقـم !، نه شکست خورده …
فقط می نویسم تا عشق یاد قلبم بمانـد …!
در ایـن ژرفای دل کندن ها و عادت ها و هوس ها ،
فقـط تمـرین آدم بـودن میکنم …

به تو که فکر میکنم
بغض می آید
اشک می آید
دلتنگی می آید
به تو که فکر می کنم مهمانی عجیبی به راه می افتد !

اشک های گستاخ !!! گونه های من جای لیز خوردن نیستند ، آرامش صورتم را برهم نزنید !

حرفت که می شود با خنده می گویم : یادش بخیر ، فراموشش کردم …
اما نمی دانند هنوز هم کسی اشتباه تماس می گیرد سست میشوم که نکند تو باشی !

بی تو هر شب از خواب هایم صدای گریه می آید !

گله نکن آدم برفی
من اگر به تو نزدیکتر شوم دلِ سوخته ام آبت میکند !

آدمایی که از رابطه های طولانی میان بیرون خطرناکن …
چون اونا میفهمن ؛
میشه یه چیزایی رو از دست داد ، و نَـمــُــــرد …!

هر کس را به انداره ای در دلت داغ کن
که لازم است
انگور را هم
که زیاد بجوشانی نجس میشود…

هر شب آب نمک قرقره می کند
گلو درد دارند چشم هایم !

دنیایی که در آن تو نیستی ، ارزش نفس کشیدن ندارد …

آری که چه بی رحمانه آمده است که بماند برای همیشه ، غم تو در دل من …

رفته ای و من هر روز به موریانه هایی فکر می کنم که آهسته و آرام گوشه های خیالم را می جوند
تا “بی خیال” نشده ام برگرد !

گفتند فراموشش کن آرام میگیری …
فراموشش کردم اما کمی قبر تنگ است !

گفتم غم تو دارم
چیزی نگفت و بگذشت
حافظ خوشا به حالت
یارم گذشت و یارت
گفتا غمت سرآید

هرکــے پُشـتِمونــــــو خـالــــے کـَـرد ،
دیگــــﮧ مُتعَــــلق بــــﮧ هَمــــونجا میشــــﮧ . . .

چاره ای نیست
این روزها طرح روی جلد آدمهاست که پرفروششان میکند نه متنشان!

تنها یک حرف مرا آزار میدهد ، حتی یک کلمه هم نمیشود
تنها یک حرف مرا هر روز غمگین تر میکند …
همان یک “ن” که در ابتدای “بودنت” نشسته است !

آدم ها ثانیه به ثانیه رنگ عوض میکنند
از آدم های یک ساعت دیگر میترسم
چون درگیر هزاران ثانیه اند
ثانیه هایی که در هرکدام
رنگی دگر به خود میگیرند !

چون بسى ابلیس آدم روى هست
پس به هر دستى نشاید داد دست !

بینِ مرگ و زندگی جاییست که من سالهاست به آن پناه برده ام ! ســـــکـــــوت …

من درگذشته ام در گذشته ام !

ما همینیم که هستیم
شاخ نیستیم چون گاو نیستیم
خاص نیستیم چون عقده نداریم
بالا نیستیم چون پرچم نیستیم
فقط یه آدمیم، چیزی که خیلیا نیستن…

تلخ منم همچون چای سرد که نگاهش کرده باشی ساعات طولانی و ننوشیده باشی
تلخ منم ؛ چای یخ که هیچکس ندارد هوسش را …

“معرفت” یه موقعی لباس رفاقت بود ،
الان “منفعت” جاشو گرفته

شبیه خاکستر سیگار پیرمردی شده ام که آلبوم عکسهای قدیمی اش را با حسرت ورق میزند و هر از گاهی دستی به عکسی میکشد و نگاهی در آینه به موههای سپیدش میکند !
میخندد و لبخند بر صورتش میخشکد و میگرید و میمیرد …

وقتی انسان تمام عمر کار بکند ،
لحظه ای فرا می رسد که در می یابد کارهای دیگری نیز می توانسته بکند ،
مثلا : عاشق شود و زیر باران قدم بزند…
به دنیا و مشکلاتش و لو برای چند ساعت فکر نکند…
از گرمی دست معشوق گُر بگیرد…
ولی حالا چند حساب بانکی دارد ،
چندین مرضِ سبُک و نیم دو جین قرص برای نفس کشیدن…
از این رو تاسف می خورد !

صفحه های تقویم مرا یاد گذر زمان می اندازند !
نمیدانم ، پس کی زندگی شروع می شود ؟

آﻧﻘﺪﺭ ﺑﭽﻪ ﻫﺎ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺑﺰﺭﮒ ﺷﺪﻥ ﺍﻣﯿﺪﻭﺍﺭ ﻧﮑﻨﯿﺪ !
ﺑﺰﺭﮒ ﻣﯿﺸﯽ ﯾﺎﺩﺕ ﻣﯿﺮﻩ …
ﺑﺰﺭﮒ ﻣﯿﺸﯽ ﻣﯿﺮﯼ ﻣﺪﺭﺳﻪ …
ﺑﺰﺭﮒ ﻣﯿﺸﯽ ﺩﮐﺘﺮ ﻣﯿﺸﯽ …
ﺑﺰﺭﮒ ﻣﯿﺸﯽ ﻋﺮﻭﺱ ﻣﯿﺸﯽ …
ﺑﺰﺭﮒ ﻣﯿﺸﯽ ﺑﺎﺑﺎ ﻣﯿﺸﯽ …
ﺑﺰﺭﮒ ﻣﯿﺸﯽ …
ﺑﺰﺭﮒ ﻣﯿﺸﯽ …
ﮐﻮﺩک ﺭﺍ ﺑﮕﺬﺍﺭﯾﺪ ﮐـــﻮﺩﮐــﯽ ﮐﻨﺪ !

کـــســـی که ســلــول انــفـــرادی را ســاخــت
مـــی دانــســـت
ســـخــت تــــریــن کـــار انـــســـان
تحـــمـــل خــویــشتــن است . . .

هر چه میخواهد دل تنگت ،
ســــــــــــــاکت
کسی درک نخواهد کـــرد…

حسرت تنها یادگاری است که از دست‌ها تو برای من به جا مانده و نمی‌توانم چیز دیگری را در میان دست‌های خالی مانده‌ام، تماشا کنم.

بگذار دنیای من سیاه‌تر از این باشد، زمانی که تو نیستی، برق الماس و سیاهی ذغال برایم فرقی ندارد.

جهان به شکنجه‌گاهی بزرگ می‌ماند، وقتی تو کنار من نیستی و این طور تو را از دست داده‌ام.

غمگین هستم و گویی آسمان هم با من همدل شده و به هوای تو اینطور غم انگیز می‌بارد.

