متن احساسی و عاطفی

مادربزرگم می گفت:

دل هر آدمی دری دارد…

باید باز کنی درِ دلت را رویِ لبخندها…

می گفت:

هر کدام از این درها یک کلید بیشتر ندارند

کلیدِ دل آدم دست خودش نیست

می گفت: کلیدها را پخش کرده اند بین آدمها

و هر کس یکی برای خودش برداشته

می گفت :

بلند شو و بگرد

بگرد ببین کلید قلبِ چه کسی در دستِ توست

و ببین کلید قلبت کجاست ؟

هیچ کس در اولین تلاش، کار را درست انجام نمی دهد. تمام پیش نویس ها نیاز به ویرایش دارند. همه ی ما آرزوهای بسیاری در زندگی داریم، اما منابع همه محدود است. هیچ کس نمی تواند در تمام زمینه ها موفق باشد، پس حقیقت آن است که اگر می خواهید در چیزی موفق شوید ، باید قبول کنید که نمی توانید در همه زمینه ها موفق باشید.

ابتدا تصمیم بگیرید که بیشتر مایل به انجام چه کاری هستید، تصمیم بگیرید دقیقا کدام مسیر را می خواهید طی کنید و سپس باقی موارد را حذف کنید و بر روی مورد انتخاب شده تمرکز کنید. حال باید ایده ی اولیه را از حالت چرک نویس خارج کرده و آنقدر به ابعاد مختلف آن بپردازید که به موفقیت برسید.

سر تا پایم را خلاصه کنند

می شوم “مشتی خاک”

که ممکن بود “خشتی” باشد در دیوار یک خانه

یا “سنگی” در دامان یک کوه

یا قدری “سنگ ریزه” در انتهای یک اقیانوس

شاید “خاکی” از گلدان‌

یا حتی “غباری” بر پنجره

ﮔﻔﺖ ﺍﻧﺪﻭﻫﺖ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺑﺮﮔﻬﺎ ﺑﺴﭙﺎﺭ

ﭘﺎﯾﯿﺰ ﺍﺳﺖ …

می ریزند

ﺳﭙﺮﺩﻡ …

ﺑﯿﺨﺒﺮ ﺍﺯ آﻧﮑﻪ ﺩﺭﺧﺖ ﺧﺎﻧﻪ ﺍﻡ ﮐﺎﺝ ﺑﻮﺩ

باران بهانه بود

تا تو زیر چتر من

تا انتهای کوچه بیایی و

دوستی مثل گلی شکوفه کند

عاشقی نکرده ایم

من به چشم گاو سبزه ام

گاو در نگاه من کباب!

هر گاه عیبی در من دیدی، به خودم خبر بده نه کسی دیگر.

چون تغییر آن دست من است.

کار اولت باعث پیشرفت و بهبودم

می شود اما گزینه دوم غیبت است

و مرا در تاریکی نگه می دارد.

جمله ای که در یک هتل نوشته بود، شگفت زده ام کرد:اگر سبب رضایتت شدیم از ما سخن بگو،

وگرنه با خود ما بگو.

اینگونه غیبت از میانمان میرود.

بهشت وعده دور از دسترسی نیست

اگر بی بهانه خوب باشیم.

آنچه که گفتم نپذیرفت ، رفت

خاطره هایم همگی رُفت ، رفت

گفت : “ندارم به تو حسی ، برو

گفت : برو !

……….گفت : برو !

…………….گفت ! …..رفت !

کاش آدم ها می دانستند که در هر دیدار

یک تکه از یکدیگر را با خود می برند…

عده ای فقط غم هایشان را به ما می دهند!

و چقدر اندک هستند

آدم های سخاوتمندی که وقتی به خانه بر می گردی،

می بینی تکه های شادی هایشان را

در مشت های تو جا گذاشته اند

من دیوانه نیستم

من فقط یک جور خاص

که دیگران نمیتوانند

تو را دوست دارم

بگذار تو را به لب تبسم برسد

راز دل ما به گوش مردم برسد

بنشین بغل آینه تا بار دگر

زیبایی تو به چاپ دوم برسد

«عمران صلاحی‬»

آنسوتر از تمامی قـول و قرار ها

پاییـز را قدم زده ام بـی تو بارها

«محمدحسین بهرامیان‬»

همه ی من !

دلم برای زمستان نمی سوزد !

دلم برای بهار تنگ نیست !

دلم می خواهد فقط برای تو تنگ شود !

برای تو که هنوز هم نمی دانی

چقدر عاشقانه های نا نوشته برایت نوشته ام!

بخوانید: متن و دلنوشته احساسی و عاشقانه زنانه + عکس نوشته های عاشقانه دخترانه

تاریــک بــاد !

خـانه ی مـردی که نــجنـگـــــد

بـرای زنـــی که دوستـش دارد

زن ها را باید
از حالت نگاهشان شناخت
زن های شکننده تر
نگاه گستاخ تری دارند
این زن ها خوب میدانند
هرقدرچشم هایشان سرکش ترباشد
قلبشان بیشتردرامان میماند

♥ گاهے هم
دروغ خوب است
مثلاً می‌گویم سردم است
تا به این بهانه
دستانم را بگیرے ♥♥♥

در دهانت ات
دوستت دارم هاے زیادے
پنهان ڪردہ اے ..!!
ڪـہ جز بـہ بوسـہ
ڪشـ؋ نخواهند شد …
میبوسمت
تا هر دو عاشق تر شویم!!
تو از بوسـہ هاے من
من از شنیدن عاشقانـہ هاے تو …

♥بـــﮧ فڪر نــوازش دست هاے منــے!

بـــے آنڪـــﮧ بدانـــے ؛

دلـــم است ڪـــﮧ تنهــا مانــده ..

دست هایــم ، دو تاینــد!

اے ڪاش پیشم بودے ♥♥♥

بالاخرہ یڪ روز سهمم را
از این جمعـہ هاے دلتنگے میگیرم…!
روزے ڪـہ صبح و شب اش
در ڪنار تو بخیر شود …
جمعـہ ها این روز را بـہ من بدهڪارند …

♥دلم تا برایت تنگ مے شود
نه شعر مے خوانم
نه ترانه گوش مے دهم
نه حرف هایمان را تڪرار مے ڪنم
دلم تا برایت تنگ مے شود
مے نشینم
اسمت را
مے نویسم
مے نویسم
مے نویسم
بعد مے گویم
این همه او
پس دلتنگے چرا؟

دلم تا برایت تنگ مے شود
میمِ مالڪیت
به آخرِ اسمت اضافه مے ڪنم
و باز عاشقت مے شوم …♥♥♥

♥ تمامِ ذهنم را درگیرِ خودت ڪرده اے ..

به آن شدت ڪه براے شعرهایم قافیه ڪم دارم .!

اصلا چه بهتر ..

بیا تا سـاده و روان بگویم

“دوستت دارم“ ♥♥♥

اگر جای دانه هایت را که روزی کاشته ای فراموش کردی،
باران روزی به تو خواهد گفت کجا کاشته ای …
“پس نیکی را بکار،
بالای هر زمینی…
و زیر هر آسمانی….
برای هر کسی… ”
تو نمیدانی کی و کجا آن را خواهی یافت!!
که کار نیک هر جا که کاشته شود به بار می نشیند …
اثر زیبا باقی می ماند،
حتی اگر روزی صاحب اثر دیگر حضور نداشته باشد

ببین !
زندگی یک معامله است…
چیزی میگیریم و چیزی میدهیم
خودخواهانه است که تنها بخواهیم چیزی به دست بیاوریم
و نخواهیم از دست بدهیم…
باید یادمان باشد که عشق مثل گلوله ای از آتش است
باید مواظب سوختن دستهایمان باشیم
باید مواظب باشیم که هر ازگاهی آنرا دست به دست کنیم
تا دستمان نسوزد و آزار نبیند…
اگر طاقت نداشته باشیم از دستمان می افتد پائین
و مثل چینی نازک صورتی یک دل حساس میشکند…

قایقت شکست ؟ پارویت را آب برد ؟ تورَت پاره شد ؟
صیدت دوباره به دریا برگشت..؟
غمت نباشد چون خدا با ماست !
هیچ وقت نگو ؛ از ماست که برماست !
بگو خدا با ماست.
اگر قایقت شکست، باشد! دلت نشکند! دلی را نشکنی.
اگر پارویت را آب برد، باشد ! آبرویت را آب نبَرَد! آبرویی نبری.
اگر صیدت از دستت رفت، باشد! امیدت از دست نرود ! امید کسی را ناامید نکنی.
امروز اگر تمام سرمایه ات از دستت رفت، دستانت را که داری!
خدایت را شکر کن. دوباره شکر کن !
اگر چیزی به دست نداریم دست که داریم دوباره به دست می آوریم.
دوباره می سازیم و دوباره به دست می آوریم.
دوباره می خریم و دوباره می خندیم.

میتوان زیبا زیست…
نه چنان سخت که از عاطفه دلگیر شویم،
نه چنان بی مفهوم که بمانیم میان بد و خوب!
لحظه ها میگذرند
گـــــرم باشیم پر از فــــکر و امید…
عشـــــق باشیم و سراسر خــورشید…

قایقت شکست ؟ پارویت را آب برد ؟ تورَت پاره شد ؟
صیدت دوباره به دریا برگشت..؟
غمت نباشد چون خدا با ماست !
هیچ وقت نگو ؛ از ماست که برماست !
بگو خدا با ماست.

اگر قایقت شکست، باشد! دلت نشکند! دلی را نشکنی.
اگر پارویت را آب برد، باشد ! آبرویت را آب نبَرَد! آبرویی نبری.
اگر صیدت از دستت رفت، باشد! امیدت از دست نرود ! امید کسی را ناامید نکنی.
امروز اگر تمام سرمایه ات از دستت رفت، دستانت را که داری!
خدایت را شکر کن. دوباره شکر کن !
اگر چیزی به دست نداریم دست که داریم دوباره به دست می آوریم.
دوباره می سازیم و دوباره به دست می آوریم.
دوباره می خریم و دوباره می خندیم.

مادربزرگم می گفت:

دل هر آدمی دری دارد…

باید باز کنی درِ دلت را رویِ لبخندها…

می گفت:

هر کدام از این درها یک کلید بیشتر ندارند

کلیدِ دل آدم دست خودش نیست

می گفت: کلیدها را پخش کرده اند بین آدمها

و هر کس یکی برای خودش برداشته

می گفت :

بلند شو و بگرد

بگرد ببین کلید قلبِ چه کسی در دستِ توست

و ببین کلید قلبت کجاست ؟

هیچ کس در اولین تلاش، کار را درست انجام نمی دهد. تمام پیش نویس ها نیاز به ویرایش دارند. همه ی ما آرزوهای بسیاری در زندگی داریم، اما منابع همه محدود است. هیچ کس نمی تواند در تمام زمینه ها موفق باشد، پس حقیقت آن است که اگر می خواهید در چیزی موفق شوید ، باید قبول کنید که نمی توانید در همه زمینه ها موفق باشید.

ابتدا تصمیم بگیرید که بیشتر مایل به انجام چه کاری هستید، تصمیم بگیرید دقیقا کدام مسیر را می خواهید طی کنید و سپس باقی موارد را حذف کنید و بر روی مورد انتخاب شده تمرکز کنید. حال باید ایده ی اولیه را از حالت چرک نویس خارج کرده و آنقدر به ابعاد مختلف آن بپردازید که به موفقیت برسید.

سر تا پایم را خلاصه کنند

می شوم “مشتی خاک”

که ممکن بود “خشتی” باشد در دیوار یک خانه

یا “سنگی” در دامان یک کوه

یا قدری “سنگ ریزه” در انتهای یک اقیانوس

شاید “خاکی” از گلدان‌

یا حتی “غباری” بر پنجره

ﮔﻔﺖ ﺍﻧﺪﻭﻫﺖ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺑﺮﮔﻬﺎ ﺑﺴﭙﺎﺭ

ﭘﺎﯾﯿﺰ ﺍﺳﺖ …

می ریزند

ﺳﭙﺮﺩﻡ …

ﺑﯿﺨﺒﺮ ﺍﺯ آﻧﮑﻪ ﺩﺭﺧﺖ ﺧﺎﻧﻪ ﺍﻡ ﮐﺎﺝ ﺑﻮﺩ

باران بهانه بود

تا تو زیر چتر من

تا انتهای کوچه بیایی و

دوستی مثل گلی شکوفه کند

عاشقی نکرده ایم

من به چشم گاو سبزه ام

گاو در نگاه من کباب!

هر گاه عیبی در من دیدی، به خودم خبر بده نه کسی دیگر.

چون تغییر آن دست من است.

کار اولت باعث پیشرفت و بهبودم

می شود اما گزینه دوم غیبت است

و مرا در تاریکی نگه می دارد.

جمله ای که در یک هتل نوشته بود، شگفت زده ام کرد:اگر سبب رضایتت شدیم از ما سخن بگو،

وگرنه با خود ما بگو.

اینگونه غیبت از میانمان میرود.

بهشت وعده دور از دسترسی نیست

اگر بی بهانه خوب باشیم.

آنچه که گفتم نپذیرفت ، رفت

خاطره هایم همگی رُفت ، رفت

گفت : “ندارم به تو حسی ، برو

گفت : برو !

……….گفت : برو !

…………….گفت ! …..رفت !

کاش آدم ها می دانستند که در هر دیدار

یک تکه از یکدیگر را با خود می برند…

عده ای فقط غم هایشان را به ما می دهند!

و چقدر اندک هستند

آدم های سخاوتمندی که وقتی به خانه بر می گردی،

می بینی تکه های شادی هایشان را

در مشت های تو جا گذاشته اند

من دیوانه نیستم

من فقط یک جور خاص

که دیگران نمیتوانند

تو را دوست دارم

بگذار تو را به لب تبسم برسد

راز دل ما به گوش مردم برسد

بنشین بغل آینه تا بار دگر

زیبایی تو به چاپ دوم برسد

«عمران صلاحی‬»

آنسوتر از تمامی قـول و قرار ها

پاییـز را قدم زده ام بـی تو بارها

«محمدحسین بهرامیان‬»

همه ی من !

دلم برای زمستان نمی سوزد !

دلم برای بهار تنگ نیست !

دلم می خواهد فقط برای تو تنگ شود !

برای تو که هنوز هم نمی دانی

چقدر عاشقانه های نا نوشته برایت نوشته ام!

بخوانید: متن و دلنوشته احساسی و عاشقانه زنانه + عکس نوشته های عاشقانه دخترانه

تاریــک بــاد !

خـانه ی مـردی که نــجنـگـــــد

بـرای زنـــی که دوستـش دارد

زن ها را باید
از حالت نگاهشان شناخت
زن های شکننده تر
نگاه گستاخ تری دارند
این زن ها خوب میدانند
هرقدرچشم هایشان سرکش ترباشد
قلبشان بیشتردرامان میماند

♥ گاهے هم
دروغ خوب است
مثلاً می‌گویم سردم است
تا به این بهانه
دستانم را بگیرے ♥♥♥

در دهانت ات
دوستت دارم هاے زیادے
پنهان ڪردہ اے ..!!
ڪـہ جز بـہ بوسـہ
ڪشـ؋ نخواهند شد …
میبوسمت
تا هر دو عاشق تر شویم!!
تو از بوسـہ هاے من
من از شنیدن عاشقانـہ هاے تو …

♥بـــﮧ فڪر نــوازش دست هاے منــے!

بـــے آنڪـــﮧ بدانـــے ؛

دلـــم است ڪـــﮧ تنهــا مانــده ..

دست هایــم ، دو تاینــد!

اے ڪاش پیشم بودے ♥♥♥

بالاخرہ یڪ روز سهمم را
از این جمعـہ هاے دلتنگے میگیرم…!
روزے ڪـہ صبح و شب اش
در ڪنار تو بخیر شود …
جمعـہ ها این روز را بـہ من بدهڪارند …

♥دلم تا برایت تنگ مے شود
نه شعر مے خوانم
نه ترانه گوش مے دهم
نه حرف هایمان را تڪرار مے ڪنم
دلم تا برایت تنگ مے شود
مے نشینم
اسمت را
مے نویسم
مے نویسم
مے نویسم
بعد مے گویم
این همه او
پس دلتنگے چرا؟

دلم تا برایت تنگ مے شود
میمِ مالڪیت
به آخرِ اسمت اضافه مے ڪنم
و باز عاشقت مے شوم …♥♥♥

♥ تمامِ ذهنم را درگیرِ خودت ڪرده اے ..

به آن شدت ڪه براے شعرهایم قافیه ڪم دارم .!

اصلا چه بهتر ..

بیا تا سـاده و روان بگویم

“دوستت دارم“ ♥♥♥

اگر جای دانه هایت را که روزی کاشته ای فراموش کردی،
باران روزی به تو خواهد گفت کجا کاشته ای …
“پس نیکی را بکار،
بالای هر زمینی…
و زیر هر آسمانی….
برای هر کسی… ”
تو نمیدانی کی و کجا آن را خواهی یافت!!
که کار نیک هر جا که کاشته شود به بار می نشیند …
اثر زیبا باقی می ماند،
حتی اگر روزی صاحب اثر دیگر حضور نداشته باشد

ببین !
زندگی یک معامله است…
چیزی میگیریم و چیزی میدهیم
خودخواهانه است که تنها بخواهیم چیزی به دست بیاوریم
و نخواهیم از دست بدهیم…
باید یادمان باشد که عشق مثل گلوله ای از آتش است
باید مواظب سوختن دستهایمان باشیم
باید مواظب باشیم که هر ازگاهی آنرا دست به دست کنیم
تا دستمان نسوزد و آزار نبیند…
اگر طاقت نداشته باشیم از دستمان می افتد پائین
و مثل چینی نازک صورتی یک دل حساس میشکند…

قایقت شکست ؟ پارویت را آب برد ؟ تورَت پاره شد ؟
صیدت دوباره به دریا برگشت..؟
غمت نباشد چون خدا با ماست !
هیچ وقت نگو ؛ از ماست که برماست !
بگو خدا با ماست.
اگر قایقت شکست، باشد! دلت نشکند! دلی را نشکنی.
اگر پارویت را آب برد، باشد ! آبرویت را آب نبَرَد! آبرویی نبری.
اگر صیدت از دستت رفت، باشد! امیدت از دست نرود ! امید کسی را ناامید نکنی.
امروز اگر تمام سرمایه ات از دستت رفت، دستانت را که داری!
خدایت را شکر کن. دوباره شکر کن !
اگر چیزی به دست نداریم دست که داریم دوباره به دست می آوریم.
دوباره می سازیم و دوباره به دست می آوریم.
دوباره می خریم و دوباره می خندیم.

میتوان زیبا زیست…
نه چنان سخت که از عاطفه دلگیر شویم،
نه چنان بی مفهوم که بمانیم میان بد و خوب!
لحظه ها میگذرند
گـــــرم باشیم پر از فــــکر و امید…
عشـــــق باشیم و سراسر خــورشید…

قایقت شکست ؟ پارویت را آب برد ؟ تورَت پاره شد ؟
صیدت دوباره به دریا برگشت..؟
غمت نباشد چون خدا با ماست !
هیچ وقت نگو ؛ از ماست که برماست !
بگو خدا با ماست.

اگر قایقت شکست، باشد! دلت نشکند! دلی را نشکنی.
اگر پارویت را آب برد، باشد ! آبرویت را آب نبَرَد! آبرویی نبری.
اگر صیدت از دستت رفت، باشد! امیدت از دست نرود ! امید کسی را ناامید نکنی.
امروز اگر تمام سرمایه ات از دستت رفت، دستانت را که داری!
خدایت را شکر کن. دوباره شکر کن !
اگر چیزی به دست نداریم دست که داریم دوباره به دست می آوریم.
دوباره می سازیم و دوباره به دست می آوریم.
دوباره می خریم و دوباره می خندیم.

می ترسم کسی جایم را در قلبت بگیرد
بوی تنت را بگیرد
آغوشت را از من بگیرد
چه احساس مبهمی است حسادت !

سخت است
فراموش کردن کسی
که با او
همه چیز و همه کس را
فراموش می کردم !

باز “جمعه” با همان منوی همیشگی اش!
چشمانی که ولگرد خیابانهای بی تو شده اند
خاطراتی که بهانه های تنهاییم را دست به ڪمر زده اند
شاید جمعه منم!
که زماڹ روی دستم باد ڪرده
و تا ابد تاریخ انقضا خورده
که صبح تا شب جای خالیت را دوره ڪنم
و در آزمون هر شب نبودنت
چناڹ بیفتم ڪه
بمیرم!
جمعه منم!
که ملودی خنده هایت در دلم تاب می خورد
دردت به جانم:
تو هم که نیستی
اصلا بگذار ساده اش ڪنم
عجب زهر ماری ست جمــــــــــعه .

یکی از لذتهایی که دیگه نیست..
اینه که هر جا که باشم.. مــــــنـــــو با همون اسمِ خاص که همیشه با کلی عشوه و ناز و اَدا صدا میکرد، صــِــدا کنه…
فقط یه بار .. یه بارِ دیگه..هــمـــیــــن..

وقتی دلت مثل من ترک برداشت
دیگر آمدن یا رفتن
بودن یا نبودن
هیچ فرقی نمی کند
آدم یک روز به جایی می رسد
که دلش می خواهد همیشه بخوابد
خواب چقدر خوب است
برای نداشتن ها …

ڪـــــاش مـــــےشـــــد
مـــــن و ٺـــــو 《 مــــــــــا 》 بودیـــــم
زیـــــر سقـــــف یـــــک خـــــانـــــه کوچـــــک ِ حیـــــاط دار
عصـــــرهـــــا
تـــــوی حیـــــاط
روی ِ یـــــک تـــــاب فلـــــزی کوچـــــک مـــــےنـــشســـــتیـــــم
مـــــن ســـــر روی ِ شـــــانـــــه تـــــو
و تــــــــــو در جـــــایـــــے درســـــٺ کنـــــار مـــــن
کــــــــــاش یــــــــــک خــــــــــانه داشتیــــــــــم !
《 مـــــــــــــــا 》
بــــــــــا هـــــــــــــــم …

انتظار

زیباترین نقاشی دنیاست

وقتی حاصل تصویرش

تو باشی …

حالا که دلم را نمی خواهی
ساده می روم
اما
عکس هایم را پاره نکن
من در آن عکس ها
کنار ِ تو
لبخند نزدم
با تمام ِ جانم خندیدم …

برای تو

برای چشمهایت

برای من

برای درد هایم

برای ما

برای اینهمه تنهایی

ایکاش خدا کاری کند

دلم گرفته دوباره دراين هوای مزخرف

بياد ان هـمه خنده بـه روز هـای مزخرف

بياد بودن با تـو ولي نبودن با تـو

بياد ان گله هايت و ان صدای مزخرف

گرسنه بودم و ان دم بـه روح مـن تـو خوراندي

از ان غذای حرامت از ان غذای مزخرف

خدا کند کـه نيفتد مسيرشان بـه هم ان دو

دو اشناي قديمي دو اشناي مزخرف

بـه انقراض دچارم ولی هنوز نمردم

شبيه واژه طهران شبيه طای مزخرف

غرور له شدۀ مـن کنار حس غرورت

شبیه تلخي نعنا درون چاي مزخرف

چـه ساده امدم از هر کجاي قصّه کـه بودم

بـه هرکجا کـه تـو گفتي بـه هرکجاي مزخرف

رسيده اخر قصّه بيين منو تـو کجاييم

تـو ابتدای خوشي ها مـن انتهای مزخرف

اميد مـن بـه خدا بوده در مواقع طوفان

نبسته ام دل خود رابه نا خدای مزخرف

چـه روزها کـه دعا کرده ام بـه مـن برسي تـو

هزار مرتبه توبه از ان دعای مزخرف

ﺗـــﻮ ﺭﺍ
ﺩﻭﺳـــت ﺩﺍﺭم…
ﭼﻪ ﻓـﺮﻕ ﻣﻰ ﮐﻨﺪ ﮐﻪ ﭼــــﺮﺍ…؟
ﯾـــﺎ ﺍﺯ ﭼــــﻪ ﻭﻗـﺖ…!
ﯾـﺎ ﭼﻄـﻮﺭ ﺷـﺪ ﮐﻪ…!
ﭼﻪ ﻓـــــﺮﻕ ﻣﯿﮑـﻨﺪ…؟!
ﻭﻗﺘﻰ …
ﺗــﻮ ﺑـﺎﯾـﺪ ﺑـــﺎﻭﺭ ﮐﻨـﻰ،
ﮐـﻪ می کنـــﻰ…!
ﻭ
ﻣــﻦ نبـﺎﯾـﺪ ﻓـﺮﺍﻣــــﻮﺵ ﮐــﻨﻢ،
ﮐـﻪ ﻧﻤـﻰ ﮐــــﻨﻢ…!

نيمكت با هم بودنمان

تنهاست

باران ميبارد و

جايت خالي تر از همیشه است …

این روزها …
دروغ گفتن را خوب یاد گرفته ام
حال من خوب است
خوب خوب
فقط زیاد تا قسمتی هوای دلم طوفانی
همراه با غبارهای خستگی ست

امروز خاطراتت را سوزاندم اما!

بوی خوش هیزمش بیقرارم کرد

اتفاق تازه ای نیست!!

دوباره دل تنگت شدم…

عشق رو با هر شخصی تجربه نکن

عشق چیز قشنگیه

نذار ازش متنفر بشی

تنها بمون

سال ها تنها باش

اما روحت رو با کسی قسمت نکن

کـه نمیفهمتت

انقدر تنها بمون تا اون کسیکه

از درونت خبر داره پیدات کنه

چه زیبا گفت
ﺩﺭ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﮔﺎﻫﯽ ﺑﺎﺧﺘﻪ ﺍﻡ …!!ﮔﺎﻫـــــﯽ ﺑﺎ ﮐﺴانی ﺳﺎﺧﺘﻪ!
ﮔﺎﻫــــــــﯽ ﮔﺮﯾﻪ ﮐﺮﺩﻩ ﺍﻡ …!! ﮔﺎﻫــــــــــﯽ ﺑﺨﺸﯿﺪﻩ؛
ﮔﺎﻫـــــــــــﯽ ﻓﺮﯾﺐ ﺧﻮﺭﺩﻩ ﺍﻡ …!! ﮔﺎﻫـــــــــــــﯽ ﺍﻓﺘﺎﺩﻩ!
ﮔﺎﻫـــــــــــــــﯽ ﺩﺭ ﺗﻨـــــــﻬﺎﯾﯽ ﻣﺮﺩﻩ ﺍﻡ …!!
ﺍﻣﺎ ﺣﺎﻝ؛
ﺯﻣﺎﻧﺶ ﺭﺳــــــﯿﺪﻩ ﮐﻪ ﺑﮕــــــــﻮﯾﻢ : ﻣﻦ ﺍﺯ ﺗﻤــــــــﺎﻡ ﺍﯾﻨﻬﺎ ﺩﺭﺱ “
ﺁﻣﻮﺧــــــــﺘﻪ ﺍﻡ “…!!
ﺍﮐﻨﻮﻥ ﺧﻮﺷﺤـــــﺎﻟﻢ ﮐﻪ ﺧﻮﺩﻡ
ﻫﺴﺘﻢ …!!
ﺷﺎﯾﺪﺳﺎﺩﻩ ﺑﺎﺷﻢ …!
اﻣﺎ ﺻﺎﺩﻗﻢ ..ﻣـــــــــــــﻦ ﺧﻮﺩﻡ
ﻫﺴﺘﻢ …!!
ﻭ ﺍﯾﻦ ﺑﺮﺍﯾﻢ ﮐﺎﻓﯿﺴﺖ …

باید فراموشت کنم ، چندیست تمرین می کنم

من می توانم می شود ، آرام تلقین می کنم

با عکس های دیگری تا صبح ، صحبت می کنم

با آن اتاق خویش را ، بیهوده تزئین می کنم

سخت است اما می شود ، در نقش یک عاقل روَم

نه شب دعایت می کنم ، نه صبح نفرین می کنم

حالم نه اصلا خوب نیست ، تا بعد بهتر می شوم
فکری برای این دل ِ تنهای غمگین می کنم

گاهی دست خودت نیست
دوست داشتن کسی
که می دانی نمی شود او را داشت
اما مطمئنی تا ابد
دوست داشتنش
تکه تکه ات می کند …

چقـدر بغـض کردمـ کنـارم نبـودی

هـزار بـار دلـم خواسـت ببـاره تـو نبـودی

نبـودی ببـینـی چقـدر سـوت و کـورم

چقـدر بـی قـرارم چقـدر بـی عبـورم

تـو با قلب ویرانه مـن چـه کردی؟

ببین عشق دیوانه مـن چـه کردی

در ابریشم عادت آسوده بودم

توبا بال پروانۀ مـن چـه کردی؟

ننوشیده ازجام چشم تومستم

خماراست میخانۀ مـن چـه کردی؟

مگر لایق تکیه دادن نبودم؟

تـو با حسرت شانۀ مـن چـه کردی؟

مرا خسته کردی و خود خسته رفتی

سفرکرده باخانۀ مـن چـه کردی؟

جهان مـن از گریه ات خیس باران

تـو با سقف کاشانه ي مـن چـه کردی؟

دیدمت انگار چیزى بر دلم تأثیر کرد
با نگاه ساده ات دنیاى من تغییر کرد
دیدمت با لحن آرامى صدایم کردى و
این دل مغرور در لحن صدایت گیر کرد
غرق آرامش مرا خواندى و گفتى میشود
با سوالم ذهنتان را هم کمى درگیر کرد؟
میشود با من بمانى! ساده… میخواهم تو را
جمله ای ساده دلم را بردو در زنجیر کرد
اندکی با شوق، بی وقفه نگاهت کردمو
در دلم گفتم که چشمانت دلم را پیر کرد!
رفتى و از دور میدیدم پر از دلشوره ای
تو نفهمیدى که عشقت در دلم تکثیر کرد
تیر اخر را زدی وقتی که گفتی عاشقم
عاشقت بودن مرا از هر تجرد سیر کرد

یادمه یبار وسط دعوا داد زد گفت:

انقد اخلاقت مزخرفه

کـه هیچ کسی رو جزء مـن نداری!

احمق بود دیگه نمیفهمید

انقد دوسش دارم

کـه نیاز بـه دیگران ندارم

همین حالا بـه اندازه مو هـای سرم

رفیق خوب دارم

اونو دیگه ندارم

تـو آخرین دعوا داد کشید گفت

انقد سرت با رفیقات گرمه

کـه اصلا  منو نمی بیني

نمی خواست بمونه

دنبال دلیل می گشت

عــطر ِ تَنت روی ِ پــیراهنـم مــانده ..
امــروز بـویــیدَمَش عمــیق ِ عمــیق ِ!
و با هـر نـفس بـغــضم را سـنگین تر کردم!
و به یــاد آوردم که دیـگر، تـنـت سـهم ِ دیگری ست…
و غمــت سـهم ِ مــن!

دلم؛ برای خودم تنگ می شود
روزهایی که بیشتر می خندیدم
روزهایی که اتاق
هوای بیشتری داشت ،
روزهایی که تو را داشتم …

آری ؛ تقصیر از من است….
آن زمان که گفتی قول بده همیشه کنارم بمانی
یادم رفت بپرسم کنار خودت یا خاطره هایت …..!

می دانم…
تو دست نیافتنی ترین معشوق زمین باش!
حتی دور از دستانِ من،
ولی باش..!
اینجا میان شعرهای من
دست کسی به تو نخواهد رسید…
از میان انبوه زخم ها
سکوت بغض ها
و خاموشی واژه ها
“تـو”
بی بهانه سر ذوقم می آوری …
پس بمااان

تو دوری زمن من بیقرارتم

تو عشقی من عاشقتم

وفای تو چنان بود ک کرد مرا حیران ک چنان باوفا هستی تو ای مهربان

شعر بلد نیستم بیت بلد نیستم هرچه گویم خود ندانم چه گویم

باز میگویم فاش میگویم تو را میگویم گر شوی خوشحال من میشوم

با حال همچو طوطیه رنگین شمال تو آهو باش

من در غربت تو میکشم انتظار چون دوستت دارم هستم بی قرار

باد لاى موهایت مى پیچد
موهایت موج بر مى دارد
و در کرانه اى دوردست
اسب هاى ترکمن رم مى کنند!
چشم هاى تو ارتباطِ مستقیمِ باد و باران است
چشم هاى تو پیامبر باغچه و ناودان است
چشم هاى تو معجزه
چشم های تو ابر
چشم های تو..
آه اى معشوق!
عادت کرده ام به تنهایى
عادت کرده ام به سکوت
کمى نگاهم کن
تا صداى دریا بدهم!

چوب خدا

شاید همان بغضی باشد کـه دخترت

سال ها بعد می‌خورد

و تـو در عمق چشمانش

خاطره تلخ رفتنت را می بیني

تـو را نمی‌دانم اما

مـن بـه خدایی کـه آن بالاست

عجیب معتقدم

این بار که آمدی

دستانت را روی قلبم بگذار

تا بفهمی

این دل، با دیدن تو نمی تپد

میلــرزد ..

پاییز را دوست دارم

برای وقت هایی که کنارت هستم و دلتنگت میشوم …!

همان وقت ها

که بی اختیار خودم را در آغوشت جای میدهم

دستانت را دورِ بودنم حلقه میکنی

قربان صدقه ی احساساتم میروی

و من زیرکانه

سرما را بهانه میکنم تا مبادا بفهمی که

دوست داشتنت چه بر سرم آورده !

گاهی خوابت را می‌ بینم
بی‌ صدا بی‌ تصویر
مثلِ ماهی در آب‌های تاریک که لب می‌ زند
و معلوم نیست حباب‌ها کلمه‌اند یا بوسه‌ هایی از دلتنگی

از این ناراحت نیستم کـه

اونی کـه باید می‌شد نشد

از این ناراحتم

چرا با این‌کـه میدونستم اشتباهه

با سماجت تمام ادامه دادم

از این‌کـه واستادم

تا بـه بدترین شکل ممکن ببازم

بـه یک نفر کـه خودش باشد

خودش بماند

سادیسم نداشته باشد

روحمان را مجروح نکند

چـه بودنش

چـه نبودنش

آدم رابه تهوع نیاندازد

نفسش حق باشد

بماند و گم نشود

نیازمندیم

می ترسم کسی جایم را در قلبت بگیرد
بوی تنت را بگیرد
آغوشت را از من بگیرد
چه احساس مبهمی است حسادت !

سخت است
فراموش کردن کسی
که با او
همه چیز و همه کس را
فراموش می کردم !

باز “جمعه” با همان منوی همیشگی اش!
چشمانی که ولگرد خیابانهای بی تو شده اند
خاطراتی که بهانه های تنهاییم را دست به ڪمر زده اند
شاید جمعه منم!
که زماڹ روی دستم باد ڪرده
و تا ابد تاریخ انقضا خورده
که صبح تا شب جای خالیت را دوره ڪنم
و در آزمون هر شب نبودنت
چناڹ بیفتم ڪه
بمیرم!
جمعه منم!
که ملودی خنده هایت در دلم تاب می خورد
دردت به جانم:
تو هم که نیستی
اصلا بگذار ساده اش ڪنم
عجب زهر ماری ست جمــــــــــعه .

یکی از لذتهایی که دیگه نیست..
اینه که هر جا که باشم.. مــــــنـــــو با همون اسمِ خاص که همیشه با کلی عشوه و ناز و اَدا صدا میکرد، صــِــدا کنه…
فقط یه بار .. یه بارِ دیگه..هــمـــیــــن..