کاش می‌توانستی ببینی چطور تقاص بی تو ماندن را در سکوت این خانه پس می‌دهم.

من مدت‌هاست که در سیلاب غم افتاده و توان گریز از آن را ندارم. باشد که در این اندوه ویران کننده، آرام بگیرم.

می‌گویند غم همزاد بشر است، همزاد من به شکلی با من عجین شده که حتی یک دم از من فاصله نمی‌گیرد.

دوستی می‌گفت عاشق طبیعت باش تا در زندگی‌ات جریان یابد، عاشق هر چیزی شدم، تنها آن را از دست دادم.

این ممکن است هنوز اسم زندگی بر خود داشته باشد، اما دیگر حوصله‌ای برای دنبال کردن آن ندارم.

از دست دادن تو، مانند تماشای لحظه‌ای بود که جانم از وجودم بیرون کشیده می‌شود و تو گویی این جانم بود که می‌رفت و مرا تنها در پشت سر جا می‌گذاشت.

چطور می‌توانم یک لحظه از خیالت فارغ باشم وقتی غم ضرب آهنگ صدای تو را در این سکوت خانه می‌نوازد؟

اگر چه هیچ ذره‌ای از وجود من یاد تو را به فراموش نمی‌سپارد، اما به جای تو این غم است که بر وجودم مرهم می‌گذارد.

دلتنگی چیزی شبیه به آتش زیر خاکستر است، تا خیال می‌کنی به سر آمده، یکپارچه به آتشت کشیده و یکسره می‌سوزاند.

این زندگی است که من از دست داده‌ام و معلوم نیست چه زمانی دوباره بتوانم آن را در آغوش بگیرم.

هر آن قدر اینجا نشسته و به سبزی درخت‌های باغچه چشم می‌دوزم تا رنگ تند آن‌ها نظرم را به خود جلب کند، باز هیچ چیزی جز چشمان تو در رنج دادن قلب در فراغم، خودنمایی نمی‌کند.

عجب صبری خدا دارد. اگر من جای او بودم، با خونریزی این دل شکسته و بی‌تاب، بارها و بارها جهان را آتشفشان خشم کرده بودم.

دلم می‌خواهد هر تکه‌ام به سمتی پرتاب شود و هیچ دو از آن‌ها هرگز همدیگر را پیدا نکنند. شاید به این شکل هر تکه از وجود من بار اندوه کمتری را حمل کرده و قادر به تحمل کردن آن باشد.

به دروغ گفتم دیگر دوستش ندارم، در حالی که این تلخ‌ترین دروغ زندگی‌ام بود.

شب‌های بی تو، شب‌هایی است که در انتظار کنار پنجره، بارها و بارها جان می‌سپارم.

چه خیال انگیز است لحظه وصال اندوه و بی‌تابی که بارها و بارها در چهارراه دل من به هم رسیده‌اند.

اشک چشم‌ها را همه دیده و با آن همدردی می‌کنند، اما چه کسی هق هق‌های روح من را شنیده است که در سرسرای اندوه به این سو و آن سو می‌دود و باز به جایی نمی‌رسد؟

ای کاش می‌دانستی که پس از تو، تمام عمر من در خلوتی همیشه اندوهگین جاری می‌شود.

انتظار زجرآورترین چیزی است که خداوند به بشر داده است و تمام زندگی من سراسر از این زجر و عذاب شده است.

من مانند یک شیشه نازک به هزار تکه تبدیل شده‌ام. خوب است که دیگر به من دست نزنی، زیرا هر تکه‌ام توان پاره پاره کردن وجودت را دارد.

تو از اینجا رفتی و باران رفتنت، تمام وجود مرا با خود برد. چشم‌هایم به راه مانده است که پاییز و پاییزها را برایم ارمغان بفرستی.

در هوایی که نفس‌های تو در آن نیست، نفس کشیدن به عذابی عجیب می‌ماند. عذابی که لحظه لحظه در آن جان می‌دهم.

جهانی متروک بی تو، دنیایی ساکت بی تو و قلبی دردمند و آکنده از رنج بی تو در این بی آبی و علف بیابان به تنهایی روزگار می‌گذراند.

جدایی واژه حزن انگیزی است که بارها و بارها در این روزها و شب‌های تنهایی، زیر لب با حسرت زمزمه‌اش کرده‌ام.

جدایی پر از ناله‌های سخت و قصه‌های تلخ است. جدایی پر از گریه و فریاد و درد است…

هر روز در تلاشم که تو را دوباره به ذهن بیاورم و گویی تو هر روز در تلاش هستی تا از رویاهای من بگریزی، چقدر نابسامان است این تکاپوی ما!

تنها یک لحظه پس از آن که دور شدی، اشک سراسر چشمانم را پوشاند. تا آن جا که تپه‌های دوردست محو به نظر رسیده و تنها توانستم بپرسم چرا؟

اشک شاید تنها جلوه‌ای از اندوهی باشد که قلب با آن دست به گریبان است. بگذار امانش ندهم و تا جان دارد، روانه باشد.

گفتنی نیست، اما بدون تو کماکان در من نفسی می‌رود و می‌آید، هنوز قلبم در سینه می‌تپد، اما جانی برایم باقی نمانده است.

 شاید کسی نداند، اما وقتی قلب زنی از عشق خالی شود، جای آن را اندوه، کینه و نفرت خواهد گرفت.

می‌توانستم شادترین شادهای جهان باشم، اما رفتن تو مرا غمگین‌ترین غمگین‌های دنیا ساخت.

با از دست دادن تو، دیگر هیچ چیز شیرین نیست، جان شیرینم. زندگی شبیه به جهنمی شده است که هر آن قدر هم در آن با شجاعت پیش بروم، از گلستان خبری نخواهد بود. تمام گل‌ها با تو رفتند و بیابانی برای من باقی ماند.

می‌دانم یک قدم جلوتر، اندوه به شکلی بدمنظر و زشت به انتظارم ایستاده است، اما راهی برای بازگشت به عقب ندارم و باید همین راه معیوب و سراسر بیچارگی را پیش بروم.

تو مرا ویران کرده و به شکل امروزی‌ام درآورده‌ای، اما باکی نیست؛ تندیس تو را هر آن قدر هم که زشت و ویرانه باشد، هنوز دوست دارم.

تمام شده‌ام، نمی‌بینی؟ این چیزی که خش خش کرده و روی برگ‌های خشکیده راه می‌رود، تنها جسم من است و هیچ نشانی از منه من در آن نیست.

چرا خداوند اجازه می‌دهد بشر تا این اندازه به نوع خود وابسته باشد، وقتی پیشتر رسم بی ‌وفایی را آموخته است؟

دلم شکسته است و درد و اندوهم را هیچ کس نمی‌داند. این لحظات داغ و ناگوار را روی کاغذ می‌آورم، شاید کاغذ کمی با بیشتر با دلم راه بیاید.

خداحافظی تلخی بود، اما تک تک لحظات پس از آن بارها و بارها تلخی بیشتری را با خود گره زده و همراه داشتند.

سنگ هم اگر بود پس از این همه اندوه جایی ترک می‌خورد، اما گویی خداوند من را برای صبوری غم ساخته است.

اگر روزگار می‌خواست می توانست سرنوشت من را به شکل دیگری رقم بزند، اما بازی عجیبی‌ست که با من و دل راه انداخته است.

بگذار دردهایم دیواری آجری باشند که دور تا دور وجودم را گرفته و بالا و بالاتر می‌روند. تا جایی که دیگر امکان رهایی و بیرون آمدن از آن وجود نداشته باشد.

این چوب خشکیده‌ای که بر آن آرمیده‌ام، شاید شبیه به تختخوابی باشد که خیال می‌کردیم، اما اکنون برای من تنها نقش تابوتی مشتاق به در آغوش کشیدن جسد خود را بازی می‌کند.

خیره مانده‌ام به راهی که از آن رفتی، می‌دانم دیگر هیچ سواری از این جاده پیش نمی‌آید و تنها چشمان من است که از سر پیری و ناتوانی در آن سراب‌های پی در پی می‌بیند.

غم در سراسر دیوارهای دلم لانه کرده و هیچ جایی را روشن و سفید باقی نگذاشته است. گویی آشیانه خود را یافته و هرگز از اینجا دیگر بیرون نخواهد شد.

خیال می‌کردم زندگی از این پس روی شیرین خود را به من نشان می‎دهد، نمی‌دانستم خنجرهای تیز اندوه همین حوالی در انتظارم نشسته‌اند.

بی پناهی یعنی زیر آوار کسی ویران شوی که بنا بود خود تکیه‌گاهت باشد.

قلب من از رفتن تو فلج شده است، این نتیجه تمام آن لحظاتی است که با بودن تو به اوج رسیده بود.

کاش می توانستم بمیرم که تنها یک لحظه زندگی کنم. شاید زندگی در همان لحظه مرگ جای داشته باشد.

جدایی و غربت چیزی نیست که هرگز به آن عادت کنیم، مرگ روزمرگی‌ها، هر روز آزاردهندگی بیشتری به خود می‌گیرد.

مرگ از زندگی شیرین‌تر است، وقتی به این اندازه طعم آن تلخ باشد.

خنده تلخ من از گریه غم‌انگیزتر است. کارم از گریه گذشته است، به آن می‌خندم.

من به بارانی بودن دنیایم عادت دارم، تو بدان که در این رگبار نقش بزرگی داشته‌ای.

از روزی که تو رفتی، جهان من ایستاده است و در هیاهوی پیشین آن ردپایی از تپش های تند عاشقانه که پیشتر می شناختم نیست.

اشک نعمتی است که خداوند به بشر ارزانی داشت، وگرنه چطور این سیلاب اندوه را از وجودم بیرون می‌راندم؟

پیش از این گاهی دلم سر شوق می‌آمد، اما اکنون تنها شوقی که در آن جاری می‌شود، شوق گریه کردن است.

آن قدر از این زندگی بیزارم، که دلم می‌خواهد ساعت در همین لحظه بازایستاده و جهان متوقف شود.

من لبریز از احساس تنهایی شده‌ام و از اندوه خویش به اوج هر آن چه از دست دادن است، دست یافتم.

شب‌های تنهایی هرگز به اتمام نمی‌رسند، از زمانی که تو رفته‌ای، امید هم از اینجا پرکشید و رفت.

به هر جایی می‌روم تصویر تو پیشتر آن جا نشسته است. چطور می‌توانم در این دنیای پر از تو، بدون تو زندگی کردن را تمرین کنم؟

نه رسیدن به تو برای من میسر است و نه توان کنار آمدن با اندوهم را دارم. جایی میان درد و غصه رها شده و سرگردان هستم.

می‌دانم این روزهای تلخ سپری می‌شوند، اما نمی‌دانم چطور باید به سلول‌های بدنم یاد بدهم که از اندوه چسبیده به خود، جدا شوند. من دیگر به اندوه خوی گرفته‌ام و گریزی از آن برایم نیست.

دلسرد شده‌ام، نه به خاطر رفتن تو … بلکه به خاطر جشنی که از باب آمدنت در قلبم برگزار کرده بودم … دلسرد لحظه لحظه‌های آن هستم.

اینجا دیگر خانه نیست، به ماتمکده‌ای می‌ماند که از در و دیوارهایش اندوه چکیده و قلبش سخت در حال خونریزی است.

گفته بودی فرداهای ما را خواهی ساخت، اما چه ساده رفتی و امروز و فردای من را در ماتم و اندوه رها کردی.

وقتی به پرنده‌ها می‌نگرم که چه سرگردان در آسمان پرواز می‌کنند، بی‌اختیار یاد سرگردانی دلم می‌افتم که به هر جا پرکشید، بی‌ثمر به خانه بازگشت.

تلخی سرنوشت من، به سیاهی گیسوان تو می‌ماند که برای همیشه از دیدن آن‌ها محروم شده‌ام.

کاش می‌توانستم یک بار دیگر رو به غروب ایستاده و از اعماق دلتنگی‌هایم به آن سوی خیال، پلی از اندوه ترسیم کنم.

می گویند درد را از هر طرف بنویسی درد است
نمی دانند که اگر درد را از طرف تو اگر بنویسند شعر می شود !

گاهی دلم می خواهد دمپایی هایم را جا به جا بپوشم تا ببینم هنوز کسی حواسش به من هست یا نه !

لبخندم خیط میشود وقتی ساعتها به یادت روی لبانم می نشیند اما ناگهان به یاد می آورم تو دیگر نیستی …

گاهی وقتها تو زندگی میرسی به یه جایی که بن بست نیست اما دیگه مقصد نداری

ﺩﻝ ﺍﺳﺖ ﺩﯾﮕﺮ ، ﻫﻮﺍﯾﺖ ﺭﺍ ﮐﺮﺩﻩ ﻭ ﮐﻤﯽ ﺗﻮ ﺭﺍ ﻣﯿﺨﻮﺍﻫﺪ
ﺩﻝ ﺍﺳﺖ ﺩﯾﮕﺮ و ﯾﺎﺩﺵ ﺭﻓﺘﻪ ﮐﻪ ﺭﻓﺘﻪ ﺍﯼ !