وقتی دلت مثل من ترک برداشت
دیگر آمدن یا رفتن
بودن یا نبودن
هیچ فرقی نمی کند
آدم یک روز به جایی می رسد
که دلش می خواهد همیشه بخوابد
خواب چقدر خوب است
برای نداشتن ها …

ڪـــــاش مـــــےشـــــد
مـــــن و ٺـــــو 《 مــــــــــا 》 بودیـــــم
زیـــــر سقـــــف یـــــک خـــــانـــــه کوچـــــک ِ حیـــــاط دار
عصـــــرهـــــا
تـــــوی حیـــــاط
روی ِ یـــــک تـــــاب فلـــــزی کوچـــــک مـــــےنـــشســـــتیـــــم
مـــــن ســـــر روی ِ شـــــانـــــه تـــــو
و تــــــــــو در جـــــایـــــے درســـــٺ کنـــــار مـــــن
کــــــــــاش یــــــــــک خــــــــــانه داشتیــــــــــم !
《 مـــــــــــــــا 》
بــــــــــا هـــــــــــــــم …

انتظار

زیباترین نقاشی دنیاست

وقتی حاصل تصویرش

تو باشی …

حالا که دلم را نمی خواهی
ساده می روم
اما
عکس هایم را پاره نکن
من در آن عکس ها
کنار ِ تو
لبخند نزدم
با تمام ِ جانم خندیدم …

برای تو

برای چشمهایت

برای من

برای درد هایم

برای ما

برای اینهمه تنهایی

ایکاش خدا کاری کند

دلم گرفته دوباره دراين هوای مزخرف

بياد ان هـمه خنده بـه روز هـای مزخرف

بياد بودن با تـو ولي نبودن با تـو

بياد ان گله هايت و ان صدای مزخرف

گرسنه بودم و ان دم بـه روح مـن تـو خوراندي

از ان غذای حرامت از ان غذای مزخرف

خدا کند کـه نيفتد مسيرشان بـه هم ان دو

دو اشناي قديمي دو اشناي مزخرف

بـه انقراض دچارم ولی هنوز نمردم

شبيه واژه طهران شبيه طای مزخرف

غرور له شدۀ مـن کنار حس غرورت

شبیه تلخي نعنا درون چاي مزخرف

چـه ساده امدم از هر کجاي قصّه کـه بودم

بـه هرکجا کـه تـو گفتي بـه هرکجاي مزخرف

رسيده اخر قصّه بيين منو تـو کجاييم

تـو ابتدای خوشي ها مـن انتهای مزخرف

اميد مـن بـه خدا بوده در مواقع طوفان

نبسته ام دل خود رابه نا خدای مزخرف

چـه روزها کـه دعا کرده ام بـه مـن برسي تـو

هزار مرتبه توبه از ان دعای مزخرف

ﺗـــﻮ ﺭﺍ
ﺩﻭﺳـــت ﺩﺍﺭم…
ﭼﻪ ﻓـﺮﻕ ﻣﻰ ﮐﻨﺪ ﮐﻪ ﭼــــﺮﺍ…؟
ﯾـــﺎ ﺍﺯ ﭼــــﻪ ﻭﻗـﺖ…!
ﯾـﺎ ﭼﻄـﻮﺭ ﺷـﺪ ﮐﻪ…!
ﭼﻪ ﻓـــــﺮﻕ ﻣﯿﮑـﻨﺪ…؟!
ﻭﻗﺘﻰ …
ﺗــﻮ ﺑـﺎﯾـﺪ ﺑـــﺎﻭﺭ ﮐﻨـﻰ،
ﮐـﻪ می کنـــﻰ…!
ﻭ
ﻣــﻦ نبـﺎﯾـﺪ ﻓـﺮﺍﻣــــﻮﺵ ﮐــﻨﻢ،
ﮐـﻪ ﻧﻤـﻰ ﮐــــﻨﻢ…!

نيمكت با هم بودنمان

تنهاست

باران ميبارد و

جايت خالي تر از همیشه است …

این روزها …
دروغ گفتن را خوب یاد گرفته ام
حال من خوب است
خوب خوب
فقط زیاد تا قسمتی هوای دلم طوفانی
همراه با غبارهای خستگی ست

امروز خاطراتت را سوزاندم اما!

بوی خوش هیزمش بیقرارم کرد

اتفاق تازه ای نیست!!

دوباره دل تنگت شدم…

عشق رو با هر شخصی تجربه نکن

عشق چیز قشنگیه

نذار ازش متنفر بشی

تنها بمون

سال ها تنها باش

اما روحت رو با کسی قسمت نکن

کـه نمیفهمتت

انقدر تنها بمون تا اون کسیکه

از درونت خبر داره پیدات کنه

چه زیبا گفت
ﺩﺭ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﮔﺎﻫﯽ ﺑﺎﺧﺘﻪ ﺍﻡ …!!ﮔﺎﻫـــــﯽ ﺑﺎ ﮐﺴانی ﺳﺎﺧﺘﻪ!
ﮔﺎﻫــــــــﯽ ﮔﺮﯾﻪ ﮐﺮﺩﻩ ﺍﻡ …!! ﮔﺎﻫــــــــــﯽ ﺑﺨﺸﯿﺪﻩ؛
ﮔﺎﻫـــــــــــﯽ ﻓﺮﯾﺐ ﺧﻮﺭﺩﻩ ﺍﻡ …!! ﮔﺎﻫـــــــــــــﯽ ﺍﻓﺘﺎﺩﻩ!
ﮔﺎﻫـــــــــــــــﯽ ﺩﺭ ﺗﻨـــــــﻬﺎﯾﯽ ﻣﺮﺩﻩ ﺍﻡ …!!
ﺍﻣﺎ ﺣﺎﻝ؛
ﺯﻣﺎﻧﺶ ﺭﺳــــــﯿﺪﻩ ﮐﻪ ﺑﮕــــــــﻮﯾﻢ : ﻣﻦ ﺍﺯ ﺗﻤــــــــﺎﻡ ﺍﯾﻨﻬﺎ ﺩﺭﺱ “
ﺁﻣﻮﺧــــــــﺘﻪ ﺍﻡ “…!!
ﺍﮐﻨﻮﻥ ﺧﻮﺷﺤـــــﺎﻟﻢ ﮐﻪ ﺧﻮﺩﻡ
ﻫﺴﺘﻢ …!!
ﺷﺎﯾﺪﺳﺎﺩﻩ ﺑﺎﺷﻢ …!
اﻣﺎ ﺻﺎﺩﻗﻢ ..ﻣـــــــــــــﻦ ﺧﻮﺩﻡ
ﻫﺴﺘﻢ …!!
ﻭ ﺍﯾﻦ ﺑﺮﺍﯾﻢ ﮐﺎﻓﯿﺴﺖ …

باید فراموشت کنم ، چندیست تمرین می کنم

من می توانم می شود ، آرام تلقین می کنم

با عکس های دیگری تا صبح ، صحبت می کنم

با آن اتاق خویش را ، بیهوده تزئین می کنم

سخت است اما می شود ، در نقش یک عاقل روَم

نه شب دعایت می کنم ، نه صبح نفرین می کنم

حالم نه اصلا خوب نیست ، تا بعد بهتر می شوم
فکری برای این دل ِ تنهای غمگین می کنم

گاهی دست خودت نیست
دوست داشتن کسی
که می دانی نمی شود او را داشت
اما مطمئنی تا ابد
دوست داشتنش
تکه تکه ات می کند …

چقـدر بغـض کردمـ کنـارم نبـودی

هـزار بـار دلـم خواسـت ببـاره تـو نبـودی

نبـودی ببـینـی چقـدر سـوت و کـورم

چقـدر بـی قـرارم چقـدر بـی عبـورم

تـو با قلب ویرانه مـن چـه کردی؟

ببین عشق دیوانه مـن چـه کردی

در ابریشم عادت آسوده بودم

توبا بال پروانۀ مـن چـه کردی؟

ننوشیده ازجام چشم تومستم

خماراست میخانۀ مـن چـه کردی؟

مگر لایق تکیه دادن نبودم؟

تـو با حسرت شانۀ مـن چـه کردی؟

مرا خسته کردی و خود خسته رفتی

سفرکرده باخانۀ مـن چـه کردی؟

جهان مـن از گریه ات خیس باران

تـو با سقف کاشانه ي مـن چـه کردی؟

دیدمت انگار چیزى بر دلم تأثیر کرد
با نگاه ساده ات دنیاى من تغییر کرد
دیدمت با لحن آرامى صدایم کردى و
این دل مغرور در لحن صدایت گیر کرد
غرق آرامش مرا خواندى و گفتى میشود
با سوالم ذهنتان را هم کمى درگیر کرد؟
میشود با من بمانى! ساده… میخواهم تو را
جمله ای ساده دلم را بردو در زنجیر کرد
اندکی با شوق، بی وقفه نگاهت کردمو
در دلم گفتم که چشمانت دلم را پیر کرد!
رفتى و از دور میدیدم پر از دلشوره ای
تو نفهمیدى که عشقت در دلم تکثیر کرد
تیر اخر را زدی وقتی که گفتی عاشقم
عاشقت بودن مرا از هر تجرد سیر کرد

یادمه یبار وسط دعوا داد زد گفت:

انقد اخلاقت مزخرفه

کـه هیچ کسی رو جزء مـن نداری!

احمق بود دیگه نمیفهمید

انقد دوسش دارم

کـه نیاز بـه دیگران ندارم

همین حالا بـه اندازه مو هـای سرم

رفیق خوب دارم

اونو دیگه ندارم

تـو آخرین دعوا داد کشید گفت

انقد سرت با رفیقات گرمه

کـه اصلا  منو نمی بیني

نمی خواست بمونه

دنبال دلیل می گشت

عــطر ِ تَنت روی ِ پــیراهنـم مــانده ..
امــروز بـویــیدَمَش عمــیق ِ عمــیق ِ!
و با هـر نـفس بـغــضم را سـنگین تر کردم!
و به یــاد آوردم که دیـگر، تـنـت سـهم ِ دیگری ست…
و غمــت سـهم ِ مــن!

دلم؛ برای خودم تنگ می شود
روزهایی که بیشتر می خندیدم
روزهایی که اتاق
هوای بیشتری داشت ،
روزهایی که تو را داشتم …

آری ؛ تقصیر از من است….
آن زمان که گفتی قول بده همیشه کنارم بمانی
یادم رفت بپرسم کنار خودت یا خاطره هایت …..!

می دانم…
تو دست نیافتنی ترین معشوق زمین باش!
حتی دور از دستانِ من،
ولی باش..!
اینجا میان شعرهای من
دست کسی به تو نخواهد رسید…
از میان انبوه زخم ها
سکوت بغض ها
و خاموشی واژه ها
“تـو”
بی بهانه سر ذوقم می آوری …
پس بمااان

تو دوری زمن من بیقرارتم

تو عشقی من عاشقتم

وفای تو چنان بود ک کرد مرا حیران ک چنان باوفا هستی تو ای مهربان

شعر بلد نیستم بیت بلد نیستم هرچه گویم خود ندانم چه گویم

باز میگویم فاش میگویم تو را میگویم گر شوی خوشحال من میشوم

با حال همچو طوطیه رنگین شمال تو آهو باش

من در غربت تو میکشم انتظار چون دوستت دارم هستم بی قرار

باد لاى موهایت مى پیچد
موهایت موج بر مى دارد
و در کرانه اى دوردست
اسب هاى ترکمن رم مى کنند!
چشم هاى تو ارتباطِ مستقیمِ باد و باران است
چشم هاى تو پیامبر باغچه و ناودان است
چشم هاى تو معجزه
چشم های تو ابر
چشم های تو..
آه اى معشوق!
عادت کرده ام به تنهایى
عادت کرده ام به سکوت
کمى نگاهم کن
تا صداى دریا بدهم!

چوب خدا

شاید همان بغضی باشد کـه دخترت

سال ها بعد می‌خورد

و تـو در عمق چشمانش

خاطره تلخ رفتنت را می بیني

تـو را نمی‌دانم اما

مـن بـه خدایی کـه آن بالاست

عجیب معتقدم

این بار که آمدی

دستانت را روی قلبم بگذار

تا بفهمی

این دل، با دیدن تو نمی تپد

میلــرزد ..

پاییز را دوست دارم

برای وقت هایی که کنارت هستم و دلتنگت میشوم …!

همان وقت ها

که بی اختیار خودم را در آغوشت جای میدهم

دستانت را دورِ بودنم حلقه میکنی

قربان صدقه ی احساساتم میروی

و من زیرکانه

سرما را بهانه میکنم تا مبادا بفهمی که

دوست داشتنت چه بر سرم آورده !

گاهی خوابت را می‌ بینم
بی‌ صدا بی‌ تصویر
مثلِ ماهی در آب‌های تاریک که لب می‌ زند
و معلوم نیست حباب‌ها کلمه‌اند یا بوسه‌ هایی از دلتنگی

از این ناراحت نیستم کـه

اونی کـه باید می‌شد نشد

از این ناراحتم

چرا با این‌کـه میدونستم اشتباهه

با سماجت تمام ادامه دادم

از این‌کـه واستادم

تا بـه بدترین شکل ممکن ببازم

بـه یک نفر کـه خودش باشد

خودش بماند

سادیسم نداشته باشد

روحمان را مجروح نکند

چـه بودنش

چـه نبودنش

آدم رابه تهوع نیاندازد

نفسش حق باشد

بماند و گم نشود

نیازمندیم

چو بشنوی سخن اهل دل مگو که خطاست

سخن شناس نه‌ای جان من خطا این جاست

در اندرون من خسته دل ندانم کیست

که من خموشم و او در فغان و در غوغاست

مرحبا ای پیک مشتاقان بده پیغام دوست
تا کنم جان از سر رغبت فدای نام دوست

واله و شیداست دایم همچو بلبل در قفس
طوطی طبعم ز عشق شکر و بادام دوست

هر که شد محرم دل در حرم یار بماند

وان که این کار ندانست در انکار بماند

اگر از پرده برون شد دل من عیب مکن

شکر ایزد که نه در پرده پندار بماند

صوفیان واستدند از گرو می همه رخت

دلق ما بود که در خانه خمار بماند

محتسب شیخ شد و فسق خود از یاد ببرد

قصه ماست که در هر سر بازار بماند

هر می لعل کز آن دست بلورین ستدیم

آب حسرت شد و در چشم گهربار بماند

جز دل من کز ازل تا به ابد عاشق رفت

جاودان کس نشنیدیم که در کار بماند

گشت بیمار که چون چشم تو گردد نرگس

شیوه تو نشدش حاصل و بیمار بماند

از صدای سخن عشق ندیدم خوشتر

یادگاری که در این گنبد دوار بماند

داشتم دلقی و صد عیب مرا می‌پوشید

خرقه رهن می و مطرب شد و زنار بماند

بر جمال تو چنان صورت چین حیران شد

که حدیثش همه جا در در و دیوار بماند

در وفای عشق تو مشهور خوبانم چو شمع

شب نشین کوی سربازان و رندانم چو شمع

روز و شب خوابم نمی‌آید به چشم غم پرست

بس که در بیماری هجر تو گریانم چو شمع

رشته صبرم به مقراض غمت ببریده شد

همچنان در آتش مهر تو سوزانم چو شمع

گر کمیت اشک گلگونم نبودی گرم رو

کی شدی روشن به گیتی راز پنهانم چو شمع

در میان آب و آتش همچنان سرگرم توست

این دل زار نزار اشک بارانم چو شمع

در شب هجران مرا پروانه وصلی فرست

ور نه از دردت جهانی را بسوزانم چو شمع

بی جمال عالم آرای تو روزم چون شب است

با کمال عشق تو در عین نقصانم چو شمع

کوه صبرم نرم شد چون موم در دست غمت

تا در آب و آتش عشقت گدازانم چو شمع

همچو صبحم یک نفس باقیست با دیدار تو

چهره بنما دلبرا تا جان برافشانم چو شمع

سرفرازم کن شبی از وصل خود ای نازنین

تا منور گردد از دیدارت ایوانم چو شمع

آتش مهر تو را حافظ عجب در سر گرفت

آتش دل کی به آب دیده بنشانم چو شمع

حافظ از شوق رخ مهر فروغ تو بسوخت

کامگارا نظری کن سوی ناکامی چند

سینه از آتش دل در غم جانانه بسوخت

آتشی بود در این خانه که کاشانه بسوخت

تنم از واسطه دوری دلبر بگداخت

جانم از آتش مهر رخ جانانه بسوخت

فکر بلبل همه آن است که گل شد یارش
گل در اندیشه که چون عشوه کند در کارش

دلربایی همه آن نیست که عاشق بکشند
خواجه آن است که باشد غم خدمتکارش

جای آن است که خون موج زند در دل لعل
زین تغابن که خزف می‌شکند بازارش

بلبل از فیض گل آموخت سخن ور نه نبود
این همه قول و غزل تعبیه در منقارش

ای که از کوچه معشوقه ما می‌گذری
بر حذر باش که سر می‌شکند دیوارش

آن سفرکرده که صد قافله دل همره اوست
هر کجا هست خدایا به سلامت دارش

صحبت عافیتت گر چه خوش افتاد ای دل
جانب عشق عزیز است فرومگذارش

صوفی سرخوش از این دست که کج کرد کلاه
به دو جام دگر آشفته شود دستارش

دل حافظ که به دیدار تو خوگر شده بود
نازپرورد وصال است مجو آزارش

چون چشم تو دل می‌برد از گوشه نشینان
همراه تو بودن گنه از جانب ما نیست

روی تو مگر آینه لطف الهیست
حقا که چنین است و در این روی و ریا نیست

اشعار عاشقانه حافظ 

مرا می‌بینی و هر دم زیادت می‌کنی دردم

تو را می‌بینم و میلم زیادت می‌شود هر دم

به سامانم نمی‌پرسی نمی‌دانم چه سر داری

به درمانم نمی‌کوشی نمی‌دانی مگر دردم

نه راه است این که بگذاری مرا بر خاک و بگریزی

گذاری آر و بازم پرس تا خاک رهت گردم

ندارم دستت از دامن به جز در خاک و آن دم هم

که بر خاکم روان گردی بگیرد دامنت گردم

فرو رفت از غم عشقت دمم دم می‌دهی تا کی

دمار از من برآوردی نمی‌گویی برآوردم

شبی دل را به تاریکی ز زلفت باز می‌جستم

رخت می‌دیدم و جامی هلالی باز می‌خوردم

کشیدم در برت ناگاه و شد در تاب گیسویت

نهادم بر لبت لب را و جان و دل فدا کردم

تو خوش می‌باش با حافظ برو گو خصم جان می‌ده

چو گرمی از تو می‌بینم چه باک از خصم دم سردم

ما ز یاران چشم یاری داشتیم
خود غلط بود آنچه می پنداشتیم
تا درخت دوستی کی بر دهد
حالیا رفتیم و تخمی کاشتیم
گفت و گو آیین درویشی نبود
ورنه با تو ماجراها داشتیم
شیوه چشمت فریب جنگ داشت
ما خطا کردیم و صلح انگاشتیم

جز نقش تو در نظر نیامد ما را

جز کوی تو رهگذر نیامد ما را

خواب ارچه خوش آمد همه را در عهدت

حقا که به چشم در نیامد ما را

صنما با غم عشق تو چه تدبیر کنم

تا به کی در غم تو ناله شبگیر کنم

دل دیوانه از آن شد که نصیحت شنود

مگرش هم ز سر زلف تو زنجیر کنم

گفتم غم تو دارم گفتا غمت سرآید

گفتم که ماه من شو گفتا اگر برآید

گفتم ز مهرورزان رسم وفا بیاموز

گفتا ز خوبرویان این کار کمتر آید

گفتم که بر خیالت راه نظر ببندم

گفتا که شب رو است او از راه دیگر آید

گفتم که بوی زلفت گمراه عالمم کرد

گفتا اگر بدانی هم اوت رهبر آید

گفتم خوشا هوایی کز باد صبح خیزد

گفتا خنک نسیمی کز کوی دلبر آید

گفتم که نوش لعلت ما را به آرزو کشت

گفتا تو بندگی کن کو بنده پرور آید

گفتم دل رحیمت کی عزم صلح دارد

گفتا مگوی با کس تا وقت آن درآید

گفتم زمان عشرت دیدی که چون سر آمد

گفتا خموش حافظ کاین غصه هم سر آید حافظ

بسته‌ام در خم گیسوی تو امید دراز
آن مبادا که کند دست طلب کوتاهم

به مژگان سیه کردی هزاران رخنه در دینم

بیا کز چشم بیمارت هزاران درد برچینم

الا ای همنشین دل که یارانت برفت از یاد

مرا روزی مباد آن دم که بی یاد تو بنشینم

جهان پیر است و بی‌بنیاد از این فرهادکش فریاد

که کرد افسون و نیرنگش ملول از جان شیرینم

ز تاب آتش دوری شدم غرق عرق چون گل

بیار ای باد شبگیری نسیمی زان عرق چینم

جهان فانی و باقی فدای شاهد و ساقی

که سلطانی عالم را طفیل عشق می‌بینم

اگر بر جای من غیری گزیند دوست حاکم اوست

حرامم باد اگر من جان به جای دوست بگزینم

صباح الخیر زد بلبل کجایی ساقیا برخیز

که غوغا می‌کند در سر خیال خواب دوشینم

شب رحلت هم از بستر روم در قصر حورالعین

اگر در وقت جان دادن تو باشی شمع بالینم

حدیث آرزومندی که در این نامه ثبت افتاد

همانا بی‌غلط باشد که حافظ داد تلقینم

خمی که ابروی شوخ تو در کمان انداخت
به قصد جان من زار ناتوان انداخت

نبود نقش دو عالم که رنگ الفت بود
زمانه طرح محبت نه این زمان انداخت

ما را که درد عشق و بلای خمار کشت
یا وصل دوست یا می صافی دوا کند

جان رفت در سر می و حافظ به عشق سوخت
عیسی دمی کجاست که احیای ما کند

گر من از باغ تو یک میوه بچینم چه شود
پیش پایی به چراغ تو ببینم چه شود

به تماشاگه زلفش دل حافظ روزی

شد که باز آید و جاوید گرفتار بماند

مرحبا ای پیک مشتاقان بده پیغام دوست

تا کنم جان از سر رغبت فدای نام دوست

واله و شیداست دایم همچو بلبل در قفس

طوطی طبعم ز عشق شکر و بادام دوست

باز آی و دل تنگ مرا مونس جان باش
وین سوخته را محرم اسرار نهان باش

صنما با غم عشق تو چه تدبیر کنم
تا به کی در غم تو ناله شبگیر کنم

دل دیوانه از آن شد که نصیحت شنود
مگرش هم ز سر زلف تو زنجیر کنم

روز وصل دوستداران یاد باد
یاد باد آن روزگاران یاد باد

گر چه یاران فارغند از یاد من
از من ایشان را هزاران یاد باد

سینه مالامال درد است ای دریغا مرهمی

دل ز تنهایی به جان آمد خدا را همدمی

چشم آسایش که دارد از سپهر تیزرو

ساقیا جامی به من ده تا بیاسایم دمی

زیرکی را گفتم این احوال بین خندید و گفت

صعب روزی بوالعجب کاری پریشان عالمی

سوختم در چاه صبر از بهر آن شمع چگل

شاه ترکان فارغ است از حال ما کو رستمی

در طریق عشقبازی امن و آسایش بلاست

ریش باد آن دل که با درد تو خواهد مرهمی

اهل کام و ناز را در کوی رندی راه نیست

رهروی باید جهان سوزی نه خامی بی‌غمی

آدمی در عالم خاکی نمی‌آید به دست

عالمی دیگر بباید ساخت و از نو آدمی

خیز تا خاطر بدان ترک سمرقندی دهیم

کز نسیمش بوی جوی مولیان آید همی

گریه حافظ چه سنجد پیش استغنای عشق

کاندر این دریا نماید هفت دریا شبنمی

در آرزوی بوس و کنارت مردم
وز حسرت لعل آبدارت مردم

قصه نکنم دراز کوتاه کنم
بازآ بازآ کز انتظارت مردم

ای گدایان خرابات خدا یار شماست

چشم انعام مدارید ز انعامی چند

پیر میخانه چه خوش گفت به دردی کش خویش

که مگو حال دل سوخته با خامی چند

صلاح کار کجا و من خراب کجا

ببین تفاوت ره کز کجاست تا به کجا

دلم ز صومعه بگرفت و خرقه سالوس

کجاست دیر مغان و شراب ناب کجا

چه نسبت است به رندی صلاح و تقوا را

سماع وعظ کجا نغمه رباب کجا

الا ای آهوی وحشی کجایی

مرا با توست چندین آشنایی

اشعار عاشقانه حافظ 

منم که دیده نیالوده‌ام به بد دیدن

وفا کنیم و ملامت کشیم و خوش باشیم

که در طریقت ما کافریست رنجیدن

به پیر میکده گفتم که چیست راه نجات

بخواست جام می و گفت عیب پوشیدن

مراد دل ز تماشای باغ عالم چیست

به دست مردم چشم از رخ تو گل چیدن

به می پرستی از آن نقش خود زدم بر آب

که تا خراب کنم نقش خود پرستیدن

به رحمت سر زلف تو واثقم ور نه

کشش چو نبود از آن سو چه سود کوشیدن

عنان به میکده خواهیم تافت زین مجلس

که وعظ بی عملان واجب است نشنیدن

ز خط یار بیاموز مهر با رخ خوب

که گرد عارض خوبان خوش است گردیدن

مبوس جز لب ساقی و جام می حافظ

که دست زهدفروشان خطاست بوسیدن

دو تنها و دو سرگردان دو بیکس

دد و دامت کمین از پیش و از پس

بیا تا حال یکدیگر بدانیم

مراد هم بجوییم ار توانیم

ز تاب آتش سودای عشقش

به سان دیگ دایم میزنم جوش

چو پیراهن شوم آسوده خاطر

گرش همچون قبا گیرم در آغوش

اگر پوسیده گردد استخوانم

نگردد مهرت از جانم فراموش

دل و دینم دل و دینم ببردست

برو دوشش بر و دوشش بر و دوش

مرحبا ای پیک مشتاقان بده پیغام دوست
تا کنم جان از سر رغبت فدای نام دوست

واله و شیداست دایم همچو بلبل در قفس
طوطی طبعم ز عشق شکر و بادام دوست

زلف او دام است و خالش دانه آن دام و من
بر امید دانه‌ای افتاده‌ام در دام دوست

سر ز مستی برنگیرد تا به صبح روز حشر
هر که چون من در ازل یک جرعه خورد از جام دوست

بس نگویم شمه‌ای از شرح شوق خود از آنک
دردسر باشد نمودن بیش از این ابرام دوست

گر دهد دستم کشم در دیده همچون توتیا
خاک راهی کان مشرف گردد از اقدام دوست

میل من سوی وصال و قصد او سوی فراق
ترک کام خود گرفتم تا برآید کام دوست

حافظ اندر درد او می‌سوز و بی‌درمان بساز
زان که درمانی ندارد درد بی‌آرام دوست

اگر به مذهب تو خون عاشق است مباح

صلاح ما همان است کان تو راست صلاح

ما ز یاران چشم یاری داشتیم

خود غلط بود آنچه می پنداشتیم

تا درخت دوستی کی بر دهد

حالیا رفتیم و تخمی کاشتیم

گفت و گو آیین درویشی نبود

ورنه با تو ماجراها داشتیم

شیوه چشمت فریب جنگ داشت

ما خطا کردیم و صلح انگاشتیم

اگر آنکه میرفت خاطره اش را میبرد

فرهاد سنگ نمی سفت

مجنون اشفته نمی خفت

حافظ شعر نمیگفت

من ملک بودم و فردوس برین جایم بود

آدم آورد در این دیر خراب آبادم

سایه طوبی و دلجویی حور و لب حوض

به هوای سر کوی تو برفت از یادم

نیست بر لوح دلم جز الف قامت دوست

چه کنم حرف دگر یاد نداد استادم

کوکب بخت مرا هیچ منجم نشناخت

یا رب از مادر گیتی به چه طالع زادم

تا شدم حلقه به گوش در میخانه عشق

هر دم آید غمی از نو به مبارک بادم

می‌خورد خون دلم مردمک دیده سزاست

که چرا دل به جگرگوشه مردم دادم

پاک کن چهره حافظ به سر زلف ز اشک

ور نه این سیل دمادم ببرد بنیادم

الا یا ایها الساقی ادر کاسا و ناولها
که عشق آسان نمود اول ولی افتاد مشکل‌ها

به بوی نافه‌ای کاخر صبا زان طره بگشاید
ز تاب جعد مشکینش چه خون افتاد در دل‌ها

مرا در منزل جانان چه امن عیش چون هر دم
جرس فریاد می‌دارد که بربندید محمل‌ها

به می سجاده رنگین کن گرت پیر مغان گوید
که سالک بی‌خبر نبود ز راه و رسم منزل‌ها

شب تاریک و بیم موج و گردابی چنین هایل
کجا دانند حال ما سبک باران ساحل‌ ها

همه کارم ز خود کامی به بدنامی کشید آخر
نهان کی ماند آن رازی کز او سازند محفل‌ ها

حضوری گر همی‌خواهی از او غایب مشو حافظ
متی ما تلق من تهوی دع الدنیا و اهملها

درخت دوستی بنشان که کام دل به بار آرد

نهال دشمنی برکن که رنج بی شمار آرد

پیش از اینت بیش از این اندیشه عشاق بود

مهرورزی تو با ما شهره آفاق بود

یاد باد آن صحبت شب‌ها که با نوشین لبان

بحث سر عشق و ذکر حلقه عشاق بود

پیش از این کاین سقف سبز و طاق مینا برکشند

منظر چشم مرا ابروی جانان طاق بود

از دم صبح ازل تا آخر شام ابد

دوستی و مهر بر یک عهد و یک میثاق بود

سایه معشوق اگر افتاد بر عاشق چه شد

ما به او محتاج بودیم او به ما مشتاق بود

حسن مه رویان مجلس گر چه دل می‌برد و دین

بحث ما در لطف طبع و خوبی اخلاق بود

بر در شاهم گدایی نکته‌ای در کار کرد

گفت بر هر خوان که بنشستم خدا رزاق بود

رشته تسبیح اگر بگسست معذورم بدار

دستم اندر دامن ساقی سیمین ساق بود

در شب قدر ار صبوحی کرده‌ام عیبم مکن

سرخوش آمد یار و جامی بر کنار طاق بود

شعر حافظ در زمان آدم اندر باغ خلد

دفتر نسرین و گل را زینت اوراق بود

چو لعل شکرینت بوسه بخشد
مذاق جان من ز او پر شکر باد

مرا از توست هر دم تازه عشقی
تو را هر ساعتی حسنی دگر باد

و گر کنم طلب نیم بوسه صد افسوس
ز حقه دهنش چون شکر فرو ریزد

من آن فریب که در نرگس تو می‌بینم
بس آب روی که با خاک ره برآمیزد

فراز و شیب بیابان عشق دام بلاست
کجاست شیردلی کز بلا نپرهیزد

دلبر برفت و دلشدگان را خبر نکرد

یاد حریف شهر و رفیق سفر نکرد

یا بخت من طریق مروت فروگذاشت

یا او به شاهراه طریقت گذر نکرد

گفتم مگر به گریه دلش مهربان کنم

چون سخت بود در دل سنگش اثر نکرد

شوخی مکن که مرغ دل بی‌قرار من

سودای دام عاشقی از سر به در نکرد

هر کس که دید روی تو بوسید چشم من

کاری که کرد دیده من بی نظر نکرد

من ایستاده تا کنمش جان فدا چو شمع

او خود گذر به ما چو نسیم سحر نکرد

یا رب اندر دل آن خسرو شیرین انداز

که به رحمت گذری بر سر فرهاد کند

دوش دیدم که ملایک در میخانه زدند

گل آدم بسرشتند و به پیمانه زدند

ساکنان حرم ستر و عفاف ملکوت

با من راه نشین باده مستانه زدند

آسمان بار امانت نتوانست کشید

قرعه کار به نام من دیوانه زدند

جنگ هفتاد و دو ملت همه را عذر بنه

چون ندیدند حقیقت ره افسانه زدند

شکر ایزد که میان من و او صلح افتاد

صوفیان رقص کنان ساغر شکرانه زدند

آتش آن نیست که از شعله او خندد شمع

آتش آن است که در خرمن پروانه زدند

کس چو حافظ نگشاد از رخ اندیشه نقاب

تا سر زلف سخن را به قلم شانه زدند

بر سر آنم که گر ز دست برآید

دست به کاری زنم که غصه سر آید

خلوت دل نیست جای صحبت اضداد

دیو چو بیرون رود فرشته درآید

مرحبا ای پیک مشتاقان بده پیغام دوست

تا کنم جان از سر رغبت فدای نام دوست

دیدی ای دل که غم عشق دگربار چه کرد
چون بشد دلبر و با یار وفادار چه کرد

آه از آن نرگس جادو که چه بازی انگیخت
آه از آن مست که با مردم هشیار چه کرد

اشک من رنگ شفق یافت ز بی‌مهری یار
طالع بی‌شفقت بین که در این کار چه کرد

برقی از منزل لیلی بدرخشید سحر
وه که با خرمن مجنون دل افگار چه کرد

ساقیا جام می‌ام ده که نگارنده غیب
نیست معلوم که در پرده اسرار چه کرد

آن که پرنقش زد این دایره مینایی
کس ندانست که در گردش پرگار چه کرد

فکر عشق آتش غم در دل حافظ زد و سوخت
یار دیرینه ببینید که با یار چه کرد

دارم از زلف سیاهش گله چندان که مپرس

که چنان زو شده ام بی سرو سامان که مپرس

کس به امید وفا ترک دل و دین مکناد

که چنانم من از این کرده پشیمان که مپرس

عاشقی را که چنین باده شبگیر دهند
کافر عشق بود گر نشود باده پرست

دلم را مشکن و در پا مینداز
که دارد در سر زلف تو مسکن

صنما با غم عشق تو چه تدبیر کنم

تا به کی در غم تو ناله شبگیر کنم

دل دیوانه از آن شد که نصیحت شنود

مگرش هم ز سر زلف تو زنجیر کنم

جز نقش تو در نظر نیامد ما را
جز کوی تو رهگذر نیامد ما را

خواب ارچه خوش آمد همه را در عهدت
حقا که به چشم در نیامد ما را

من حاصل عمر خود ندارم جز غم
در عشق ز نیک و بد ندارم جز غم
یک همدم باوفا ندیدم جز درد
یک مونس نامزد ندارم جز غم

اشعار عاشقانه حافظ 

هوا خواه توام جانا و می دانم که می دانی
که هم نادیده می دانی و هم ننوشته می خوانی

گل بی رخ یار خوش نباشد
بی باده بهار خوش نباشد

بیا تا گل برافشانیم و می در ساغر اندازیم
فلک را سقف بشکافیم و طرحی نو در اندازیم
اگر غم لشکر انگیزد که خون عاشقان ریزد
من و ساقی به هم تازیم و بنیادش براندازیم