هیچگاه فکر نمی کردم فاصله بینمان آنقدر زیاد شود که تو بی خیال زندگی کنی و من با خیالت بیخیال زندگی شوم !

به خدا گفته ام زحمت نکشد ؛ نه نیازی به زلزله هست نه نیازی به سونامی …
همین که تو نیستی ، همین که تو نمی خندی بلاهای بزرگی هستند که جهانم را با خاک یکی کرده اند !

باهام بودی ولی همیشه میدونستم موندنی نبودی
ترس از نبودنت همه ی لحظه های قشنگ بودنت رو برام نابود میکرد
من با بودت نابود بودم چه برسه به نبودت

می گویند با چشمان بسته نمی شود دید
آری می شود ، من هر شب به امید دیدن تو چشمانم را میبندم …

نه تو رفتی نه من …
تمام این تنهایی
به خاطر آمدن یه غریبه بود !…

میگفتی دوستم داریهميشه آدمايی رو كه دوست داري انقد راحت ميذاری كنار؟

مثل سیگارت بودم بی گناه آتیشم زدی:)

اینکه من باشم و تو باشی
ولی ما نباشیم،
جدایی همین است….

بعضی وقتا ‏آدمی که خیانت نمیکنه دلیلش این نیست آدمای بهتر سرِ راهش قرار نمیگیرنفقط ذاتش رو مثلِ ذاتِ بعضیا لجن نگرفته

آخرشم یه روز جنازمو وسط عکساش پیدا میکنن…

مشکل خیلیامونم اینه که با آدمای بد خاطره های خیلی خوب ساختیم..

اشکام تنها چیزیه که از رابطه با تو برام مونده

خودمونو غرق خاطرات کسی کردیم که حتی یادش نیست با ما خاطره داره

سردرد‌ یعنی…..یه‌خاطره‌ داره‌ تو‌ مغزت‌ خون‌ریزی‌ میکنه

شده دلتنگ شوی چاره نیابی جز اشک! من به این چاره بی چاره دچارم هر شب..

حسرت… ینی تویی که در حال بودنت ، ارزوتو دارم

چه زمستان ﻏﻢانگیز بدی خواهد شد ماه دی باشد و آغوش کسی کم باشد

صدای گریع عای من تموم شهرو برداشت،یکی اینجاس که اگه نباشی میمیره

آشنایان ره عشق در این بحر عمیق /غرقه گشتند و نگشتند به آب آلوده

اون گریه نمیکرد .. فقط پاش لیز خورد ، سرش خورد به خاطرات

دلتنگم و دیدار تو درمان من است
بی رنگ رخت زمانه زندان من است

سکانس تلخ یه دختر همونجاس که نه با گریه اروم میشه نه با سیگار

کات کردنم باهاش کار پنج دقیه بود ولی حسرتش کار یک عمر

اسراف کرده ایم خودمان را به پای عشقچون کودکی که در پی یک توپ پاره بود…

بعضی حرفارو هیچ جا و به هیچکی نمیشه گفت فقط باید گریشون کرد

اگه یه طورى رفتار کردن
که انگار میتونن بدون تو زندگى کنن؛
بذار نداشته باشنت

به خداحافظی تلخ تو سوگند، نشد
که تو رفتی و دلم ثانیه‌ ای بند نشد
با چراغی همه‌ جا
گشتم و گشتم در شهر
هیچ‌کس، هیچکس اینجا به تو مانند نشد

رفتی و از آن همه بودنت
جا مانده دست‌ خطی به روی دفترم
آنگاه که نوشتی :
بی‌ تو پای رفتن ندارم

چمدانت را
خیلی وقت‌ ها پیش بسته بودی
امروز فقط رفتی ..!

نبودنت
درد است و درد را از هر طرف بنویسی
درد است
و تو از هر طرف که بیایی درمانی …

گاهی وقتا باید یه نقطه بذاری
باز شروع کنی، باز بخندی، باز بجنگی
باز بیفتی و محکم تر پاشی
گاهی باید یه لبخند خوشگل
به همه تلخیا بزنی و بگی
مرسی که یادم دادین
به خودم تکیه کنم

دلت را هنـــگــامــی غم مـی گیــرد
که نــگــاهــت به دستـــانِ گـــره خورده ی
دو آدم،
خیـــره مـــی مـــاند!

تو با قلب ویرانه‌ من چه کردی ؟
ببین عشقِ دیوانه‌ من چه کردی
در ابریشمِ عادت، آسوده بودم
تو با حالِ پروانه‌ من چه کردی

بعضیا نمیگن میخوان برن..فقط بیصدا میزارن و میرن…!! مواظب این ادما باشین…

خندم میگره وقتی با التماس اومدی
با ادعا رفتی

خودمون یه جاییم ،دلمون یه جا،فکرمون هزارجا

سکوت …
نشانه داشتن آرامش نیست
آدما هرچه بیشتر
لبریز میشن
ساکت تر میشن …

بغض یعنی:
دردی هایی که رسیدن..
به گلو‌ت……

گمت
کردم
مانند
لبخندی
در عکس های کودکی ام…

هرچقدرم که خوب باشی
آخرش ازت یه آدم بد میسازن
که راحت تر فراموش شی ……

اسکار تلخترین جمله همتعلق میگیره به«کاش هیچ وقت نمیشناختمت»…

زبان استخوانی ندارد
اما برای شکستن یک قلب،
به قدر کافی قوی است
پس مراقب گفتارت باش…

شوخی شوخی حرف میزنیم جدی جدی دل میشکنیم…

با من چنان کُن
کز بعدِ مرگم
با خود نگویی
ای کاش آن روز ……

هر کسی را همدم غمها و تنهایی مدان
سایه هم راهِ تو می‌آید ولی همراه نیست……

دوستش نداری رهایش کن بگذار حق آدمهایی که دوستش دارند و او بخاطر تو از آنها فاصله میگیرد ضایع نشود!…

جایش خالی خواهد ماند
و جای خالی‌اش
از همه‌ی آنها که هستند زیباتر است……

دیگه هیجورِ نمیخوامت
این جمله رو از هرکسی شنیدی باید ازش دل بکنی!…

غمگینه که بخوایش و نخوادت
و غمگینترش اونه که
بخوادت و دیگه نخوایش. ….

آخرین جمعه ی اسفند تو را کم دارد…

بی تو
مرداد فقط
داغ دل خاطره هاست……

حتي اگه وقتي ميبينمِت،هيچ حسی نداشته باشم خاطرات آزار ميدن!

هیچ وقت نزار کسی چندبار بهت بگه نمیخامت واسه خودت ارزش قائل باش…!

زمان میگذره، خاطرات محو میشن، احساسات تغییر میکنن، آدما میرن ولی قلب هیچوقت فراموش نمیکنه

‏آدم چجوری به دلش حالی کنهوقتی سراغشو میگیری و سراغتو نمیگیره یعنی دوستت نداره؟

هرگز نگران نشيد، قطعاً داره بهش خوش ميگذره كه خبرى ازش نيست:)

سخته فراموش کردن کسی که
فراموش نشدنی های زیادی به جا گذاشته…

وضعیت واتساپ تنهایی

بــه ایــن فـکــر مـیـکـنم
لالایـــی هــای ِ مـــادرم
زیــر ِ کــدام بـالشتکــ ِ کـودکــی هــایـم جــا مانــده؟
شـایـد هــنـوز بـشـود آســوده خــوابـیـد…

گاهی باید خندید بر غم بی پایانجملات کوتاه تنها شدنتعطیل است مثل جمعه ها تمام حوصله من

خدایا فکر کنم سرنوشت منو وسط میدون شهر نوشتی ؛
بس که هرکی به من رسید منو دور زد …

جدایی درد بی درمان عشق است
جدایی حرف بی پایان عشق است
جدایی قصه های تلخ دارد
جدایی ناله های سخت دارد
جدایی شاه بی پایان عشق است
جدایی راز بی پایان عشق است
جدایی گریه وفریاد دارد
جدایی مرگ دارد درد دارد
خدایا دور کن درد جدایی
که بی زارم دگر از اشنایی

فراق و دوریت دیوانه ام کرد
چو مجنون راهی ویرانه ام کرد
چنان داغی به دل ماند از جدايي
که با هر آشنا بیگانه ام کرد

آرزو دارم ناخواسته به دست آوری آن چيزهايی را که خواسته هایت هستند… آن گونه که با خود بياندیشی : آيا کسی برايم آرزويی کرده است … ؟! هی پاک می کنم… هی می نويسم… املايم بد نيست ! از تکرار اسمت لذت می برم…

ﮔـــﺎﻫﯽ ﻋﻤﺮ ﺗﻠﻒ می شوﺩ ؛
ﺑﻪ ﭘـــﺎﯼ ﯾﮏ ﺍﺣﺴﺎﺱ
ﮔـــﺎﻫﯽ ﺍﺣﺴﺎﺱ ﺗﻠﻒ می شود ؛
ﺑﻪ ﭘـــﺎﯼ ﻋﻤﺮ

ساعتهــــا به این می اندیشم ، که چرا زنــــده ام هنـــوز
مگـه نگفتـــه بــودم بی تــــو میمیرم
خدا یادش رفته است مرا بکشــــد
یا تــــــو قرار است برگردی

” ﺧﻮﺍﺑﯿﺪﯼ؟ “ﻧﻮﺷﺘﻪ ﻣﯿﺸﻪ
ﻭﻟﯽ ” ﻧﯿﺎﺯ ﺩﺍﺭﻡ ﮐﻪ ﺑﺎﻫﺎﺕ ﺣﺮﻑ ﺑﺰﻧﻢ ” ﺧﻮﻧﺪﻩ ﻣﯿﺸﻪ …

امــروز
دلــم تنگ دیــروزی است
که میگفتــی :
“فردایــت را می ســـازم …”

این روز ها از کنار من که میگذری احتیاط کن
هزاران کارگر در من مشغول کارند
روحیه ام در دست تعویض است!

مثل سیگار نصفه افتادم
در جهانی که پمپ بنزین بود…

صندوق صدقات نیست دل من
که گاهی سکه ای محبت در آن بیاندازی
و پیش خدای دلت فخر بفروشی که مستحقی را شاد کرده ای . . .

جهانی شاد و غمگین‌اند از هجر و وصال توبه وصلم شادمان گردان که از هجر تو غمگینمسیف فرغانی

جایی بالاتر از آسمانمی دانم جایی هستمی دانم کسی آن بالا نشستهو اشک هایم را می بیندعلت دل شکستگی ام را می داندقضاوت می کند بی طرفانهمی دانم جواب بدی هابی جواب نمی ماند

سرد که باشی دلسرد میشوی از ادمها حتی از خودت سرد که باشی کلافه میشوی از تمام این درد های سرد

چـتـرتــــ را بگــــیر . . .
چشــــــــــم های من . . .
بزرگ شده ی بارانند . .

راحــت از مــن گذشت… اگر خـــدا هم راحــت از او بگذرد قیامـــت را  من به پامیکنم

چـــایــت را بــــنوش ..
نگــــرانِ فـــــردا نــــــباش !
از گنــــدمـــزارِ مـن و تــــو ..
کـــاهــی مــی مــانـــد !
بـــــــرایِ بـــــادهــــا !

این روزها تلخ می گذرد ، دستم می لرزد از توصیفش
همین بس که :
نفس کشیدنم در این مرگِ تدریجی، مثل خودکشی است
با تیغِ کُند

ﺗﻨﻬﺎ کسی که ﺗﻮ ﺯﻧﺪﮔﻴﻢ ﺑﻬﻢ ﭘﺎ ﺩﺍﺩ غم ﺑﻮﺩ
ﺍﻻﻧﻢ ﺗﺮﻳﭗ ﺍﺯﺩﻭﺍﺟﻴﻢ …

معنی ماندن ِ بی عزت چیست؟
قبل از آنکه آبروریزی شود
خدایا، خودت تمامش کن…

میدونی بن بست زندگی کجاست؟ وقتیه که نه حق رسیدن داری! نه توان فراموش کردن !

جسارت می خواهد؛ نزدیک شدن به افکار دختری، که روز ها… مردانه با زندگی می جنگد اما شب ها… بالشش از هق هق های دخترانه خیس است

من اهل دوزخم ار بی تو زنده خواهم شدکه در بهشت نیارد خدای غمگینمسعدی

تقــویمِ امـسال هـــم..
بـا تقـــویــمِ پــارسال..
هیـــچ فــرقـی نمیـــکند..
وقتـی..
زنـــدگی..
تــا اطّـلاعِ ثــانــوی ..
تعــطــــــیل اسـت !

یــک روزی ..
بـه هـــر دلـــیلی ..
اگــر از تــه ِ قــلب ِتـــان خــندیــدیــد ..
لطـــفـا”،
بـــرای ِ من هـــم تـــعریــف کنـــید !

رفتن تو پایان این قصه نبود.حالا من با این شهری که اغشته به بوی توست چه کنم!!

یه وقتایی دلت میخواد
یکی از پشت سر چشماتو بگیره و ازت بپرسه :
اگه گفتی من کی ام ؟
تو هم دستاشو بگیری و بگی:
هر کی هستی فقط بمون…

گاهی وقت ها آنقدر از زندگی خسته می شوم که دلم می خواهد قبل از خواب،
ساعت را روی “ هیچوقت ” کوک کنم . . .