جانا تو را که گفت که احوال ما مپرس
بیگانه گرد و قصهٔ هیچ آشنا مپرس

ز آنجا که لطف شامل و خلق کریم توست
جرم نکرده عفو کن و ماجرا مپرس

ای نسیم سحر آرامگه یار کجاست

منزل آن مه عاشق کش عیار کجاست

شب تار است و ره وادی ایمن در پیش

آتش طور کجا موعد دیدار کجاست

هر که آمد به جهان نقش خرابی دارد

در خرابات بگویید که هشیار کجاست

آن کس است اهل بشارت که اشارت داند

نکته‌ها هست بسی محرم اسرار کجاست

هر سر موی مرا با تو هزاران کار است

ما کجاییم و ملامت گر بی‌کار کجاست

بازپرسید ز گیسوی شکن در شکنش

کاین دل غمزده سرگشته گرفتار کجاست

عقل دیوانه شد آن سلسله مشکین کو

دل ز ما گوشه گرفت ابروی دلدار کجاست

ساقی و مطرب و می جمله مهیاست ولی

عیش بی یار مهیا نشود یار کجاست

حافظ از باد خزان در چمن دهر مرنج

فکر معقول بفرما گل بی خار کجاست

مژده ای دل که مسیحا نفسی می‌آید

که ز انفاس خوشش بوی کسی می‌آید

از غم هجر مکن ناله و فریاد که من

زده‌ام فالی و فریادرسی می‌آید

ز آتش وادی ایمن نه منم خرم و بس

هرکس آنجا به امید قبسی می‌آید

هیچ کس نیست که در کوی تواش کاری نیست

هرکس آنجا به طریق هوسی می‌آید

کس ندانست که منزلگه معشوق کجاست

این قدر هست که بانگ جرسی می‌آید

جرعه‌ای ده که به میخانه ارباب کرم

هر حریفی ز پی ملتمسی می‌آید

دوست را گر سر پرسیدن بیمار غم است

گو بیا خوش که هنوزش نفسی می‌آید

خبر بلبل این باغ بپرسید که من

ناله‌ای می‌شنوم کز قفسی می‌آید

یار دارد سر صید دل حافظ، یاران

شاهبازی به شکار مگسی می‌آید

چو بشنوی سخن اهل دل مگو که خطاست

سخن شناس نه‌ای جان من خطا این جاست

در اندرون من خسته دل ندانم کیست

که من خموشم و او در فغان و در غوغاست

مرحبا ای پیک مشتاقان بده پیغام دوست
تا کنم جان از سر رغبت فدای نام دوست

واله و شیداست دایم همچو بلبل در قفس
طوطی طبعم ز عشق شکر و بادام دوست

هر که شد محرم دل در حرم یار بماند

وان که این کار ندانست در انکار بماند

اگر از پرده برون شد دل من عیب مکن

شکر ایزد که نه در پرده پندار بماند

صوفیان واستدند از گرو می همه رخت

دلق ما بود که در خانه خمار بماند

محتسب شیخ شد و فسق خود از یاد ببرد

قصه ماست که در هر سر بازار بماند

هر می لعل کز آن دست بلورین ستدیم

آب حسرت شد و در چشم گهربار بماند

جز دل من کز ازل تا به ابد عاشق رفت

جاودان کس نشنیدیم که در کار بماند

گشت بیمار که چون چشم تو گردد نرگس

شیوه تو نشدش حاصل و بیمار بماند

از صدای سخن عشق ندیدم خوشتر

یادگاری که در این گنبد دوار بماند

داشتم دلقی و صد عیب مرا می‌پوشید

خرقه رهن می و مطرب شد و زنار بماند

بر جمال تو چنان صورت چین حیران شد

که حدیثش همه جا در در و دیوار بماند

در وفای عشق تو مشهور خوبانم چو شمع

شب نشین کوی سربازان و رندانم چو شمع

روز و شب خوابم نمی‌آید به چشم غم پرست

بس که در بیماری هجر تو گریانم چو شمع

رشته صبرم به مقراض غمت ببریده شد

همچنان در آتش مهر تو سوزانم چو شمع

گر کمیت اشک گلگونم نبودی گرم رو

کی شدی روشن به گیتی راز پنهانم چو شمع

در میان آب و آتش همچنان سرگرم توست

این دل زار نزار اشک بارانم چو شمع

در شب هجران مرا پروانه وصلی فرست

ور نه از دردت جهانی را بسوزانم چو شمع

بی جمال عالم آرای تو روزم چون شب است

با کمال عشق تو در عین نقصانم چو شمع

کوه صبرم نرم شد چون موم در دست غمت

تا در آب و آتش عشقت گدازانم چو شمع

همچو صبحم یک نفس باقیست با دیدار تو

چهره بنما دلبرا تا جان برافشانم چو شمع

سرفرازم کن شبی از وصل خود ای نازنین

تا منور گردد از دیدارت ایوانم چو شمع

آتش مهر تو را حافظ عجب در سر گرفت

آتش دل کی به آب دیده بنشانم چو شمع

حافظ از شوق رخ مهر فروغ تو بسوخت

کامگارا نظری کن سوی ناکامی چند

سینه از آتش دل در غم جانانه بسوخت

آتشی بود در این خانه که کاشانه بسوخت

تنم از واسطه دوری دلبر بگداخت

جانم از آتش مهر رخ جانانه بسوخت

فکر بلبل همه آن است که گل شد یارش
گل در اندیشه که چون عشوه کند در کارش

دلربایی همه آن نیست که عاشق بکشند
خواجه آن است که باشد غم خدمتکارش

جای آن است که خون موج زند در دل لعل
زین تغابن که خزف می‌شکند بازارش

بلبل از فیض گل آموخت سخن ور نه نبود
این همه قول و غزل تعبیه در منقارش

ای که از کوچه معشوقه ما می‌گذری
بر حذر باش که سر می‌شکند دیوارش

آن سفرکرده که صد قافله دل همره اوست
هر کجا هست خدایا به سلامت دارش

صحبت عافیتت گر چه خوش افتاد ای دل
جانب عشق عزیز است فرومگذارش

صوفی سرخوش از این دست که کج کرد کلاه
به دو جام دگر آشفته شود دستارش

دل حافظ که به دیدار تو خوگر شده بود
نازپرورد وصال است مجو آزارش

چون چشم تو دل می‌برد از گوشه نشینان
همراه تو بودن گنه از جانب ما نیست

روی تو مگر آینه لطف الهیست
حقا که چنین است و در این روی و ریا نیست

اشعار عاشقانه حافظ 

مرا می‌بینی و هر دم زیادت می‌کنی دردم

تو را می‌بینم و میلم زیادت می‌شود هر دم

به سامانم نمی‌پرسی نمی‌دانم چه سر داری

به درمانم نمی‌کوشی نمی‌دانی مگر دردم

نه راه است این که بگذاری مرا بر خاک و بگریزی

گذاری آر و بازم پرس تا خاک رهت گردم

ندارم دستت از دامن به جز در خاک و آن دم هم

که بر خاکم روان گردی بگیرد دامنت گردم

فرو رفت از غم عشقت دمم دم می‌دهی تا کی

دمار از من برآوردی نمی‌گویی برآوردم

شبی دل را به تاریکی ز زلفت باز می‌جستم

رخت می‌دیدم و جامی هلالی باز می‌خوردم

کشیدم در برت ناگاه و شد در تاب گیسویت

نهادم بر لبت لب را و جان و دل فدا کردم

تو خوش می‌باش با حافظ برو گو خصم جان می‌ده

چو گرمی از تو می‌بینم چه باک از خصم دم سردم

ما ز یاران چشم یاری داشتیم
خود غلط بود آنچه می پنداشتیم
تا درخت دوستی کی بر دهد
حالیا رفتیم و تخمی کاشتیم
گفت و گو آیین درویشی نبود
ورنه با تو ماجراها داشتیم
شیوه چشمت فریب جنگ داشت
ما خطا کردیم و صلح انگاشتیم

جز نقش تو در نظر نیامد ما را

جز کوی تو رهگذر نیامد ما را

خواب ارچه خوش آمد همه را در عهدت

حقا که به چشم در نیامد ما را

صنما با غم عشق تو چه تدبیر کنم

تا به کی در غم تو ناله شبگیر کنم

دل دیوانه از آن شد که نصیحت شنود

مگرش هم ز سر زلف تو زنجیر کنم

گفتم غم تو دارم گفتا غمت سرآید

گفتم که ماه من شو گفتا اگر برآید

گفتم ز مهرورزان رسم وفا بیاموز

گفتا ز خوبرویان این کار کمتر آید

گفتم که بر خیالت راه نظر ببندم

گفتا که شب رو است او از راه دیگر آید

گفتم که بوی زلفت گمراه عالمم کرد

گفتا اگر بدانی هم اوت رهبر آید

گفتم خوشا هوایی کز باد صبح خیزد

گفتا خنک نسیمی کز کوی دلبر آید

گفتم که نوش لعلت ما را به آرزو کشت

گفتا تو بندگی کن کو بنده پرور آید

گفتم دل رحیمت کی عزم صلح دارد

گفتا مگوی با کس تا وقت آن درآید

گفتم زمان عشرت دیدی که چون سر آمد

گفتا خموش حافظ کاین غصه هم سر آید حافظ

بسته‌ام در خم گیسوی تو امید دراز
آن مبادا که کند دست طلب کوتاهم

به مژگان سیه کردی هزاران رخنه در دینم

بیا کز چشم بیمارت هزاران درد برچینم

الا ای همنشین دل که یارانت برفت از یاد

مرا روزی مباد آن دم که بی یاد تو بنشینم

جهان پیر است و بی‌بنیاد از این فرهادکش فریاد

که کرد افسون و نیرنگش ملول از جان شیرینم

ز تاب آتش دوری شدم غرق عرق چون گل

بیار ای باد شبگیری نسیمی زان عرق چینم

جهان فانی و باقی فدای شاهد و ساقی

که سلطانی عالم را طفیل عشق می‌بینم

اگر بر جای من غیری گزیند دوست حاکم اوست

حرامم باد اگر من جان به جای دوست بگزینم

صباح الخیر زد بلبل کجایی ساقیا برخیز

که غوغا می‌کند در سر خیال خواب دوشینم

شب رحلت هم از بستر روم در قصر حورالعین

اگر در وقت جان دادن تو باشی شمع بالینم

حدیث آرزومندی که در این نامه ثبت افتاد

همانا بی‌غلط باشد که حافظ داد تلقینم

خمی که ابروی شوخ تو در کمان انداخت
به قصد جان من زار ناتوان انداخت

نبود نقش دو عالم که رنگ الفت بود
زمانه طرح محبت نه این زمان انداخت

ما را که درد عشق و بلای خمار کشت
یا وصل دوست یا می صافی دوا کند

جان رفت در سر می و حافظ به عشق سوخت
عیسی دمی کجاست که احیای ما کند

گر من از باغ تو یک میوه بچینم چه شود
پیش پایی به چراغ تو ببینم چه شود

به تماشاگه زلفش دل حافظ روزی

شد که باز آید و جاوید گرفتار بماند

مرحبا ای پیک مشتاقان بده پیغام دوست

تا کنم جان از سر رغبت فدای نام دوست

واله و شیداست دایم همچو بلبل در قفس

طوطی طبعم ز عشق شکر و بادام دوست

باز آی و دل تنگ مرا مونس جان باش
وین سوخته را محرم اسرار نهان باش

صنما با غم عشق تو چه تدبیر کنم
تا به کی در غم تو ناله شبگیر کنم

دل دیوانه از آن شد که نصیحت شنود
مگرش هم ز سر زلف تو زنجیر کنم

روز وصل دوستداران یاد باد
یاد باد آن روزگاران یاد باد

گر چه یاران فارغند از یاد من
از من ایشان را هزاران یاد باد

سینه مالامال درد است ای دریغا مرهمی

دل ز تنهایی به جان آمد خدا را همدمی

چشم آسایش که دارد از سپهر تیزرو

ساقیا جامی به من ده تا بیاسایم دمی

زیرکی را گفتم این احوال بین خندید و گفت

صعب روزی بوالعجب کاری پریشان عالمی

سوختم در چاه صبر از بهر آن شمع چگل

شاه ترکان فارغ است از حال ما کو رستمی

در طریق عشقبازی امن و آسایش بلاست

ریش باد آن دل که با درد تو خواهد مرهمی

اهل کام و ناز را در کوی رندی راه نیست

رهروی باید جهان سوزی نه خامی بی‌غمی

آدمی در عالم خاکی نمی‌آید به دست

عالمی دیگر بباید ساخت و از نو آدمی

خیز تا خاطر بدان ترک سمرقندی دهیم

کز نسیمش بوی جوی مولیان آید همی

گریه حافظ چه سنجد پیش استغنای عشق

کاندر این دریا نماید هفت دریا شبنمی

در آرزوی بوس و کنارت مردم
وز حسرت لعل آبدارت مردم

قصه نکنم دراز کوتاه کنم
بازآ بازآ کز انتظارت مردم

ای گدایان خرابات خدا یار شماست

چشم انعام مدارید ز انعامی چند

پیر میخانه چه خوش گفت به دردی کش خویش

که مگو حال دل سوخته با خامی چند

صلاح کار کجا و من خراب کجا

ببین تفاوت ره کز کجاست تا به کجا

دلم ز صومعه بگرفت و خرقه سالوس

کجاست دیر مغان و شراب ناب کجا

چه نسبت است به رندی صلاح و تقوا را

سماع وعظ کجا نغمه رباب کجا

الا ای آهوی وحشی کجایی

مرا با توست چندین آشنایی

اشعار عاشقانه حافظ 

منم که دیده نیالوده‌ام به بد دیدن

وفا کنیم و ملامت کشیم و خوش باشیم

که در طریقت ما کافریست رنجیدن

به پیر میکده گفتم که چیست راه نجات

بخواست جام می و گفت عیب پوشیدن

مراد دل ز تماشای باغ عالم چیست

به دست مردم چشم از رخ تو گل چیدن

به می پرستی از آن نقش خود زدم بر آب

که تا خراب کنم نقش خود پرستیدن

به رحمت سر زلف تو واثقم ور نه

کشش چو نبود از آن سو چه سود کوشیدن

عنان به میکده خواهیم تافت زین مجلس

که وعظ بی عملان واجب است نشنیدن

ز خط یار بیاموز مهر با رخ خوب

که گرد عارض خوبان خوش است گردیدن

مبوس جز لب ساقی و جام می حافظ

که دست زهدفروشان خطاست بوسیدن

دو تنها و دو سرگردان دو بیکس

دد و دامت کمین از پیش و از پس

بیا تا حال یکدیگر بدانیم

مراد هم بجوییم ار توانیم

ز تاب آتش سودای عشقش

به سان دیگ دایم میزنم جوش

چو پیراهن شوم آسوده خاطر

گرش همچون قبا گیرم در آغوش

اگر پوسیده گردد استخوانم

نگردد مهرت از جانم فراموش

دل و دینم دل و دینم ببردست

برو دوشش بر و دوشش بر و دوش

مرحبا ای پیک مشتاقان بده پیغام دوست
تا کنم جان از سر رغبت فدای نام دوست

واله و شیداست دایم همچو بلبل در قفس
طوطی طبعم ز عشق شکر و بادام دوست

زلف او دام است و خالش دانه آن دام و من
بر امید دانه‌ای افتاده‌ام در دام دوست

سر ز مستی برنگیرد تا به صبح روز حشر
هر که چون من در ازل یک جرعه خورد از جام دوست

بس نگویم شمه‌ای از شرح شوق خود از آنک
دردسر باشد نمودن بیش از این ابرام دوست

گر دهد دستم کشم در دیده همچون توتیا
خاک راهی کان مشرف گردد از اقدام دوست

میل من سوی وصال و قصد او سوی فراق
ترک کام خود گرفتم تا برآید کام دوست

حافظ اندر درد او می‌سوز و بی‌درمان بساز
زان که درمانی ندارد درد بی‌آرام دوست

اگر به مذهب تو خون عاشق است مباح

صلاح ما همان است کان تو راست صلاح

ما ز یاران چشم یاری داشتیم

خود غلط بود آنچه می پنداشتیم

تا درخت دوستی کی بر دهد

حالیا رفتیم و تخمی کاشتیم

گفت و گو آیین درویشی نبود

ورنه با تو ماجراها داشتیم

شیوه چشمت فریب جنگ داشت

ما خطا کردیم و صلح انگاشتیم

اگر آنکه میرفت خاطره اش را میبرد

فرهاد سنگ نمی سفت

مجنون اشفته نمی خفت

حافظ شعر نمیگفت

من ملک بودم و فردوس برین جایم بود

آدم آورد در این دیر خراب آبادم

سایه طوبی و دلجویی حور و لب حوض

به هوای سر کوی تو برفت از یادم

نیست بر لوح دلم جز الف قامت دوست

چه کنم حرف دگر یاد نداد استادم

کوکب بخت مرا هیچ منجم نشناخت

یا رب از مادر گیتی به چه طالع زادم

تا شدم حلقه به گوش در میخانه عشق

هر دم آید غمی از نو به مبارک بادم

می‌خورد خون دلم مردمک دیده سزاست

که چرا دل به جگرگوشه مردم دادم

پاک کن چهره حافظ به سر زلف ز اشک

ور نه این سیل دمادم ببرد بنیادم

الا یا ایها الساقی ادر کاسا و ناولها
که عشق آسان نمود اول ولی افتاد مشکل‌ها

به بوی نافه‌ای کاخر صبا زان طره بگشاید
ز تاب جعد مشکینش چه خون افتاد در دل‌ها

مرا در منزل جانان چه امن عیش چون هر دم
جرس فریاد می‌دارد که بربندید محمل‌ها

به می سجاده رنگین کن گرت پیر مغان گوید
که سالک بی‌خبر نبود ز راه و رسم منزل‌ها

شب تاریک و بیم موج و گردابی چنین هایل
کجا دانند حال ما سبک باران ساحل‌ ها

همه کارم ز خود کامی به بدنامی کشید آخر
نهان کی ماند آن رازی کز او سازند محفل‌ ها

حضوری گر همی‌خواهی از او غایب مشو حافظ
متی ما تلق من تهوی دع الدنیا و اهملها

درخت دوستی بنشان که کام دل به بار آرد

نهال دشمنی برکن که رنج بی شمار آرد

پیش از اینت بیش از این اندیشه عشاق بود

مهرورزی تو با ما شهره آفاق بود

یاد باد آن صحبت شب‌ها که با نوشین لبان

بحث سر عشق و ذکر حلقه عشاق بود

پیش از این کاین سقف سبز و طاق مینا برکشند

منظر چشم مرا ابروی جانان طاق بود

از دم صبح ازل تا آخر شام ابد

دوستی و مهر بر یک عهد و یک میثاق بود

سایه معشوق اگر افتاد بر عاشق چه شد

ما به او محتاج بودیم او به ما مشتاق بود

حسن مه رویان مجلس گر چه دل می‌برد و دین

بحث ما در لطف طبع و خوبی اخلاق بود

بر در شاهم گدایی نکته‌ای در کار کرد

گفت بر هر خوان که بنشستم خدا رزاق بود

رشته تسبیح اگر بگسست معذورم بدار

دستم اندر دامن ساقی سیمین ساق بود

در شب قدر ار صبوحی کرده‌ام عیبم مکن

سرخوش آمد یار و جامی بر کنار طاق بود

شعر حافظ در زمان آدم اندر باغ خلد

دفتر نسرین و گل را زینت اوراق بود

چو لعل شکرینت بوسه بخشد
مذاق جان من ز او پر شکر باد

مرا از توست هر دم تازه عشقی
تو را هر ساعتی حسنی دگر باد

و گر کنم طلب نیم بوسه صد افسوس
ز حقه دهنش چون شکر فرو ریزد

من آن فریب که در نرگس تو می‌بینم
بس آب روی که با خاک ره برآمیزد

فراز و شیب بیابان عشق دام بلاست
کجاست شیردلی کز بلا نپرهیزد

دلبر برفت و دلشدگان را خبر نکرد

یاد حریف شهر و رفیق سفر نکرد

یا بخت من طریق مروت فروگذاشت

یا او به شاهراه طریقت گذر نکرد

گفتم مگر به گریه دلش مهربان کنم

چون سخت بود در دل سنگش اثر نکرد

شوخی مکن که مرغ دل بی‌قرار من

سودای دام عاشقی از سر به در نکرد

هر کس که دید روی تو بوسید چشم من

کاری که کرد دیده من بی نظر نکرد

من ایستاده تا کنمش جان فدا چو شمع

او خود گذر به ما چو نسیم سحر نکرد

یا رب اندر دل آن خسرو شیرین انداز

که به رحمت گذری بر سر فرهاد کند

دوش دیدم که ملایک در میخانه زدند

گل آدم بسرشتند و به پیمانه زدند

ساکنان حرم ستر و عفاف ملکوت

با من راه نشین باده مستانه زدند

آسمان بار امانت نتوانست کشید

قرعه کار به نام من دیوانه زدند

جنگ هفتاد و دو ملت همه را عذر بنه

چون ندیدند حقیقت ره افسانه زدند

شکر ایزد که میان من و او صلح افتاد

صوفیان رقص کنان ساغر شکرانه زدند

آتش آن نیست که از شعله او خندد شمع

آتش آن است که در خرمن پروانه زدند

کس چو حافظ نگشاد از رخ اندیشه نقاب

تا سر زلف سخن را به قلم شانه زدند

بر سر آنم که گر ز دست برآید

دست به کاری زنم که غصه سر آید

خلوت دل نیست جای صحبت اضداد

دیو چو بیرون رود فرشته درآید

مرحبا ای پیک مشتاقان بده پیغام دوست

تا کنم جان از سر رغبت فدای نام دوست

دیدی ای دل که غم عشق دگربار چه کرد
چون بشد دلبر و با یار وفادار چه کرد

آه از آن نرگس جادو که چه بازی انگیخت
آه از آن مست که با مردم هشیار چه کرد

اشک من رنگ شفق یافت ز بی‌مهری یار
طالع بی‌شفقت بین که در این کار چه کرد

برقی از منزل لیلی بدرخشید سحر
وه که با خرمن مجنون دل افگار چه کرد

ساقیا جام می‌ام ده که نگارنده غیب
نیست معلوم که در پرده اسرار چه کرد

آن که پرنقش زد این دایره مینایی
کس ندانست که در گردش پرگار چه کرد

فکر عشق آتش غم در دل حافظ زد و سوخت
یار دیرینه ببینید که با یار چه کرد

دارم از زلف سیاهش گله چندان که مپرس

که چنان زو شده ام بی سرو سامان که مپرس

کس به امید وفا ترک دل و دین مکناد

که چنانم من از این کرده پشیمان که مپرس

عاشقی را که چنین باده شبگیر دهند
کافر عشق بود گر نشود باده پرست

دلم را مشکن و در پا مینداز
که دارد در سر زلف تو مسکن

صنما با غم عشق تو چه تدبیر کنم

تا به کی در غم تو ناله شبگیر کنم

دل دیوانه از آن شد که نصیحت شنود

مگرش هم ز سر زلف تو زنجیر کنم

جز نقش تو در نظر نیامد ما را
جز کوی تو رهگذر نیامد ما را

خواب ارچه خوش آمد همه را در عهدت
حقا که به چشم در نیامد ما را

من حاصل عمر خود ندارم جز غم
در عشق ز نیک و بد ندارم جز غم
یک همدم باوفا ندیدم جز درد
یک مونس نامزد ندارم جز غم

اشعار عاشقانه حافظ 

هوا خواه توام جانا و می دانم که می دانی
که هم نادیده می دانی و هم ننوشته می خوانی

گل بی رخ یار خوش نباشد
بی باده بهار خوش نباشد

بیا تا گل برافشانیم و می در ساغر اندازیم
فلک را سقف بشکافیم و طرحی نو در اندازیم
اگر غم لشکر انگیزد که خون عاشقان ریزد
من و ساقی به هم تازیم و بنیادش براندازیم

جانا تو را که گفت که احوال ما مپرس
بیگانه گرد و قصهٔ هیچ آشنا مپرس

ز آنجا که لطف شامل و خلق کریم توست
جرم نکرده عفو کن و ماجرا مپرس

ای نسیم سحر آرامگه یار کجاست

منزل آن مه عاشق کش عیار کجاست

شب تار است و ره وادی ایمن در پیش

آتش طور کجا موعد دیدار کجاست

هر که آمد به جهان نقش خرابی دارد

در خرابات بگویید که هشیار کجاست

آن کس است اهل بشارت که اشارت داند

نکته‌ها هست بسی محرم اسرار کجاست

هر سر موی مرا با تو هزاران کار است

ما کجاییم و ملامت گر بی‌کار کجاست

بازپرسید ز گیسوی شکن در شکنش

کاین دل غمزده سرگشته گرفتار کجاست

عقل دیوانه شد آن سلسله مشکین کو

دل ز ما گوشه گرفت ابروی دلدار کجاست

ساقی و مطرب و می جمله مهیاست ولی

عیش بی یار مهیا نشود یار کجاست

حافظ از باد خزان در چمن دهر مرنج

فکر معقول بفرما گل بی خار کجاست

مژده ای دل که مسیحا نفسی می‌آید

که ز انفاس خوشش بوی کسی می‌آید

از غم هجر مکن ناله و فریاد که من

زده‌ام فالی و فریادرسی می‌آید

ز آتش وادی ایمن نه منم خرم و بس

هرکس آنجا به امید قبسی می‌آید

هیچ کس نیست که در کوی تواش کاری نیست

هرکس آنجا به طریق هوسی می‌آید

کس ندانست که منزلگه معشوق کجاست

این قدر هست که بانگ جرسی می‌آید

جرعه‌ای ده که به میخانه ارباب کرم

هر حریفی ز پی ملتمسی می‌آید

دوست را گر سر پرسیدن بیمار غم است

گو بیا خوش که هنوزش نفسی می‌آید

خبر بلبل این باغ بپرسید که من

ناله‌ای می‌شنوم کز قفسی می‌آید

یار دارد سر صید دل حافظ، یاران

شاهبازی به شکار مگسی می‌آید

دلنوشته های زنانه و دخترانه

دستش را بگیر …

با عشق نوازشش کن

دعوتش کن به یک رقص

بگذار با قدم‌هایی‌ که به سویِ تو می‌‌آید

از خودش دور شود .

شاید نمی‌‌دانی‌

آغوش یک مرد

گاهی‌

دنیایِ زنی‌ را خراب می‌‌کند !

گاهی‌ ، آباد

… دستش را بگیر

نوازشش کن

دعوتش کن به یک رقص

حواست باشد

دنیای یک زن هیچ وقت خبرت نمی‌‌کند

” به مردی که زبانِ سکوت زن را بفهمد ، باید گفت خدا قوت “

زن ….جنس عجیبی ست!

چشم هایش را که می بندی, دیدِ دلش بیشتر…

دلش را که میشکنی, باران لطافت از چشم هایش سرازیر…

انگار درست شده تا…روی عشق را کم کند!

هستن دخترایی که نگران پاک شدن آرایششون نیستن

چون آرایش ندارن

هستن دخترایی که وقتی یه پسر. پولدار میبینن دلشون نمی لرزه

چون دلشون دله نه ژله

هستن دخترایی که با دیدن ماشین پسرا کف نمیکنن

چون اینا دخترن نه دلستر…

تو یک زنی…

لباس خوبظ بپوش !

برای خودت غذای خوب بپز !

خودت را به صرف قهوه ای در یک خلوت دنج میهمان کن !

برای خودت گاهی هدیه ای بخر !

وقتی به خودت و روحت احترام می گذاری ..

احساس سربلندی می کند

آنوقت دیگر از تنهایی به دیگران پناه نمی بری و اگر قرار است انتخاب کنی

کمتر به اشتباه اعتماد می کنی یادت باشد ….

برای یک زن عزت نفس غوغا میکند!

زن طراوت زندگی نیست . . .

زن روغن مابین چرخ دنده های نخراشیده ی زندگی نیست . . .

زن بخش مهمی از زندگی نیست . . .

زن مُسکن دردهای زندگی مرد نیست . . . . . .

زن

تمــــــــــامِ تمــــــــــــامِ تمــــــــــام زندگی مرد است . .

تو را نمیدانم، ولی من،

هنوز تنهاتر از تنها منم من

همون بیگانه از خود درتنم من

اگر زیبابه قامت پیرهنم من

پراز احساس عاشق بودنم من

به خود می بالم از اینکه زنم من

تو با اومدنت به زندگیم، منو کامل کردی
تو یه نعمت پنهان هستی و تنها آرزوی من اینه که تا آخر عمرم
تو رو گرامی بدارم، محترم بشمارم و ازت مراقبت کنم و بهت عشق بورزم
دوستت دارم، فراتر از ستاره ها…

در این دنیا مقیاسی وجود ندارد که بتواند عشق من نسبت به تو را بسنجد
این عشق عمیق تر از اقیانوس ها و وسیع تر از همه آسمان هاست

رسم آدمهای

دنیـــــــــــا شبیه

رســــــــــــم دریاست

وقتی احساس میکنند

غرقشون شدي

پــــس میزننتـ

تا قبل از آشنایی با تو
یه زندگی سیاه و سفید داشتم
این تو بودی که به زندگیم رنگ بخشیدی
و حالا به هر جا نگاه می کنم
فقط رنگین کمون می بینم

چقدر تنهاست…….

نویسنده اي که

عاشقانه هایش

دست به دست می چرخد و لایک می خورد…

امابه دست اوکه باید…برسد نمی‌رسد

تو نه تنها عشق من، بلکه دوست و دنیا و زندگی منی
من نمی تونم زندگی بدون تو رو تصور کنم
چون تو بخشی از وجود من هستی و اگه نباشی
احساس می کنم بخشی از روح و جسمم رو از دست دادم
من اینطوری دوستت دارم …

و زنها تمام دردهایشان را
در آغوش مَرد
دلخواهشان فراموش می‌کنند …!

مردها
این سخت هاي‌ شکننده ؛ گاهی
فهمیدن‌ می خواهند …
فهمیدن !

‏بغلم کن که جهان
کوچک و غمگین نشود …

درخشش چشمانت همان چیزی است که عاشقش شدم
هرگز اجازه نخواهم داد از این چشم ها اشکی سرازیر شود
به تو قول می دهم … دلبرکم!

منده تا واردر نفس سن
قلبیمین سلطانیسن

عشقین اود سالمش بو
قلبه دونیامن زیندانیسن

دونیادا سن اولماسان
حسرتله بیر عمروم گچر

هر گجه چوخ اینتیظارلار
چکمیشم مین ایل گچر

جانیمے یاندیردے شوقوون, اے نیگاریم هارداسان

گوزلریم نورے,ایڪے عالمدہ واریم هارداسان

باغریمے قان ایلدے آجے فراقین گل یتیش

اے لبــون وصلے,شراب خوشگواریم هارداسان

فرشته من … زندگی من …. تمام دنیای من …
لطفا همیشه با من باش، عشق یکی یک دونه من!
از ته دل عاشقتم و می دونم این عشق حقیقیه
چون هیچ کس دیگه ای در قلبم نیست و قلبم فقط برای تو می تپه

من این حالمو دوست دارم
یه شوقی تو چشام پیداست
تو درمن شکل می گیري
همین آغازِ یک رویاست…

گاهی سکوت می اموزد…..
بودن همیشه در فریاد نیست..
اسطوره شدن یعنی….
در عین رفتن بمانی….
یعنی باشی یا نباشی….
دوستت داشته باشند…
و دلتنگت شوند…!!

آنچه سرنوشت
درمن جا گذاشت
باقی مانده هاي‌ دریاست
دلتنگی برای آب
و تو
به وسعتِ یک آه
طولانی تر از خیابان هاي‌ تنهائی
درمن ممتد میشوی…

دنیا آن قدر جذابیت هاي‌ رنگارنگ دارد ؛
که تا آخر عمر هم بدوی …
چیزهای جدیدی هست
که هنوز می تواني حسرتشان را بخوری !
پس یک جاهایی در زندگی
ترمز دستیت را بکش …
بایست و زندگی کن …

تو نیستی و من
در خودم سرگردانم
غیرقابل نفوذ
برای واژه ها
مصون برای سکوت
شبها را ترک میکنم
بدون هیچ مسیر
بی آنکه بدانم
زندگی را
دوباره از کجا شروع کنم…

فقط
چشم هاي‌ تو مانده در یادم
و صدایت در گوشم…
بگو
چگونه دیوانه نباشم
وقتی با هر صدایی
یا هر نگاهی
تنها
تو مجسم می‌شوی روبرویم…!!

عاشقی دیوانه می خواهم
تماشاکن مرا

بی پناهم
خانه می خواهم

تماشا کن مرا….
سال ها در انتظارت

دل به دریا بسته ام…
آتشم پروانه

می‌خواهم تماشاکن مرا

مــن تنها کمی متفاوتـم
وقـتی تمام دردهای دنیا روی شـانه های زنانه ام کــوه میشود
مــن به پهـنای تمام کـوهپایه ها لبخنــد می زنـم

مرد وقتی عاشق زنی می‌شود
در دل خود پنهانش می‌کند مبادا که دیگران او را بدزدند
اما زن وقتی عاشق شد آن را جار می‌زند تا کسی برای نزدیک شدن به آن مرد تلاش نکند
مرد به خاطر یک عقیده هرکسی را قربانی می‌کند و زن به خاطر یک نفر هر عقیده‌ای را
مرد عقل است و زن قلب
به همین خاطر در هر رابطه‌ای زن بیشتر از مرد اذیت می‌شود

زنی هم زیر لب گوید
گریزانم از این خانه
ولی از خود چنین  پرسد:
چه کس موهای طفلم را
پس از من می زند شانه؟

زن بوده ای تا بـحال ؟
آرزوهایت بـرود
های های ظـرف بشوری
های های جـارو بزنی
های های رخـت پهن کـنی
زن بوده ای تا بـحال ؟
که پاک شود ریملت
پشت پنجره
روبروی قطاری که می برد مـرد آرزوهایـت را

عشق عجیب‌تر از آن است که در یک زن خلاصه شود
و زن غریب‌تر از آن که در یک عشق شناخته شود
“افشین یداللهی”

زنی را می شناسم من
که در یک گوشه ی خانه
میان شستن و پختن
درون آشپزخانه
سرود عشق می خواند
نگاهش ساده و تنهاست
صدایش خسته و محزون
امیدش در ته فرداست

زن ها گاهی اوقات چیزی نمیگویند چون به نظرشان لازم نیست که چیزی گفته شود
با نگاهشان حرف میزنند
به اندازه یک دنیا حرف میزنند
هرگز نباید از چشمان هیچ زنی ساده گذشت

کاش اینو خیلیا بفهمن که یه زن
نمیتونه دوستت داشته باشه
بعد دوستت نداشته باشه
بعد دوباره دوستت داشته باشه
یه زن فقط میتونه
دوستت داشته باشه
دوستت داشته باشه
دوستت داشته باشه
و بعد
دیگه هیچوقت “دوستت” نداشته باشه

زن هــا میتــواننــد در اوج دلتنگی لبخنــد بـزننــد
آواز بخـواننـد ، گلهای باغچه را قلمــه کنند
غذای دلخـواهت را تــدارک ببیننــد
کودکانه بـا بـچـــه هــا بــازی کننــد
زن هــا میتوانـنــد بـا قلبی شکسته باز هم دوستت بدارند
ببخشنــد و بـخنــدنــد
تــو از طـرز آرایـش مـوهــایــش یــا رنـگ لب هــایـش ، لباسش ، یـا حتی حـرف هــایش
هــرگــز نمیتـوانـی حــدس بــزنـی
زنـی که روبـرویـت ایـستــاده دلتنـگ یـا دلشکسته است
زن بـــودن کـار ســاده ای نیست . . .

دلنوشته های زنانه و دخترانه

دستش را بگیر …

با عشق نوازشش کن

دعوتش کن به یک رقص

بگذار با قدم‌هایی‌ که به سویِ تو می‌‌آید

از خودش دور شود .

شاید نمی‌‌دانی‌

آغوش یک مرد

گاهی‌

دنیایِ زنی‌ را خراب می‌‌کند !

گاهی‌ ، آباد

… دستش را بگیر

نوازشش کن

دعوتش کن به یک رقص

حواست باشد

دنیای یک زن هیچ وقت خبرت نمی‌‌کند

” به مردی که زبانِ سکوت زن را بفهمد ، باید گفت خدا قوت “

زن ….جنس عجیبی ست!

چشم هایش را که می بندی, دیدِ دلش بیشتر…

دلش را که میشکنی, باران لطافت از چشم هایش سرازیر…

انگار درست شده تا…روی عشق را کم کند!