گاهی حتی با دلتنگیات هم لجبازی میکنیتمام ثانیه هایت هم که تنگ شود هی میگویی الان است که نگرانم شوددیگر باید سراغم را بگیردگاهی دلت میخواهد دلش را به شور بندازیو به شوق بیایی از این همه خواستنگاهی ……گاهی ……گاهی ……

آسانسوری شده ام
تنها
در برجی متروک
که سال هاست
بهانه ای برای اوج گرفتن
نداشته است
به خانه ام بیا
خسته ام
از این همه ایستادگی

رفتن تو پایان این قصه نبود.حالا من با این شهری که اغشته به بوی توست چه کنم!!

آدم های خوب نـه خاطره انـد نـه تاریـخ
بلکه حقیقت روزگارنـد…

گفته بودم چو بیایی غم دل با تو بگویمچه بگویم که غم از دل برود چون تو بیاییسعدی

چه ظریفانه است خلقت قلب آدمی به تلنگری می شکند به لحنی می سوزد برای دلی می میرد به نگاهی جان می گیرد و به یادی می تپد

از یه جایی به بعد دیگه بزرگ نمیشی ، پیر میشی
از یه جایی به بعد دیگه خسته نمیشی ، می بُری
از یه جایی به بعد هم دیگه تکراری نیستی ، زیادی‌ هستی . . .

شاید قانون دنیا همین باشد،
من صاحب آرزویی باشم که شیرینی تعبیرش از آن دیگریست …

اگر او برای تو ساخته شدهمن برای تو ویران شدم

ما بد نبودیم چون اصلا بلد نبودیم…

عشـق
قصــه‌ای بـود که مادربــزرگ شـب‌هـای زمستـــان برایـــم می‌بافــت
یکـی از رو، دو تا از زیر
بالاپوشـی که هیـچ‌گاه گرمــم نکـــرد !

شاد باش، نه یک روز بلکه هزاران سالبگذار آوازه شاد بودنت چنان در شهر بپیچد که رو سیاه شوندآنانکه بر سر غمگین کردنت شرط بندی کرده اند.

گاهى … دلت”به راه” نیست!! ولى سر به راهى … خودت را میزنى به “آن راه” و میروى… و همه، چه خوش باورانه فکر ميكنند.. که تــو.. “روبراهى”….

هــر کــس از ایــن دنـیــا چـیـزی بـرمـیـدارد …
من امـا فـقـطـ ؛
دسـتـــ بــرمــیــدارمــ !

گاهی حتی با دلتنگیات هم لجبازی میکنیتمام ثانیه هایت هم که تنگ شود هی میگویی الان است که نگرانم شوددیگر باید سراغم را بگیردگاهی دلت میخواهد دلش را به شور بندازیو به شوق بیایی از این همه خواستنگاهی ……گاهی ……گاهی ……

مــــــرا کــه هیــچ مقصـــدی بــه نامـــــم ..
و هیــــچ چشمــــی در انتظــــارمـ نیسـت را ! ببخشیـد !
کــه بـا بـودنـــمـ تـــــرافیـک کــــــرده امـ !!

ببخش خودت را برايِ تمامِ راه هاي نرفته برايِ تمامِ بي راه هاي رفته ببخش ،بگذار احساست قدري هوايي بخورد … گاهي بدترين اتفاق ها هديه ي زمانه و روزگارند تنها کافيست خودمان باشيم ! که خود را براي تمامي ِ اين بي راه ِ رفتنمان ببخشيم و به خودمان بيائيم

ما انسان ها مثل مدادرنگي هستيم… شايد رنگ مورد علاقه يکديگر نباشيم!!! اما روزي … براي کامل کردن نقاشيمان به دنبال هم خواهيم گشت .. به شرطي که همديگر را تا حد نابودي نتراشيده باشيم….

از دوست جدید رازت را پنهان کن
از دشمن قدیمی که طرح دوستی دوباره با تو ریخته خنجرت را
چون اولی باورت را نشانه می گیرد
دومی قلبت را
(نسرین بهجتی)

یاد گرفته ام
بگریم بی دغدغه
بخندم بی بهانه
برقصم بی ترانه
برنجم بی گلایه
و نظاره کنم آنچه نیستم
و نبینم آنچه هستم

بــاران ..
فـــقط ..
همین جایی از قصّه ،
که من ایستاده ام می بـــارد !
دو قدم این طرف تر ..
دو قدم آن طــرف تر ..
همیشه آفــتـاب است !

شـک نـدارم سـفـره ی دلـم را ڪــﮧ وا ڪـنم هـمــ ﮧ سـیـر مــے شـونـد …!

ﺩﻟــــــــــــــــــﺖ ﮐﻪ ﺷﮑﺴﺖ،ﺳـــــــــــــــﺮﺕ ﺭﺍ ﺑﮕﯿﺮ ﺑـــــــــــــﺎﻻ !.. ﺗﻼﻓﯽ ﻧﮑﻦ ، ﻓﺮﯾﺎﺩ ﻧﺰﻥ ، ﺷﺮﻣﮕﯿﻦ ﻧﺒﺎﺵ.ﺣﻮﺍﺳﺖ ﺑﺎﺷﺪ ؛ ﺩﻝ ﺷﮑﺴﺘﻪ، ﮔﻮﺷﻪ ﻫﺎﯾﺶ ﺗﯿﺰ ﺍﺳﺖ ..ﻣﺒﺎﺩﺍ ﮐﻪ ﺩﻝ ﻭ ﺩﺳﺖ ﺁﺩﻣﯽ ﺭﺍ ﮐﻪ ﺭﻭﺯﯼ ﺩﻟﺪﺍﺭﺕ ﺑﻮﺩ ﺯﺧﻤﯽ ﮐﻨﯽﻣﺒﺎﺩﺍ ﮐﻪ ﻓﺮﺍﻣﻮﺵ ﮐﻨﯽ ﺭﻭﺯﯼ ﺷﺎﺩﯾﺶ، ﺁﺭﺯﻭﯾﺖ ﺑﻮﺩ…ﺻﺒﻮﺭ ﺑﺎﺵ ﻭ ﺳﺎﮐﺖ.ﺑﻐﻀﺖ ﺭﺍ ﭘﻨﻬﺎﻥ ﮐﻦ،ﺭﻧﺠﺖ ﺭﺍ ﭘﻨﻬﺎﻥ ﺗﺮ !..زمين گرد است !!!!……..

بی پناهی یعنی
زیر آوار کسی بمانی
که
قرار بود
تکیه گاهت باشد…

رفتن تو پایان این قصه نبود.حالا من با این شهری که اغشته به بوی توست چه کنم!!