هستن دخترایی که نگران پاک شدن آرایششون نیستن

چون آرایش ندارن

هستن دخترایی که وقتی یه پسر. پولدار میبینن دلشون نمی لرزه

چون دلشون دله نه ژله

هستن دخترایی که با دیدن ماشین پسرا کف نمیکنن

چون اینا دخترن نه دلستر…

تو یک زنی…

لباس خوبظ بپوش !

برای خودت غذای خوب بپز !

خودت را به صرف قهوه ای در یک خلوت دنج میهمان کن !

برای خودت گاهی هدیه ای بخر !

وقتی به خودت و روحت احترام می گذاری ..

احساس سربلندی می کند

آنوقت دیگر از تنهایی به دیگران پناه نمی بری و اگر قرار است انتخاب کنی

کمتر به اشتباه اعتماد می کنی یادت باشد ….

برای یک زن عزت نفس غوغا میکند!

زن طراوت زندگی نیست . . .

زن روغن مابین چرخ دنده های نخراشیده ی زندگی نیست . . .

زن بخش مهمی از زندگی نیست . . .

زن مُسکن دردهای زندگی مرد نیست . . . . . .

زن

تمــــــــــامِ تمــــــــــــامِ تمــــــــــام زندگی مرد است . .

تو را نمیدانم، ولی من،

هنوز تنهاتر از تنها منم من

همون بیگانه از خود درتنم من

اگر زیبابه قامت پیرهنم من

پراز احساس عاشق بودنم من

به خود می بالم از اینکه زنم من

تو با اومدنت به زندگیم، منو کامل کردی
تو یه نعمت پنهان هستی و تنها آرزوی من اینه که تا آخر عمرم
تو رو گرامی بدارم، محترم بشمارم و ازت مراقبت کنم و بهت عشق بورزم
دوستت دارم، فراتر از ستاره ها…

در این دنیا مقیاسی وجود ندارد که بتواند عشق من نسبت به تو را بسنجد
این عشق عمیق تر از اقیانوس ها و وسیع تر از همه آسمان هاست

رسم آدمهای

دنیـــــــــــا شبیه

رســــــــــــم دریاست

وقتی احساس میکنند

غرقشون شدي

پــــس میزننتـ

تا قبل از آشنایی با تو
یه زندگی سیاه و سفید داشتم
این تو بودی که به زندگیم رنگ بخشیدی
و حالا به هر جا نگاه می کنم
فقط رنگین کمون می بینم

چقدر تنهاست…….

نویسنده اي که

عاشقانه هایش

دست به دست می چرخد و لایک می خورد…

امابه دست اوکه باید…برسد نمی‌رسد

تو نه تنها عشق من، بلکه دوست و دنیا و زندگی منی
من نمی تونم زندگی بدون تو رو تصور کنم
چون تو بخشی از وجود من هستی و اگه نباشی
احساس می کنم بخشی از روح و جسمم رو از دست دادم
من اینطوری دوستت دارم …

و زنها تمام دردهایشان را
در آغوش مَرد
دلخواهشان فراموش می‌کنند …!

مردها
این سخت هاي‌ شکننده ؛ گاهی
فهمیدن‌ می خواهند …
فهمیدن !

‏بغلم کن که جهان
کوچک و غمگین نشود …

درخشش چشمانت همان چیزی است که عاشقش شدم
هرگز اجازه نخواهم داد از این چشم ها اشکی سرازیر شود
به تو قول می دهم … دلبرکم!

منده تا واردر نفس سن
قلبیمین سلطانیسن

عشقین اود سالمش بو
قلبه دونیامن زیندانیسن

دونیادا سن اولماسان
حسرتله بیر عمروم گچر

هر گجه چوخ اینتیظارلار
چکمیشم مین ایل گچر

جانیمے یاندیردے شوقوون, اے نیگاریم هارداسان

گوزلریم نورے,ایڪے عالمدہ واریم هارداسان

باغریمے قان ایلدے آجے فراقین گل یتیش

اے لبــون وصلے,شراب خوشگواریم هارداسان

فرشته من … زندگی من …. تمام دنیای من …
لطفا همیشه با من باش، عشق یکی یک دونه من!
از ته دل عاشقتم و می دونم این عشق حقیقیه
چون هیچ کس دیگه ای در قلبم نیست و قلبم فقط برای تو می تپه

من این حالمو دوست دارم
یه شوقی تو چشام پیداست
تو درمن شکل می گیري
همین آغازِ یک رویاست…

گاهی سکوت می اموزد…..
بودن همیشه در فریاد نیست..
اسطوره شدن یعنی….
در عین رفتن بمانی….
یعنی باشی یا نباشی….
دوستت داشته باشند…
و دلتنگت شوند…!!

آنچه سرنوشت
درمن جا گذاشت
باقی مانده هاي‌ دریاست
دلتنگی برای آب
و تو
به وسعتِ یک آه
طولانی تر از خیابان هاي‌ تنهائی
درمن ممتد میشوی…

دنیا آن قدر جذابیت هاي‌ رنگارنگ دارد ؛
که تا آخر عمر هم بدوی …
چیزهای جدیدی هست
که هنوز می تواني حسرتشان را بخوری !
پس یک جاهایی در زندگی
ترمز دستیت را بکش …
بایست و زندگی کن …

تو نیستی و من
در خودم سرگردانم
غیرقابل نفوذ
برای واژه ها
مصون برای سکوت
شبها را ترک میکنم
بدون هیچ مسیر
بی آنکه بدانم
زندگی را
دوباره از کجا شروع کنم…

فقط
چشم هاي‌ تو مانده در یادم
و صدایت در گوشم…
بگو
چگونه دیوانه نباشم
وقتی با هر صدایی
یا هر نگاهی
تنها
تو مجسم می‌شوی روبرویم…!!

عاشقی دیوانه می خواهم
تماشاکن مرا

بی پناهم
خانه می خواهم

تماشا کن مرا….
سال ها در انتظارت

دل به دریا بسته ام…
آتشم پروانه

می‌خواهم تماشاکن مرا

مــن تنها کمی متفاوتـم
وقـتی تمام دردهای دنیا روی شـانه های زنانه ام کــوه میشود
مــن به پهـنای تمام کـوهپایه ها لبخنــد می زنـم

مرد وقتی عاشق زنی می‌شود
در دل خود پنهانش می‌کند مبادا که دیگران او را بدزدند
اما زن وقتی عاشق شد آن را جار می‌زند تا کسی برای نزدیک شدن به آن مرد تلاش نکند
مرد به خاطر یک عقیده هرکسی را قربانی می‌کند و زن به خاطر یک نفر هر عقیده‌ای را
مرد عقل است و زن قلب
به همین خاطر در هر رابطه‌ای زن بیشتر از مرد اذیت می‌شود

زنی هم زیر لب گوید
گریزانم از این خانه
ولی از خود چنین  پرسد:
چه کس موهای طفلم را
پس از من می زند شانه؟

زن بوده ای تا بـحال ؟
آرزوهایت بـرود
های های ظـرف بشوری
های های جـارو بزنی
های های رخـت پهن کـنی
زن بوده ای تا بـحال ؟
که پاک شود ریملت
پشت پنجره
روبروی قطاری که می برد مـرد آرزوهایـت را

عشق عجیب‌تر از آن است که در یک زن خلاصه شود
و زن غریب‌تر از آن که در یک عشق شناخته شود
“افشین یداللهی”

زنی را می شناسم من
که در یک گوشه ی خانه
میان شستن و پختن
درون آشپزخانه
سرود عشق می خواند
نگاهش ساده و تنهاست
صدایش خسته و محزون
امیدش در ته فرداست

زن ها گاهی اوقات چیزی نمیگویند چون به نظرشان لازم نیست که چیزی گفته شود
با نگاهشان حرف میزنند
به اندازه یک دنیا حرف میزنند
هرگز نباید از چشمان هیچ زنی ساده گذشت

کاش اینو خیلیا بفهمن که یه زن
نمیتونه دوستت داشته باشه
بعد دوستت نداشته باشه
بعد دوباره دوستت داشته باشه
یه زن فقط میتونه
دوستت داشته باشه
دوستت داشته باشه
دوستت داشته باشه
و بعد
دیگه هیچوقت “دوستت” نداشته باشه

زن هــا میتــواننــد در اوج دلتنگی لبخنــد بـزننــد
آواز بخـواننـد ، گلهای باغچه را قلمــه کنند
غذای دلخـواهت را تــدارک ببیننــد
کودکانه بـا بـچـــه هــا بــازی کننــد
زن هــا میتوانـنــد بـا قلبی شکسته باز هم دوستت بدارند
ببخشنــد و بـخنــدنــد
تــو از طـرز آرایـش مـوهــایــش یــا رنـگ لب هــایـش ، لباسش ، یـا حتی حـرف هــایش
هــرگــز نمیتـوانـی حــدس بــزنـی
زنـی که روبـرویـت ایـستــاده دلتنـگ یـا دلشکسته است
زن بـــودن کـار ســاده ای نیست . . .

کاش آدم ناراحت بشه،

دلش بگیره،

گریه کنه،

زجه بزنه،

ولی نرسه روزی که

مثل یک تیکه سنگ بی تفاوت بشه…

اندوه که از حد بگذرد

جایش را می‌دهد به یک بی اعتنایی مزمن!

دیگر مهم نیست.. بودن یا نبودن؛

دوست داشتن یا نـداشتن …

آنچه اهمیت دارد

کشداری رخوتناک از حسی است…

که دیگر تـو را به واکنش نمی‌کشاند!

در آن لحظه فقط در سکوت غـرق می شوی

و نگاه میکنی و نگاه و نـگــــــــــاه….

فقط کافی است…

هر از گاهی پشت کنی به تمام آنهایی که

چشم دیدن خوشبختی‌ات را ندارند…

بی تفاوتی عجیب آدم‌ها را می‌سوزاند…

ادعای بی تفاوتی سخت است!

آن هم نسبت به کسی که…

زیباترین حس دنیا را

با او تجربه کردی…

حوالی بی تفاوتی‌های شما،

دارد جان می‌دهد!

زیاد مزاحم روزهایتان نمی‌شوم.

تنها اگر می‌شود؛

جان دادنش را تماشا نکنید!

آخر

من از مهربانی‌های شما،

زیاد برایش قصه خوانده‌ام!

ﺧﯿﻠــــــــﯽ ﻭﻗﺘﻪ ﺩﯾﮕﻪ ﺍﻭﻥ ﻧﯿﺴﺖ !!
ﺑﺮﺍﺵ ﺣــــﺮﻑﺑﺰﻧﻢ؛
ﺑﺎ ﺫﻭﻕ ﺍﺯ ﺍﺗﻔﺎﻗــــــﺎﯼ ﺭﻭﺯﻡ ﺑـــــﺮﺍﺵ ﺑﮕﻢ؛
ﺍﻭﻧﻢ ﻫﯽ ﺑﻬﻢ ﺑﮕﻪ ﺍﯼ ﺟـــــــــﻮﻧﻢ !
ﺧﯿﻠﯽ ﻭﻗﺘﻪ ﺩﯾﮕﻪ نیست ﺁﺭﻭﻡ
ﺯﻣﺰﻣﻪﮐﻨﻪ عزیزمی قربونت برم ..
ﺧﯿﻠﯽ ﻭﻗﺘﻪ ﺩﯾﮕﻪ ﺷﺒــــــــﺎ ﭼﺸﻤﻢ ﺑﻪ
ﮔﻮﺷﯿﻢ
ﻧﯿﺴﺖ ﮐﻪ ﺍﺯﺵ ﺍﺳﻤﺲ ﺑﯿﺎﺩ ﺗﺎ ﺍﻧﺪﺍﺯﻩ ﯼ ﮐـــــــــﻞ
ﺧﻮﺷﯿـــــــــﺎﯼ ﺩﻧﯿﺎﻡ ﺫﻭﻕ ﮐﻨﻢ ..
ﺧﯿﻠﯽ ﻭﻗﺘﻪ ﺩﯾﮕﻪ ﺑﻪﻫﺮﮐﺴﯽ ﻣﯿﺮﺳﻢ ﺑﺎ
ﯾﻪ ﺩﻧﯿﺎ ﺷﺎﺩﯼ ﺍﺯﺵ ﺗﻌﺮﯾﻒﻧﻤﯿﮑﻨﻢ ..
ﺍﻣــــــــــــﺎ …
ﺩﯾﮕﻢ ﺣﺎﺿﺮ ﻧﯿﺴﺘﻢ ﺗﻨﻬﺎﯾﯿﻤﻮ ﺑﺎ ﮐﺴــــــــــﯽ
ﻗﺴـــــﻤﺖ ﮐﻨﻢ

ﺩﻟــــــــــــــﯽ ﮐﻪ ﺑﺸــــــﮑﻨﺪ
“فریـــــادش”
ﺭﺍ ﻧﻤﯿـــــــﻔﻬﻤﯽ …
ﻭﻟﯽ……
“ﻧـــــــــﻔﺮﯾــﻧﺶ”
ﺑﻪ ﺯﻣﯿــــــــــــــنت ﻣﯽ ﺍﻧﺪﺍﺯد…!!
شــــک نکن!

ﺯﻣﺎﻥ ﭼﻴﺰ ﻋﺠﻴﺒﺴﺖ …
ﻣﻴﺪﻭﺩ …
ﺟﻠﻮ ﻣﻴﺮﻭﺩ..
ﻭﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺷﺘﻨﻰ ﺗﺮﻳﻦ ﺁﺩﻡ ﻫﺎﻯ ﺯﻧﺪﮔﻴﺖ ﺭﺍ ﻳﺎ ﻛﻬﻨﻪ ﻣﻴﻜﻨﺪ ﻳﺎ ﻋﻮﺽ !!
ﺑﻌﻀﻰ ﻫﺎ ﻳﺎ ﺗﻐﻴﻴﺮ ﻣﻴﻜﻨﻨﺪ ﻳﺎ ﺣﻘﻴﻘﺖ ﺩﺭﻭﻧﺸﺎﻥ ﻣﺸﺨﺺ ﻣﻴﺸﻮﺩ !!!
ﺯﻣﺎﻥ ﺩﻳﺮ ﻳﺎ ﺯﻭﺩ ﺑﻪ ﺗﻮ ﺛﺎﺑﺖ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﻛﺮﺩ ﻛﻪ ﻛﺪﺍﻣﺸﺎﻥ ﻣﺎﻧﺪﻧﻰ ﺍﻧﺪ ﻭ ﻛﺪﺍﻣﺸﺎﻥ
ﺭﻓﺘﻨﻰ !!!
ﻣﻦ ﺩﻋﺎ ﻣﻴﻜﻨﻢ
ﺯﻣﺎﻥ ﺑﮕﺬﺭﺩ ﻭ ﺩﻧﻴﺎ ﭘﺮ ﺷﻮﺩ ﺍﺯ ﺁﺩﻡ ﻫﺎﻯ ﻭﺍﻗﻌﻰ ….
ﺁﺩﻡ ﻫﺎﻯ ﻛﻪ ﻧﻪ ﺯﻣﺎﻥ ﺁﻧﻬﺎ ﺭﺍ ﻋﻮﺽ ﻛﻨﺪ ﻧﻪ ﺯﻣﻴﻦ !

ﺍﺯ ﻋﺎﺩﺕ ﻛﺮﺩﻥ ﺑﻴﺰﺍﺭﻡ …
“ﻭﺍﯼ ﺑﺮ ﺁﻥ ﺭﻭﺯﯼ ﮐﻪ ﭼﯿﺰﯼ ﺣﺘﯽ ﻋﺸﻖ ﻋﺎﺩﺗﻤﺎﻥ ﺷﻮﺩ . ﻋﺎﺩﺕ
ﻫﻤﻪﭼﯿﺰ ﺭﺍ ﻭﯾﺮﺍﻥ ﻣﯽﮐﻨﺪ؛ ﺍﺯ ﺟﻤﻠﻪ ﻋﻈﻤﺖ ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺷﺘﻦ ﺭﺍ،
ﺗﻔﮑﺮ ﺧﻼﻕ ﺭﺍ، ﻋﺎﻃﻔﻪ ﺟﻮﺷﺎﻥ ﺭﺍ.
ﻋﺎﺷﻖ ﮐﻢ ﺍﺳﺖ، ﺳﺨﻦ ﻋﺎﺷﻘﺎﻧﻪ ﻓﺮﺍﻭﺍﻥ ! ﺭﻭﺯﮔﺎﺭﯼﺳﺖ ﭼﻪ ﺑﺪ،
ﮐﻪ ﺩﯾﮕﺮ ﮐﻼﻡ ﻋﺎﺷﻘﺎﻧﻪ ﺩﻟﯿﻞ ﻋﺸﻖ ﻧﯿﺴﺖ ﻭ ﺁﻭﺍﺯ ﻋﺎﺷﻘﺎﻧهﺧﻮﺍﻧﺪﻥ

ﺩﻟﯿﻞ ﻋﺎﺷﻖ ﺑﻮﺩﻥ “…

دلت که شکست سرت را بگیر بالا……!
تلافی نکن، فریاد نزن،شرمگین نباش،حواست باشه
دل شکسته گوشه هایش تیز است……
مبادا دل و دست ادمی را که روزی دلدارت بود زخمی
کنی،مبادا که فراموش کنی روز شادیش ارزویت بود……
صبور باش،بغضت را پنهان کن،رنجت را پنهان تر ……!
زمین گرد است……!!!

عجب وفایی دارد این دلتنگی!
عجب وفایی دارد این دلتنگی!
تنهاش ک میذاری،میری تو جمع وکلی میگی و میخندی، بعد از همه جدا شدی..
از کنج تاریکی میاد بیرون می ایسته بغل دستت…
دست گرمشو میذاره رو شونت
برمیگرده در گوشت میگه
خوبی رفیق؟؟
بازم خودمم و خودت…

گاهی دلم ميگــــــيره ازسخناني كه در شـأنم نيست…
گاه دلم ميگيره ازصداقتــــــم كه هيچكس لايــــــق آن نيست،….
گاه دلم تنگ ميشه براي وعــــــده هايي كه ميدانستم نيست اما براي دلخوشيم كافی بود..
گاه دلم ميگيرداز سادگی هايم…
گاه دلم ميسوزدبراي وفـــــــاداري هايم….
گاه دلم ميسوزدبراي اشكهايم..
گاه دلم ميگيردازروزگــــــــــاري كه درآنم…
☜اين نبـــــــــــــــودآنچه درانتظارش بــــــــــــــــودم..

خسته نباشی سرنوشت!!!
روزها يكی پس از ديگری به پايان
می رسند…
و در پی روزها
عمر من…
خسته نباشی سرنوشت….!
می بينی؟!
دست در دستان تو
تمام راه را بيراهه رفتم
شنيدم كسی ميگفت:
چشمانت را ببند!
اعتماد كن…
ولی افسوس
به قيمت تمام روزهای رفته
چشم هایــم را بستم…
اعتماد كردم…!
بهای سنگينی داشت اعتماد !!!!!!!!!!!!!!!
هنوز درگیر زخمهایت هستم………

خدایاااااااااااا…!
خراب کن و دوباره بساز…!
خانه ی دلم… خیلی تنگ است…!

نگذار دروغ بگویم خوبم !
آنوقت خیالت راحت میشود و من تنهـاتر میشوم…
کمی نگران من باش !
نگرانی تـو، حــال مرا خوب میکند …

اگر وقت نداري حالم را بپرسي، درکت ميکنم!

اگر وقت نداري با من صحبت کني، درکت ميکنم!

اگر وقت نداري مرا ببيني، درکت ميکنم!

اما اگر بعد از تمام اينها، ديگر دوستت نداشتم

اينبار نوبت توست که درکم کني!

آدم هایی هستند که دلبری نمیکنند،

حرفهای عاشقانه نمیزنند،
چیز خاصی نمیگویند که ذوق کنی
آدمهایی که نمیخواهند عاشقت کنند..
اما عاشقشان میشوی!
ناخواسته دلت برایشان میرود…
این آدمها فقط راست میگویند
راست می گویند با چاشنی قشنگ ” مهر”
لبخند میزنند نه برای اینکه توجهت را جلب کنند،
لبخند میزنند چون لبخند جزئی از وجودشان است…
لبخندشان مصنوعی نیست، اجباری نیست
در لبخندشان خدا را میبینی….
اینها ساده اند
حرف زدنشان…
راه رفتنشان…
نگاهشان….
ادعا ندارند، بی آلایشند، پاک و مهربان

کاش آدم ناراحت بشه،

دلش بگیره،

گریه کنه،

زجه بزنه،

ولی نرسه روزی که

مثل یک تیکه سنگ بی تفاوت بشه…

اندوه که از حد بگذرد

جایش را می‌دهد به یک بی اعتنایی مزمن!

دیگر مهم نیست.. بودن یا نبودن؛

دوست داشتن یا نـداشتن …

آنچه اهمیت دارد

کشداری رخوتناک از حسی است…

که دیگر تـو را به واکنش نمی‌کشاند!

در آن لحظه فقط در سکوت غـرق می شوی

و نگاه میکنی و نگاه و نـگــــــــــاه….

فقط کافی است…

هر از گاهی پشت کنی به تمام آنهایی که

چشم دیدن خوشبختی‌ات را ندارند…

بی تفاوتی عجیب آدم‌ها را می‌سوزاند…

ادعای بی تفاوتی سخت است!

آن هم نسبت به کسی که…

زیباترین حس دنیا را

با او تجربه کردی…

حوالی بی تفاوتی‌های شما،

دارد جان می‌دهد!

زیاد مزاحم روزهایتان نمی‌شوم.

تنها اگر می‌شود؛

جان دادنش را تماشا نکنید!

آخر

من از مهربانی‌های شما،

زیاد برایش قصه خوانده‌ام!

ﺧﯿﻠــــــــﯽ ﻭﻗﺘﻪ ﺩﯾﮕﻪ ﺍﻭﻥ ﻧﯿﺴﺖ !!
ﺑﺮﺍﺵ ﺣــــﺮﻑﺑﺰﻧﻢ؛
ﺑﺎ ﺫﻭﻕ ﺍﺯ ﺍﺗﻔﺎﻗــــــﺎﯼ ﺭﻭﺯﻡ ﺑـــــﺮﺍﺵ ﺑﮕﻢ؛
ﺍﻭﻧﻢ ﻫﯽ ﺑﻬﻢ ﺑﮕﻪ ﺍﯼ ﺟـــــــــﻮﻧﻢ !
ﺧﯿﻠﯽ ﻭﻗﺘﻪ ﺩﯾﮕﻪ نیست ﺁﺭﻭﻡ
ﺯﻣﺰﻣﻪﮐﻨﻪ عزیزمی قربونت برم ..
ﺧﯿﻠﯽ ﻭﻗﺘﻪ ﺩﯾﮕﻪ ﺷﺒــــــــﺎ ﭼﺸﻤﻢ ﺑﻪ
ﮔﻮﺷﯿﻢ
ﻧﯿﺴﺖ ﮐﻪ ﺍﺯﺵ ﺍﺳﻤﺲ ﺑﯿﺎﺩ ﺗﺎ ﺍﻧﺪﺍﺯﻩ ﯼ ﮐـــــــــﻞ
ﺧﻮﺷﯿـــــــــﺎﯼ ﺩﻧﯿﺎﻡ ﺫﻭﻕ ﮐﻨﻢ ..
ﺧﯿﻠﯽ ﻭﻗﺘﻪ ﺩﯾﮕﻪ ﺑﻪﻫﺮﮐﺴﯽ ﻣﯿﺮﺳﻢ ﺑﺎ
ﯾﻪ ﺩﻧﯿﺎ ﺷﺎﺩﯼ ﺍﺯﺵ ﺗﻌﺮﯾﻒﻧﻤﯿﮑﻨﻢ ..
ﺍﻣــــــــــــﺎ …
ﺩﯾﮕﻢ ﺣﺎﺿﺮ ﻧﯿﺴﺘﻢ ﺗﻨﻬﺎﯾﯿﻤﻮ ﺑﺎ ﮐﺴــــــــــﯽ
ﻗﺴـــــﻤﺖ ﮐﻨﻢ

ﺩﻟــــــــــــــﯽ ﮐﻪ ﺑﺸــــــﮑﻨﺪ
“فریـــــادش”
ﺭﺍ ﻧﻤﯿـــــــﻔﻬﻤﯽ …
ﻭﻟﯽ……
“ﻧـــــــــﻔﺮﯾــﻧﺶ”
ﺑﻪ ﺯﻣﯿــــــــــــــنت ﻣﯽ ﺍﻧﺪﺍﺯد…!!
شــــک نکن!

ﺯﻣﺎﻥ ﭼﻴﺰ ﻋﺠﻴﺒﺴﺖ …
ﻣﻴﺪﻭﺩ …
ﺟﻠﻮ ﻣﻴﺮﻭﺩ..
ﻭﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺷﺘﻨﻰ ﺗﺮﻳﻦ ﺁﺩﻡ ﻫﺎﻯ ﺯﻧﺪﮔﻴﺖ ﺭﺍ ﻳﺎ ﻛﻬﻨﻪ ﻣﻴﻜﻨﺪ ﻳﺎ ﻋﻮﺽ !!
ﺑﻌﻀﻰ ﻫﺎ ﻳﺎ ﺗﻐﻴﻴﺮ ﻣﻴﻜﻨﻨﺪ ﻳﺎ ﺣﻘﻴﻘﺖ ﺩﺭﻭﻧﺸﺎﻥ ﻣﺸﺨﺺ ﻣﻴﺸﻮﺩ !!!
ﺯﻣﺎﻥ ﺩﻳﺮ ﻳﺎ ﺯﻭﺩ ﺑﻪ ﺗﻮ ﺛﺎﺑﺖ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﻛﺮﺩ ﻛﻪ ﻛﺪﺍﻣﺸﺎﻥ ﻣﺎﻧﺪﻧﻰ ﺍﻧﺪ ﻭ ﻛﺪﺍﻣﺸﺎﻥ
ﺭﻓﺘﻨﻰ !!!
ﻣﻦ ﺩﻋﺎ ﻣﻴﻜﻨﻢ
ﺯﻣﺎﻥ ﺑﮕﺬﺭﺩ ﻭ ﺩﻧﻴﺎ ﭘﺮ ﺷﻮﺩ ﺍﺯ ﺁﺩﻡ ﻫﺎﻯ ﻭﺍﻗﻌﻰ ….
ﺁﺩﻡ ﻫﺎﻯ ﻛﻪ ﻧﻪ ﺯﻣﺎﻥ ﺁﻧﻬﺎ ﺭﺍ ﻋﻮﺽ ﻛﻨﺪ ﻧﻪ ﺯﻣﻴﻦ !

ﺍﺯ ﻋﺎﺩﺕ ﻛﺮﺩﻥ ﺑﻴﺰﺍﺭﻡ …
“ﻭﺍﯼ ﺑﺮ ﺁﻥ ﺭﻭﺯﯼ ﮐﻪ ﭼﯿﺰﯼ ﺣﺘﯽ ﻋﺸﻖ ﻋﺎﺩﺗﻤﺎﻥ ﺷﻮﺩ . ﻋﺎﺩﺕ
ﻫﻤﻪﭼﯿﺰ ﺭﺍ ﻭﯾﺮﺍﻥ ﻣﯽﮐﻨﺪ؛ ﺍﺯ ﺟﻤﻠﻪ ﻋﻈﻤﺖ ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺷﺘﻦ ﺭﺍ،
ﺗﻔﮑﺮ ﺧﻼﻕ ﺭﺍ، ﻋﺎﻃﻔﻪ ﺟﻮﺷﺎﻥ ﺭﺍ.
ﻋﺎﺷﻖ ﮐﻢ ﺍﺳﺖ، ﺳﺨﻦ ﻋﺎﺷﻘﺎﻧﻪ ﻓﺮﺍﻭﺍﻥ ! ﺭﻭﺯﮔﺎﺭﯼﺳﺖ ﭼﻪ ﺑﺪ،
ﮐﻪ ﺩﯾﮕﺮ ﮐﻼﻡ ﻋﺎﺷﻘﺎﻧﻪ ﺩﻟﯿﻞ ﻋﺸﻖ ﻧﯿﺴﺖ ﻭ ﺁﻭﺍﺯ ﻋﺎﺷﻘﺎﻧهﺧﻮﺍﻧﺪﻥ

ﺩﻟﯿﻞ ﻋﺎﺷﻖ ﺑﻮﺩﻥ “…

دلت که شکست سرت را بگیر بالا……!
تلافی نکن، فریاد نزن،شرمگین نباش،حواست باشه
دل شکسته گوشه هایش تیز است……
مبادا دل و دست ادمی را که روزی دلدارت بود زخمی
کنی،مبادا که فراموش کنی روز شادیش ارزویت بود……
صبور باش،بغضت را پنهان کن،رنجت را پنهان تر ……!
زمین گرد است……!!!

عجب وفایی دارد این دلتنگی!
عجب وفایی دارد این دلتنگی!
تنهاش ک میذاری،میری تو جمع وکلی میگی و میخندی، بعد از همه جدا شدی..
از کنج تاریکی میاد بیرون می ایسته بغل دستت…
دست گرمشو میذاره رو شونت
برمیگرده در گوشت میگه
خوبی رفیق؟؟
بازم خودمم و خودت…

گاهی دلم ميگــــــيره ازسخناني كه در شـأنم نيست…
گاه دلم ميگيره ازصداقتــــــم كه هيچكس لايــــــق آن نيست،….
گاه دلم تنگ ميشه براي وعــــــده هايي كه ميدانستم نيست اما براي دلخوشيم كافی بود..
گاه دلم ميگيرداز سادگی هايم…
گاه دلم ميسوزدبراي وفـــــــاداري هايم….
گاه دلم ميسوزدبراي اشكهايم..
گاه دلم ميگيردازروزگــــــــــاري كه درآنم…
☜اين نبـــــــــــــــودآنچه درانتظارش بــــــــــــــــودم..

خسته نباشی سرنوشت!!!
روزها يكی پس از ديگری به پايان
می رسند…
و در پی روزها
عمر من…
خسته نباشی سرنوشت….!
می بينی؟!
دست در دستان تو
تمام راه را بيراهه رفتم
شنيدم كسی ميگفت:
چشمانت را ببند!
اعتماد كن…
ولی افسوس
به قيمت تمام روزهای رفته
چشم هایــم را بستم…
اعتماد كردم…!
بهای سنگينی داشت اعتماد !!!!!!!!!!!!!!!
هنوز درگیر زخمهایت هستم………

خدایاااااااااااا…!
خراب کن و دوباره بساز…!
خانه ی دلم… خیلی تنگ است…!

نگذار دروغ بگویم خوبم !
آنوقت خیالت راحت میشود و من تنهـاتر میشوم…
کمی نگران من باش !
نگرانی تـو، حــال مرا خوب میکند …

اگر وقت نداري حالم را بپرسي، درکت ميکنم!

اگر وقت نداري با من صحبت کني، درکت ميکنم!

اگر وقت نداري مرا ببيني، درکت ميکنم!

اما اگر بعد از تمام اينها، ديگر دوستت نداشتم

اينبار نوبت توست که درکم کني!

آدم هایی هستند که دلبری نمیکنند،

حرفهای عاشقانه نمیزنند،
چیز خاصی نمیگویند که ذوق کنی
آدمهایی که نمیخواهند عاشقت کنند..
اما عاشقشان میشوی!
ناخواسته دلت برایشان میرود…
این آدمها فقط راست میگویند
راست می گویند با چاشنی قشنگ ” مهر”
لبخند میزنند نه برای اینکه توجهت را جلب کنند،
لبخند میزنند چون لبخند جزئی از وجودشان است…
لبخندشان مصنوعی نیست، اجباری نیست
در لبخندشان خدا را میبینی….
اینها ساده اند
حرف زدنشان…
راه رفتنشان…
نگاهشان….
ادعا ندارند، بی آلایشند، پاک و مهربان

در برخورد با چالش های زندگی، تو همیشه برای پشتیبانی از من حاضر بودی. تو یک گوهر واقعی هستی. من تو را خیلی دوست دارم.

تو تمام چیزی هستی که از دنیا می خواهم، تو زندگی من هستی. من تو را خیلی دوست دارم.

من به عشق تو معتاد هستم؛ نمی توانم عشق خود به تو را پنهان کنم. من تو را خیلی دوست دارم.

هر روز بیشتر عاشق تو می شوم. تو آنقدر زیبا هستی که نمی توانم در برابر دوست داشتنت مقاومت کنم.

عزیزم، می خواهم به تو بگویم که در این دنیا تنها نیستی. من همیشه در کنارت خواهم بود. دوستت دارم.

بابت همه چیز متشکرم عشقم، تو هرگز من را ناامید نکرده ای. من قول می دهم که تو را دوست داشته باشم و گرامی بدارم.

من تو را بیش از هر چیز دوست دارم عشقم، تو زیباترین دختری هستی که تا به حال دیده ام.

عزیزم، ممنونم که من را دوست داری، قول می دهم دنیا را به تو بدهم. دوستت دارم!

من گم شده بودم، امیدی نداشتم، تا زمانی که تو را ملاقات نکرده بودم، هدف خود را در زندگی نمی دانستم. دوستت دارم.

تو الهام بخش من هستی، هر کاری را که انجام می دهم برای تو است، برای آینده ما با هم. دوستت دارم.

دوست داشتن تو خیلی شیرین است، می خواهم در تمام روزهای زندگی ام، تو را دوست داشته باشم.

عزیزم، من در عشق تو گم شده ام و هرگز نمی خواهم پیدا شوم، زیرا می خواهم بقیه عمر خود را با تو سپری کنم.

هرگز فکر نمی کردم که کسی را دوست داشته باشم. من تا وقتی که تو را ندیدم هیچ کس را دوست نداشتم.

دوستت دارم عزیزم!

تو زندگی من را با عشق و خوشبختی پر می کنی. من تمام قلب خود را به تو می دهم تا آن را حفظ کنی، زیرا من تو را خیلی دوست دارم.

وقتی تو را می بینم، قلبم سریع تر می تپد. وقتی لبخند تو را می بینم، قلبم ذوب می شود. من نمی توانم تصور کنم که با تو نباشم، تو عشق زندگی من هستی. دوستت دارم.

دلم برای تو، لبخند و مراقبت های حساس تو تنگش شده است. من مشتاقانه منتظر در کنار تو بودن هستم، دوستت دارم.

مهم نیست که چقدر دور باشد، من از هزار کوه صعود می کنم که تنها در کنار تو باشم. دوستت دارم.

ممنونم که وقتی بیشترین احتیاج را به تو داشتم، برای من حاضر بودی. تو یک فرشته ای. من تو را خیلی دوست دارم.

مهم ترین چیز در زندگی من این است که تو را خوشحال کنم، لبخندی بر چهره تو ایجاد کنم، زیرا تو دنیای من هستی.

می توانستم برای تو یک میلیون شعر بنویسم تا به تو بگویم که چقدر تو را دوست دارم، اما هنوز هم کافی نیستند زیرا هیچ کلمه ای وجود ندارد که بهترین توصیف در مورد عشق من به تو باشد.

هر روز که می گذرد، به قلب من نزدیک تر می شوی، و من به تو. قول می دهم که هرگز قلب تو را نمی شکنم.

چه چیز دیگری می توانم بخواهم، زیرا تو دنیای من هستی و نمی توانم فکر کردن در مورد تو را متوقف کنم.

تو دوست داشتنی ترین، مهربان ترین و دلسوزترین دختری هستم که تا الان ملاقات کرده ام. خوشحالم که تو همه چیز من هستی. دوستت دارم.

تا زمان آمدن تو یک بخش گمشده در زندگی من وجود داشت. ممنونم که زندگی من رو کامل کردی. دوستت دارم.

تو روز من را از تاریک جدا می کنی؛ تو کسی هستی که روز من را روشن می کند. نمی دانم بدون تو زندگی من چقدر تاریک تر می شود. دوستت دارم.

عزیزم، می خواهم در کنار تو باشم، هر روز صبح در کنار تو بیدار شوم، تنها برای دوست داشتن و مراقبت از تو.

آیا می دانی که چرا دست های ما اینقدر عالی در کنار هم قرار می گیرند، زیرا ما برای یکدیگر ساخته شده ایم!

دوستت دارم عزیزم.

من می دانم که عشق از زمان ملاقات به چه معناست؛ حالا تو قلب من را دزدیده ای و من نمی توانم زندگی را بدون تو تصور کنم. دوستت دارم.

کلمات برای توصیف عشق من به تو کافی نیستند، تو از هر لحاظ بسیار شگفت انگیز هستی و من واقعا تو را دوست دارم.

من هرگز نمی توانم تو را رها کنم، زیرا زندگی بدون تو غیرقابل تحمل است.

ما آموخته ایم که رای یکدیگر همیشه حاضر باشیم ، مثل اینکه بدانیم شخص دیگر چه می خواهد. من نمی توانم بدون تو زندگی کنم.

بین ما هزار مایل فاصله وجود دارد، اما احساس می کنم تو با من هستی، زیرا من همیشه در مورد تو فکر می کنم.

دوستت دارم.

مهم نیست که روز من چقدر دشوار باشد، وقتی تو را می بینم، تو همیشه باعث می شوی که همه چیز را فراموش کنم.

از ته دل دوستت دارم عزیزم.

تو دلیل خوشحال بودن من هستی. تو همیشه زمانی که به تو فکر می کنم، لبخند بر لبم می گذاری.

من تو را خیلی دوست دارم.

مهم نیست که چه اتفاقی رخ دهد، تو همیشه دنیای من هستی، هر آنچه را که تا به حال خواب دیده ام.

من عمیقا دوستت دارم!

می توانستم هزار کلمه برای تو بنویسم که چقدر دوستت دارم، اما هنوز هم کافی نیست.

دوستت دارم.

من نمی توانم کلمات درستی را پیدا کنم تا دقیقا چگونه احساسم نسبت به تو را توصیف کنم، تنها چیزی که می دانم این است که بدون تو نمی توانم کاری انجام دهم و عاشق تو هستم.

قلب من از ضربان می گذرد، ذهن من از این که تو چقدر زیبا هستی شگفت زده می شود، تو کسی هستی که می خواهم تا آخر عمر با او باشم.

دوستت دارم.

در برخورد با چالش های زندگی، تو همیشه برای پشتیبانی از من حاضر بودی. تو یک گوهر واقعی هستی. من تو را خیلی دوست دارم.

تو تمام چیزی هستی که از دنیا می خواهم، تو زندگی من هستی. من تو را خیلی دوست دارم.

من به عشق تو معتاد هستم؛ نمی توانم عشق خود به تو را پنهان کنم. من تو را خیلی دوست دارم.

هر روز بیشتر عاشق تو می شوم. تو آنقدر زیبا هستی که نمی توانم در برابر دوست داشتنت مقاومت کنم.

عزیزم، می خواهم به تو بگویم که در این دنیا تنها نیستی. من همیشه در کنارت خواهم بود. دوستت دارم.

بابت همه چیز متشکرم عشقم، تو هرگز من را ناامید نکرده ای. من قول می دهم که تو را دوست داشته باشم و گرامی بدارم.

من تو را بیش از هر چیز دوست دارم عشقم، تو زیباترین دختری هستی که تا به حال دیده ام.

عزیزم، ممنونم که من را دوست داری، قول می دهم دنیا را به تو بدهم. دوستت دارم!

من گم شده بودم، امیدی نداشتم، تا زمانی که تو را ملاقات نکرده بودم، هدف خود را در زندگی نمی دانستم. دوستت دارم.

تو الهام بخش من هستی، هر کاری را که انجام می دهم برای تو است، برای آینده ما با هم. دوستت دارم.

دوست داشتن تو خیلی شیرین است، می خواهم در تمام روزهای زندگی ام، تو را دوست داشته باشم.

عزیزم، من در عشق تو گم شده ام و هرگز نمی خواهم پیدا شوم، زیرا می خواهم بقیه عمر خود را با تو سپری کنم.

هرگز فکر نمی کردم که کسی را دوست داشته باشم. من تا وقتی که تو را ندیدم هیچ کس را دوست نداشتم.

دوستت دارم عزیزم!

تو زندگی من را با عشق و خوشبختی پر می کنی. من تمام قلب خود را به تو می دهم تا آن را حفظ کنی، زیرا من تو را خیلی دوست دارم.

وقتی تو را می بینم، قلبم سریع تر می تپد. وقتی لبخند تو را می بینم، قلبم ذوب می شود. من نمی توانم تصور کنم که با تو نباشم، تو عشق زندگی من هستی. دوستت دارم.

دلم برای تو، لبخند و مراقبت های حساس تو تنگش شده است. من مشتاقانه منتظر در کنار تو بودن هستم، دوستت دارم.

مهم نیست که چقدر دور باشد، من از هزار کوه صعود می کنم که تنها در کنار تو باشم. دوستت دارم.

ممنونم که وقتی بیشترین احتیاج را به تو داشتم، برای من حاضر بودی. تو یک فرشته ای. من تو را خیلی دوست دارم.

مهم ترین چیز در زندگی من این است که تو را خوشحال کنم، لبخندی بر چهره تو ایجاد کنم، زیرا تو دنیای من هستی.

می توانستم برای تو یک میلیون شعر بنویسم تا به تو بگویم که چقدر تو را دوست دارم، اما هنوز هم کافی نیستند زیرا هیچ کلمه ای وجود ندارد که بهترین توصیف در مورد عشق من به تو باشد.

هر روز که می گذرد، به قلب من نزدیک تر می شوی، و من به تو. قول می دهم که هرگز قلب تو را نمی شکنم.

چه چیز دیگری می توانم بخواهم، زیرا تو دنیای من هستی و نمی توانم فکر کردن در مورد تو را متوقف کنم.

تو دوست داشتنی ترین، مهربان ترین و دلسوزترین دختری هستم که تا الان ملاقات کرده ام. خوشحالم که تو همه چیز من هستی. دوستت دارم.

تا زمان آمدن تو یک بخش گمشده در زندگی من وجود داشت. ممنونم که زندگی من رو کامل کردی. دوستت دارم.

تو روز من را از تاریک جدا می کنی؛ تو کسی هستی که روز من را روشن می کند. نمی دانم بدون تو زندگی من چقدر تاریک تر می شود. دوستت دارم.

عزیزم، می خواهم در کنار تو باشم، هر روز صبح در کنار تو بیدار شوم، تنها برای دوست داشتن و مراقبت از تو.

آیا می دانی که چرا دست های ما اینقدر عالی در کنار هم قرار می گیرند، زیرا ما برای یکدیگر ساخته شده ایم!

دوستت دارم عزیزم.

من می دانم که عشق از زمان ملاقات به چه معناست؛ حالا تو قلب من را دزدیده ای و من نمی توانم زندگی را بدون تو تصور کنم. دوستت دارم.

کلمات برای توصیف عشق من به تو کافی نیستند، تو از هر لحاظ بسیار شگفت انگیز هستی و من واقعا تو را دوست دارم.

من هرگز نمی توانم تو را رها کنم، زیرا زندگی بدون تو غیرقابل تحمل است.

ما آموخته ایم که رای یکدیگر همیشه حاضر باشیم ، مثل اینکه بدانیم شخص دیگر چه می خواهد. من نمی توانم بدون تو زندگی کنم.

بین ما هزار مایل فاصله وجود دارد، اما احساس می کنم تو با من هستی، زیرا من همیشه در مورد تو فکر می کنم.

دوستت دارم.

مهم نیست که روز من چقدر دشوار باشد، وقتی تو را می بینم، تو همیشه باعث می شوی که همه چیز را فراموش کنم.

از ته دل دوستت دارم عزیزم.

تو دلیل خوشحال بودن من هستی. تو همیشه زمانی که به تو فکر می کنم، لبخند بر لبم می گذاری.

من تو را خیلی دوست دارم.

مهم نیست که چه اتفاقی رخ دهد، تو همیشه دنیای من هستی، هر آنچه را که تا به حال خواب دیده ام.

من عمیقا دوستت دارم!

می توانستم هزار کلمه برای تو بنویسم که چقدر دوستت دارم، اما هنوز هم کافی نیست.

دوستت دارم.

من نمی توانم کلمات درستی را پیدا کنم تا دقیقا چگونه احساسم نسبت به تو را توصیف کنم، تنها چیزی که می دانم این است که بدون تو نمی توانم کاری انجام دهم و عاشق تو هستم.

قلب من از ضربان می گذرد، ذهن من از این که تو چقدر زیبا هستی شگفت زده می شود، تو کسی هستی که می خواهم تا آخر عمر با او باشم.

دوستت دارم.

‏کاش به آدمهایی که شعار زندگیشون “تو نباشی دوستام هستن” وابسته نشیم!

ﻭﺍﺑﺴﺘﮕﯽ ﯾﺎ ﺩﻟﺒﺴﺘﮕﯽ؟ ﻭﺍﺑﺴﺘﮕﯽ ﯾﻌﻨﯽ ﻣﯿﺨﻮﺍﻫﻤﺖ ﭼﻮﻥ ﻣﻔﯿﺪﯼ ﺩﻟﺒﺴﺘﮕﯽ ﯾﻌﻨﯽ ﻣﯿﺨﻮﺍﻫﻤﺖ ﺣﺘﯽ ﺍﮔﺮ ﻣﻔﯿﺪ ﻧﺒﺎﺷﯽ

ﻣﻦ ﺑﻪ ﺧﻮﺩﮐﺎﺭ ﺭﻭﯼ ﻣﯿﺰﻡ ﻭﺍﺑﺴﺘﻪﺍﻡ ﺍﻣﺎ ﺑﻪ ﺟﻌﺒﻪﯼ ﺁﺑﺮﻧﮓ ﺑﯽﺧﺎﺻﯿﺘﯽ ﮐﻪ ﯾﺎﺩﮔﺎﺭ ﮐﻮﺩﮐﯿﻢ ﺍﺳﺖ  …

تنهائیت را بچسب،
وابستگی فقط درد دارد…
بیخیال آدمها…

کاش میشد از آدمایی که وارد زندگیمون میشن تعهد بگیریم

که یا ما رو وابسته‌ی خودشون نکنن یا اگه وابسته شدیم حق رفتن نداشته باشن

تو را خواستم برای سرسپردن
تورا خواستم برای هق هق تن
تورا خواستم نیاز من تو بودی
نفهمیدی تن وابسته من
اگرعاشق نبودی پس چه بودی

تو را خواستم برای سرسپردن
تورا خواستم برای هق هق تن
تورا خواستم نیاز من تو بودی
نفهمیدی تن وابسته من
اگر عاشق نبودی پس چه بودی

اصـــــلا به روی خـــودم هـــــم نمے آورم که نیـــستی
هـــــر روز صبـــــح
شـــماره ات را مےگـــیرم
زنـــــی می گوید: دســتگــاه مشـــترک …
حرفــــش را قــطــع مےکنم
صدایـــت چرا انقـــدر عـــوض شـــده عزیـــزم؟
خوبی؟ ســــرما که نخورده ای؟
مے دانی دلـــم چقـــدر بـــرایـــت تنـــگ شـــده است؟
چنـــد ثانیــه ای ســـکوت مے کنم
من هـم خـــوبم
مزاحــمت نمے شوم
اصـــلا به روی خـــودم هـــم نمے آورم کـه نیــســتی !

خــــــوب ب چشمهـــایش نگـــــــاه کنید … از نزدیــــــــــــک!
دستــــــــانش را بگــیرید!
آنقدر نزدیکـــــش باشید ک گرمای نفس هـــــــــایش را حــــــس کنید!
خوب عطرش را بو بکشید!
موقع بوسیــــــــــدنش از تــــــــه دل ببوسیـــــــدش… از تــــــــه دل ببویـــــــیدش … از تــــــــه دل لمســـــــش کنید!
… از تـــــــــه دل نگـــــاهش کنید … از تــــــــه دل صـــدایش کنید!
از تمـــــــــام لحظات با هم بودن نهـــــــایت استفاده را بکنید!
روزی مـــــی رود …
و حسرت همه ی این هایی ک گفتم بر دلتان می مـــــــاند…….

کفشهایم که جفت میشوند دلم هوای رفتن میکند ؛ چه کودکانه دل من تنگ میشود بی آنکه بدانم چه کسی دلتنگ من است !

اینکه دلم تنگ می شود پلان به پلان ، نفس به نفس برایت تراژدی نیست …
قلب من مقتول فیلم نامه است ، شخصیت اصلی که تویی !!!

از بس که گفتم دلم تنگ است ، دهانم گشاد شد !

می بینی هوای دلتنگیم را ؟ نسبت عجیبی دارد با زاویه ی نگاهم !
در دسترس چشمانم که باشی هوا خوب است
دور از دسترس نشو که باران می گیرد …

جقدر خوب مبشد تو اوج دلتنگی که زانوتو بقل کردی و تکیه زدی به دیوار ، میومد بالای سرت و سایه ش رو تنت نقش می بست ، همونی که دلیل دلتنگیته !

دلگیر مباش ، دلت که گیر باشد رها نمی شوی ؛ خداوند بندگان خود را با آنچه به آن دل بسته اند می آزماید !!!

ﺩﻟﺘﻨﮕﯽ ﯾﻌﻨﯽ ﮐﻨﺎﺭ ﮐﺴﯽ ﮐﻪ ﺩﻭﺳﺘﺶ ﺩﺍﺭﯼ ﺑﺎﺷﯽ ﺍﻣﺎ ﺑﺪﻭﻧﯽ ﮐﻪ ﺭﻓﺘﻨﯿﻪ !

ﺑﻌﻀﯽ وقتها ﺍﺯ ﺷﺪﺕ ﺩﻟﺘﻨﮕﯽ ، ﮔﺮﻳﻪ ﮐﻪ ﻫﻴﭻ ؛ دلت ﻣﻲ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﻫﺎﯼ ﻫﺎﯼ ﺑﻤﻴﺮﯼ …

چه تفاوتی میکند آنسوی دنیا باشیم یا چند کوچه آن طرفتر ؟
پای دوست داشتن که در میان باشد “دلتنگی” دمار آدم را در می آورد …

حوصله خواندن ندارم
حوصله نوشتن هم ندارم
این همه دلتنگی دیگر نه با خواندن کم می شود نه با نوشتن …
دلم تو را می خواهد !

نمیدانم چه رابطه ای ست بین نبودنت با رنگها ؟
دلتنگ تو که می شوم زندگی ام سیاه می شود !!!

‏کاش به آدمهایی که شعار زندگیشون “تو نباشی دوستام هستن” وابسته نشیم!

ﻭﺍﺑﺴﺘﮕﯽ ﯾﺎ ﺩﻟﺒﺴﺘﮕﯽ؟ ﻭﺍﺑﺴﺘﮕﯽ ﯾﻌﻨﯽ ﻣﯿﺨﻮﺍﻫﻤﺖ ﭼﻮﻥ ﻣﻔﯿﺪﯼ ﺩﻟﺒﺴﺘﮕﯽ ﯾﻌﻨﯽ ﻣﯿﺨﻮﺍﻫﻤﺖ ﺣﺘﯽ ﺍﮔﺮ ﻣﻔﯿﺪ ﻧﺒﺎﺷﯽ

ﻣﻦ ﺑﻪ ﺧﻮﺩﮐﺎﺭ ﺭﻭﯼ ﻣﯿﺰﻡ ﻭﺍﺑﺴﺘﻪﺍﻡ ﺍﻣﺎ ﺑﻪ ﺟﻌﺒﻪﯼ ﺁﺑﺮﻧﮓ ﺑﯽﺧﺎﺻﯿﺘﯽ ﮐﻪ ﯾﺎﺩﮔﺎﺭ ﮐﻮﺩﮐﯿﻢ ﺍﺳﺖ  …

تنهائیت را بچسب،
وابستگی فقط درد دارد…
بیخیال آدمها…

کاش میشد از آدمایی که وارد زندگیمون میشن تعهد بگیریم

که یا ما رو وابسته‌ی خودشون نکنن یا اگه وابسته شدیم حق رفتن نداشته باشن

تو را خواستم برای سرسپردن
تورا خواستم برای هق هق تن
تورا خواستم نیاز من تو بودی
نفهمیدی تن وابسته من
اگرعاشق نبودی پس چه بودی

تو را خواستم برای سرسپردن
تورا خواستم برای هق هق تن
تورا خواستم نیاز من تو بودی
نفهمیدی تن وابسته من
اگر عاشق نبودی پس چه بودی

اصـــــلا به روی خـــودم هـــــم نمے آورم که نیـــستی
هـــــر روز صبـــــح
شـــماره ات را مےگـــیرم
زنـــــی می گوید: دســتگــاه مشـــترک …
حرفــــش را قــطــع مےکنم
صدایـــت چرا انقـــدر عـــوض شـــده عزیـــزم؟
خوبی؟ ســــرما که نخورده ای؟
مے دانی دلـــم چقـــدر بـــرایـــت تنـــگ شـــده است؟
چنـــد ثانیــه ای ســـکوت مے کنم
من هـم خـــوبم
مزاحــمت نمے شوم
اصـــلا به روی خـــودم هـــم نمے آورم کـه نیــســتی !

خــــــوب ب چشمهـــایش نگـــــــاه کنید … از نزدیــــــــــــک!
دستــــــــانش را بگــیرید!
آنقدر نزدیکـــــش باشید ک گرمای نفس هـــــــــایش را حــــــس کنید!
خوب عطرش را بو بکشید!
موقع بوسیــــــــــدنش از تــــــــه دل ببوسیـــــــدش… از تــــــــه دل ببویـــــــیدش … از تــــــــه دل لمســـــــش کنید!
… از تـــــــــه دل نگـــــاهش کنید … از تــــــــه دل صـــدایش کنید!
از تمـــــــــام لحظات با هم بودن نهـــــــایت استفاده را بکنید!
روزی مـــــی رود …
و حسرت همه ی این هایی ک گفتم بر دلتان می مـــــــاند…….

کفشهایم که جفت میشوند دلم هوای رفتن میکند ؛ چه کودکانه دل من تنگ میشود بی آنکه بدانم چه کسی دلتنگ من است !

اینکه دلم تنگ می شود پلان به پلان ، نفس به نفس برایت تراژدی نیست …
قلب من مقتول فیلم نامه است ، شخصیت اصلی که تویی !!!

از بس که گفتم دلم تنگ است ، دهانم گشاد شد !

می بینی هوای دلتنگیم را ؟ نسبت عجیبی دارد با زاویه ی نگاهم !
در دسترس چشمانم که باشی هوا خوب است
دور از دسترس نشو که باران می گیرد …

جقدر خوب مبشد تو اوج دلتنگی که زانوتو بقل کردی و تکیه زدی به دیوار ، میومد بالای سرت و سایه ش رو تنت نقش می بست ، همونی که دلیل دلتنگیته !

دلگیر مباش ، دلت که گیر باشد رها نمی شوی ؛ خداوند بندگان خود را با آنچه به آن دل بسته اند می آزماید !!!

ﺩﻟﺘﻨﮕﯽ ﯾﻌﻨﯽ ﮐﻨﺎﺭ ﮐﺴﯽ ﮐﻪ ﺩﻭﺳﺘﺶ ﺩﺍﺭﯼ ﺑﺎﺷﯽ ﺍﻣﺎ ﺑﺪﻭﻧﯽ ﮐﻪ ﺭﻓﺘﻨﯿﻪ !

ﺑﻌﻀﯽ وقتها ﺍﺯ ﺷﺪﺕ ﺩﻟﺘﻨﮕﯽ ، ﮔﺮﻳﻪ ﮐﻪ ﻫﻴﭻ ؛ دلت ﻣﻲ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﻫﺎﯼ ﻫﺎﯼ ﺑﻤﻴﺮﯼ …

چه تفاوتی میکند آنسوی دنیا باشیم یا چند کوچه آن طرفتر ؟
پای دوست داشتن که در میان باشد “دلتنگی” دمار آدم را در می آورد …

حوصله خواندن ندارم
حوصله نوشتن هم ندارم
این همه دلتنگی دیگر نه با خواندن کم می شود نه با نوشتن …
دلم تو را می خواهد !

نمیدانم چه رابطه ای ست بین نبودنت با رنگها ؟
دلتنگ تو که می شوم زندگی ام سیاه می شود !!!

Life is short
appreciate each day like it was your last

زندگی کوتاهه
هر روز رو طوری حس کن که انگار روز آخره!

With You, I forget all my problems. With You, Time Stands Still
با تو من تمام مشکلاتم را فراموش می کنم. با تو زمان می ایستد.

Silence is the most powerful scream

سکوت قوی ترین فریاد است.

Love is a bridge between two hearts
عشق پلی است میان دو قلب عاشق

اگه یه روز دلمو شکستی فدای سرت
فقط کفش بپوش که شکسته هاش تو پات نره

If I ever write story about my life, don’t be surprised if your name appears billion time
اگر من روزی داستان زندگی ام را نوشتم، تعجب نکن اگر دیدی نام تو میلیاردها با برده شده …

‏رابطه ی با ارزش، فقط رابطه ايه كه دو نفر دلشون از هم قرص باشه

I want you to be happy, but I want you to be happy with Me
من دوست دارم خوشحال باشی، اما دوست دارم با من خوشحال بشی

احساساتو نمیتونی با کلمات توصیف کنی فقط با قلب که میشه درکش کنی

You feel like a beautiful backdrop to my life. You make me feel whole
تو مثل یک پس زمینه زیبا در زندگی منی. تو باعث میشی احساس کافی بودن کنم.

می گویند فردا بهتر خواهد شد … مگر امروز، فردای دیروز نیست ؟

I feel like my life started on the day I met you. You’re a dream
من احساس می کنم زندگی من از روزی شروع شد که تو را دیدم. تو مثل یک رویایی

روی سنگ قبرم بنویسید: وی بصورت ناخواسته و با گریه بدنیا آمد

I love you, not only for what you are, but for what I am when I am with you
دوست دارم، نه تنها به خاطر چیزی که هستی، بلکه به خاطر چیزی که من هستم وقتی با تو ام

هیچوقت وسط خوشحالیات سر تو بالا بردی بگی خدایا شکرت ؟

نمی خواستم
این عشق را فاش کنم
ناگاه به خود آمدم،
دیدم همه کلمات راز مرا می‌دانند
این است که
هر چه می نویسم
عاشقانه ای برای تو می شود

I just love hugging you. Having you within my arms makes everything possible
من فقط دوست دارم در آغوش بگیرمت. داشتن تو در میان دستانم هر چیزی را ممکن می کنه.

به بعضیام باس بگم اونی که تو شدی عشقش ما بهش میگیم کشمش

I feel so lucky and so successful just to have such a beautiful woman at my side
من خیلی خیلی احساس خوش شانسی و موفقیت میکنم، فقط به خاطر داشتن زنی زیبا در کنار خودم

Nothing Can replace you
هیچ چیز نمی تونه جایگزین تو بشه

تو محشری و دلم
بی حساب عاشق توست
بگو که عاشقمی
در دلم قیامت کن …

I love you. That’s all I know
دوست دارم. این تمام چیزیه که می دونم.

چه فرقی می کند مهره ی سیاه باشم یا سفید
چشمانت با اولین حرکت ماتم می کند !

I’m not perfect but I am Loyal.
من کامل نیستم اما وفا دارم

My love and adoration for you only grows stronger with time. Much, much stronger
دوست داشتن و عشق ورزی من به تو هر زمان پر رنگ تر میشه. خیلی خیلی پر رنگ

My number one goal in life is to make you happy. You deserve absolutely everything
هدف شماره یک من در زندگی شاد کردن توئه، تو بدون شک لایق همه چیز هستی

I would give anything to make you smile. Your smile lights me up inside
من هر کاری برای لبخند زدن تو میکنم. لبخند تو روشنایی بخش درون منه

I care for you
I love you too
you are my world
you are my life
so glad that your
my lovely wife

من مراقبتم
من دوست دارم
تو دنیای منی
تو زندگی منی
خیلی خوشحالم که تو
همسر دوست داشتنی منی

I love you more than coffee (but please don’t make me prove it)
عاشقتم حتی بیشتر از قهوه (اما خواهشا مجبورم نکن ثابتش کنم)

Have a great day at work – I’m counting down till you get home
اوقات خوشی در محل کارت داشته باشی. من لحظه شماری می کنم تا بیای خونه

To my dear Husband
I just want to say
You made my life complete
On our Wedding Day
I Love You

شوهر عزیزم فقط یه چیزی می خواهم بگم
تو در روز عروسی
زندگی مرا کامل کردی
دوستت دارم

love is pure
Love is Sure
Love is sweet poison
that Doctors can’t cure

عشق یعنی پاکی
عشق یعنی اطمینان
عشق یه زهر شیرینه
که دکتر ها نمیتونن درمانش کنن!

عشق ماندگارم
عزیز دلم
همدم من
هم نفسم
زیباترین ام
فرشته قلبم
مهربانم
همه هستی ام
همه زندگیام
فقط تو هستی و تو …

You brought sunshine into my life
And a marriage full of love
So I’m one lucky guy
To have such a fantastic wife
Happy Valentines

تو تابش آفتاب و یک ازدواج پر از عشق را به زندگی من بخشیدی
من با داشتن یک همچین همسر فوق العاده ای
یک مرد خوش شانسم

You inspire me, baby
تو الهام بخش من عزیزم

Find a guy who calls you beautiful instead of hot
who will stay awake just to watch you sleep
Who calls you back when you hang up on him
به دنبال کسی باش که تو را به خاطر زیبایی های وجودت زیبا خطاب کند
کسی که دوباره با تو تماس بگیرد حتی وقتی تلفنهایش را قطع می کنی
کسی که بیدار خواهد ماند تا سیمای تو را در هنگام خواب نظاره کند

I love you more today than yesterday, but not as much as tomorrow
عاشقتم بیشتر از دیروز اما نه بیشتر از فردا

When you are happy you want to reach the person you love most …
But when you are sad you want to reach the person who loves you most !
وقتی خوشحالی ، دوست داری به کسی برسی که خیلی دوسش داری …
اما وقتی ناراحتی ، دوست داری به کسی برسی که خیلی دوست داره …

I love you
دوست دارم

*

I miss you
دلم واست تنگ شده

*

I’m thinking about you
من به تو فکر میکنم

*

You are my everything
تو همه چیز منی

*

I’m always by your side
من همیشه کنارتم

*

I’ll love you always
همیشه دوستت خواهم داشت

*

I feel so lucky to be with you
به خاطر با تو بودن احساس خوش شانسی می کنم

You’re my other half
تو نیمه گمشده منی

*

I think about you 24/7
من 24 ساعت 7 روز را به تو فکر می کنم

*

You are my sunshine
طلوع خورشید من تویی

*

You have my heart, keep it safe
قلب من پیش توئه، مراقبش باش

New year
new clothes
new life
but
old friend

سال نو
لباسای نو
زندگی نو
اما
رفیقای قدیمی

چه خوشبخت اند آنانی که به پای هم پیر میشود نه به دست هم

کفش هم اگر تنگ باشد زخمی می کند، وای به حال روزی که دل تنگ باشد

دستت را به من بده…
دست‌های تو با من آشناست
ای دیر یافته…
با تو سخن می‌گویم!

دوستت دارم و این تمام حرف من است

تک تک ثانیه هایی که تو را کم دارم …
ساعتم درد، دلم درد، جهانم درد است …!

“تو” تکرار نمی شوی، این منم که دلبسته تر می شوم!

تو مرا جان و جهانی چه کنم جان و جهان را

ﻣﻌﻨﯽ
” ﺑﺎ ﺗﻮ ﺑﻮﺩﻥ ”
ﺑﺮﺍﯼ ﻣﻦ
” ﺑﻪ ﺳﻠﻄﻨﺖ ﺭﺳﯿﺪﻥ ” ﺍﺳﺖ .
ﭼﻪ ﻗﺪﺭ ﺩﺭ ﮐﻨﺎﺭ ﺗﻮ ﻣﻐﺮﻭﺭﻡ

همیشه سکوت به معنای پیروزی تو نیست
گاهی سکوت می کنم تا بفهمی چه بی صدا باختی

تنهایی یعنی باران ببارد و تو به قدر دو نفر تنها قدم بزنی

با هم که قدم می زنیم حسودی اش می شود آفتاب، نه که هیچ گاه قدم نزده است با ماه

Sometimes, the strongest people in the morning, are those who cried all night

گاهی
قوی ترین آدم ها هنگام صبح
همان هایی هستند که تمام شب را گریه کرده اند!

گفته بودی
بلدی حال مرا خوب کنی..
حال ما خوب
خرابست..
به آن دست نزن

دستم را بگیر جیب ها گاهی عمق تنهایی را نمی فهمند

اگر قرار است برای چیزی زندگی خود را خرج کنیم بهتر است آن را خرج لطافت یک لبخند یا نوازشی عاشقانه کنیم

Life is short… Smile while you still have teeth

زندگی کوتاه است…

تا وقتی دندان دارید لبخند بزنید!

گآھے یک دوست چنآن بآ دلت مے کند
کہ دلت بدجور
برآے دشمنت تنگ مے شود

Remember it’s only a bad day
not a bad life

به یاد داشته باش این فقط یه روز بده!
نه یه زندگی بد …

کاش آدم ها عاشق نمی شدن
کاش عاشق ها آدم می شدن
ای کاش

شمایی که فک میکنی خیلی بارته بزار زمین کمر درد نگیری یهو

توی قلبم نوشتم
ورود ممنوع
حالا که وارد شدی
خروج ممنوع

در دنیایی که فهمیدن، حاصلش خون جگر خوردنه انصافاً نفهم بودن چه نعمتیه

تمام آرزوی رود
به دریا رسیدنه
تمام آرزوی من
تصاحب نگاه تو

از خدا نخواه که همه دنیارو به تو بدهد ! از خدا بخواه کسی را به تو بدهد

دلی که بشکند
فریادش
را نمیفهمی
ولی
نفرینش
به زمینت می اندازد
شک نکن

تا عاقلان راهی برای خندیدن بیابند دیوانه ها هزاربار خندیده اند

نمیدانم چرا ….
وقتی دلم هوایت می کند
نفس کشیدن فراموشم می شود!
اِنگـــار دلــــم …..
تابِ هوایِ دیگری را ندارد

انتخاب آدم های اشتباه تو زندگیمون
مثله خونه ساختن رو یه ناحیه زلزله خیزه
از زمین لرزه مطمئنیم
ولی زمان دقیقشو نداریم

این که خودتو جلو بعضی آدما بزنی به نفهمی خودش کلی فهمه

دختر است دیگر
با یک لحن سرد
دلش میگیرد

زندگی یه جنگه یا یه بازیه در هر صورت من اونی نیستم که‌ باخت میده

بیخیالِ زمین
حواستان جمعِ دلِ آدم هایى باشد که
شاید ناخواسته
روزى هزار بار می لرزانید و
عینِ خیال تان نیست

آنکه میداند دهان عاشقان تلخ است و لیک
چون عسل با بوسه ای شیرین کند کامم کجاست

دوست داشتن آدم ها از توجه کردن هاشون پيداست دنبال کلمات نگرد

هر یک از لحظات زندگی ما هم‌چون گوهری بی نهایت ارزشمند است که به هیچ وجه نمی شود روی آن قیمت گذاشت

و خداوند سر را آفرید تا روی گردنتان باشد … نه در زندگی دیگران***

به خدا توکل کنید و امیدوار باشید که روزی آرزوهای تان برآورده می‌شود

نسل ما هیچ وقت پیر نمیشه همه ی ما تو جوونی مردیم !

هر کس بهت گفت دوست دارم
باورنکن
خیلیا میگن بارون رو دوست داریم
ولی با چتر
میرن زیرش

کاش آدم هزاران متر زیر خط فقر باشه ولی حتی یک میلی متر زیر خط فهم نباشه

آن چه را که در مزرعه ذهن خود کاشته اید درو خواهید کرد
You will reap what you plant in your minds farm

این را بدانید؛ فقط شما هستید که می توانید خودتان را به جایی که می خواهید برسانید، نه هیچ کس دیگری

 ​نفسم آمده بند از شرر رفتن تو
شب و روز از پی تو در جریانت هستم

مثل یه سیگار نصفه افتادم، در جهاني که پمپ بنزین بود ..!

فقط یک چیز می‌تواند رسیدن به یک رویا را نا ممکن سازد : ترس از شکست

این جا را خراش بده ▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒ تا بیومو ببینی 🙂

تا خم نشوید کسی سوارتان نمی شود..!

لازم نیست بهترین باشی
مهم اینه که با
هرچیزی که داری
احساس خوشبختی
کنی

حرف حق جواب نداره، حرف مفتم همینطور

Life is short
appreciate each day like it was your last

زندگی کوتاهه
هر روز رو طوری حس کن که انگار روز آخره!

With You, I forget all my problems. With You, Time Stands Still
با تو من تمام مشکلاتم را فراموش می کنم. با تو زمان می ایستد.

Silence is the most powerful scream

سکوت قوی ترین فریاد است.

Love is a bridge between two hearts
عشق پلی است میان دو قلب عاشق

اگه یه روز دلمو شکستی فدای سرت
فقط کفش بپوش که شکسته هاش تو پات نره

If I ever write story about my life, don’t be surprised if your name appears billion time
اگر من روزی داستان زندگی ام را نوشتم، تعجب نکن اگر دیدی نام تو میلیاردها با برده شده …

‏رابطه ی با ارزش، فقط رابطه ايه كه دو نفر دلشون از هم قرص باشه

I want you to be happy, but I want you to be happy with Me
من دوست دارم خوشحال باشی، اما دوست دارم با من خوشحال بشی

احساساتو نمیتونی با کلمات توصیف کنی فقط با قلب که میشه درکش کنی

You feel like a beautiful backdrop to my life. You make me feel whole
تو مثل یک پس زمینه زیبا در زندگی منی. تو باعث میشی احساس کافی بودن کنم.

می گویند فردا بهتر خواهد شد … مگر امروز، فردای دیروز نیست ؟

I feel like my life started on the day I met you. You’re a dream
من احساس می کنم زندگی من از روزی شروع شد که تو را دیدم. تو مثل یک رویایی

روی سنگ قبرم بنویسید: وی بصورت ناخواسته و با گریه بدنیا آمد

I love you, not only for what you are, but for what I am when I am with you
دوست دارم، نه تنها به خاطر چیزی که هستی، بلکه به خاطر چیزی که من هستم وقتی با تو ام

هیچوقت وسط خوشحالیات سر تو بالا بردی بگی خدایا شکرت ؟

نمی خواستم
این عشق را فاش کنم
ناگاه به خود آمدم،
دیدم همه کلمات راز مرا می‌دانند
این است که
هر چه می نویسم
عاشقانه ای برای تو می شود

I just love hugging you. Having you within my arms makes everything possible
من فقط دوست دارم در آغوش بگیرمت. داشتن تو در میان دستانم هر چیزی را ممکن می کنه.

به بعضیام باس بگم اونی که تو شدی عشقش ما بهش میگیم کشمش

I feel so lucky and so successful just to have such a beautiful woman at my side
من خیلی خیلی احساس خوش شانسی و موفقیت میکنم، فقط به خاطر داشتن زنی زیبا در کنار خودم

Nothing Can replace you
هیچ چیز نمی تونه جایگزین تو بشه

تو محشری و دلم
بی حساب عاشق توست
بگو که عاشقمی
در دلم قیامت کن …

I love you. That’s all I know
دوست دارم. این تمام چیزیه که می دونم.