بَهاے ِ با تو بودَنـ بس ناجوانمردانه
سَنگیـــن استــ…
درآمَدِ روحـ ِ من ناچیز تر از اینهاستـ…

امروز… من با همه تنهایی خود به یاد آن همه خاطره ها می نویسم.. به یادت هستم و شاید روزی… غرق در تنهایی خود بنویسم.. من به یادت مردم…

هــر کس ..
یـا شب میمیـــرد ،
یــــا روز ..
مـــن ؛
شبـانــه روز !

تا بوده، همین بوده: همیشه دلتنگ اونی هستیم که نیست و حوصله کسی رو نداریم که هست! بعد شکایت می کنیم از تنهایی هامون …

بالاتر از سیاهی هم “رنگ” هست …
مثل رنگ این روزهای من !

این روزها با تو به وسعت تمام نداشته هایم، حرف دارم… اما مجالی نیست تا بنشینی به پای این همه حرف، دلم تنگ است، فقط برای حرف زدن با تو… دیگر نمیدانم چه کنم، یا چه بگویم…

من ؛
از این منـی ،
که هر لحظه دلتنگِ توست …
مُتنفـــــــــرم !

دقیقا وقتی که داری توی بی‌خیالی همه چیو فراموش میکنی یهو یه آهنگی، یه نوشته‌ای، یه اسمی، یا حتی یه حرفی …‌ همه خاطراتو میاره جلو چشمت ..

بعضیا هستن که تمام عمرشون رو سعی میکنن که رابطشون رو با یه آدم اشتباه درست کنن…

ما انسان ها مثل مدادرنگی هستيم…شايد رنگ مورد علاقه يکديگر نباشيم!!!اما روزی …براي کامل کردن نقاشيمان به دنبال هم خواهيم گشت ..به شرطي که همديگر را تا حد نابودي نتراشيده باشيم….

راحــت از مــن گذشت…اگر خدا هم راحــت از او بگذرد قیامـــت را من به پامیکنم

کــآش فقـــط بودی . . .
وقتی بغـــض میکردم . . .
بغلــــم میکردی و میگفتی . . .
ببینــــم چِشــآتو . . .
منـــو نیگــــآ کُن . . .
اگه گریــــه کنی قهر میکنــــم میرمــــ.. .

اگر گریــه نمیکنـــم فکــر نکن از سنگـــــم !
مــن مـــــرد هستم …
تنهـاییــ قـدم زدنم از گریـه کردنـ دردنـاکــــ تـــر استـــ

ﺗﻨﻬﺎ ﮐﻪ ﻫﺴﺘﯽ، ﺩﺭ ﺑﻨﺪ ﮐﺴﯽ ﻧﯿﺴﺘﯽ ﺩﻟﺖ ﻧﻤﯽ ﻟﺮﺯﺩ ﮐﻪ ﺍﮔﺮ ﺍﺧﻢ ﮐﻨﺪ، ﻫﻔﺖ ﻃﺒﻘﻪ ﯼ ﺁﺳﻤﺎﻥ ﺭﻭﯼ ﺳﺮﺕ ﺧﺮﺍﺏ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ ﺗﻨﻬﺎ ﮐﻪ ﻫﺴﺘﯽ، ﮔﺎﻣﻬﺎﯾﺖ ﺭﺍ ﺭﻭﯼ ﺯﻣﯿﻦ ﺍﺳﺘﻮﺍﺭﺗﺮ ﺑﺮﻣﯽ ﺩﺍﺭﯼ . ﺍحساس ﻗﺪﺭﺕ ﻣﯽ ﮐﻨﯽ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﮐﻪ ﮐﺴﯽ ﻧﻤﯽ ﺗﻮﺍﻧﺪ ﺩﻟﺖ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺑﺎﺯﯼ ﺑﮕﯿﺮﺩ ﮔﺎﻫﯽ ﺍﺯ ﺣﺲ ﺭﻫﺎﯾﯽ، ﺑﻪ ﺭﻗﺺ ﻣﯽ ﺁﯾﯽ

لــبــخــنــد بـــزن…!
عـــکــاس مـــدام ایــن جــمـــلــه را تــکـــرار مـــی کــنـــد…
اصـــلا بــرایـــش مـــهـــم نــیـــســـت،کـــه در وجـــودتــ…
حــتـــی یـــک بــهــانــه بــرای لــبــخــنـــد نــیـــســـتــــ…

بعضی آدمھاغریبه بودندآشناشدند..عادت شدند..عشق شدند..روزگارشدند..خسته شدند..بی وفاشدند..دورشدند..بیگانه شدند..و فراموش ھم می شوندو دوبارہ غریبه می شوند…

وقـتـی ..
خــواب ..
بــــرایِ فــــرار از “بیــــداری” بـــاشـد !
تمــــــام شـــده ای !

امروز کسی از من پرسید چند سال داری
گفتم روزهای تکراری زندگیم را که خط بزنم
کودکی چند ساله ام . . .

دردِ دِل کــه میکُنــی یعنـــی ضَعــف هایَــت را درد هاَیــت را میگُذاری در سینـــی و تعــــارُف میکنــی کــه هَــرکُدامَـــش را کــه میخواهنـد بردارنـــد تیــــز کننـــد تیــــغ کننـــد … و بزننـــد

طلا باش تا اگر روزگار آبت کردروز به روز طرحهای زیباتری از تو ساخته شود،
سنگ نباش تا اگر زمانی خردت کردلگدکوب هر رهگذری بشوی …!

آن روزها که با او بودن برایم آرزو بود “تمام شد”!
امروز با او بودن یا نبودن فرقی ندارد!

اگر دلت شکستن! در تاریکی و خلوت خودت ناله کن، چون ادما سمعک ندارند که صدای ناله ای بشنوند! عینک شان هم گم شده نمی بینن که گلی پر پر شده…!!!

طلا باش تا اگر روزگار آبت کردروز به روز طرحهای زیباتری از تو ساخته شود،
سنگ نباش تا اگر زمانی خردت کردلگدکوب هر رهگذری بشوی …!

این روز ها خیلی ها زندگی نمی کنند !
فقط ادامه می دهند !

لج میکنم . . .
بد اخلاق میشم !
نه چیزی میبینم ،
نه چیزی میشنوم ،
نه چیزی میگم !
دست خودم که نیست
تو که نباشی ، زندگی باید به کامِ من تلخ بشه . . . !

ان شب که شد زندگی ما اغازاغاز شدافسانه این سوز و گدازدادند به ما دلی و گفتند بسوزدیدند که سوختیم گفتند بساز

اگــــــــر مـــے بــیــنــــے هــنـــــــوز تــنــهــــــام …
بـــــــﮧ خــــــاطـــــــــر عــشـــــق تــــــو نــیــســـت !!
مــن فــقـــــــط مـــــے تــــــرســـــــم ؛
مــــے تـــــــرســـــــم هـــمـــــــﮧ مــثـــــل تــــــو بـــــاشــــــنـد . . . !