چه فرقی می کند مهره ی سیاه باشم یا سفید
چشمانت با اولین حرکت ماتم می کند !

I’m not perfect but I am Loyal.
من کامل نیستم اما وفا دارم

My love and adoration for you only grows stronger with time. Much, much stronger
دوست داشتن و عشق ورزی من به تو هر زمان پر رنگ تر میشه. خیلی خیلی پر رنگ

My number one goal in life is to make you happy. You deserve absolutely everything
هدف شماره یک من در زندگی شاد کردن توئه، تو بدون شک لایق همه چیز هستی

I would give anything to make you smile. Your smile lights me up inside
من هر کاری برای لبخند زدن تو میکنم. لبخند تو روشنایی بخش درون منه

I care for you
I love you too
you are my world
you are my life
so glad that your
my lovely wife

من مراقبتم
من دوست دارم
تو دنیای منی
تو زندگی منی
خیلی خوشحالم که تو
همسر دوست داشتنی منی

I love you more than coffee (but please don’t make me prove it)
عاشقتم حتی بیشتر از قهوه (اما خواهشا مجبورم نکن ثابتش کنم)

Have a great day at work – I’m counting down till you get home
اوقات خوشی در محل کارت داشته باشی. من لحظه شماری می کنم تا بیای خونه

To my dear Husband
I just want to say
You made my life complete
On our Wedding Day
I Love You

شوهر عزیزم فقط یه چیزی می خواهم بگم
تو در روز عروسی
زندگی مرا کامل کردی
دوستت دارم

love is pure
Love is Sure
Love is sweet poison
that Doctors can’t cure

عشق یعنی پاکی
عشق یعنی اطمینان
عشق یه زهر شیرینه
که دکتر ها نمیتونن درمانش کنن!

عشق ماندگارم
عزیز دلم
همدم من
هم نفسم
زیباترین ام
فرشته قلبم
مهربانم
همه هستی ام
همه زندگیام
فقط تو هستی و تو …

You brought sunshine into my life
And a marriage full of love
So I’m one lucky guy
To have such a fantastic wife
Happy Valentines

تو تابش آفتاب و یک ازدواج پر از عشق را به زندگی من بخشیدی
من با داشتن یک همچین همسر فوق العاده ای
یک مرد خوش شانسم

You inspire me, baby
تو الهام بخش من عزیزم

Find a guy who calls you beautiful instead of hot
who will stay awake just to watch you sleep
Who calls you back when you hang up on him
به دنبال کسی باش که تو را به خاطر زیبایی های وجودت زیبا خطاب کند
کسی که دوباره با تو تماس بگیرد حتی وقتی تلفنهایش را قطع می کنی
کسی که بیدار خواهد ماند تا سیمای تو را در هنگام خواب نظاره کند

I love you more today than yesterday, but not as much as tomorrow
عاشقتم بیشتر از دیروز اما نه بیشتر از فردا

When you are happy you want to reach the person you love most …
But when you are sad you want to reach the person who loves you most !
وقتی خوشحالی ، دوست داری به کسی برسی که خیلی دوسش داری …
اما وقتی ناراحتی ، دوست داری به کسی برسی که خیلی دوست داره …

I love you
دوست دارم

*

I miss you
دلم واست تنگ شده

*

I’m thinking about you
من به تو فکر میکنم

*

You are my everything
تو همه چیز منی

*

I’m always by your side
من همیشه کنارتم

*

I’ll love you always
همیشه دوستت خواهم داشت

*

I feel so lucky to be with you
به خاطر با تو بودن احساس خوش شانسی می کنم

You’re my other half
تو نیمه گمشده منی

*

I think about you 24/7
من 24 ساعت 7 روز را به تو فکر می کنم

*

You are my sunshine
طلوع خورشید من تویی

*

You have my heart, keep it safe
قلب من پیش توئه، مراقبش باش

New year
new clothes
new life
but
old friend

سال نو
لباسای نو
زندگی نو
اما
رفیقای قدیمی

چه خوشبخت اند آنانی که به پای هم پیر میشود نه به دست هم

کفش هم اگر تنگ باشد زخمی می کند، وای به حال روزی که دل تنگ باشد

دستت را به من بده…
دست‌های تو با من آشناست
ای دیر یافته…
با تو سخن می‌گویم!

دوستت دارم و این تمام حرف من است

تک تک ثانیه هایی که تو را کم دارم …
ساعتم درد، دلم درد، جهانم درد است …!

“تو” تکرار نمی شوی، این منم که دلبسته تر می شوم!

تو مرا جان و جهانی چه کنم جان و جهان را

ﻣﻌﻨﯽ
” ﺑﺎ ﺗﻮ ﺑﻮﺩﻥ ”
ﺑﺮﺍﯼ ﻣﻦ
” ﺑﻪ ﺳﻠﻄﻨﺖ ﺭﺳﯿﺪﻥ ” ﺍﺳﺖ .
ﭼﻪ ﻗﺪﺭ ﺩﺭ ﮐﻨﺎﺭ ﺗﻮ ﻣﻐﺮﻭﺭﻡ

همیشه سکوت به معنای پیروزی تو نیست
گاهی سکوت می کنم تا بفهمی چه بی صدا باختی

تنهایی یعنی باران ببارد و تو به قدر دو نفر تنها قدم بزنی

با هم که قدم می زنیم حسودی اش می شود آفتاب، نه که هیچ گاه قدم نزده است با ماه

Sometimes, the strongest people in the morning, are those who cried all night

گاهی
قوی ترین آدم ها هنگام صبح
همان هایی هستند که تمام شب را گریه کرده اند!

گفته بودی
بلدی حال مرا خوب کنی..
حال ما خوب
خرابست..
به آن دست نزن

دستم را بگیر جیب ها گاهی عمق تنهایی را نمی فهمند

اگر قرار است برای چیزی زندگی خود را خرج کنیم بهتر است آن را خرج لطافت یک لبخند یا نوازشی عاشقانه کنیم

Life is short… Smile while you still have teeth

زندگی کوتاه است…

تا وقتی دندان دارید لبخند بزنید!

گآھے یک دوست چنآن بآ دلت مے کند
کہ دلت بدجور
برآے دشمنت تنگ مے شود

Remember it’s only a bad day
not a bad life

به یاد داشته باش این فقط یه روز بده!
نه یه زندگی بد …

کاش آدم ها عاشق نمی شدن
کاش عاشق ها آدم می شدن
ای کاش

شمایی که فک میکنی خیلی بارته بزار زمین کمر درد نگیری یهو

توی قلبم نوشتم
ورود ممنوع
حالا که وارد شدی
خروج ممنوع

در دنیایی که فهمیدن، حاصلش خون جگر خوردنه انصافاً نفهم بودن چه نعمتیه

تمام آرزوی رود
به دریا رسیدنه
تمام آرزوی من
تصاحب نگاه تو

از خدا نخواه که همه دنیارو به تو بدهد ! از خدا بخواه کسی را به تو بدهد

دلی که بشکند
فریادش
را نمیفهمی
ولی
نفرینش
به زمینت می اندازد
شک نکن

تا عاقلان راهی برای خندیدن بیابند دیوانه ها هزاربار خندیده اند

نمیدانم چرا ….
وقتی دلم هوایت می کند
نفس کشیدن فراموشم می شود!
اِنگـــار دلــــم …..
تابِ هوایِ دیگری را ندارد

انتخاب آدم های اشتباه تو زندگیمون
مثله خونه ساختن رو یه ناحیه زلزله خیزه
از زمین لرزه مطمئنیم
ولی زمان دقیقشو نداریم

این که خودتو جلو بعضی آدما بزنی به نفهمی خودش کلی فهمه

دختر است دیگر
با یک لحن سرد
دلش میگیرد

زندگی یه جنگه یا یه بازیه در هر صورت من اونی نیستم که‌ باخت میده

بیخیالِ زمین
حواستان جمعِ دلِ آدم هایى باشد که
شاید ناخواسته
روزى هزار بار می لرزانید و
عینِ خیال تان نیست

آنکه میداند دهان عاشقان تلخ است و لیک
چون عسل با بوسه ای شیرین کند کامم کجاست

دوست داشتن آدم ها از توجه کردن هاشون پيداست دنبال کلمات نگرد

هر یک از لحظات زندگی ما هم‌چون گوهری بی نهایت ارزشمند است که به هیچ وجه نمی شود روی آن قیمت گذاشت

و خداوند سر را آفرید تا روی گردنتان باشد … نه در زندگی دیگران***

به خدا توکل کنید و امیدوار باشید که روزی آرزوهای تان برآورده می‌شود

نسل ما هیچ وقت پیر نمیشه همه ی ما تو جوونی مردیم !

هر کس بهت گفت دوست دارم
باورنکن
خیلیا میگن بارون رو دوست داریم
ولی با چتر
میرن زیرش

کاش آدم هزاران متر زیر خط فقر باشه ولی حتی یک میلی متر زیر خط فهم نباشه

آن چه را که در مزرعه ذهن خود کاشته اید درو خواهید کرد
You will reap what you plant in your minds farm

این را بدانید؛ فقط شما هستید که می توانید خودتان را به جایی که می خواهید برسانید، نه هیچ کس دیگری

 ​نفسم آمده بند از شرر رفتن تو
شب و روز از پی تو در جریانت هستم

مثل یه سیگار نصفه افتادم، در جهاني که پمپ بنزین بود ..!

فقط یک چیز می‌تواند رسیدن به یک رویا را نا ممکن سازد : ترس از شکست

این جا را خراش بده ▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒ تا بیومو ببینی 🙂

تا خم نشوید کسی سوارتان نمی شود..!

لازم نیست بهترین باشی
مهم اینه که با
هرچیزی که داری
احساس خوشبختی
کنی

حرف حق جواب نداره، حرف مفتم همینطور

روزی که خالی از صدای تو باشد، کامل نخواهد بود زیرا لبخند تاثیرگذارت همراه با صدایت می‌آید. این تمام چیزی است که من برای داشتن یک روز عالی بدان نیاز دارم. امیدوارم تو هم چنین احساسی نسبت به من داشته باشی. دوستت دارم!

پیش از آن که با تو ملاقات کنم، فکر نمی‌کردم که عشق برای من باشد. آن چیزی بود که دیگران داشتند و احساسش می‌کردند. چیزی در فیلم‌ها و برنامه‌های تلویزیونی. آن بیشتر شبیه به رویا بود تا واقعیت. اکنون که با تو هستم، عشق ملموس‌تر شده است. آن چیزی است که می‌توانم احساسش کنم. اکنون، آن چیزی بیشتر از رویا یا آرزو است. اکنون در کنار یک انسان واقعی و فوق‌العاده بیدار می‌شوم. دستان گرمش در کنارم است؛ موهای پریشانش، گونه‌هایم را لمس می‌کند. من عاشقت هستم و به خاطر این عشق، بیشتر از پیش دوستت دارم. من طوری خود و این جهان را دوست دارم که هرگز فکر نمی‌کردم ممکن است. تو تمامی این‌ها را برای من ممکن کرده‌ای. تو همه چیز را برای من ممکن کرده‌ای. 

حتی با این که می‌دانیم هیچ چیزی در این جهان جاودانه نیست، در اعماق وجودم می‌دانم که تو و من تا ابد در کنار هم زندگی خواهیم کرد. من تا ابد عاشقت خواهم بود و هیچ‌گاه دست از این عشق برنخواهم داشت. من تا ابد در کنارت خواهم بود و عاشقت خواهم ماند. 

هر روز را به خاطر داشتن تو در زندگیم جشن می‌گیرم. از خدا متشکرم که به ما کمک کرد تا از همان ابتدا در مسیر درست حرکت کنیم زیرا این همان جایی بود که زندگی من تحت تاثیر عشق تو قرار گرفت. عاشقت هستم زیرا تو یک جوهر گران‌بها در دنیای من هستی. 

هر کاری که می‌کنی … طوری که غذا می‌خوری، طوری که لبخند می‌زنی، طوری که اسم مرا به زبان می‌آوری … مرا وادار به ادامه دادن می‌کنی. دیدن تو برای من بسیار لذت‌بخش است. هیچ‌گاه به فرد دیگری توجه نمی‌کنم زیرا عاشق توجه کردن به تو هستم. روزی که به دنیا آمدی، بارانی بود. در واقع، باران به خودی خود نمی‌بارید بلکه این بهشت بود که به خاطر از دست دادن زیباترین فرشته‌اش می‌گریست!

من می‌توانم با توصیف عشقم به تو، ادیسه‌ی دیگری خلق کنم. تو آنچنان در زندگی من تاثیر گذاشته‌ای که حتی اگر برای یک میلیون سال هم زده بمانم، نمی‌توانم خاطرات با تو بودنم را پاک کنم. من خوش‌شانسم که بخشی از زندگی تو هستم. تا آخرین نفس دوستت خواهم داشت. 

فقط می‌خواستم بدانی که چقدر خدا را به خاطر داشتنت در زندگی شکر می‌کنم. برای این که مرا در اوقات بد کمک کرده‌ای و همیشه برای جشن گرفتن لحظات خوب در کنارم بوده‌ای. تمام لحظات با هم بودنمان برایم عزیز هستند. کلمات برای نشان دادن احساس شادی من به خاطر داشتن تو در زندگیم کافی نیستند. من به خاطر داشتن تو در کنارم بسیار خوش‌شانس هستم. قدردان هر کاری که برایم انجام می‌دهی، هستم. نمی‌دانم چه کرده‌ام که شایسته‌ی بودن با انسان فوق‌العاده‌ای مثل تو می‌باشم اما به خاطر عشق، حمایت و توجه‌ای که نسبت به من داری، از خداوند سپاسگذارم. ممنون بابت این که خودت هستی و مرا در کنارت داری. 

زندگی، انتخاب‌های بسیار زیادی را پیش‌روی ما قرار می‌دهد اما دوست داشتن تو تنها چیزی است که من آرزوی انجامش را داشتم. می‌خواهم باقی عمرم را صرف نشان دادن تاثیری که تو بر زندگی من گذاشته‌ای، بکنم. دست در دست، به تو ثابت خواهم کرد که زندگی من با تو بهتر است. به خاطر وجود عشق، من آمادگی رویارویی با هر چیزی را دارم تا همیشه لبخند بر لبانت نقش ببندد. تا آخرین نفس دوستت خواهم داشت زیرا عشق تو، بزرگ‌ترین ثروت من است. 

عشق چیزی نیست که بتوان در قالب کلمات ابراز کرد. عشق چیزی است که باید با اعمال و رفتار نشان داد و با قلب احساسش کرد. نمی‌دانم که چقدر مرا دوست داری اما عشق من، باور کن که تو گران‌بهاترین چیز در زندگی من هستی. دوستت دارم!

همسر دوست‌داشتنی من. بدون تو، من وجود نخواهم داشت. به تو نیاز دارم چراکه تو دلیل بقای من در طوفان‌های زندگی هستی. تو زن بی‌عیب و نقصی برای من هستی. من هرگز نمی‌توانستم با کسی بهتر از تو ملاقات کنم. تو معنای یک تجربه‌ی عالی هستی و به این خاطر، عاشقت هستم. 

دنیای من بدون تو تیره و تاریک است. حتی زمانی که بیرون زیر آسمان صاف هستم، احساس می‌کنم که ناصافی و تیرگی در آسمان وجود دارد. پیش از تو، دنیای من سرشار از نورهای بسیار زیادی بود، چراغ‌های خیابان، ستارگان، ماه و خورشید. اکنون، احساس می‌کنم که تو روشن‌ترین نور زندگی من هستی. به همین دلیل است که در کنار تو احساس گرما می‌کنم، تو به من قدرت و انرژی لازم برای عبور از لحظات سخت و تاریک زندگی را می‌بخشی. تو همچنین آنقدر نورانی می‌درخشی که همیشه می‌توانم راهم به سوی تو را پیدا کنم. 

یک متن آرامش دهنده عاشقانه برای گفتن این که چقدر برای من اهمیت داری، کافی نیست. برای این که بگویم چقدر عاشقت هستم، به هزاران صفحه نیاز دارم. در صورتی که باقی ابدیت را صرف نوشتن کنم، باز هم نمی‌توانم به درستی شخصیت فوق‌العاده و دلایل دوست داشتنت را بیان کنم. 

عشق ما واقعاً خاص و منحصر به فرد است و هیچ عشق دیگری در دنیا شبیه به مال ما وجود ندارد. احساس می‌کنم که با تو برنده‌ی لاتاری شده‌ام؛ کسی که خاص و جادویی است؛ کسی که تنها با حضورش، زندگی و دنیای مرا هزاران بار بهتر می‌کند. وقتی که به تو نگاه می‌کنم، می‌دانم که برنده شده‌ام. تنها کاری که برای گرم نگه داشتن قلب من باید انجام دهی، حفظ همین شخصیت دوست‌داشتنی و دلسوزی است که داری. در کنار هم، می‌توانیم کارهای بسیار زیادی انجام دهیم و به یکدیگر در تحقق رویاهایمان کمک کنیم زیرا داشتن یک عشق واقعی خاص و ویژه است. 

دیدن هر روز تو یک نعمت است زیرا قلب من با هر آنچه که یادآور توست، هیجان‌زده می‌شود. هر وقت که به تو فکر می‌کنم، تمام وجودم سرشار از شادی می‌شود. دلیل آن را متوجه نمی‌شوم اما نمی‌توانم دست از نگاه کردن به تو بردارم. همیشه زیباییت را تحسین می‌کنم و این همان چیزی است که به من انرژی می‌دهد. تو مالک قلب من هستی و قلب تو را برای همیشه می‌خواهم .

گاهی‌اوقات، وقتی به اقیانوس یا رشته‌کوه‌های بزرگ نگاه می‌کنم، تحت تاثیر قرار می‌گیریم و احساس کوچک بودن می‌کنم. دانستن این که چیزی بزرگ‌تر از من وجود دارد، خوب است. چیزی بزرگ و بادوام که برای سالیان سال باقی مانده است. در طول آب و هوای بد، طوفان و خشکسالی، در طول تغییرات تاریخی و آب و هوایی، اقیانوس به حرکت خود ادامه داده است و کوه‌ها همچنان در جای خود ایستاده‌اند. زمانی که به تو، عشقمان و احساسی که نسبت به تو دارم فکر می‌کنم، چنین حسی به من دست پیدا می‌کند. عشق من نسبت به تو باعث نمی‌شود که احساس کوچک بودن بکنم بلکه حس می‌کنم قوی‌تر و سرزنده‌تر هستم. به تو نگاه می‌کنم و می‌دانم که تا ابد دوستت خواهم داشت، در طول طوفان‌ها و خشکسالی‌های، در طول تغییراتی که بدون شک در مسیر ما قرار خواهند گرفت. تو را تا ابد دوست خواهم داشت. امکان هیچ نوع تغییری در احساس من وجود ندارد. 

اولین روی که همدیگر را ملاقات کردیم، بهترین روز زندگی من بود. من منشا زندگی، شادی و خوشبختی خود را پیدا کردم. تو الهام‌بخش من هستی و بیشتر از آنچه بتوانم در قالب کلمات ابراز کنم، دوستت دارم. می‌دانم که دنیا انتظار اتحاد ما دو نفر را داشت. این بهترین اتفاقی خواهد بود که تاکنون برای من رخ داده است. 

تماشای قدم زدنت در اتاق، بهترین هدیه است. طوری که راه می‌روی، بسیار باشکوه و ساده است. طوری که لبخند می‌زنی، به من احساس آرامش می‌دهد. دانستن این که به سمت من قدم برمی‌داری، احساسی است که توضیحش بسیار سخت می‌باشد. آن مثل برگشتن به خانه است، حس آرامش. هرگز بدون تو قادر به احساس چنین عشق و آرامشی نبودم. تو خانه و آرامش من هستی. 

هر وقت که از هم جدا هستیم، به خاطر بسپار که همیشه در قلب من حضور داری. هر کجا که می‌روم، خاطرات با هم بودنمان در ذهنم نقش می‌بندند. دلم برایت تنگ شده است، عشق من و می خواهم بدانی که تایید و تصدیق تو برای من بسیار اهمیت دارد. 

زمانی که برای اولین بار تو را ملاقات کردم، تحت تاثیر زیبایی صورت و لبخند جذابت قرار گرفتن. اما این زیبایی درونیت بود که من احساس کردم. من در وجودت فرشته‌ای را پیدا کردم که شگفت‌انگیزتر از آن چیزی است که از بیرون قابل دیدن می‌باشد. 

زمانی که در کنارم هستی، دنیا تغییر می‌کند و شور و شادی را در قلبم احساسم می‌کنم. دوستت دارم زیرا وقتی کنترلم را از دست می‌دهم، تو مرا آرام می‌کنی. تو خورشید آسمان من هستی. بدون تو، من در تاریکی خواهم بود. تا زمانی که دیگر عشقی در جهان وجود نداشته باشد، دوستت خواهم داشت. 

کلمات نمی‌توانند عشق من نسبت به تو را ابراز کنند اما اعمال و رفتارم به خوبی نشان می‌دهند که چقدر عاشقت هستم. دیروز عاشقت بوده‌ام، امروز عاشقت هستم و تا زمانی که دیگر فردایی نباشد، عاشقت خواهم بود!

تو زیباتر از غروب خورشید در افق اقیانوس در روزهای تابستان هستی. تو محسورکننده‌تر از چشم‌انداز یک کوهستان هستی. تو روشن‌تر از ستارگان آسمان می‌درخشی. تو جذاب‌تر از هر آهنگی که تاکنون سروده شده است، می‌باشی. من تا قبل از تو، معنی واقعی زیبایی را نمی‌دانستم. 

تو نیمه‌ی گمشده من هستی. هیچ‌گاه این اتفاق نیفتاده است که وقتی به تو نیاز داشته‌ام، در کنارم نبوده باشی. من خیلی خوش‌شانس هستم که از همان ابتدا مسیر زندگی را با تو پیموده‌ام. این مسیر، ما را به این نقطه‌ی زیبا از زندگی رسانده است. تو همان چیزی هستی که من در وجود یک زن به دنبالش بوده‌ام. من به چیز یا کس دیگری نیاز ندارم. این را می‌توانم به تو قول دهم. 

تو آفتابی هستی که تمام تاریکی زندگی مرا از بین می‌بری. تو جاده‌ی من به سوی رستگاری هستی. من هرگز چنین احساس عمیقی نسبت به کسی نداشته‌ام. بیشتر از آنچه بتوانم بر زبان بیاورم، دوستت دارم. هیچ چیزی نمی‌تواند عشق من نسبت به تو را تغییر دهد. 

تو بدن مرا جذب خود کردی و روح مرا تحت تاثیر قرار دادی. اگر امکان یکی شدن دو نفر وجود داشته باشد، پس من در کنار تو یکی خواهم شد. عشق تو مرا بیشتر از یک کیسه طلا شاد و هیجان‌زده می‌کند. تا ابد دوستت خواهم داشت. 

عشق تو به زندگی من روشنایی می‌بخشد. عشق تو باعث می‌شود تا خورشید بدرخشد، بادها شروع به وزیدن و باران شروع به باریدن کند. این عشق، زیباست زیرا حتی اگر خورشید طلوع کند، باد بوزد و باران ببارد، عشق من همیشه از آن تو خواهد بود. 

عشق حقیقی تو، بدون هیچ جهت‌گیری، پاورچین پاورچین به قلب من راه پیدا کرد. من هرگز به خاطر قلب که تحت سلطه‌ی توست، چانه‌زنی نکرده‌ام. اکنون، من تحت کنترل تو هستم. تو باید شعبده‌باز باشی زیرا دلم نمی‌خواهد عشقت را از قلبم خارج کنی. 

عشق بی‌انتهای تو، تمام چیزی است که من برای عبور از دنیای تاریکم بدان نیاز دارم. عشق تو بسیار شگفت‌انگیز است زیرا تو قلب شکسته‌ی مرا با عشق شیرینت در کنار هم قرار دادی. هدف من مشخص نبود اما من اکنون به زندگی کردن امیدوارم هستم. تو به زندگی من معنا بخشیدی. تو مرا دوست داشته‌ای تا بتوانم یک روز دیگر هم زندگی کنم. عاشقت هستم و همیشه، تا ابد، عاشقت خواهم بود. 

تو آتش درون مرا شعله‌ور ساخته‌ای. این شور و عشق است که هر روز در من رشد پیدا می‌کند. درست وقتی که فکر می‌کنم به عشقم عادت کرده‌ام، کار کوچک و فوق‌العاده‌ای انجام می‌دهی. شاید مرا می‌خندانی یا چیز هوشمندانه‌ای می‌گویی که باعث می‌شود دنیا به شکل دیگری ببینم. و ناگهان دوباره موجی از عواطف، عشق ایجاد می‌شود که تمام وجود مرا در بر می‌گیرند. امیدوارم که بدانی چقدر برایم اهمیت داری، چقدر عاشقت هستم و از بودن در کنارت در این زندگی هیجان‌زده می باشم. 

تو بهترین دوست من هستی و از ته دل دوستت دارم. کسی می‌توانم تمام رازهایم را به او بگویم. اولین کسی که دلم می‌خواهد بعد از بیدار شدن با او صحبت کنم و آخرین کسی که دوست دارم صدایش را پیش از خوابیدن بشنوم. زمانی که اتفاق خوبی برایم رخ می‌دهد، دلم می‌خواهد اول از همه به تو بگویم. زمانی که دچار مشکل می‌شوم یا خبر بدی به دستم می‌رسد، تو کسی هستی که برای آرامش و حمایت به او پناه می‌برم. اما تو خیلی بیشتر از یک دوست برای من هستی، تو عشق زندگی من هستی. تو دوست من، عشق من، آرامش من و نقطه‌ی قوت من هستی. من به خاطر داشتن تو بسیار خوش‌شانس هستم. فقط دلم می‌خواهد بدانی که که به خاطر داشتن تو در زندگی چقدر شاد و خوشحال هستم. 

روزی که خالی از صدای تو باشد، کامل نخواهد بود زیرا لبخند تاثیرگذارت همراه با صدایت می‌آید. این تمام چیزی است که من برای داشتن یک روز عالی بدان نیاز دارم. امیدوارم تو هم چنین احساسی نسبت به من داشته باشی. دوستت دارم!

پیش از آن که با تو ملاقات کنم، فکر نمی‌کردم که عشق برای من باشد. آن چیزی بود که دیگران داشتند و احساسش می‌کردند. چیزی در فیلم‌ها و برنامه‌های تلویزیونی. آن بیشتر شبیه به رویا بود تا واقعیت. اکنون که با تو هستم، عشق ملموس‌تر شده است. آن چیزی است که می‌توانم احساسش کنم. اکنون، آن چیزی بیشتر از رویا یا آرزو است. اکنون در کنار یک انسان واقعی و فوق‌العاده بیدار می‌شوم. دستان گرمش در کنارم است؛ موهای پریشانش، گونه‌هایم را لمس می‌کند. من عاشقت هستم و به خاطر این عشق، بیشتر از پیش دوستت دارم. من طوری خود و این جهان را دوست دارم که هرگز فکر نمی‌کردم ممکن است. تو تمامی این‌ها را برای من ممکن کرده‌ای. تو همه چیز را برای من ممکن کرده‌ای. 

حتی با این که می‌دانیم هیچ چیزی در این جهان جاودانه نیست، در اعماق وجودم می‌دانم که تو و من تا ابد در کنار هم زندگی خواهیم کرد. من تا ابد عاشقت خواهم بود و هیچ‌گاه دست از این عشق برنخواهم داشت. من تا ابد در کنارت خواهم بود و عاشقت خواهم ماند. 

هر روز را به خاطر داشتن تو در زندگیم جشن می‌گیرم. از خدا متشکرم که به ما کمک کرد تا از همان ابتدا در مسیر درست حرکت کنیم زیرا این همان جایی بود که زندگی من تحت تاثیر عشق تو قرار گرفت. عاشقت هستم زیرا تو یک جوهر گران‌بها در دنیای من هستی. 

هر کاری که می‌کنی … طوری که غذا می‌خوری، طوری که لبخند می‌زنی، طوری که اسم مرا به زبان می‌آوری … مرا وادار به ادامه دادن می‌کنی. دیدن تو برای من بسیار لذت‌بخش است. هیچ‌گاه به فرد دیگری توجه نمی‌کنم زیرا عاشق توجه کردن به تو هستم. روزی که به دنیا آمدی، بارانی بود. در واقع، باران به خودی خود نمی‌بارید بلکه این بهشت بود که به خاطر از دست دادن زیباترین فرشته‌اش می‌گریست!

من می‌توانم با توصیف عشقم به تو، ادیسه‌ی دیگری خلق کنم. تو آنچنان در زندگی من تاثیر گذاشته‌ای که حتی اگر برای یک میلیون سال هم زده بمانم، نمی‌توانم خاطرات با تو بودنم را پاک کنم. من خوش‌شانسم که بخشی از زندگی تو هستم. تا آخرین نفس دوستت خواهم داشت. 

فقط می‌خواستم بدانی که چقدر خدا را به خاطر داشتنت در زندگی شکر می‌کنم. برای این که مرا در اوقات بد کمک کرده‌ای و همیشه برای جشن گرفتن لحظات خوب در کنارم بوده‌ای. تمام لحظات با هم بودنمان برایم عزیز هستند. کلمات برای نشان دادن احساس شادی من به خاطر داشتن تو در زندگیم کافی نیستند. من به خاطر داشتن تو در کنارم بسیار خوش‌شانس هستم. قدردان هر کاری که برایم انجام می‌دهی، هستم. نمی‌دانم چه کرده‌ام که شایسته‌ی بودن با انسان فوق‌العاده‌ای مثل تو می‌باشم اما به خاطر عشق، حمایت و توجه‌ای که نسبت به من داری، از خداوند سپاسگذارم. ممنون بابت این که خودت هستی و مرا در کنارت داری. 

زندگی، انتخاب‌های بسیار زیادی را پیش‌روی ما قرار می‌دهد اما دوست داشتن تو تنها چیزی است که من آرزوی انجامش را داشتم. می‌خواهم باقی عمرم را صرف نشان دادن تاثیری که تو بر زندگی من گذاشته‌ای، بکنم. دست در دست، به تو ثابت خواهم کرد که زندگی من با تو بهتر است. به خاطر وجود عشق، من آمادگی رویارویی با هر چیزی را دارم تا همیشه لبخند بر لبانت نقش ببندد. تا آخرین نفس دوستت خواهم داشت زیرا عشق تو، بزرگ‌ترین ثروت من است. 

عشق چیزی نیست که بتوان در قالب کلمات ابراز کرد. عشق چیزی است که باید با اعمال و رفتار نشان داد و با قلب احساسش کرد. نمی‌دانم که چقدر مرا دوست داری اما عشق من، باور کن که تو گران‌بهاترین چیز در زندگی من هستی. دوستت دارم!

همسر دوست‌داشتنی من. بدون تو، من وجود نخواهم داشت. به تو نیاز دارم چراکه تو دلیل بقای من در طوفان‌های زندگی هستی. تو زن بی‌عیب و نقصی برای من هستی. من هرگز نمی‌توانستم با کسی بهتر از تو ملاقات کنم. تو معنای یک تجربه‌ی عالی هستی و به این خاطر، عاشقت هستم. 

دنیای من بدون تو تیره و تاریک است. حتی زمانی که بیرون زیر آسمان صاف هستم، احساس می‌کنم که ناصافی و تیرگی در آسمان وجود دارد. پیش از تو، دنیای من سرشار از نورهای بسیار زیادی بود، چراغ‌های خیابان، ستارگان، ماه و خورشید. اکنون، احساس می‌کنم که تو روشن‌ترین نور زندگی من هستی. به همین دلیل است که در کنار تو احساس گرما می‌کنم، تو به من قدرت و انرژی لازم برای عبور از لحظات سخت و تاریک زندگی را می‌بخشی. تو همچنین آنقدر نورانی می‌درخشی که همیشه می‌توانم راهم به سوی تو را پیدا کنم. 

یک متن آرامش دهنده عاشقانه برای گفتن این که چقدر برای من اهمیت داری، کافی نیست. برای این که بگویم چقدر عاشقت هستم، به هزاران صفحه نیاز دارم. در صورتی که باقی ابدیت را صرف نوشتن کنم، باز هم نمی‌توانم به درستی شخصیت فوق‌العاده و دلایل دوست داشتنت را بیان کنم. 

عشق ما واقعاً خاص و منحصر به فرد است و هیچ عشق دیگری در دنیا شبیه به مال ما وجود ندارد. احساس می‌کنم که با تو برنده‌ی لاتاری شده‌ام؛ کسی که خاص و جادویی است؛ کسی که تنها با حضورش، زندگی و دنیای مرا هزاران بار بهتر می‌کند. وقتی که به تو نگاه می‌کنم، می‌دانم که برنده شده‌ام. تنها کاری که برای گرم نگه داشتن قلب من باید انجام دهی، حفظ همین شخصیت دوست‌داشتنی و دلسوزی است که داری. در کنار هم، می‌توانیم کارهای بسیار زیادی انجام دهیم و به یکدیگر در تحقق رویاهایمان کمک کنیم زیرا داشتن یک عشق واقعی خاص و ویژه است. 

دیدن هر روز تو یک نعمت است زیرا قلب من با هر آنچه که یادآور توست، هیجان‌زده می‌شود. هر وقت که به تو فکر می‌کنم، تمام وجودم سرشار از شادی می‌شود. دلیل آن را متوجه نمی‌شوم اما نمی‌توانم دست از نگاه کردن به تو بردارم. همیشه زیباییت را تحسین می‌کنم و این همان چیزی است که به من انرژی می‌دهد. تو مالک قلب من هستی و قلب تو را برای همیشه می‌خواهم .

گاهی‌اوقات، وقتی به اقیانوس یا رشته‌کوه‌های بزرگ نگاه می‌کنم، تحت تاثیر قرار می‌گیریم و احساس کوچک بودن می‌کنم. دانستن این که چیزی بزرگ‌تر از من وجود دارد، خوب است. چیزی بزرگ و بادوام که برای سالیان سال باقی مانده است. در طول آب و هوای بد، طوفان و خشکسالی، در طول تغییرات تاریخی و آب و هوایی، اقیانوس به حرکت خود ادامه داده است و کوه‌ها همچنان در جای خود ایستاده‌اند. زمانی که به تو، عشقمان و احساسی که نسبت به تو دارم فکر می‌کنم، چنین حسی به من دست پیدا می‌کند. عشق من نسبت به تو باعث نمی‌شود که احساس کوچک بودن بکنم بلکه حس می‌کنم قوی‌تر و سرزنده‌تر هستم. به تو نگاه می‌کنم و می‌دانم که تا ابد دوستت خواهم داشت، در طول طوفان‌ها و خشکسالی‌های، در طول تغییراتی که بدون شک در مسیر ما قرار خواهند گرفت. تو را تا ابد دوست خواهم داشت. امکان هیچ نوع تغییری در احساس من وجود ندارد. 

اولین روی که همدیگر را ملاقات کردیم، بهترین روز زندگی من بود. من منشا زندگی، شادی و خوشبختی خود را پیدا کردم. تو الهام‌بخش من هستی و بیشتر از آنچه بتوانم در قالب کلمات ابراز کنم، دوستت دارم. می‌دانم که دنیا انتظار اتحاد ما دو نفر را داشت. این بهترین اتفاقی خواهد بود که تاکنون برای من رخ داده است. 

تماشای قدم زدنت در اتاق، بهترین هدیه است. طوری که راه می‌روی، بسیار باشکوه و ساده است. طوری که لبخند می‌زنی، به من احساس آرامش می‌دهد. دانستن این که به سمت من قدم برمی‌داری، احساسی است که توضیحش بسیار سخت می‌باشد. آن مثل برگشتن به خانه است، حس آرامش. هرگز بدون تو قادر به احساس چنین عشق و آرامشی نبودم. تو خانه و آرامش من هستی. 

هر وقت که از هم جدا هستیم، به خاطر بسپار که همیشه در قلب من حضور داری. هر کجا که می‌روم، خاطرات با هم بودنمان در ذهنم نقش می‌بندند. دلم برایت تنگ شده است، عشق من و می خواهم بدانی که تایید و تصدیق تو برای من بسیار اهمیت دارد. 

زمانی که برای اولین بار تو را ملاقات کردم، تحت تاثیر زیبایی صورت و لبخند جذابت قرار گرفتن. اما این زیبایی درونیت بود که من احساس کردم. من در وجودت فرشته‌ای را پیدا کردم که شگفت‌انگیزتر از آن چیزی است که از بیرون قابل دیدن می‌باشد. 

زمانی که در کنارم هستی، دنیا تغییر می‌کند و شور و شادی را در قلبم احساسم می‌کنم. دوستت دارم زیرا وقتی کنترلم را از دست می‌دهم، تو مرا آرام می‌کنی. تو خورشید آسمان من هستی. بدون تو، من در تاریکی خواهم بود. تا زمانی که دیگر عشقی در جهان وجود نداشته باشد، دوستت خواهم داشت. 

کلمات نمی‌توانند عشق من نسبت به تو را ابراز کنند اما اعمال و رفتارم به خوبی نشان می‌دهند که چقدر عاشقت هستم. دیروز عاشقت بوده‌ام، امروز عاشقت هستم و تا زمانی که دیگر فردایی نباشد، عاشقت خواهم بود!

تو زیباتر از غروب خورشید در افق اقیانوس در روزهای تابستان هستی. تو محسورکننده‌تر از چشم‌انداز یک کوهستان هستی. تو روشن‌تر از ستارگان آسمان می‌درخشی. تو جذاب‌تر از هر آهنگی که تاکنون سروده شده است، می‌باشی. من تا قبل از تو، معنی واقعی زیبایی را نمی‌دانستم. 

تو نیمه‌ی گمشده من هستی. هیچ‌گاه این اتفاق نیفتاده است که وقتی به تو نیاز داشته‌ام، در کنارم نبوده باشی. من خیلی خوش‌شانس هستم که از همان ابتدا مسیر زندگی را با تو پیموده‌ام. این مسیر، ما را به این نقطه‌ی زیبا از زندگی رسانده است. تو همان چیزی هستی که من در وجود یک زن به دنبالش بوده‌ام. من به چیز یا کس دیگری نیاز ندارم. این را می‌توانم به تو قول دهم. 

تو آفتابی هستی که تمام تاریکی زندگی مرا از بین می‌بری. تو جاده‌ی من به سوی رستگاری هستی. من هرگز چنین احساس عمیقی نسبت به کسی نداشته‌ام. بیشتر از آنچه بتوانم بر زبان بیاورم، دوستت دارم. هیچ چیزی نمی‌تواند عشق من نسبت به تو را تغییر دهد. 

تو بدن مرا جذب خود کردی و روح مرا تحت تاثیر قرار دادی. اگر امکان یکی شدن دو نفر وجود داشته باشد، پس من در کنار تو یکی خواهم شد. عشق تو مرا بیشتر از یک کیسه طلا شاد و هیجان‌زده می‌کند. تا ابد دوستت خواهم داشت. 

عشق تو به زندگی من روشنایی می‌بخشد. عشق تو باعث می‌شود تا خورشید بدرخشد، بادها شروع به وزیدن و باران شروع به باریدن کند. این عشق، زیباست زیرا حتی اگر خورشید طلوع کند، باد بوزد و باران ببارد، عشق من همیشه از آن تو خواهد بود. 

عشق حقیقی تو، بدون هیچ جهت‌گیری، پاورچین پاورچین به قلب من راه پیدا کرد. من هرگز به خاطر قلب که تحت سلطه‌ی توست، چانه‌زنی نکرده‌ام. اکنون، من تحت کنترل تو هستم. تو باید شعبده‌باز باشی زیرا دلم نمی‌خواهد عشقت را از قلبم خارج کنی. 

عشق بی‌انتهای تو، تمام چیزی است که من برای عبور از دنیای تاریکم بدان نیاز دارم. عشق تو بسیار شگفت‌انگیز است زیرا تو قلب شکسته‌ی مرا با عشق شیرینت در کنار هم قرار دادی. هدف من مشخص نبود اما من اکنون به زندگی کردن امیدوارم هستم. تو به زندگی من معنا بخشیدی. تو مرا دوست داشته‌ای تا بتوانم یک روز دیگر هم زندگی کنم. عاشقت هستم و همیشه، تا ابد، عاشقت خواهم بود. 

تو آتش درون مرا شعله‌ور ساخته‌ای. این شور و عشق است که هر روز در من رشد پیدا می‌کند. درست وقتی که فکر می‌کنم به عشقم عادت کرده‌ام، کار کوچک و فوق‌العاده‌ای انجام می‌دهی. شاید مرا می‌خندانی یا چیز هوشمندانه‌ای می‌گویی که باعث می‌شود دنیا به شکل دیگری ببینم. و ناگهان دوباره موجی از عواطف، عشق ایجاد می‌شود که تمام وجود مرا در بر می‌گیرند. امیدوارم که بدانی چقدر برایم اهمیت داری، چقدر عاشقت هستم و از بودن در کنارت در این زندگی هیجان‌زده می باشم. 

تو بهترین دوست من هستی و از ته دل دوستت دارم. کسی می‌توانم تمام رازهایم را به او بگویم. اولین کسی که دلم می‌خواهد بعد از بیدار شدن با او صحبت کنم و آخرین کسی که دوست دارم صدایش را پیش از خوابیدن بشنوم. زمانی که اتفاق خوبی برایم رخ می‌دهد، دلم می‌خواهد اول از همه به تو بگویم. زمانی که دچار مشکل می‌شوم یا خبر بدی به دستم می‌رسد، تو کسی هستی که برای آرامش و حمایت به او پناه می‌برم. اما تو خیلی بیشتر از یک دوست برای من هستی، تو عشق زندگی من هستی. تو دوست من، عشق من، آرامش من و نقطه‌ی قوت من هستی. من به خاطر داشتن تو بسیار خوش‌شانس هستم. فقط دلم می‌خواهد بدانی که که به خاطر داشتن تو در زندگی چقدر شاد و خوشحال هستم. 

گریه ها و خنده های بی دلیل
اولین نشانه ی عاشق شدن
در یک زن است…

زن ها بعد از گریه تصمیمات جدی میگیرند

مثل حوا فقط متعلق به او بودم
مثل زلیخا گریه را فدای عشقش کردم
مثل شیرین چشم انتظارش ماندم
مثل لیلی دلباخته‌ی دیوانگی اش شدم
مثل شهرزاد برایش زندگی کردم
اما او…
حتی یک لحظه هم
برایش مثل آیدا، “خدای کوچکِ قصه های شاملو” نبودم

خیالت دلبرا نازنین یارا
چراغان می كند خانه ما را
شبانگاهان كه بی تابم برای تو
خوشم با گریه كردن در هوای تو

وقتی زندگی،
صد دلیل برای گریه کردن
به شما نشان میدهد؛
شما هزار دلیل برای خندیدن
به آن نشان دهید…

دلم گرفته
به هوای بودنت
بغض گلویم را گره زده.
حجله گاه ذهنم ،از عروس خاطره خالیست.
‘بی تابم’
کاش زخمه ای می زدی بر تار وجودم
تا صدای گریه ام بی طاقت
تا صبح برایت بخواند در این شب یلدا……..

ماهی ها گریه شان دیده نمیشود
گرگ ها خوابیدنشان
عقاب ها سقوطشان
و انسان ها درونشان!

مثل این هست که شاهد چهار فصل در یک روز باشی
ابتدا دلتنگ می شوم و بعد گریه می کنم
عصرها قهر می کنم و شب ها خیلی دوستش دارم

در گلویم یک زمستان برف جا خوش کرده‌است
گریه می‌خواهد مرا دست تو بسپارد ببین!

آسمان دارد گل دلشوره اما نیستی
بی تو می‌خواهد نگاهم زخم بردارد ببین!

شب را
تا صبح
مهمان کوچه‌های بارانی خواهم بود

و برگ‌برگ دفتر غمگینم را
در باران
خواهم شست

آن‌گاه شعر تازه‌ام را
-که شعر شعرهایم خواهد بود-
با دست‌های شاعرانه‌ی تو،
بر دفتری که خالی است
خواهم نوشت
ای نام تو تغزّل دیرینم، در باران!

یک شب هوای گریه
یک شب هوای فریاد
امشب دلم هوای تو کرده است.

گاهی اوقات یک چیز کوچک یا اتفاقی ناچیز جرقه ای میشود تا آدم تمام دردهای زندگی اش را یک جا گریه کند.

دلتنگی لجبازترین حس دنیاست….

هر چه برایش توضیح دهی، بیشتر پاهایش را به فرش دلش می کوبد….

گریه می کند…..

بهانه می گیرد….

نق می زند….

خسته می شود و خوابش می برد….

امان از لحظه ای که بیدار شود!

داغ دلش تازه تر می شود…..

آدم هایی که موقع بیان احساساتشون گریشون می گیره،

معصوم ترین موجودات روی زمین هستند،

هیچ وفت بهشون صدمه نرنید!

من از گریه کردن جلو دیگران متنفرم!

پس اگه یه روز اشک منو دیدی، بدون حالم خیلی گرفته است!

جان و جهان، دوش کجا بوده ای

نی غلطم، در دل ما بوده ای

دوش ز هجر تو جفا دیده ام

ای تو که سلطان وفا بوده ای

آه که من دوش چه سان بوده ام

آه که تو دوش کرا بوده ای

می روی و گریه می آید مرا

اندکی بنشین که باران بگذرد

آبی که از این دیده چو خون می ریزد

خون است بیا ببین که چون می ریزد

پیداست که خون من چه برداشت کند

دل می خورد و دیده برون می ریزد

دلم گریه می خواهد، نه از این گریه های یواشکی، پنهانی، مخفی، خفه….

شب و نیمه شب اشک ریختن در سکوت نه! دلم هق هق می خواهد….

بلند بلند آنقدر بلند که صدایش به گوش خدا برسد،

فقط کاش برای لحظه ای همه دنیا کر می شد و من بلند بلند گریه  می کردم…

بغض خفه ام کرده این روز ها، خدایا لحظه ای گوش های دنیا را بگیر می خواهم گریه کنم

این که دیگر به سختی آرزو هایم نیست!

محال و ناممکن نیست، می توانی گوش های دنیا را بگیری

می خواهم امشب یک دل سیر گریه کنم!

اشک آخرین گزینه مردهاست!

و خاک بر سر روزگار اگر مردی به گزینه آخر خود برسد..!

گاهی وقت ها نیاز دارم بلند گریه کنم شاید دلم بخواهد صورتم را میان دست هایم پنهان کنم و تمام وقت اشک بریزم!

شکایت کنم و بد و بیراه بگویم، کسی  هم نپرسد چرا؟

نگوید درست می شود، نگوید صبور باش

شاید گاهی نیاز باشد کسی به شانه ات بزند

بگوید هیچ چیز عوض نمی شود،  اوضاع هم تغییری نمی کند

گریه کن تا سبک شوی!!

مکث کن، نفس عمیق بکش

اگر باید گریه کنی، این کارو بکن

ولی هیچ وقت ناامید نشو

و به راهت ادامه بده….

بوی بغض می دهی تو!

نبینم اشک هایت را حرام کسانی کنی که بی ارزشند

احساست را خرج آن هایی کن که قدر بدانند

روحت را اسیر آدم ها نکن

این آدم ها، آدم های سابق نیستند

بوی گرگ می‌ دهند ….

چنین زخمی که من خوردم نه از بیگانه از خویش است

هراسم نیست از مردن ولی مرگ تو در پیش است!

شب رفتن تو را دیدم ولی انگار در کابوس

فقط تصویری از تو بود تو را نشناختم افسوس!

کسی هرگز به فکر ما نبود و نیست ای هم درد

برای مرگ این قصه کسی گریه نخواهد کرد.

هر شب دلم پر می شود از نبودنت…

چشم هایم بی اختیار می بارند و پر می شوم از دلتنگی!

در خیالم جاده ها را در پی ردی از تو می گردم

چراغ راهم شو…

در این تاریکی مرا بیم گم شدن است

رهایم نکن….

هنوز هم برایم چراغ روشنی بخش راه هستی

پدر ای مونس تنهاییم!

بغض من را صدایی نیست، در میان این همه فریاد!

مانده ام در سکوت شب تنها، تا برآید صدای من شاید

در سکوت شب چه غمگین بود، صورت ماه همچو صورت من

دل هوای گریه کردن داشت، در نبودت چو ابر می بارید…!

گریه کردن به معنای ناتوانی انسان نیست!

بلکه نشان دردیست که تحمل نمی شود!!

در خیالات خودم، در زیر بارانی که نیست

می رسم با تو به خانه، از خیابانی که نیست

می نشینی روبرویم، خستگی در می کنی

چای می ریزم، برایت توی فنجانی که نیست

باز می خندی و می پرسی که حالت بهتر است؟

باز می خندم ک خیلی، گرچه می دانی که نیست

شعر می خوانم برایت واژه ها گل می کنند

یاس و مریم می گذارم توی گلدانی که نیست

چشم می دوزم به چشمانت می شود آیا کمی

دست هایم را بگیری بین دستانی که نیست

وقت رفتن می شود با بغض می گویم نرو…

پشت پایت اشک می ریزم در ایوانی که نیست

می روی و خانه لبریز از نبودت می شود

باز تنها می شوی با یاد مهمانی که نیست

رفته ای و بعد تو این کار هر روز من است

باور این که نباشی کار آسانی که نیست

این اشک شمع، قصه ی چشم تر من است

گاهی برای حال قلم گریه می کنم

گاهی برای این که کنارم تو نیستی

گاهی بدون حالت غم گریه می کنم

دستم برای دست تو دلتنگ می شود

گاهی برای دست خودم گریه می کنم

من نادمم از این که تو را داده ام ز کف

هر شب به پای حال بدم گریه می کنم

مردها خیلی هم خوبند..
دوست داشتنی و مهربان..
عاشق محبت واقعی
گاهی وقتا مثل یه بچه از ته دل خوشحالند
و گاهی مثل یک پیرمرد خسته
اکثرشان تنهایی را تجربه کرده اند
بیشترشان درد کشیده اند
و اکثرا غمهایشان را در وجودشان مخفی کرده اند،
خیلی از اشک ها را نگذاشته اند از چشمانشان بیرون بریزد..
مردها میروند قدم میزنند تا یادشان نرود که به جای گریه باید قدمهای محکم داشته باشند..
همانها که اگر عاشق شوند ؛
برایتان شاملو می شوند، و بیستون میکنند..
و تـو بهشت را روی زمین خواهی داشت..
آری اینها مرد هستند..

هیچ آدمی یک شبِ تغییر نمی‌کند
هیچ آدمی یک شبِ تصمیمات بزرگ نمی‌گیرد …
آدمی که یک‌روز بی‌خبر ناگهان چمدان ور می‌دارد و می‌رود ،
شک نکنید خیلی قبل‌تر از آن رفته‌است ..!
آدمی که یک‌روز فریاد می‌زند که ” خسته‌ام ”
شک نکنید که مدت‌ها قبل از آن ، منتظرِ شنیدنِ یک خسته نباشیدِ ساده بوده‌ است …
آدمی که ناغافل می‌زند زیر گریه
مطمئن باشید که از مدت‌ها قبل یک بغضِ سنگین را با خود به این‌طرف و آن‌طرف می‌برده …
آدمی که با تمام وجود می‌آید و می‌گوید
” دوستت دارم ”
قبل از گفتنِ این جمله ، شب‌های زیادی را نخوابیده‌ و رویابافی کرده‌است …

نه رفتنِ آدم‌ها را قضاوت کنیم
نه آمدن‌‌شان را ،
فقط تا جایی که راه دارد ، حق بدهيم …

دخترها، کنترل زندگی‌ را به دست بگیرید.
دست از پنهان شدن بردارید
نترسید
دست از فداکردن خودتان بردارید
این همه به خودتان نگویید نمی‌توانم
دست از منفی بافی بردارید
با بدنتان بدرفتاری نکنید
نگویید از فردا، از شنبه یا از سال آینده شروع خواهم کرد.
دست از گریه کردن به خاطر اتفاقی که افتاده بردارید
و کنترل اتفاقات بعدی را به دست بگیرید
بلند شوید، همین الان
از جایی که هستید برخیزید

مثل یک دختر قوی
اشک‌هایتان را پاک کنید
و دردهای دیروز را کنار بگذارید
از نو شروع کنید
درست مثل یک دختر
قوی باشید درست مثل یک دختر

خسته ام!
حتما تا به حال
هزار مرتبه این کلمه را
در کتاب شاعران دیگر این شعر دیده ای؛
من از آنها خسته ترم!
باورکن.
صدایی از حوالی پلکهای پدرم گفت:
«-مردها گریه نمی کنند!»
حالا بزرگ شده ام،
می دانم که پدرم نیز
بارها در غم تقویمها گریه کرده است.
حالا می دانم که
هیچ غمی؛
غم آخر نخواهد بود…

گریه ها و خنده های بی دلیل
اولین نشانه ی عاشق شدن
در یک زن است…

زن ها بعد از گریه تصمیمات جدی میگیرند

مثل حوا فقط متعلق به او بودم
مثل زلیخا گریه را فدای عشقش کردم
مثل شیرین چشم انتظارش ماندم
مثل لیلی دلباخته‌ی دیوانگی اش شدم
مثل شهرزاد برایش زندگی کردم
اما او…
حتی یک لحظه هم
برایش مثل آیدا، “خدای کوچکِ قصه های شاملو” نبودم

خیالت دلبرا نازنین یارا
چراغان می كند خانه ما را
شبانگاهان كه بی تابم برای تو
خوشم با گریه كردن در هوای تو

وقتی زندگی،
صد دلیل برای گریه کردن
به شما نشان میدهد؛
شما هزار دلیل برای خندیدن
به آن نشان دهید…

دلم گرفته
به هوای بودنت
بغض گلویم را گره زده.
حجله گاه ذهنم ،از عروس خاطره خالیست.
‘بی تابم’
کاش زخمه ای می زدی بر تار وجودم
تا صدای گریه ام بی طاقت
تا صبح برایت بخواند در این شب یلدا……..

ماهی ها گریه شان دیده نمیشود
گرگ ها خوابیدنشان
عقاب ها سقوطشان
و انسان ها درونشان!

مثل این هست که شاهد چهار فصل در یک روز باشی
ابتدا دلتنگ می شوم و بعد گریه می کنم
عصرها قهر می کنم و شب ها خیلی دوستش دارم

در گلویم یک زمستان برف جا خوش کرده‌است
گریه می‌خواهد مرا دست تو بسپارد ببین!

آسمان دارد گل دلشوره اما نیستی
بی تو می‌خواهد نگاهم زخم بردارد ببین!

شب را
تا صبح
مهمان کوچه‌های بارانی خواهم بود

و برگ‌برگ دفتر غمگینم را
در باران
خواهم شست

آن‌گاه شعر تازه‌ام را
-که شعر شعرهایم خواهد بود-
با دست‌های شاعرانه‌ی تو،
بر دفتری که خالی است
خواهم نوشت
ای نام تو تغزّل دیرینم، در باران!

یک شب هوای گریه
یک شب هوای فریاد
امشب دلم هوای تو کرده است.

گاهی اوقات یک چیز کوچک یا اتفاقی ناچیز جرقه ای میشود تا آدم تمام دردهای زندگی اش را یک جا گریه کند.

دلتنگی لجبازترین حس دنیاست….

هر چه برایش توضیح دهی، بیشتر پاهایش را به فرش دلش می کوبد….

گریه می کند…..

بهانه می گیرد….

نق می زند….

خسته می شود و خوابش می برد….

امان از لحظه ای که بیدار شود!

داغ دلش تازه تر می شود…..

آدم هایی که موقع بیان احساساتشون گریشون می گیره،

معصوم ترین موجودات روی زمین هستند،

هیچ وفت بهشون صدمه نرنید!

من از گریه کردن جلو دیگران متنفرم!

پس اگه یه روز اشک منو دیدی، بدون حالم خیلی گرفته است!

جان و جهان، دوش کجا بوده ای

نی غلطم، در دل ما بوده ای

دوش ز هجر تو جفا دیده ام

ای تو که سلطان وفا بوده ای

آه که من دوش چه سان بوده ام

آه که تو دوش کرا بوده ای

می روی و گریه می آید مرا

اندکی بنشین که باران بگذرد

آبی که از این دیده چو خون می ریزد

خون است بیا ببین که چون می ریزد

پیداست که خون من چه برداشت کند

دل می خورد و دیده برون می ریزد

دلم گریه می خواهد، نه از این گریه های یواشکی، پنهانی، مخفی، خفه….

شب و نیمه شب اشک ریختن در سکوت نه! دلم هق هق می خواهد….

بلند بلند آنقدر بلند که صدایش به گوش خدا برسد،

فقط کاش برای لحظه ای همه دنیا کر می شد و من بلند بلند گریه  می کردم…

بغض خفه ام کرده این روز ها، خدایا لحظه ای گوش های دنیا را بگیر می خواهم گریه کنم

این که دیگر به سختی آرزو هایم نیست!

محال و ناممکن نیست، می توانی گوش های دنیا را بگیری

می خواهم امشب یک دل سیر گریه کنم!

اشک آخرین گزینه مردهاست!

و خاک بر سر روزگار اگر مردی به گزینه آخر خود برسد..!

گاهی وقت ها نیاز دارم بلند گریه کنم شاید دلم بخواهد صورتم را میان دست هایم پنهان کنم و تمام وقت اشک بریزم!

شکایت کنم و بد و بیراه بگویم، کسی  هم نپرسد چرا؟

نگوید درست می شود، نگوید صبور باش

شاید گاهی نیاز باشد کسی به شانه ات بزند

بگوید هیچ چیز عوض نمی شود،  اوضاع هم تغییری نمی کند

گریه کن تا سبک شوی!!

مکث کن، نفس عمیق بکش

اگر باید گریه کنی، این کارو بکن

ولی هیچ وقت ناامید نشو

و به راهت ادامه بده….

بوی بغض می دهی تو!

نبینم اشک هایت را حرام کسانی کنی که بی ارزشند

احساست را خرج آن هایی کن که قدر بدانند

روحت را اسیر آدم ها نکن

این آدم ها، آدم های سابق نیستند

بوی گرگ می‌ دهند ….

چنین زخمی که من خوردم نه از بیگانه از خویش است

هراسم نیست از مردن ولی مرگ تو در پیش است!

شب رفتن تو را دیدم ولی انگار در کابوس

فقط تصویری از تو بود تو را نشناختم افسوس!

کسی هرگز به فکر ما نبود و نیست ای هم درد

برای مرگ این قصه کسی گریه نخواهد کرد.

هر شب دلم پر می شود از نبودنت…

چشم هایم بی اختیار می بارند و پر می شوم از دلتنگی!

در خیالم جاده ها را در پی ردی از تو می گردم

چراغ راهم شو…

در این تاریکی مرا بیم گم شدن است

رهایم نکن….

هنوز هم برایم چراغ روشنی بخش راه هستی

پدر ای مونس تنهاییم!

بغض من را صدایی نیست، در میان این همه فریاد!

مانده ام در سکوت شب تنها، تا برآید صدای من شاید

در سکوت شب چه غمگین بود، صورت ماه همچو صورت من

دل هوای گریه کردن داشت، در نبودت چو ابر می بارید…!

گریه کردن به معنای ناتوانی انسان نیست!

بلکه نشان دردیست که تحمل نمی شود!!

در خیالات خودم، در زیر بارانی که نیست

می رسم با تو به خانه، از خیابانی که نیست

می نشینی روبرویم، خستگی در می کنی

چای می ریزم، برایت توی فنجانی که نیست

باز می خندی و می پرسی که حالت بهتر است؟

باز می خندم ک خیلی، گرچه می دانی که نیست

شعر می خوانم برایت واژه ها گل می کنند

یاس و مریم می گذارم توی گلدانی که نیست

چشم می دوزم به چشمانت می شود آیا کمی

دست هایم را بگیری بین دستانی که نیست

وقت رفتن می شود با بغض می گویم نرو…

پشت پایت اشک می ریزم در ایوانی که نیست

می روی و خانه لبریز از نبودت می شود

باز تنها می شوی با یاد مهمانی که نیست

رفته ای و بعد تو این کار هر روز من است

باور این که نباشی کار آسانی که نیست

این اشک شمع، قصه ی چشم تر من است

گاهی برای حال قلم گریه می کنم

گاهی برای این که کنارم تو نیستی

گاهی بدون حالت غم گریه می کنم

دستم برای دست تو دلتنگ می شود

گاهی برای دست خودم گریه می کنم

من نادمم از این که تو را داده ام ز کف

هر شب به پای حال بدم گریه می کنم

مردها خیلی هم خوبند..
دوست داشتنی و مهربان..
عاشق محبت واقعی
گاهی وقتا مثل یه بچه از ته دل خوشحالند
و گاهی مثل یک پیرمرد خسته
اکثرشان تنهایی را تجربه کرده اند
بیشترشان درد کشیده اند
و اکثرا غمهایشان را در وجودشان مخفی کرده اند،
خیلی از اشک ها را نگذاشته اند از چشمانشان بیرون بریزد..
مردها میروند قدم میزنند تا یادشان نرود که به جای گریه باید قدمهای محکم داشته باشند..
همانها که اگر عاشق شوند ؛
برایتان شاملو می شوند، و بیستون میکنند..
و تـو بهشت را روی زمین خواهی داشت..
آری اینها مرد هستند..

هیچ آدمی یک شبِ تغییر نمی‌کند
هیچ آدمی یک شبِ تصمیمات بزرگ نمی‌گیرد …
آدمی که یک‌روز بی‌خبر ناگهان چمدان ور می‌دارد و می‌رود ،
شک نکنید خیلی قبل‌تر از آن رفته‌است ..!
آدمی که یک‌روز فریاد می‌زند که ” خسته‌ام ”
شک نکنید که مدت‌ها قبل از آن ، منتظرِ شنیدنِ یک خسته نباشیدِ ساده بوده‌ است …
آدمی که ناغافل می‌زند زیر گریه
مطمئن باشید که از مدت‌ها قبل یک بغضِ سنگین را با خود به این‌طرف و آن‌طرف می‌برده …
آدمی که با تمام وجود می‌آید و می‌گوید
” دوستت دارم ”
قبل از گفتنِ این جمله ، شب‌های زیادی را نخوابیده‌ و رویابافی کرده‌است …

نه رفتنِ آدم‌ها را قضاوت کنیم
نه آمدن‌‌شان را ،
فقط تا جایی که راه دارد ، حق بدهيم …

دخترها، کنترل زندگی‌ را به دست بگیرید.
دست از پنهان شدن بردارید
نترسید
دست از فداکردن خودتان بردارید
این همه به خودتان نگویید نمی‌توانم
دست از منفی بافی بردارید
با بدنتان بدرفتاری نکنید
نگویید از فردا، از شنبه یا از سال آینده شروع خواهم کرد.
دست از گریه کردن به خاطر اتفاقی که افتاده بردارید
و کنترل اتفاقات بعدی را به دست بگیرید
بلند شوید، همین الان
از جایی که هستید برخیزید

مثل یک دختر قوی
اشک‌هایتان را پاک کنید
و دردهای دیروز را کنار بگذارید
از نو شروع کنید
درست مثل یک دختر
قوی باشید درست مثل یک دختر

خسته ام!
حتما تا به حال
هزار مرتبه این کلمه را
در کتاب شاعران دیگر این شعر دیده ای؛
من از آنها خسته ترم!
باورکن.
صدایی از حوالی پلکهای پدرم گفت:
«-مردها گریه نمی کنند!»
حالا بزرگ شده ام،
می دانم که پدرم نیز
بارها در غم تقویمها گریه کرده است.
حالا می دانم که
هیچ غمی؛
غم آخر نخواهد بود…

تو که باشی بس است
مگر من جز “نفس” چه میخواهم !؟

مثل قالی نیمه تمام … به دارم کشیده‌ای
یا ببافم … یا بشکافم …
اول و آخر که به پای تو می افتم . . .

بالاترین آرزویم برایت این است :
حاجت دلت با حکمت خدایت یکی باشد . . .

بی تو اما عشق بی معناست ، می دانی ؟
دستهایم تا ابد تنهاست ، می‌دانی؟
آسمانت را مگیر از من ، که بعد از تو
زیستن یک لحظه هم بی‌جاست ، می‌دانی ؟

تقدیر من فقط با تک تک بوسه های تو
بر روی پیشانی ام نوشته شده
تو باید باشی تا با لبهایت
آن را برای من رقم بزنی . . .

تو همانی که دلم لک زده لبخندش را
او که هرگز نتوان یافت همانندش را
قلب من موقع اهدا به تو ایراد نداشت
مشکل از توست اگر پس زده پیوندش را !

دلتنگ روزهایی هستم
که معنای خداحافظ ، تا فردا بود . . .

یک دم رخ زیبای تو از دیده گذر کرد
آنی آتش عشق تو در دل فوران کرد
دل گفت غنیمت شمرید این دم و لحظه
چشم ، چشمک زد و عکست قاب دل کرد . . .

هوا هر چقدر هم زمستان باشد
مهم نیست آغوش تو تابستانِ من است . . .

خوش خط و خال من
ببخش که هنوز
پونه مانده ام . . .

یادت تمام هستیم را در خودش گم میکند
مجنونتر از مجنون مرا در چشم مردم میکند
من بی حضورت ، “با تو” در یک خانه در ذهنم قرین
یاد تو قلبم را پر از حس ترنم میکند . . .

” تو ”
در کنارِ خودت نیستی و نمیدانی
در کنار ” تو ” بودن
چه حالی دارد . . .

پزشکان سال هاست که اشتباه می کنند
نزدیک ترین عضو انسان به قلبش ، کمر اوست
هربار که قلب کمی می رنجد کمر از ده جا می شکند . . .

حالا که باید چیزی را گم کنم
چه چیز بهتر از گورم
چه جا بهتر از آغوشت . . . !

تو را خودم چشم زدم
بس که نوشتمت میان شعرهایم
بی‌آنکه
اسپند بچرخانم
میان واژه‌ها . . .

ببین چقدر در هم حل شده ایم
تو قهوه میخوری
من خوابم نمی برد . . .

آغشته به “تو” میشود
روحم ، نفسم ، بند بند وجودم
وقتی در حصار دستانت بوسه باران میشوم . . .

در انتظار آغازی دیگرم ، انتخاب مجدد جفت ها !
شاید این بار نوحی بیاید ، مرا برگزیند در کنار “تو” !

روزها بی تو می گذرند و شب ها با تو نمی گذرند
تمام درد من این است . . .

میگویند : زندگیت را پایِ یک “نفر” نگذار
کاش میدانستند که یک نفر نیستی !
تو یک “دنیایی”

دلم “قُرص” است
وقتی ..
مُسَکِنم تویی !

مرا دوست بدار
به سان ِ گذر از یک سمت خیابان
به سمتی دیگر
اول به من نگاه کن
بعد به من نگاه کن
بعد باز هم مرا نگاه کن…!

چشمان سیاه تو مرا خواهد کشت
افسون نگاه تو مرا خواهد کشت
این گونه که آه می کشد لب هایت
پس لرزه ی آه تو مرا خواهد کشت

اندازه ی یک وقفه ی کوتاه بمان
حتی شده تا نیمه ی این راه بمان
دلتنگ تو بودن به خدا ممکن نیست
نه ، آه نکش ، آه نرو ، آه بمان

سرمایه ام تویی !
از تمامِ دنیا فقط …
بی اندازه دوستت “دارَم”

دلم شادی می خواهد
وسعتش زیاد نیست
به اندازه کف دستانت
دستانم را بگیر . . .

دردهای من دیازپام نمی خواهند
مُسَکن ِ بوسه هایت …
عجیب ، آرامم می‌کند !

غم ، حادثه ، تردید ، من و تنهایی
یک شیشه ی می لبالب و تنهایی
من مانده کنار جاده ی خاطره ها
با یک چمدان سوز و تب و تنهایی

عشق یعنی حسرت پنهان دل
زندگی در گوشه ویران دل
عشق یعنی سایه در یک خیال
آرزوی سرکش و گاهی محال

گهگاهی دلم را میشکنی
وقتی به جای “تو”
بهم میگویی : “شما”

تکثیر “تو” در هر ثانیه ای از زندگی ام یعنی
قشنگترین تکراری که هیچوقت تکراری نمی شود !

روبرویم ، سراب
پشت سر ، خاطرات
نازنینم ، کدامین طرف سوی توست . . . ؟

ای نازنین جواب معمای من تویی
تنها چراغ روشن شبهای من تویی
وقتی دلم گرفت از انبوه ابرها
احساس آفتابی دنیای من تویی

دوست داشتنت
اندازه ندارد
حجم نمی خواهد
وقتی تمام کشور وجودم
سرزمین حکمرانی توست!

چه اعجازیست
بهار لب هایت
با هر بوسه که میکاری
گونه هایم گل می دهد . . .

گاهی دو حس از جنسِ هم
چه تلخ رَد میشوند از یکدیگر !
“کار” از کار میگذرد و ..
تو از “من”

چشم که گذاشتم برو هر وقت خواستی برگرد ، من تا بی نهایت شمردن می دانم

تو نیستی و هراسی در دلم افتاده
حال مادر لالی را دارم که کودکش را در انبوه جمعیت گم کرده باشد . . .

تو که باشی بس است
مگر من جز “نفس” چه میخواهم !؟

مثل قالی نیمه تمام … به دارم کشیده‌ای
یا ببافم … یا بشکافم …
اول و آخر که به پای تو می افتم . . .

بالاترین آرزویم برایت این است :
حاجت دلت با حکمت خدایت یکی باشد . . .

بی تو اما عشق بی معناست ، می دانی ؟
دستهایم تا ابد تنهاست ، می‌دانی؟
آسمانت را مگیر از من ، که بعد از تو
زیستن یک لحظه هم بی‌جاست ، می‌دانی ؟

تقدیر من فقط با تک تک بوسه های تو
بر روی پیشانی ام نوشته شده
تو باید باشی تا با لبهایت
آن را برای من رقم بزنی . . .

تو همانی که دلم لک زده لبخندش را
او که هرگز نتوان یافت همانندش را
قلب من موقع اهدا به تو ایراد نداشت
مشکل از توست اگر پس زده پیوندش را !

دلتنگ روزهایی هستم
که معنای خداحافظ ، تا فردا بود . . .

یک دم رخ زیبای تو از دیده گذر کرد
آنی آتش عشق تو در دل فوران کرد
دل گفت غنیمت شمرید این دم و لحظه
چشم ، چشمک زد و عکست قاب دل کرد . . .

هوا هر چقدر هم زمستان باشد
مهم نیست آغوش تو تابستانِ من است . . .

خوش خط و خال من
ببخش که هنوز
پونه مانده ام . . .

یادت تمام هستیم را در خودش گم میکند
مجنونتر از مجنون مرا در چشم مردم میکند
من بی حضورت ، “با تو” در یک خانه در ذهنم قرین
یاد تو قلبم را پر از حس ترنم میکند . . .

” تو ”
در کنارِ خودت نیستی و نمیدانی
در کنار ” تو ” بودن
چه حالی دارد . . .

پزشکان سال هاست که اشتباه می کنند
نزدیک ترین عضو انسان به قلبش ، کمر اوست
هربار که قلب کمی می رنجد کمر از ده جا می شکند . . .