خیلی سخته برای کسی که آتش گرفتهتوضیح بدهی که «بِدَود»

هوایت که به سرم می زند دیگر در هیچ هوایی، نمی توانم نفس بکشم! عجب نفس گیر است هوای بــی تــــــــــــــو!

به آینه نگاه می کنم بیست و هفت بار عکس خودم را قد می کشم!و به اندازه ی بیست و هفت سال کوچکتر می شوم!گریه ام می گیرد،گریه می کنم!بزرگ که می شوم بغض تمام گریه هایم را می خورد….چقدر زود بزرگ شدم….

“مهربانی”
مهمترین اصل “انسانیت”است
اگر کسی از من کمکی بخواهد
یعنی من هنوز روی زمین ارزش دارم !

برای کشتن کسی که توی دلت زندست باید روزی هزار بار بمیری

تـَـخــتـے ڪہ هـَـر شـَـبــ،‬‬
تــنــهــا؛
بــا یــادِ کــســے روش بــخوابـے،
تـَـخــتـــ نـیسـ ــتــ…
تــابــوتــه…

گاهی اوقات حسرت تکرار یک لحظه دیوانه کننده ترین حس دنیاست…

تمام تنم میلرزد…
از زخمهایی که خورده ام..!!
من از دست رفته ام…شکسـ ــ ـ ـته ام
می فهمی؟؟
به انتهای بودنم رسیده ام
اما…!
اشــــــک نمیریزم
پنهان شده ام پشت
لبخـــندی که درد میــــکند

به آینه نگاه می کنم بیست و هفت بار عکس خودم را قد می کشم!و به اندازه ی بیست و هفت سال کوچکتر می شوم!گریه ام می گیرد،گریه می کنم!بزرگ که می شوم بغض تمام گریه هایم را می خورد….چقدر زود بزرگ شدم….

به خـــــــدا
” دل ” آلزایمــــــــر نمی گیرد !
بفهمیــد آدم ها . . .

ﺑﺎﯾﺪ ﺁﺭﺍﻡ ﺭﻓﺖ، ﺁﻧﻘﺪﺭ ﺁﺭﺍﻡ ﮐﻪ ﺣﺘﯽ.. ﺭﻭﺯﯼ ﺩﻟﺶ ﺑﺮﺍﯼ ﺻﺪﺍﯼ ﻗﺪﻣﻬﺎﯾﺖ ﺗﻨﮓ ﺷﻮد. ﺁﻧﻘﺪﺭ ﺁﺭﺍﻡ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﺁﺭﺍﻣﺸﺖ.. ﺩﻕ ﮐﻨﺪ، ﺍﯾﻦ ﺳﺰﺍﯼ ﮐﺴﯽ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﻗﺪﺭﺕ ﺭﺍ ﻧﻤﯽ ﺩﺍﻧﺪ…

سرگرمی ام شده گرفتن فال حافظ و من خسته از جواب های تکراری :
“غم تمام می شود”
“غصه نخور”
“مشکلات حل می شود ”
و …
دلم می گیرد ، چرا حافظ نمی داند بی او هیچ چیز تمامی ندارد جز این زندگی ؟!

هوایت که به سرم می زند دیگر در هیچ هوایی،نمی توانم نفس بکشم!عجب نفس گیر است هوای بــی تــــــــــــــو!

دلت را هنـــگــامــی غم مـی گیــرد
که نــگــاهــت به دستـــانِ گـــره خورده ی
دو آدم،
خیـــره مـــی مـــاند!

دردهایت را دورت نچین که دیوار شوند، زیر پایت بچین که پله شوند. هیچ وقت نگران فردایت نباش، خدای دیروز و امروزت، فردا هم هست… فرداهایتان قشنگ باد.

امشب هوای تو به سرم زدههوایت را نفس می ‌کشمستاره‌ ها بیشتر می‌ درخشندماه هم لبخند می ‌زندهوای تو هم عجب حکایتی داردوقتی من امشب با تنهایی درگیرم

ان شب که شد زندگی ما اغازاغاز شدافسانه این سوز و گدازدادند به ما دلی و گفتند بسوزدیدند که سوختیم گفتند بساز

هوایت که به سرم می زند دیگر در هیچ هوایی،نمی توانم نفس بکشم!عجب نفس گیر است هوای بــی تــــــــــــــو!

تو را مثل قانون…
کسی رعایت نمی کند؛
چرا غمگینی دلم؟
تو را برای شکستن سرشته اند…!

نمـــــیـدانــــی ،
چه دردی دارد !
وقـــتـی ..
حــــالـم ..
در واژه هــا هــم نــمی گنــــجــد …!

به آینه نگاه می کنم بیست و هفت بار عکس خودم را قد می کشم! و به اندازه ی بیست و هفت سال کوچکتر می شوم! گریه ام می گیرد،گریه می کنم! بزرگ که می شوم بغض تمام گریه هایم را می خورد…. چقدر زود بزرگ شدم….

دردِ دِل کــه میکُنــی یعنـــی ضَعــف هایَــت رادرد هاَیــت را میگُذاری در سینـــی و تعــــارُف میکنــیکــه هَــرکُدامَـــش را کــه میخواهنـد بردارنـــد تیــــز کننـــد تیــــغ کننـــد … و بزننـــد

اینکه می گویند
راه باز است و جاده دراز
یعنی راه رفتن باز است
اما جاده ی جبران دراز…

تــو هم تلخ بودی
تلــــخ درست مثل قطره های فلج اطفالی
که در کودکی به خوردم می دانند
غافل از اینکه این بار تلخی تــــو دلم را فلــــج کرد

دردهایت را دورت نچین که دیوار شوند،زیر پایت بچین که پله شوند.هیچ وقت نگران فردایت نباش،خدای دیروز و امروزت،فردا هم هست…فرداهایتان قشنگ باد.

چه ساده قلبمان را دو دستي چسبيده ايم… که مبادا کسي آنرا بدزدد و عاشقمان کند غافل از اينکه براي عاشق کردنمان ، عقلمان را ميد‌زدند…. و بعد ما ميمانيم و “قلبي” که انديشيدن بلد نيست!

بدترین درد اینه که ،
مخاطب های گوشیتو چک کنی
و بخوای با یکی درد و دل کنی
ولی . . .
هیچکس و پیدا نکنی . .

میدونی بن بست زندگی کجاست؟وقتیه که نه حق رسیدن داری!نه توان فراموش کردن !