حالا که باید چیزی را گم کنم
چه چیز بهتر از گورم
چه جا بهتر از آغوشت . . . !

تو را خودم چشم زدم
بس که نوشتمت میان شعرهایم
بی‌آنکه
اسپند بچرخانم
میان واژه‌ها . . .

ببین چقدر در هم حل شده ایم
تو قهوه میخوری
من خوابم نمی برد . . .

آغشته به “تو” میشود
روحم ، نفسم ، بند بند وجودم
وقتی در حصار دستانت بوسه باران میشوم . . .

در انتظار آغازی دیگرم ، انتخاب مجدد جفت ها !
شاید این بار نوحی بیاید ، مرا برگزیند در کنار “تو” !

روزها بی تو می گذرند و شب ها با تو نمی گذرند
تمام درد من این است . . .

میگویند : زندگیت را پایِ یک “نفر” نگذار
کاش میدانستند که یک نفر نیستی !
تو یک “دنیایی”

دلم “قُرص” است
وقتی ..
مُسَکِنم تویی !

مرا دوست بدار
به سان ِ گذر از یک سمت خیابان
به سمتی دیگر
اول به من نگاه کن
بعد به من نگاه کن
بعد باز هم مرا نگاه کن…!

چشمان سیاه تو مرا خواهد کشت
افسون نگاه تو مرا خواهد کشت
این گونه که آه می کشد لب هایت
پس لرزه ی آه تو مرا خواهد کشت

اندازه ی یک وقفه ی کوتاه بمان
حتی شده تا نیمه ی این راه بمان
دلتنگ تو بودن به خدا ممکن نیست
نه ، آه نکش ، آه نرو ، آه بمان

سرمایه ام تویی !
از تمامِ دنیا فقط …
بی اندازه دوستت “دارَم”

دلم شادی می خواهد
وسعتش زیاد نیست
به اندازه کف دستانت
دستانم را بگیر . . .

دردهای من دیازپام نمی خواهند
مُسَکن ِ بوسه هایت …
عجیب ، آرامم می‌کند !

غم ، حادثه ، تردید ، من و تنهایی
یک شیشه ی می لبالب و تنهایی
من مانده کنار جاده ی خاطره ها
با یک چمدان سوز و تب و تنهایی

عشق یعنی حسرت پنهان دل
زندگی در گوشه ویران دل
عشق یعنی سایه در یک خیال
آرزوی سرکش و گاهی محال

گهگاهی دلم را میشکنی
وقتی به جای “تو”
بهم میگویی : “شما”

تکثیر “تو” در هر ثانیه ای از زندگی ام یعنی
قشنگترین تکراری که هیچوقت تکراری نمی شود !

روبرویم ، سراب
پشت سر ، خاطرات
نازنینم ، کدامین طرف سوی توست . . . ؟

ای نازنین جواب معمای من تویی
تنها چراغ روشن شبهای من تویی
وقتی دلم گرفت از انبوه ابرها
احساس آفتابی دنیای من تویی

دوست داشتنت
اندازه ندارد
حجم نمی خواهد
وقتی تمام کشور وجودم
سرزمین حکمرانی توست!

چه اعجازیست
بهار لب هایت
با هر بوسه که میکاری
گونه هایم گل می دهد . . .

گاهی دو حس از جنسِ هم
چه تلخ رَد میشوند از یکدیگر !
“کار” از کار میگذرد و ..
تو از “من”

چشم که گذاشتم برو هر وقت خواستی برگرد ، من تا بی نهایت شمردن می دانم

تو نیستی و هراسی در دلم افتاده
حال مادر لالی را دارم که کودکش را در انبوه جمعیت گم کرده باشد . . .

خودت دنیایم شده ای

و خنده های کودکانه ات

دنیایم را زیر رو میکند

دنیای من آرزویم این است

لبخند از نگاهت نرود

و اشک از چشمانت نتراود

مگر از سرِ اشتیاق

دختر کوچولوی رویایی من

دنیا اگر خودش را بکشد نمی تواند

به عشق من نسبت به تو شک کند

تمام بودنت را حس می کنم

من تو را بیشتر از هر چیزی در این دنیا دوست دارم

پرنسس زیبا و کوچولوی من!

هر کاری خواهم کرد

تا مطمئن شوم که تو

به شیوه درستی بزرگ می شوی

نفس من ناز دلم

دختر زیبای من

نفس من به نفست بند است

یک روز نبودنت زمین و زمان را به هم می ریزد

دختر عزیزم

لحظه هایی که صدای خنده های تو، تو خونه مون می پیچه

انگار دارم از خوشحالی پرواز میکنم.

می خوام همیشه شاد ببینمت عزیزم

و برای شادی تو هر کاری میکنم

هر روز که از خونه بیرون می رم

به این فکر می‌ کنم که چه کاری می تونم انجام بدم که تو خوشبخت تر باشی،

تمام تلاشی که می‌ کنم برای اینه که

تو بهترین ها رو داشته باشی

هیچوقت حتی ذره ای

از این حس عاشقانه ای که به تو دارم کم نمیشه

عشق همیشگی من

تو بزرگترین بهانه زندگی هستی

دختر مهربونم

لبخندت تمام خستگی های دنیا رو از بین می بره

وجود تو دخترم

منو به زندگی دلگرم می کنه

عزیزترینم

تمام احساسات خوب دنیا را زمانی تجربه کردم

که تو به دنیا اومدی

شادی و خوشبختی من،

قلب من برای تو می تپه،

تو مفهوم زندگی منی

دختر قشنگم

ممکنه سال‌ها بگذره،

من پیر شده باشم و تو بزرگ،

اما چیزی که هیچوقت تغییر نمی کنه

عشق من نسبت به توئه

فرشته نازنینم

دختر عزیزم

تولدت خاص ترین معجزه عمرم بود

از عشق تو بارها شعر خواهم سرود

دختر شیرین تر از جانم

دوست داشتن تو بزرگترین نعمت دنیاست

مرا شاد می کند و لبخند را به دنیایم هدیه می‌کند

من این دوست داشتن را بیشتر از هر چیز در این دنیا دوست دارم

دختر زیبایم

در بنفشه زار چشم تو

من ز بهترین بهشت‌ها گذشته ام

من به بهترین بهار‌ها رسیده ام

تو همزبان بهترین دقایق حیات من

لحظه های هستی من از تو پرشده ست

دخترم

هرروز و هر لحظه

هزاران هزار خدا را سپاس می‌گویم

به خاطر این‌که هدیه ای مثل تو به من بخشید

دختر کوچک من

لحظه ای که به دنیا آمدی

برکت، عشق و محبت

بسیار برایمان آوردی

دختر عزیزم

وقتی که به تو نگاه می‌کنم

نمی توانم وجود خدا را منکر شوم

چون فقط خدا می‌تواند

موجودی به زیبایی و حیرت انگیزی تو خلق کند

دختر کوچولوی زیبای من

دنیا هر چقدر هم قدرتمند باشد

محال است مهر تو را از دل من ببرد

دختر عزیز بابایی
عشق من به تو نرم تر از پر
و قوی تر از آهن است.

دختر عزیزم
همیشه بدان که من بهترین دوست تو هستم
که در تمام تلاش هایت کنار تو خواهم ایستاد
من همیشه آنجا خواهم بود
تا حامی تو باشم
دوست دارم دختر کوچولوی مامان!

تو عالی هستی

و من بسیار افتخار می کنم که دختر منی
تو برای همیشه در قلب من هستی
خیلی دوست دارم دختر بابا!

فرشته کوچولوی من

هر اتفاقی بیفته

تو همیشه در قلب من خواهی بود

و من همیشه تو را دوست دارم.

پدر تو شدن
بهترین کاری بود که من در زندگیم انجام دادم
من به تو افتخار می کنم
عاشقتم دخترکم!

دخترم ، وقتی احساس غم و اندوه میکنم ،

کافی است به تو نگاه کنم

تا برایم یادآوری بشود که

تو معجزه من هستی

دوستت دارم دخترکم

بوی گشنیز و ریحون

دختر نازو مهربون

الهی که همیشه تو باشی کنارمون

کوچک ترین فرشته دنیای من

بودنت مهر و عشق من و پدرت را

نه تنها کم نمی کند

بلکه بیشتر و بیشتر نیز می کند

دخترک زیبایم

وقتی به چشمهایت نگاه می کنم

عمق عظمت خدا را می بینم

دختر کوچولوی زیبای من

عزیزترینم

همیشه از خدا خواستم

همیشه و هر لحظه

موفق و شاد باشی

خاص و دلبر باشی

دختر عزیزم

هیچوقت حتی ذره ای

از این حس عاشقانه ای که به تو دارم کم نمیشه

عشق همیشگی من

تو بزرگترین بهانه زندگی من هستی

نفس من ناز دلم

دختر من

نفس من به نفس شما بنداست

یک روز نبودنتان

زمین و زمان را به هم می ریزد

دخترم! تو نور را برای روشن کردن روزهای زندگی ام به ارمغان آوردی

دخترم! تو شادی را به شیوه عاشقانه خودت به ارمغان آوردی

دخترم! تو یک شکوفه هستی که از عالم بالا آمده

یک گنجینه خاص و زیبا برای عشق!

من بهترین طرفدار تو خواهم بود
من همیشه از تو دفاع خواهم کرد
من محافظ تو خواهم بود
من بهترین دوست تو خواهم بود
و همیشه به تو افتخار خواهم کرد
من تو را بی قید و شرط دوست خواهم داشت
و همیشه در کنار تو خواهم بود.

من هرگز معنی خوشبختی واقعی را نمی دانستم
تا روزی که دکتر تو را در آغوش من قرار داد
تو به زندگی من معنا بخشیدی
و این همه شادی و خوشحالی را در آن به ارمغان آوردی
دختر کوچولوی من دوستت دارم!

خودت دنیایم شده ای

و خنده های کودکانه ات

دنیایم را زیر رو میکند

دنیای من آرزویم این است

لبخند از نگاهت نرود

و اشک از چشمانت نتراود

مگر از سرِ اشتیاق

دختر کوچولوی رویایی من

دنیا اگر خودش را بکشد نمی تواند

به عشق من نسبت به تو شک کند

تمام بودنت را حس می کنم

من تو را بیشتر از هر چیزی در این دنیا دوست دارم

پرنسس زیبا و کوچولوی من!

هر کاری خواهم کرد

تا مطمئن شوم که تو

به شیوه درستی بزرگ می شوی

نفس من ناز دلم

دختر زیبای من

نفس من به نفست بند است

یک روز نبودنت زمین و زمان را به هم می ریزد

دختر عزیزم

لحظه هایی که صدای خنده های تو، تو خونه مون می پیچه

انگار دارم از خوشحالی پرواز میکنم.

می خوام همیشه شاد ببینمت عزیزم

و برای شادی تو هر کاری میکنم

هر روز که از خونه بیرون می رم

به این فکر می‌ کنم که چه کاری می تونم انجام بدم که تو خوشبخت تر باشی،

تمام تلاشی که می‌ کنم برای اینه که

تو بهترین ها رو داشته باشی

هیچوقت حتی ذره ای

از این حس عاشقانه ای که به تو دارم کم نمیشه

عشق همیشگی من

تو بزرگترین بهانه زندگی هستی

دختر مهربونم

لبخندت تمام خستگی های دنیا رو از بین می بره

وجود تو دخترم

منو به زندگی دلگرم می کنه

عزیزترینم

تمام احساسات خوب دنیا را زمانی تجربه کردم

که تو به دنیا اومدی

شادی و خوشبختی من،

قلب من برای تو می تپه،

تو مفهوم زندگی منی

دختر قشنگم

ممکنه سال‌ها بگذره،

من پیر شده باشم و تو بزرگ،

اما چیزی که هیچوقت تغییر نمی کنه

عشق من نسبت به توئه

فرشته نازنینم

دختر عزیزم

تولدت خاص ترین معجزه عمرم بود

از عشق تو بارها شعر خواهم سرود

دختر شیرین تر از جانم

دوست داشتن تو بزرگترین نعمت دنیاست

مرا شاد می کند و لبخند را به دنیایم هدیه می‌کند

من این دوست داشتن را بیشتر از هر چیز در این دنیا دوست دارم

دختر زیبایم

در بنفشه زار چشم تو

من ز بهترین بهشت‌ها گذشته ام

من به بهترین بهار‌ها رسیده ام

تو همزبان بهترین دقایق حیات من

لحظه های هستی من از تو پرشده ست

دخترم

هرروز و هر لحظه

هزاران هزار خدا را سپاس می‌گویم

به خاطر این‌که هدیه ای مثل تو به من بخشید

دختر کوچک من

لحظه ای که به دنیا آمدی

برکت، عشق و محبت

بسیار برایمان آوردی

دختر عزیزم

وقتی که به تو نگاه می‌کنم

نمی توانم وجود خدا را منکر شوم

چون فقط خدا می‌تواند

موجودی به زیبایی و حیرت انگیزی تو خلق کند

دختر کوچولوی زیبای من

دنیا هر چقدر هم قدرتمند باشد

محال است مهر تو را از دل من ببرد

دختر عزیز بابایی
عشق من به تو نرم تر از پر
و قوی تر از آهن است.

دختر عزیزم
همیشه بدان که من بهترین دوست تو هستم
که در تمام تلاش هایت کنار تو خواهم ایستاد
من همیشه آنجا خواهم بود
تا حامی تو باشم
دوست دارم دختر کوچولوی مامان!

تو عالی هستی

و من بسیار افتخار می کنم که دختر منی
تو برای همیشه در قلب من هستی
خیلی دوست دارم دختر بابا!

فرشته کوچولوی من

هر اتفاقی بیفته

تو همیشه در قلب من خواهی بود

و من همیشه تو را دوست دارم.

پدر تو شدن
بهترین کاری بود که من در زندگیم انجام دادم
من به تو افتخار می کنم
عاشقتم دخترکم!

دخترم ، وقتی احساس غم و اندوه میکنم ،

کافی است به تو نگاه کنم

تا برایم یادآوری بشود که

تو معجزه من هستی

دوستت دارم دخترکم

بوی گشنیز و ریحون

دختر نازو مهربون

الهی که همیشه تو باشی کنارمون

کوچک ترین فرشته دنیای من

بودنت مهر و عشق من و پدرت را

نه تنها کم نمی کند

بلکه بیشتر و بیشتر نیز می کند

دخترک زیبایم

وقتی به چشمهایت نگاه می کنم

عمق عظمت خدا را می بینم

دختر کوچولوی زیبای من

عزیزترینم

همیشه از خدا خواستم

همیشه و هر لحظه

موفق و شاد باشی

خاص و دلبر باشی

دختر عزیزم

هیچوقت حتی ذره ای

از این حس عاشقانه ای که به تو دارم کم نمیشه

عشق همیشگی من

تو بزرگترین بهانه زندگی من هستی

نفس من ناز دلم

دختر من

نفس من به نفس شما بنداست

یک روز نبودنتان

زمین و زمان را به هم می ریزد

دخترم! تو نور را برای روشن کردن روزهای زندگی ام به ارمغان آوردی

دخترم! تو شادی را به شیوه عاشقانه خودت به ارمغان آوردی

دخترم! تو یک شکوفه هستی که از عالم بالا آمده

یک گنجینه خاص و زیبا برای عشق!

من بهترین طرفدار تو خواهم بود
من همیشه از تو دفاع خواهم کرد
من محافظ تو خواهم بود
من بهترین دوست تو خواهم بود
و همیشه به تو افتخار خواهم کرد
من تو را بی قید و شرط دوست خواهم داشت
و همیشه در کنار تو خواهم بود.

من هرگز معنی خوشبختی واقعی را نمی دانستم
تا روزی که دکتر تو را در آغوش من قرار داد
تو به زندگی من معنا بخشیدی
و این همه شادی و خوشحالی را در آن به ارمغان آوردی
دختر کوچولوی من دوستت دارم!

تمام تنم میلرزد…

از زخمهایی که خورده ام..!!

من از دست رفته ام…شکسـ ــ ـ ـته ام

می فهمی؟؟

به انتهای بودنم رسیده ام

اما…!

اشــــــک نمیریزم

پنهان شده ام پشت

لبخـــندی که درد میــــکند

دیوانه ها با خودشان حرف نمی زنند!

 آن ها فقط تمام روز را به کسی که نیست، بلند بلند فکر می کنند…

دِلتنگی فقط اونجاش بَدِه که

یِهو به خودِت میای میبینی

توو خیالِت داری

باهاش حَرف میزنی …

ولی خُب حِیف !!

حِیف که بِقول شَهریار :

“خیالَت ساده دِل تَر بود و با ما از تو یِک رو تَر”

به حرمت نان و نمکی که با هم خوردیم

نان را تو ببر که راهت بلند است و طاقتت کوتاه!

نمک را بگذار برای من میخواهم این زخم همیشه تازه بماند

گریه کار کمی ست برای توصیف رفتنت

دارم یه رفتار پرشکوهی شبیه مرگ فکر می کنم

امروز کسی از من پرسید چند سال داری
گفتم روزهای تکراری زندگیم را که خط بزنم
کودکی چند ساله ام . . .

وقـتـی ..
خــواب ..
بــــرایِ فــــرار از “بیــــداری” بـــاشـد !
تمــــــام شـــده ای !

یــک روزی ..
بـه هـــر دلـــیلی ..
اگــر از تــه ِ قــلب ِتـــان خــندیــدیــد ..
لطـــفـا”،
بـــرای ِ من هـــم تـــعریــف کنـــید !

آن روزها که با او بودن برایم آرزو بود “تمام شد”!
امروز با او بودن یا نبودن فرقی ندارد!

چـــایــت را بــــنوش ..
نگــــرانِ فـــــردا نــــــباش !
از گنــــدمـــزارِ مـن و تــــو ..
کـــاهــی مــی مــانـــد !
بـــــــرایِ بـــــادهــــا !

خدایا فکر کنم سرنوشت منو وسط میدون شهر نوشتی ؛
بس که هرکی به من رسید منو دور زد …

این روزها تلخ می گذرد ، دستم می لرزد از توصیفش
همین بس که :
نفس کشیدنم در این مرگِ تدریجی، مثل خودکشی است
با تیغِ کُند

هــر کــس از ایــن دنـیــا چـیـزی بـرمـیـدارد …
من امـا فـقـطـ ؛
دسـتـــ بــرمــیــدارمــ !

مــــــرا کــه هیــچ مقصـــدی بــه نامـــــم ..
و هیــــچ چشمــــی در انتظــــارمـ نیسـت را ! ببخشیـد !
کــه بـا بـودنـــمـ تـــــرافیـک کــــــرده امـ !!

هرچند پرستیدن بت
مایه کفرست
ما کافر عشقیم
گر این بت نپرستیم

غمگین تر از اینڪہ انگیزه اے براے خوابیدن نداشتہ باشے چیہ؟

دلیلے براے بیدار شدن نداشتہ باشے

توی آسمون دنیا
هرکسی ستاره داره
چرا وقتی نوبت ماست
آسمون جایی نداره

با هیچکس مهربون نباش
کسی بلد نیست جبران کنع

 ​در کنارت حال و احوال دلم عالی شده با حضورت کوه غم در سینه پوشالی شده

تمام تنم میلرزد…

از زخمهایی که خورده ام..!!

من از دست رفته ام…شکسـ ــ ـ ـته ام

می فهمی؟؟

به انتهای بودنم رسیده ام

اما…!

اشــــــک نمیریزم

پنهان شده ام پشت

لبخـــندی که درد میــــکند

دیوانه ها با خودشان حرف نمی زنند!

 آن ها فقط تمام روز را به کسی که نیست، بلند بلند فکر می کنند…

دِلتنگی فقط اونجاش بَدِه که

یِهو به خودِت میای میبینی

توو خیالِت داری

باهاش حَرف میزنی …

ولی خُب حِیف !!

حِیف که بِقول شَهریار :

“خیالَت ساده دِل تَر بود و با ما از تو یِک رو تَر”

به حرمت نان و نمکی که با هم خوردیم

نان را تو ببر که راهت بلند است و طاقتت کوتاه!

نمک را بگذار برای من میخواهم این زخم همیشه تازه بماند

گریه کار کمی ست برای توصیف رفتنت

دارم یه رفتار پرشکوهی شبیه مرگ فکر می کنم

امروز کسی از من پرسید چند سال داری
گفتم روزهای تکراری زندگیم را که خط بزنم
کودکی چند ساله ام . . .

وقـتـی ..
خــواب ..
بــــرایِ فــــرار از “بیــــداری” بـــاشـد !
تمــــــام شـــده ای !

یــک روزی ..
بـه هـــر دلـــیلی ..
اگــر از تــه ِ قــلب ِتـــان خــندیــدیــد ..
لطـــفـا”،
بـــرای ِ من هـــم تـــعریــف کنـــید !

آن روزها که با او بودن برایم آرزو بود “تمام شد”!
امروز با او بودن یا نبودن فرقی ندارد!

چـــایــت را بــــنوش ..
نگــــرانِ فـــــردا نــــــباش !
از گنــــدمـــزارِ مـن و تــــو ..
کـــاهــی مــی مــانـــد !
بـــــــرایِ بـــــادهــــا !

خدایا فکر کنم سرنوشت منو وسط میدون شهر نوشتی ؛
بس که هرکی به من رسید منو دور زد …

این روزها تلخ می گذرد ، دستم می لرزد از توصیفش
همین بس که :
نفس کشیدنم در این مرگِ تدریجی، مثل خودکشی است
با تیغِ کُند

هــر کــس از ایــن دنـیــا چـیـزی بـرمـیـدارد …
من امـا فـقـطـ ؛
دسـتـــ بــرمــیــدارمــ !

مــــــرا کــه هیــچ مقصـــدی بــه نامـــــم ..
و هیــــچ چشمــــی در انتظــــارمـ نیسـت را ! ببخشیـد !
کــه بـا بـودنـــمـ تـــــرافیـک کــــــرده امـ !!

هرچند پرستیدن بت
مایه کفرست
ما کافر عشقیم
گر این بت نپرستیم

غمگین تر از اینڪہ انگیزه اے براے خوابیدن نداشتہ باشے چیہ؟

دلیلے براے بیدار شدن نداشتہ باشے

توی آسمون دنیا
هرکسی ستاره داره
چرا وقتی نوبت ماست
آسمون جایی نداره

با هیچکس مهربون نباش
کسی بلد نیست جبران کنع

 ​در کنارت حال و احوال دلم عالی شده با حضورت کوه غم در سینه پوشالی شده

فرقی ندارد
چه ساعت از شبانه روز باشد
صدایت را که می شنوم
خورشید در دلم طلوع می کند
من هیچ ام
و تُ
در تمامِ هیچِ من همه ای …♥️

من خوشبختم!
چون تویی را دارم که هیچگاه دلم را نمی شکنی
و هرگز ترکم نخواهی کرد

وقتی بین بازوان تو هستم احساس می‌کنم در خانه‌ام و الان خیلی برای خانه غمگین هستم
دلم برات تنگ شده عشقم

هرچند سالی که از ازدواجمان بگذره، دو لحظه وجود داره که همیشه دوست دارم در کنارت باشم، که اون “الان” و “همیشه” است، دوست دارم عزیزه دلم.

هر بار که تو را می‌بینم بیشتر عاشقت می‌شوم و نمی‌توانم منتظر دوباره دیدنت باشم
دلم برات خیلی تنگ شده!

لحظه‌هایی هست که دلم واقعا برایت تنگ می‌شود
من اسم این لحظه‌ها را همیشه گذاشته‌ ام

من برای تو
تو برای من
ما برای هم
چقدر قشنگ است این عشق من و تو …

روزی که برای اولین بار تورو دیدم، می خواستم که برای همیشه در کنارت باشم. و امروز، خوشحالم که میتونم تورو همسرم صدا کنم. روز خوبی رو داشته باشی عشقم!

عشق مثل دریا هرگز متوقف نمیشه
عشق مثل ستاره می درخشه
عشق مثل خورشید گرم میکنه
عشق مثل گل ها لطیفه
و
عشق درست مثل تو زیباست

آن هنگام که به دیدنم می آیی
شوق باغبانی با من است
که گلی تازه
در باغچه اش روییده باشد …

من خواب می دیدم که تو مال منی، و وقتیکه بیدار شدم لبخند زدم چون متوجه شدم که خواب و رویا نبود. تو مال منی عزیزم!

وقتی که بهت نگاه می کنم، در حیرت میمونم که آیا واقعاً کار خوبی تو زندگیم کردم که یک همچنین هدیه ی شگفت آوری از طرف خدا نسیبم شده. تو یک نعمت در زندگیم هستی و همین کافیه که بهت بگم من عاشقتم عزیزم.

هر دفعه که فکرم مشغول میشه، فقط به عشق و محبتت فکر می کنم تا روحم آرام و آسوده خاطر شه. این قدرت عشق و محبتته عزیز دلم!

یـه وقـتهـایـی دلـتـــ مـیـخـواد یــه پـــرانــتـز بــاز کـنـی کـسـى کــه دوسـش داری رو بـــذاری تــوش ! بــعـد پــرانـتــز رو بـبــنـدی ،کـه مـبـادا دسـت احـــدالـنـــاسـی بـهـش بـرسـه . . . ! و یــه جــایــی دلــتـــ مـى خـــواد دسـتــشو بــکـشـی . . . نـــگـهش داری . . . صــورتــش رو مــیـون دســتـاتــ مــحکـم بــگـیـری بــگـی : بــبـیـن . . . ! مـن دوستـتــ ♥ دارم

من قصه تو را تا ابد آن گونه شروع می کنم :

یکی بود

هنوزم هست

خدایا همیشه باشد …

من بجای تنها گذراندن تمام اعصار و دوران این دنیا، ترجیه میدم که فقط یک طول عمر را با تو باشم. عاشقتم عزیزم.

آسمان هم که باشی

بغلت خواهم کرد

فکر گستردگی واژه نباش

همه ی در گوشه تنهایی من جا دارند

پر از عاشقانه‌ای تو

دیگر از خدا چه بخواهم…؟!

دوستت دارم و این را روی هزار بار برای خودم تکرار می کنم

و سرمست می شوم از داشتنت … !

همین که بودنت سهم من است

من خوشبخت ترین آدم روی زمین ام

هر دفعه که فکرم مشغول میشه، فقط به عشق و محبتت فکر می کنم تا روحم آرام و آسوده خاطر شه. این قدرت عشق و محبتته عزیز دلم!

برای تو مینویسم :
برای تویی که قلبت پاک است !
برای تویی که تنهایی ام پر از یاد توست
برای تویی که قلبم منزلگـاه عشق توست
برای تویی که عشقت معنای بودنم است .!

ڪنارم که هَستی دوران هم دستپاچه می شود
عقربه ها دو تا یکی میپرند
اما همین که می‌روی!
تاوان دستپاچگی های ساعـت را هم من باید بدهم
جانم را می‌گیرندلحظه های بی تو.

مرا جان است و جانانم تو باشى

دواى چشم بیمارم تو باشى

سرى پر شور دارم نازنینم

قشنگ است اینکه دلدارم تو باشی

 قلبت سرشار از عشق و عاطفس. همیشه به فکرم هستی و دلواپس و مراقبمی. من خوش شانس و خوش بختم که تورو بعنوان همسرم دارم.

من

چیزی از تو نمیخواهم

جز یک آغوش برای نفس کشیدن

یک دوستت دارم برای نمردن عشقم

تو

دوست داشتنت را به من بسپار ؛

تا با تار و پود جانم ؛

بهترین

تن پوش عشق را برایت ببافم

تو تمام خلا درون قلبم رو پر می کنی. خیلی شاکرم بابت اینکه تورو توی زندگیم دارم. من خیلی دوست دارم همسر گلم!

از روزی که تو را دیدم معنای عشق را درک کردم
و از روزی که با تو ازدواج کردم طعم شیرین زندگی را چشیدم
بند دلم در دستان توست نفسم!

تو نقطه شروع همه اتفاقات خوب زندگی ام هستی و
بهترین هدیه از سوی خداوند
عشقم نسبت به تو حد و مرزی ندارد
دوستت دارم.

تو نقطه شروع همه اتفاقات خوب زندگی ام هستی و
بهترین هدیه از سوی خداوند
عشقم نسبت به تو حد و مرزی ندارد
دوستت دارم.

من خواب می دیدم که تو مال منی، و وقتیکه بیدار شدم لبخند زدم چون متوجه شدم که خواب و رویا نبود. تو مال منی عزیزم!

زندگی راه‌های خیلی زیادی رو جلوی پات می‌ذاره
ولی تنها راه من بودن با تو تا آخر عمره

غیرممکنه که بتونی عشق منو اندازه بگیری، توضیح بدی، بشمری یا به تصویر بکشی
فقط می‌تونی حسش کنی.
دوستت دارم

اهمیتی نداره که چه چیزایی بین ما اتفاق افتاده
دلتنگی من نسبت به تو هیچ وقت تموم نمی‌شه

 من نیازمند این نیستم که کل دنیا دوسم داشته باشه، من فقط به محبت یک نفر نیاز دارم. و افتخار می کنم که بگم اون یک نفر تویی همسر عزیزم!

دوست خوبه
نه بی‌وفا
زندگی خوبه
نه بی‌صفا
عشق خوبه
نه بی‌معشوق
من خوبم
نه بی تو

هیچ کس هرگز نمی‌تونه جای تو رو در قلبم بگیره
تو تنها کسی هستی که من رو شاد می‌کنه
تو همه اون چیزی هستی که توی زندگیم نیاز دارم و من هنوز منتظر برگشتن ات هستم

فرقی ندارد
چه ساعت از شبانه روز باشد
صدایت را که می شنوم
خورشید در دلم طلوع می کند
من هیچ ام
و تُ
در تمامِ هیچِ من همه ای …♥️

من خوشبختم!
چون تویی را دارم که هیچگاه دلم را نمی شکنی
و هرگز ترکم نخواهی کرد

وقتی بین بازوان تو هستم احساس می‌کنم در خانه‌ام و الان خیلی برای خانه غمگین هستم
دلم برات تنگ شده عشقم

هرچند سالی که از ازدواجمان بگذره، دو لحظه وجود داره که همیشه دوست دارم در کنارت باشم، که اون “الان” و “همیشه” است، دوست دارم عزیزه دلم.

هر بار که تو را می‌بینم بیشتر عاشقت می‌شوم و نمی‌توانم منتظر دوباره دیدنت باشم
دلم برات خیلی تنگ شده!

لحظه‌هایی هست که دلم واقعا برایت تنگ می‌شود
من اسم این لحظه‌ها را همیشه گذاشته‌ ام

من برای تو
تو برای من
ما برای هم
چقدر قشنگ است این عشق من و تو …

روزی که برای اولین بار تورو دیدم، می خواستم که برای همیشه در کنارت باشم. و امروز، خوشحالم که میتونم تورو همسرم صدا کنم. روز خوبی رو داشته باشی عشقم!

عشق مثل دریا هرگز متوقف نمیشه
عشق مثل ستاره می درخشه
عشق مثل خورشید گرم میکنه
عشق مثل گل ها لطیفه
و
عشق درست مثل تو زیباست

آن هنگام که به دیدنم می آیی
شوق باغبانی با من است
که گلی تازه
در باغچه اش روییده باشد …

من خواب می دیدم که تو مال منی، و وقتیکه بیدار شدم لبخند زدم چون متوجه شدم که خواب و رویا نبود. تو مال منی عزیزم!

وقتی که بهت نگاه می کنم، در حیرت میمونم که آیا واقعاً کار خوبی تو زندگیم کردم که یک همچنین هدیه ی شگفت آوری از طرف خدا نسیبم شده. تو یک نعمت در زندگیم هستی و همین کافیه که بهت بگم من عاشقتم عزیزم.

هر دفعه که فکرم مشغول میشه، فقط به عشق و محبتت فکر می کنم تا روحم آرام و آسوده خاطر شه. این قدرت عشق و محبتته عزیز دلم!

یـه وقـتهـایـی دلـتـــ مـیـخـواد یــه پـــرانــتـز بــاز کـنـی کـسـى کــه دوسـش داری رو بـــذاری تــوش ! بــعـد پــرانـتــز رو بـبــنـدی ،کـه مـبـادا دسـت احـــدالـنـــاسـی بـهـش بـرسـه . . . ! و یــه جــایــی دلــتـــ مـى خـــواد دسـتــشو بــکـشـی . . . نـــگـهش داری . . . صــورتــش رو مــیـون دســتـاتــ مــحکـم بــگـیـری بــگـی : بــبـیـن . . . ! مـن دوستـتــ ♥ دارم

من قصه تو را تا ابد آن گونه شروع می کنم :

یکی بود

هنوزم هست

خدایا همیشه باشد …

من بجای تنها گذراندن تمام اعصار و دوران این دنیا، ترجیه میدم که فقط یک طول عمر را با تو باشم. عاشقتم عزیزم.

آسمان هم که باشی

بغلت خواهم کرد

فکر گستردگی واژه نباش

همه ی در گوشه تنهایی من جا دارند

پر از عاشقانه‌ای تو

دیگر از خدا چه بخواهم…؟!

دوستت دارم و این را روی هزار بار برای خودم تکرار می کنم

و سرمست می شوم از داشتنت … !

همین که بودنت سهم من است

من خوشبخت ترین آدم روی زمین ام

هر دفعه که فکرم مشغول میشه، فقط به عشق و محبتت فکر می کنم تا روحم آرام و آسوده خاطر شه. این قدرت عشق و محبتته عزیز دلم!

برای تو مینویسم :
برای تویی که قلبت پاک است !
برای تویی که تنهایی ام پر از یاد توست
برای تویی که قلبم منزلگـاه عشق توست
برای تویی که عشقت معنای بودنم است .!

ڪنارم که هَستی دوران هم دستپاچه می شود
عقربه ها دو تا یکی میپرند
اما همین که می‌روی!
تاوان دستپاچگی های ساعـت را هم من باید بدهم
جانم را می‌گیرندلحظه های بی تو.

مرا جان است و جانانم تو باشى

دواى چشم بیمارم تو باشى

سرى پر شور دارم نازنینم

قشنگ است اینکه دلدارم تو باشی

 قلبت سرشار از عشق و عاطفس. همیشه به فکرم هستی و دلواپس و مراقبمی. من خوش شانس و خوش بختم که تورو بعنوان همسرم دارم.

من

چیزی از تو نمیخواهم

جز یک آغوش برای نفس کشیدن

یک دوستت دارم برای نمردن عشقم

تو

دوست داشتنت را به من بسپار ؛

تا با تار و پود جانم ؛

بهترین

تن پوش عشق را برایت ببافم

تو تمام خلا درون قلبم رو پر می کنی. خیلی شاکرم بابت اینکه تورو توی زندگیم دارم. من خیلی دوست دارم همسر گلم!

از روزی که تو را دیدم معنای عشق را درک کردم
و از روزی که با تو ازدواج کردم طعم شیرین زندگی را چشیدم
بند دلم در دستان توست نفسم!

تو نقطه شروع همه اتفاقات خوب زندگی ام هستی و
بهترین هدیه از سوی خداوند
عشقم نسبت به تو حد و مرزی ندارد
دوستت دارم.

تو نقطه شروع همه اتفاقات خوب زندگی ام هستی و
بهترین هدیه از سوی خداوند
عشقم نسبت به تو حد و مرزی ندارد
دوستت دارم.

من خواب می دیدم که تو مال منی، و وقتیکه بیدار شدم لبخند زدم چون متوجه شدم که خواب و رویا نبود. تو مال منی عزیزم!

زندگی راه‌های خیلی زیادی رو جلوی پات می‌ذاره
ولی تنها راه من بودن با تو تا آخر عمره

غیرممکنه که بتونی عشق منو اندازه بگیری، توضیح بدی، بشمری یا به تصویر بکشی
فقط می‌تونی حسش کنی.
دوستت دارم